Αναδημοσιεύει από το raresteak ο risinggalaxy
Οι πρώτοι που έχουν καταλάβει ότι το μοντέλο του καπιταλισμού έχει τελειώσει είναι οι ίδιοι οι καπιταλιστές, και αυτός είναι ο λόγος που με μεγάλη σπουδή χτίζουν το νέο διάδοχο μοντέλο που με αξιώσεις επιθυμούν να επικρατήσει λόγω της δύναμη που τους παρέχει η κατοχή των μέσων παραγωγής. Είναι ένα μοντέλο που προσπερνά τον Διαφωτισμό σαν ‘ ιστορική ανωμαλία παροδικού ταξικού συμβιβασμού’ και πιάνει το νήμα ακριβώς εκεί που το άφησε η φεουδαρχία. Η γενεσιουργός και ουσιώδης αλλαγή από την φεουδαρχία στον Διαφωτισμό υπήρξε το ότι το δικαίωμα διάθεσης της ζωής και του θανάτου των υπηκόων πέρασε από τον πάτρωνα-κυρίαρχο-βασιλιά στα ίδια τα υποκείμενα που τώρα πια γινόντουσαν πολίτες. Με τον Διαφωτισμό θεσμοποιείται η δικονομική έννοια του habeas corpus, η οποία γρήγορα εμπεδώνεται σε όλους τους τομείς της ζωής σαν ηθική, πρακτική και κριτική φιλοσοφία, ως αυτοδιάθεση. Η αυτοδιάθεση μέσω της αρχής της φυσικοποίησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ήταν η βασική επαγγελία του Διαφωτισμού και θεμέλιος λίθος όλων των δυτικών κοινωνιών μέχρι σήμερα. Το υποκείμενο γινόταν υπεύθυνο για τον τρόπο που διέθετε τον εαυτό του μέσα από ένα τόσο ομοιοστατικό όσο και δυναμικό σύστημα δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, θεματοφύλακες των οποίων ήταν οι ευνομούμενες δυτικές πολιτείες. Και βέβαια ο καπιταλισμός στήριξε τη ρητορική του στη παράδοση των θετικά διατυπωμένων (ατομικών) δικαιωμάτων και της αυτοδιάθεσης.
Οι ηγεσίες στις σύγχρονες πολιτείες του κεκορεσμένου φιλελευθερισμού διαγράφουν το διαφωτιστικό μοντέλο. Τρανό παράδειγμα αποτελεί το βδελυρό νομοσχέδιο για τις μεταμοσχεύσεις οργάνων που εισηγείται η διακυβέρνηση ΓΑΠ σε στοίχιση με τη διεθνή γραμμή των ελίτ για την επαναφεουδοποίηση. Όπως ο Διαφωτισμός φυσικοποίησε τα ανθρώπινα δικαιώματα έτσι οι μεταφιλελεύθερες νέοφεουδαρχικές κυβερνήσεις τύπου ΓΑΠ φυσικοποιούν τη διάθεση των σωμάτων των υπηκόων στις ανάγκες του βασιλείου, ήτοι στη βούληση, στις επιθυμίες και στις ανάγκες του εξουσιαστικού συγκροτήματος. Στον Διαφωτισμό γεννιόσουν με δικαιώματα, τώρα θέλουν να γεννιέσαι σαν εξαρτηματικό ζωικό υλικό με χρέη (σωματικά, υλικά, χρηματικά) προς μια καφκική επικράτεια με οργουελιανή γλώσσα. Η νέα διακυβέρνηση βάζει τα ανθρώπινα σώματα που τυχαίνουν να γεννιούνται στην επικράτειά της σε μια γραμμή παραγωγής που καυτηριάζει πάνω τους αυθαίρετα φυσικοποιημένα και αποφατικά νοήματα -αποφατικά κατά το ότι οφείλεις να δηλώσεις ότι δεν είσαι κάτι (δωρητής) και όχι να αναζητήσεις το τι είσαι όπως ισχύει στην διαφωτιστική αρχή- , τα ενεχυριάζει και τα υφαρπάζει. Με εξοργιστικούς και πρωτοφανείς όρους ψευδο-βιοηθικής όπως η ‘εικαζόμενη συναίνεση’ φυσικοποιεί πριν από όλα την αυθαιρεσία σαν μοντέλο διακυβέρνησης -η αυθαιρεσία είναι το βασικό χαρακτηριστικό κάθε δεσποτικής αυτοκρατορίας- και την εξουσία της να διαχειρίζεται εν λευκώ και να εκμεταλλεύεται τους ανθρώπους σαν ανταλλακτικές αξίες. Με το νέο νομοσχέδιο ένα σώμα έχει υπό προϋποθέσεις περισσότερη αξία νεκρό απ’ ότι ζωντανό. Με το νέο νομοσχέδιο επισημοποιείται η οικονομία του θανάτου.
