Και εις… άμμον με υγεία!

Χρόνια τώρα περνάω από το κέντρο της Αθήνας καθημερινά και την έχω δει την εικόνα της πλατείας Ομονοίας σε διάφορες «φάσεις» και σε διάφορες ώρες του 24ωρου. Από νωρίς το πρωί κατά τις 7 με τον κόσμο νυσταγμένο να περπατά μηχανικά αλλά και 12 το βράδυ για το τελευταίο λεωφορείο ή και αργότερα προς εύρεση ταξί.

Θυμάμαι ότι τα πρώτα χρόνια την έβλεπα μονίμως με μια μεταλλική «κορδέλỨ… τότε που έφτιαχναν τον σταθμό του Μετρό και για πολλά χρόνια δεν υπήρχε πλατεία, απλά κυκλοφορούσαν πεζοί και αυτοκίνητα κυκλικά (ναι! τότε ήταν κυκλική η διαδρομή!) ακολουθώντας σχεδόν τις χαρακιές στις λαμαρίνες με τις οποίες οριζόταν το εργοτάξιο.

«Γύρω γύρω όλοι στη μέση η λαμαρίνα» ήταν το σκηνικό. Δεν την πρόλαβα με συντριβάνι και ο «Δρομέας» είχε ήδη φύγει όπως πληροφορήθηκα από άρθρα εκείνη την περίοδο… Παραδόξως, δεν βρήκα φωτογραφία στο ίντερνετ (γρήγορο ψάξιμο) με τις λαμαρίνες αλλά θυμάμαι ότι είχαν γίνει και «γλέντια», αν θυμάμαι καλά… κάτι μπασκετοχαρούμενα νικητήρια καπνογόνα και ατελείωτο κορνάρισμα και συνθήματα κλπ…

Μετά από αυτό, ήρθε η αποκάλυψη!! «αποπερατώθηκε»! Την «τελείωσαν» που λένε, δεν ήταν πλατεία πια.

Το σχήμα δεν ήταν ούτε κυκλικό ούτε καν τετράγωνο ή πολύγωνο και δεν είχε την ροή των οχημάτων στην περιφέρειά της. Την έστρωσαν και με γκρίζες πλάκες απ’ άκρη σ’ άκρη και όταν είχε μποφόρια τα σκουπιδάκια «έτρεχαν» πάνω στις πλάκες σαν τους θάμνους στις ταινίες για το Φάρ-Ουέστ! (Δεν είχα κάμερα τότε να το τραβήξω για να μη λέτε ότι υπερβάλω).

Δεν είμαι αρχιτέκτονας, αλλά ως πεζή που την περπάταγε πριν (με λαμαρίνες) και μετά, θα έλεγα ότι όλη η κίνηση ήταν ένας τρόπος να συνδέσουν τα πεζοδρόμια!

Από τη γωνία που είναι η Σταδίου και η Πανεπιστημίου στην άκρη της «πλατείας» Ομονοίας,  ενώνεται πια για τους πεζούς -σαν πεζόδρομος- έως την απέναντι μεριά (που ήταν παλιά ένα διάσημο φαρμακείο) Πειραιώς και Αγ.Κωνσταντίνου. Με αυτόν τον τρόπο παύει η κυκλική κίνηση για τα αυτοκίνητα και οι πεζοί δε χρειάζεται να διασχίσουν διαβάσεις-φανάρια, καθώς περνούν πάνω από τον σταθμό χωρίς να ενοχλούνται από την κυκλοφορία των αυτοκινήτων. Οι οδηγοί ακολουθούν την εκτροπή της κίνησης γύρω από την «πλατεία», σε ένα ωραίο ζίγκ-ζαγκ. Σταδίου-Πατησίων-Πανεπιστημίου-Γ’ Σεπτεμβρίου-αριστερά το στενό δε θυμάμαι-ξανά αριστερά για να βγεις στην Αγ. Κωνσταντίνου- ξαναμανά αριστερά για να βγεις στην Πειραιώς… που θα σε βγάλει πάλι στη Σταδίου… και αν χαθείς ρώτα! δεν είναι ντροπή! 🙂

Δεν είναι άσχημο για τους πεζούς αυτή η σύνδεση απλά θα μπορούσε αυτή -κατά την ταπεινή μου γνώμη- να σημαίνει και ταυτόχρονη αξιοποίηση του χώρου με γνώμονα την αύξηση του πρασίνου ή έστω τη μείωση του τσιμέντου.