Η ταινία Carancho από την πολιτισμικά και οικονομικά καθόλου μακρινή μας Αργεντινή, μας μεταφέρει στα επείγοντα ενός νοσοκομείου και παρακολουθούμε το εμπόριο ζωής και θανάτου που στήνουν οι ασφαλιστικές εταιρίες σε βάρος θυμάτων ατυχημάτων και δυστυχημάτων πραγματικών ή εικονικών. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν το νέο νομοσχέδιο, αν αντικαταστήσει κανείς το διακύβευμα των χρημάτων της ασφάλειας με το διακύβευμα των ζωτικών όργανων των θυμάτων που είναι πολύτιμα για κάποιους έχει έτοιμο ένα εφιαλτικό αποκαλυπτικό υποσύστημα. Στην διαπιστωμένα ανομική κοινωνία μας αυτό το νομοσχέδιο καθιστά άπαντες αναλώσιμους στις ορέξεις κάθε έχοντα που χρειάζεται μια μεταμόσχευση. Μια μεταμόσχευση που το νομοσχέδιο έχει φροντίσει να μπορεί να γίνει στο ίδιο το νοσοκομείο αυτού που την έχει ανάγκη. Ανοίγεται ένα λαμπρό πεδίο μιας εκλεπτυσμένης μαφίας και μιας λουξ βιομηχανίας πανάκριβων μεταμοσχεύσεων. Η Ελλάδα επιτέλους θα αποκτήσει μια νόμιμη βαριά βιομηχανία: τον θάνατο.
Μια ακόμα ενδιαφέρουσα άποψη επί του θέματος
mitera
3 Απριλίου, 2011 12:32 μμ
Απαραδεκτο!Αυτο λεγεται καταναγκασμος και στερηση καθε ελευθερης βουλησης !Προσβολη της ανθρωπινης αξιοπρεπειας και των ανθρωπινων δικαιωματων!Δηλ. θα πρεπει να συμπληρωνουμε αιτηση εκ γεννετης οτι το σωμα μας, μας ανηκει,αλλιως το «αυτονοητο» πια θα ειναι οτι ανηκει στις υπηρεσιες του υπουργειου υγειας και των ιδιωτικων κλινικων και ολης της σπειρας που θα «αγκαλιασει» το θεμα.Δεν παμε καθολου,μα καθολου καλα.Ποιος Οργουελ….εδω ξεπερναμε καθε τρελη φαντασια…..
Γαλαξιάρχης (ex Zaphod)
3 Απριλίου, 2011 2:50 μμ
Χρειαζόμαστε το συκώτι σας!
Lotea
3 Απριλίου, 2011 3:03 μμ
Η μεταφυσική υστερία κτύπησε και τον Παραλληλογράφο.
Γαλαξιάρχης (ex Zaphod)
3 Απριλίου, 2011 3:20 μμ
Ρε άσε κάτω το σπληνάντερο, που θα βγάλεις και 😛
Lotea
3 Απριλίου, 2011 3:35 μμ
Άσε ρε το παίζετε και υλιστές τρομάρα σας :Ρ
risinggalaxy
3 Απριλίου, 2011 3:45 μμ
λοτέα ότι λάμπει δεν είναι πρόοδος και σου μιλάει άνθρωπος που στην οικογένεια του όλοι είναι δηλωμένοι δότες οργάνων
oldboy9
4 Απριλίου, 2011 1:45 μμ
Σωστότατους σας βρίσκω!
oldboy9
4 Απριλίου, 2011 1:54 μμ
Ο Παραλληλογράφος ομιλεί άριστα και την «μεταφυσική» Lotea 😉
Lotea
3 Απριλίου, 2011 3:10 μμ
Πάντως έχω να ενημερώσω ότι ακόμα και αν λείπει από το πτώμα σας κανένα κομματάκι, δεν θα χάσετε την Ανάσταση των Νεκρών, το λέει και η εν Χριστώ αδερφώ Εκκλησία.
(μόνο το κάψιμο την πειράζει, πρέπει να έχει μείνει προφανώς κάποιο κομμάτι ολόκληρο, για να μην χάσετε το main event)
risinggalaxy
4 Απριλίου, 2011 12:34 πμ
δες απο επάνω, μην κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις
parameterλ
3 Απριλίου, 2011 3:24 μμ
Η ελεύθερη βούληση ρευστοποιείται, περνάμε από την τιμή στην αξία, ή και τ΄ανάποδο. Μπερδεύτηκα. ;p
Jacob
3 Απριλίου, 2011 3:27 μμ
Κι έλεγα δεν θα βρεθεί ένας να το κάνει point out, ότι χέστηκες έτσι κι αλλιώς αν θα είσαι ολόκληρος ή σαν puzzle που του λείπουν κομμάτια. Απλά ρε συ Lotea καλόν είναι αν, λέμε αν μείνεις στα αζήτητα, σαν παρατημένη σακαράκα, να μη σου βάλουν ταμπελάκι τιμής στα όργανά σου. Συκώτι «1000» νεφρά «500» έκαστο κτλ κτλ…’η αν έχεις δηλώσει άρνηση, εκεί που χαροπαλεύεις να σου ‘ρθει από πάνω ο χειρουργός να σου πει, ή απλά να ακούσεις πίσω από τον επιθανατίο ρόγχο σου, «κρίμα, πάει ένα καλό (βάλε ένα όργανο εδώ)»
Lotea
3 Απριλίου, 2011 3:33 μμ
Εν τω μεταξύ μπορεί να δείξει κάποιος συγκεκριμένα, πού φαίνεται στο νομοσχέδιο, ότι έχουν σκοπό να σε βγάλουν αγοραπωλησία σαν τον πάγκο του χασάπη; Ή άλλα λόγια να αγαπιόμαστε;
Jacob
3 Απριλίου, 2011 3:38 μμ
Ha! Λες και περιμένουν το νομο να εγκρίνει… σε ιδιωτικό νοσοκομείο που περιμένει κάποιος στη λίστα να πάρει ένα όργανο για να ζήσει, δεν θα πληρώσει το κατιτίς του για ένα καλό κομμάτι. Είμαστε αφελείς ή τους κάνουμε;
Lotea
3 Απριλίου, 2011 3:40 μμ
Αυτό γίνεται ήδη και σήμερα, φαντάζομαι, άρα πάλι δεν έχει σχέση με την «εικαζόμενη συναίνεση».
Jacob
3 Απριλίου, 2011 3:46 μμ
Και η «εικαζόμενη συναίνεση» θα το λύσει; Ή θα το επιτείνει; Ειλικρινά, περιμένω να έιναι το πλέον αποτυχημένο νομοσχέδιο. Να μη σου πω ότι το εύχομαι κιολας.
Narrator
3 Απριλίου, 2011 3:55 μμ
Δεν έχω διαβάσει το νομοσχέδιο. Είδα κάποιον που υπερασπιζόταν σθεναρά την ιδέα να αλλάζει γνώμη αφού το διάβασε…
Υποθέτω ότι το «εν δυνάμει δότης» ισχύει για πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις θανάτου (κάποιος γιατρός μπορεί να μας βοηθήσει). Οι ιστοί για να μεταμοσχευθούν θα πρέπει να είναι ζωντανοί, άρα αυτό προϋποθέτει θάνατο ενώ ο ασθενής είναι π.χ. σε μηχανική υποστήριξη. Ένα θύμα τροχαίου μέχρι να φτάσει στο νοσοκομείο πιθανόν να έχουν «αχρηστευτεί» τα μεταμοσχεύσιμα όργανα.
Από την άλλη με καπιταλιστικούς όρους όταν υπάρχει μεγάλη «προσφορά» ισορροπεί και η ζήτηση…
Δεν ξέρω… μπορεί το νομοσχέδιο να είναι κατάπτυστο. Μια που έχει ανακινηθεί θέμα όμως, καλό θα ήταν αρκετοί από εμάς να δηλώσουμε τώρα ότι επιθυμούμε να γίνουμε δότες οργάνων. Αδιαφορώ παντελώς ποια κομμάτια μου θα μπορέσουν να δουν την «Μέρα της Κρίσης» και χέστηκα για το κούφιο σαρκίο μου όταν αφήσω τον μάταιο τούτο κόσμο. Κάντε το ότι θέλετε…
vassozacharof
3 Απριλίου, 2011 5:06 μμ
-τι με νοιαζει κι αν καω, αφου θαχω γινει κρινο; στην ελλαδα ζουμε,ολα πωλουνται, πως εξασφαλιζεται η ανθρωπινη ζωη, οταν αναποσπαστα μελη και οργανα της, μπορει,(ειναι φρικωδες, αλλα δεν αποκλειεται), να εξαιρεθουν, προς πωληση, εν οψει του σκηνικου ενος
προαναγγελθεντος θανατου;
-και @Νarrator, εφ’οσον καποιος ειναι κλινικα νεκρος, ειναι νομικα ακαλυπτη, η αποσυνδεση
του απο τη μηχανικη υποστηριξη, εκτος αν υπαρχει συναινεση συγγενων α’βαθμου, ποσο
μαλλον να χειρουργηθει για αφαιρεση οργανων.Προσωπικα ειμαι δοτης, αλλα εχει τρομαξει
το ματι μου και την ταυτοτητα δοτη ,την κατεστρεψα…
Ασε, που με τις αθλιοτητες του ΕΣΥ, εδω αρρωστοι δεν προκανουν να φτασουν σε ειδικες μοναδες για την εγκαιρη αντιμετωπιση τους, θα προκανουν τα οργανα του νεκρου;γελοιοτητες…πρεπει να στηθει ολοκληρη υποδομη ανα την επικρατεια.