Και τέλος πάντων, όταν άρχισα να κυκλοφορώ στο κέντρο, η «πλατεία» δεν είχε ίχνος πρασινάδας!! Πρώτα λαμαρίνες και έπειτα γκρι τσιμεντόπλακες με εκείνο το περίεργο μεταλλικό γλυπτό στην πάνω μεριά, που δεν ξέρω τι συμβολίζει και ένα κομμάτι ξύλινο παρκέ (!) να καλύπτει μάλλον κάποιο μέρος του υπόγειου σταθμού, που φυσικά όντας εκτεθειμένο στις συνθήκες γρήγορα φθάρηκε.

Οκ, για να είμαι ειλικρινής, είδα και λίγο πράσινο αργότερα, που διακοσμήθηκε με κάτι ελιές γύρω γύρω… γιατί ήτο συμβολισμός για την «ιερή ελιά» και τους Ολυμπιακούς… 

και μετά χάλασαν τα παρτέρια και έβαλαν γλάστρες (μεγάλες ήταν) με κάτι άλλα δεντράκια και λουλούδια, που ανάθεμα κι αν έχω καταλάβει πώς επιλέγουν τόσο ευαίσθητα λουλούδια για ένα σημείο γεμάτο ήλιο και καυσαέριο και σκουπίδια (γνωστή η ηλίθια κίνηση να θεωρού»με» το παρτέρι σκουπιδοτενεκέ για να πετάξουμε μπουκάλια και τσιγάρα… ε?).

Και γενικώς, βάζουν και βγάζουν τις φορητές «γλάστρες» αναλόγως με το αν έχουν εκδηλώσεις και προεκλογικές εκστρατείες… και αν έχουν να πληρώσουν (υποθέτω) τους αντίστοιχους εργαζόμενους που τα προσέχουν.

Κάπως έτσι ξαφνικά, «έχασα» από τα μάτια μου την λιγοστή πρασινάδα πριν μερικούς μήνες (προ δημοτικών εκλογών). Βασικά δεν περίμενα να ξαναδώ ουσιαστική βελτίωση του χώρου, πόσο μάλλον με οξυγόνο από φυτά και εν μέσω «κρίσης»… Ως συνήθως, φαντάζομαι, για τα μάτια του κόσμου θα βάζουν κάνα λουλουδικό σε καμιά έκτακτη επίσκεψη κάποιου «ξένου ηγέτη» και μετά θα τα μαζεύουν. Περίπου όπως βγάζεις το καλό τραπεζομάντηλο 2 φορές τον χρόνο, κατά την επίσκεψη της πεθεράς… Σκέφτηκα να στείλω «επιστολή-πρόταση» να φέρνουν γαρδένιες για να παίρνουν μια γεύση και από μπουζούκια οι επισκέπτες και οι τουρίστες, αλλά τσιγκουνεύομαι το γραμματόσημο.