vassozacharof
3 Απριλίου, 2011 5:21 μμ
να συμπληρωσω, οτι χρειαζονται ενα σωρο εξετασεις ιστοσυμβατοτητας, εξετασεις για αιματογενη λοιμωδη νοσηματα, και αφου εχει χαρακτηριστει ο δοτης υγιης κατα τα αλλα,να
προχωρησει η διαδικασια. Εδω, ηδη χανεται πολυτιμος χρονος και με δηλωμενους δοτες ,
με αποτελεσμα τα μοσχευματα να χανονται.(Μονιμο παραπονο των επιτροπων μεταμοσχευσεων των δημοσιων νοσοκομειων).Ο γελοιος, για αλλη μια φορα Λοβερδος,
πιστευω, εκανε μια προσπαθεια εντυπωσιασμου της κοινης γνωμης, αφου καταρρακωσε
πληρως τη δημοσια υγεια, να προσθεσει μια νοτα ‘εκσυγχρονισμου’, παρηγορια στον αρρωστο
μεχρι να βγει η ψυχη του…
simon
3 Απριλίου, 2011 9:30 μμ
Να και η σχετική διάταξη του νομοσχεδίου – Φρανκενστάϊν (παράγραφοι 2 και 3):
Άρθρο 9
Αφαίρεση οργάνων από θανόντα δότη
1. Η αφαίρεση ενός ή περισσοτέρων οργάνων από θανόν πρόσωπο πραγματοποιείται εφόσον είναι ενήλικο και συντρέχουν οι προϋποθέσεις της επόμενης παραγράφου. Η αφαίρεση από ανήλικο είναι δυνατή εάν συναινούν σε αυτό οι γονείς ή ο γονέας, που έχουν την επιμέλεια του τέκνου. Εάν δεν υπάρχουν ή έχουν εκπέσει από τη γονική μέριμνα, η συναίνεση παρέχεται από τον επίτροπο. Η συναίνεση δίνεται α) με έγγραφο στο οποίο βεβαιώνεται η γνησιότητα της υπογραφής, β) με προφορική δήλωση, που καταχωρίζεται σε ειδικό βιβλίο, το οποίο τηρείται στον οργανισμό αφαίρεσης ή στη Μονάδα Μεταμόσχευσης. Κατά τη δήλωση παρίστανται δύο μάρτυρες, οι οποίοι και συνυπογράφουν στο ειδικό βιβλίο. Η συναίνεση πρέπει να είναι ρητή και ειδική.
2. Η αφαίρεση ενός ή περισσοτέρων οργάνων από ενήλικο, θανόν πρόσωπο πραγματοποιείται ε φ ό σ ο ν, όσο ζούσε δ ε ν είχε εκφράσει την αντίθεσή του σύμφωνα με την παράγραφο 3. Πρόκειται για την «εικαζόμενη συναίνεση». Θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στη σκοπιμότητα της διάταξης αυτής.
3. Στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων τηρείται αρχείο όπου καταχωρούνται οι δηλώσεις των πολιτών περί αντίθεσής τους στην αφαίρεση οργάνων τους μετά θάνατον. Κάθε ενήλικος πολίτης μπορεί να αποστέλλει στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων σχετική δήλωσή του, με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής. Για τη δήλωση δεν απαιτείται συγκεκριμένος τύπος, αρκεί να συνάγεται ρητά και αβίαστα η ακριβής βούληση του προσώπου. Η δήλωση αυτή είναι ελεύθερα ανακλητή. Η ανάκληση γίνεται με νεότερη δήλωση ανάκλησης, η οποία αποστέλλεται ομοίως στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων. Η αρχική δήλωση διαγράφεται από το αρχείο και θεωρείται ως μη γενόμενη.
4. Η συλλογή και επεξεργασία των δεδομένων που εμπεριέχονται στο αρχείο της παραγράφου 3 υπάγεται στις διατάξεις του ν. 2472/1997, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στη διαφύλαξη του απορρήτου των πληροφοριών αυτών. Η πρόσβαση στο αρχείο αυτό επιτρέπεται μόνο στους αρμόδιους υπαλλήλους του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων και τους Συντονιστές Μεταμοσχεύσεων.
5. Η αφαίρεση οργάνων από θανόντα δότη διενεργείται μετά την επέλευση του θανάτου, όπως αυτή καθορίζεται με βάση τα ευρέως αποδεκτά και σύγχρονα δεδομένα της επιστήμης. Αρμόδιο για τον καθορισμό του κριτηρίου επέλευσης του θανάτου είναι το Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας (ΚΕ.Σ.Υ.).
6. Όταν ο θεράπων ιατρός διαγνώσει νέκρωση του εγκεφαλικού στελέχους και εφόσον η λειτουργία ορισμένων οργάνων διατηρείται με τεχνητά μέσα, υποχρεούται να προβεί από κοινού με έναν αναισθησιολόγο και ένα νευρολόγο ή νευροχειρουργό στη σύνταξη πιστοποιητικού θανάτου. Στην πιστοποίηση του θανάτου δεν συμμετέχει ιατρός που ανήκει στη μεταμοσχευτική ομάδα. Στη συνέχεια, ο θεράπων ιατρός υποχρεούται να ενημερώσει σχετικά, χωρίς καθυστέρηση, τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων και τους Συντονιστές Μεταμοσχεύσεων, προκειμένου να ενημερωθεί εάν το ενήλικο, θανόν πρόσωπο έχει δηλώσει την άρνησή του να γίνει δωρητής οργάνων μετά θάνατον. Εάν ο θανών είναι ανήλικος ο θεράπων ιατρός υποχρεούται να ενημερώσει σχετικά, χωρίς καθυστέρηση, τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων και τους Συντονιστές Μεταμοσχεύσεων και ταυτόχρονα μεριμνά, για την ανεύρεση των προσώπων που είναι αρμόδια να συναινέσουν στην αφαίρεση των οργάνων, για την ενημέρωσή τους και τη λήψη της συναίνεσής τους. Μόνο αν πρόκειται να γίνει μεταμόσχευση συνεχίζεται η τεχνητή υποστήριξη του θανόντος προσώπου.
7. Η αφαίρεση οργάνων από θανόντα δότη γίνεται με τον προσήκοντα σεβασμό στο σώμα του νεκρού. Ειδική μέριμνα λαμβάνεται για την αποκατάσταση της εικόνας του.
lascapigliata
3 Απριλίου, 2011 10:23 μμ
Η γνωμάτευση της Επιτροπής Βιοηθικής:
Ε Ι Σ Η Γ Η Σ Η
ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΩΝ
Η Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής, ύστερα από πρόσκληση του Προέδρου της, εξέτασε στις 16 Δεκεμβρίου 2005 την κατατεθείσα στη Βουλή πρόταση νόμου για την «τροποποίηση και συμπλήρωση του ν. 2737/1999 «Μεταμοσχεύσεις ανθρωπίνων ιστών και οργάνων και άλλες διατάξεις»». Ύστερα από αναλυτική συζήτηση επί του περιεχομένου της, η Επιτροπή κατέληξε στα εξής:
1. Η πρόταση
Διαπιστώνοντας υστέρηση της προόδου των μεταμοσχεύσεων στη χώρα μας, η κατατεθείσα πρόταση υποστηρίζει ότι «επιβάλλεται η τροποποίηση της νομοθεσίας μας σε πιο ρεαλιστική βάση». Για τον σκοπό αυτόν, θεωρεί ως πρόσφορες ιδίως τρεις τροποποιήσεις:
α) Στο άρθρο 10 παρ. 2 του ν. 2737/1999, τη διεύρυνση του κύκλου των ζώντων δοτών, έως και τον 4ο βαθμό συγγένειας και, επί πλέον, την ένταξη στο κύκλο αυτόν προσώπων που συνδέονται συναισθηματικά με τον ασθενή, τα οποία γίνονται δότες μετά από προηγούμενη απόφαση της Επιτροπής Δεοντολογίας του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων (Ε.Ο.Μ. )
β) Στην ίδια διάταξη, την καθιέρωση δυνατότητας δωρεάς οργάνου προς τον Ε.Ο.Μ., με αντάλλαγμα την πρόταξη συγγενή του δότη στην εθνική λίστα υποψηφίων προς μεταμόσχευση
γ) Στο άρθρο 12, την καθιέρωση της δυνατότητας αφαίρεσης οργάνων από νεκρό, εφ’ όσον ο δυνητικός δότης δεν είχε εκφράσει εγγράφως προς τον Ε.Ο.Μ. την άρνησή του, όσο ζούσε (σύστημα «εικαζόμενης συναίνεσης»).