Τις προάλλες πέρασα βραδάκι από την «πλατεία» και κοίταζα το σημείο που συνήθως τους τελευταίους μήνες παρατηρώ να μαζεύονται καμιά 100στη άτομα και να «περιμένουν» πάνω στην «πλατεία» (παλιότερα αυτό δε γινόταν εκεί αλλά στα στενά γύρω), κάνοντας πηγαδάκια λίγες ώρες πριν ξαπλώσουν στις ίδιες θέσεις άστεγοι (συνήθως ακουμπάνε στο σημείο του εξαερισμού του σταθμού, που έχει περισσότερη ζέστη)… Και είδα άδειο το μέρος από το σύνηθες πλήθος και ένα περίεργο φωτισμένο κόκκινο ορθογώνιο να στέκεται λίγο πιο ψηλά από το έδαφος και έμοιαζε σαν το δίχτυ στο βόλλεϋ που έχει την κίτρινη φάσα γύρω – γύρω… Όπως με πληροφόρησε κάποιος που είχε περάσει νωρίτερα από κει, κάποιοι είχαν «περιορίσει» τον κεντρικό χώρο (τον φύλασσαν τη νύχτα) και όντως αυτό που είδα ήταν δίχτυ για βόλλεϋ, μόνο που είχαν φέρει και ομπρέλες και άμμο και ξαπλώστρες… άρα έκανα λάθος… ήταν δίχτυ για beach – volley.

Και σήμερα ανακάλυψα το «γιατί».

Η προώθηση κάποιου προϊόντος (κάπου διάβασα ότι πρόκειται για εταιρεία χυμών), «απαιτούσε» τη μεταφορά άμμου, ομπρελών θαλάσσης, κομπάρσων με μαγιό κλπ, για να τραβηχτεί το αντίστοιχο υλικό για τη διαφήμιση.

«Κάντο στην Ομόνοια», λέει… και πέτα το στη θάλασσα???

 

 

Ακριβώς στις κερκίδες που είναι το μόνιμο στέκι των πρωινών αλλά και βραδινών επισκεπτών της Ομόνοιας, φούσκωσαν βαρκούλες και έστησαν ομπρέλες για να αλλάξει το σκηνικό για λίγες ώρες. Φώτα-κάμερες-άμμος για να γυριστεί το βιντεάκι και να εκπλαγούν οι περαστικοί…

Θα χάααρηκε πολύ ο περαστικός… Σίγουρα αυτό ήθελε για να φτιάξει το κέφι του! Μια οφθαλμαπάτη όασης…

Άλλο λίγο και θα έβγαιναν οι διμοιρίες της περιοχής με εξάρτυση bay-watch… και οι ΔΙΑΣώστες θα πέταγαν το περτικαλί σωσίβιο στις εξορμήσεις τους…

Αλλά πιο πιασάρικο θα ήταν να είχε σκηνικό ποταμού, 
να κατέβει και ο iCANOEτερος Γιώργος, να επηδήξει το ταλέντο του και τα πλήθη να χειροκροτούν.

Τι?!

… λέτε να μη χειροκροτούσαν???

Μωρέ «μαζί clap-άραμε!» σου λέω!!!

 

 

Τέλος πάντων, ας το κλείσω το θέμα… Δεν έχω παράπονο, τους Δημαρχαίους Αθήνας τους θυμάμαι πόσο… νοιάζονται για το περιβάλλον κι ας μην είμαι στα τεφτέρια τους.

Ο Αβραμόπουλος με τα καγκελάκια και τις μπάρες που «αναδύονταν» και τα πρόστιμα. Η Ντορούλα με τσι ελιές στην Ομόνοια. Ο Ομέρ Πριόνης, με την ιδιαίτερη αγάπη του για τα πάρκινγκ. Και τώρα, η λύση για το καμίνη της πόλης…

και εις αμμότερα!!

και του χρόνου σπίτια σας!!! εε… και του χρόνου βότσαλα!!!

==============================

ΥΓ Γράψε πάλι λάθος… Δεν έφτιαχναν πεζόδρομο στη θέση της πλατείας Ομονοίας. Νησίδα έφτιαχναν…

Όπου να’ναι θα δούμε και κληρώσεις για τις δωρεάν φανταστικές διακοπές στη «Νησίδα»…

Ναι, γκρινιάζω. Φταίει που είμαι φάν του βουνού και της σκιάς.

 

Skase-kai-kolympa Link: http://wp.me/p1pa1c-9d7

koula

Ετικέτα: Αθήνα, Κάντο στην Ομόνοια, Πλατεία Ομονοίας, άμμος, κέντρο

Posted in: Ελλάδα, Ζωή, Χιουμορ