Εκτός των τριών αυτών σημείων, προτείνεται η καθιέρωση του έτους 2006 ως έτους δωρητών, για την προβολή των μεταμοσχεύσεων, καθώς και η μείωση κατά πέντε έτη των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των ζώντων δοτών.
2. Οι παρατηρήσεις της Επιτροπής
Η Επιτροπή θεωρεί την προώθηση των μεταμοσχεύσεων στη χώρα μας ζήτημα ζωτικής σημασίας. Τονίζει, ωστόσο, ότι ο ισχύων ν. 2737/1999 αντιμετωπίζει αυτό το ζήτημα με επάρκεια, εξαντλώντας μάλλον τα περιθώρια που παρέχει σε κάθε σχετική νομοθετική πρωτοβουλία ο σεβασμός των δικαιωμάτων του ανθρώπου.
Από την άποψη αυτή, οι τροποποιήσεις που προτείνονται δεν είναι πρόσφορες. Συγκεκριμένα:
α) Η Επιτροπή επισημαίνει ότι η χώρα μας, σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, αντιμετωπίζει κυρίως πρόβλημα μεταμοσχεύσεων από νεκρούς δότες. Αντίθετα, στις μεταμοσχεύσεις από ζώντες δότες, η Ελλάδα καταλαμβάνει μία από τις πρώτες θέσεις στην Ε.Ε. Επομένως, κύριος στόχος για την προώθηση των μεταμοσχεύσεων δεν μπορεί να είναι οι τελευταίες. Αυτό ισχύει, πολύ περισσότερο, όταν η μεταμόσχευση από ζώντα δότη αποτελεί την έσχατη λύση, όταν δεν υπάρχει εναλλακτική θεραπευτική μέθοδος ή δεν είναι δυνατή η μεταμόσχευση από νεκρό. Πρόκειται για μια διεθνώς καθιερωμένη γενική αρχή, η οποία ισχύει ακριβώς λόγω του αυξημένου κινδύνου προσβολής της αξιοπρέπειας, της σωματικής ακεραιότητας, της προσωπικότητας και άλλων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που διατρέχει εκ των πραγμάτων ο ζων δότης (βλ. άρθ. 9 του Πρωτοκόλλου για τις Μεταμοσχεύσεις στη Σύμβαση του Οβιέδο).
Η διεύρυνση του κύκλου των δυνητικών ζώντων δοτών μεγιστοποιεί αυτούς τους κινδύνους. Όσο απομακρύνεται κανείς από τους στενούς συγγενείς, τόσο αυξάνεται η πιθανότητα εκμετάλλευσης του δυνητικού δότη, αφού το αλτρουϊστικό κίνητρο του τελευταίου είναι αντικειμενικά αδύναμο και, σε κάθε περίπτωση, δύσκολο να αποδειχθεί. Ήδη, άλλωστε, το κίνητρο αυτό δεν είναι καν δεδομένο για τους στενούς συγγενείς, απλώς οι σύγχρονες νομοθεσίες «τεκμαίρουν» ότι υπάρχει, σύμφωνα με τα δεδομένα της κοινής πείρας.
Από την άποψη αυτή, η πρόταση νόμου προβαίνει σε μια διεύρυνση του κύκλου των δυνητικών δοτών, χωρίς να αξιολογεί το ενδεχόμενο αθέμιτου εκβιασμού της θέλησης συγγενών απώτερων βαθμών. Ο ίδιος εκβιασμός, αλλά με πολύ σκληρότερους όρους οικονομικής πια εκμετάλλευσης, μπορεί να ασκηθεί σε μη συγγενικά πρόσωπα. Η «απόδειξη» της συναισθηματικής σχέσης αυτών των προσώπων με τον ασθενή, ενώπιον οποιουδήποτε οργάνου (π.χ. της επιτροπής δεοντολογίας του Ε.Ο.Μ.), θα είναι πάντοτε εύκολη, αν έχει προηγηθεί ένας τέτοιος εκβιασμός. Όσο και αν πραγματικοί φίλοι ενός ασθενούς δεν αποκλείεται να έχουν αλτρουϊστικό κίνητρο δωρεάς οργάνων, εκείνο που η Επιτροπή κρίνει ως απόλυτη προτεραιότητα είναι η αποτροπή της εκμετάλλευσης τρίτων.
Αυτό, ακριβώς, εξασφαλίζει ο σχετικός περιορισμός του ν. 2737/1999 και παραβλέπει η κατατεθείσα πρόταση νόμου.
Η Επιτροπή θεωρεί, εξ άλλου, ότι ο κίνδυνος εκμετάλλευσης του δυνητικού δότη, ιδίως από το στενό συγγενικό περιβάλλον, είναι υπαρκτός και εν όψει του «ανταλλάγματος» της πρόταξης στην εθνική λίστα υποψηφίων ληπτών κάποιου κοινού συγγενικού προσώπου. Το συγκεκριμένο μέτρο, όμως, αγνοεί ιδίως ότι σε όλες τις χώρες το σύστημα των μεταμοσχεύσεων – και ειδικότερα η κατανομή των διαθέσιμων μοσχευμάτων – θεμελιώνεται στην αρχή της ισότητας και στην τήρηση των κριτηρίων της διανεμητικής δικαιοσύνης. Εξαιρέσεις για χάρη προσώπων που «εξασφαλίζουν» όργανα στον Ε.Ο.Μ., θα οδηγούσαν στην ουσιαστική απώλεια κάθε ελπίδας εκείνων που δεν «τυχαίνει» να βρίσκουν διαθέσιμους δότες. Το τυχαίο αυτό κριτήριο, όμως, δημιουργεί μια προφανή δυσμενή διάκριση, καταργώντας σε τελική ανάλυση τον κοινωνικό χαρακτήρα του συστήματος.
Επομένως, και το μέτρο αυτό της πρότασης αποδεικνύεται άστοχο.
β) Η Επιτροπή κρίνει ότι η ενδεχόμενη καθιέρωση του συστήματος της «εικαζόμενης συναίνεσης», για την εξασφάλιση μοσχευμάτων από νεκρούς δότες, θα δυσκολέψει μάλλον, παρά θα διευκολύνει αυτόν τον σκοπό.
Οι μεταμοσχεύσεις σήμερα βασίζονται στον θεσμό της δωρεάς οργάνων και ακριβώς γι’αυτό περιβάλλονται με ιδιαίτερη κοινωνική αίγλη. Αν, στον θεσμό της δωρεάς, υποκατασταθεί μια απόλυτη κρατική επιταγή που επιβάλλει την αφαίρεση των οργάνων, αγνοώντας τα πρόσωπα που συνδέονται με τον νεκρό, αλλά ακόμη και τα συναισθήματα όσων είχαν την ευθύνη της υγείας του, οι μεταμοσχεύσεις μοιραία θα στερηθούν αυτή την αίγλη.
Το αποτέλεσμα θα είναι, τελικά, η μεν «εικαζόμενη συναίνεση» να παραμείνει πρακτικά ανεφάρμοστη (αφού κανείς ιατρός δεν είναι πιθανόν να προβεί σε αφαίρεση οργάνων, χωρίς τη συναίνεση των συγγενών), η δε Πολιτεία να κινδυνεύσει να επαναπαυθεί σε ένα απλό θεσμικό «πυροτέχνημα». Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με ανακοινώσεις σε διεθνή fora, η «εικαζόμενη» δεν έχει εφαρμοσθεί ποτέ σε χώρες που ήδη την έχουν καθιερώσει νομοθετικά (π.χ. Ισπανία), αντίθετα και εκεί το σύστημα βασίζεται στην (εξαιρετικά επιτυχημένη) πολιτική ενθάρρυνσης της δωρεάς οργάνων.
Επομένως, η Επιτροπή δεν θεωρεί πρόσφορο μέτρο ούτε την καθιέρωση της «εικαζόμενης συναίνεσης», σύμφωνα με το περιεχόμενο της κατατεθείσας πρότασης νόμου.
γ) Η Επιτροπή επισημαίνει ότι κάθε πολιτική για την εξασφάλιση μοσχευμάτων πρέπει να λαμβάνει υπ’ όψη τον ευαίσθητο χαρακτήρα του ζητήματος, ιδίως όσον αφορά τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι μεταμοσχεύσεις δεν είναι ένα απλό τεχνοκρατικό ζήτημα, ούτε υπάγονται σε μια μονοσήμαντη ανταποδοτική λογική, οικονομική ή άλλη. Ο λόγος που απασχολούν σήμερα διεθνώς τη βιοηθική είναι ότι η προώθησή τους συνδέεται απόλυτα με την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας.
Ο ν. 2737/1999 έχει προσανατολισθεί στην ευαισθητοποίηση αυτή, προβλέποντας ποικίλες δυνατότητες δραστηριοποίησης της Πολιτείας. Κρίσιμοι θεσμοί, όπως αυτός του «συντονιστή μεταμοσχεύσεων» πρέπει να αναπτυχθούν και να λειτουργήσουν πλήρως στο «μικροκοινωνικό» επίπεδο των μονάδων της εντατικής θεραπείας. Παράλληλα με τις αναγκαίες εκστρατείες ενημέρωσης της κοινής γνώμης, ο Ε.Ο.Μ. και το αρμόδιο Υπουργείο είναι ανάγκη να επικεντρώσουν ιδίως εκεί τις προσπάθειές τους, κάτι που αποδείχθηκε «κλειδί» της επιτυχίας σε πολλές χώρες της Ε.Ε.
galex
4 Απριλίου, 2011 12:27 πμ
Συνδυάστε τον «εν δυνάμει δότη» και τον «εν δυνάμει νεκρό»
και μετά ελάτε να τα κουβεντιάσουμε
(μαζί φυσικά με το ….άνοιγμα της όρεξης των ομνυόντων στον Ιπποκράτη).
galex
4 Απριλίου, 2011 12:29 πμ
Αλλο το να είναι κάποιος (και να το προπαγανδίζει) εθελούσια δωρητής και άλλο εν δυνάμει.
Μη τρελλαθούμε τελείως.
loophole
4 Απριλίου, 2011 1:55 πμ
Πάντως λίγη ψυχραιμία δεν κάνει κακό, άποψη πάνω σ’ αυτό το θέμα πριν δω το νομοσχέδιο και αν δεν ακούσω διάφορες γνώμες πολύ δύσκολα μπορώ να έχω. Κι αυτό το κείμενο σίγουρα δεν με βοηθάει καθόλου.
(galex δεν απαντάω σε σένα, το λέω γιατί η δομή των σχολίων μπερδεύει πολλές φορές 🙂 )
oldboy9
4 Απριλίου, 2011 1:44 μμ
Δηλαδή εγώ που είμαι δότης οργάνων…να ανησυχώ ε!
mitera
4 Απριλίου, 2011 2:02 μμ
Φυλαγε τις πλατες σου oldboy και τα σωθηκα σου! 🙂
Συγχρονο συστημα υγειας εκ βαθους με υποδομη χρειαζεται κι οχι μετρα επιβολης επιλογης!
Τα λενε κι οι συγχωριανοι σου.
http://www.eordaia.org/index.php?option=com_content&view=article&id=2733:h-&catid=189:1
Τα μετα θανατον και μενα ποσως με ενδιαφερουν.Ειχα αφησει παραγγελια,αν παθω κατι να με δωσουν ολοκληρη,αλλα οχι κατω απο πιεση νομοσχεδιων!
oldboy9
4 Απριλίου, 2011 2:23 μμ
Γεια σου mitera! 🙂
Μα εγώ δεν περίμενα κάποιο νομοσχέδιο-νόμο, όταν έγινα δότης οργάνων (πριν πολλά χρόνια) δεν μπήκα καν στην διαδικασία του ίσως, ναι, αλλά, κτλ. Μου το υπαγόρευσε η συνείδησή μου ΜΟΝΟ.
mitera
4 Απριλίου, 2011 2:51 μμ
Και καλα εκανες oldboy! 🙂
H διαφωνια μου ειναι στο οτι θελουν να μας στερησουν το δικαιωμα της επιλογης!Οπως λενε κι αυτοι που γνωριζουν καλυτερα,αυτο αντι να ενθαρυνει τον κοσμο να γινει δωρητης,μαλλον θα τον αποθαρυνει,οταν του επιβληθει δια νομου.
χαιρετω σας 🙂
galex
4 Απριλίου, 2011 11:09 μμ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Τι άλλο σύμβολο να βάλω για να δείξω τη συμφωνία μου μητερούλα
koula
4 Απριλίου, 2011 11:18 μμ
-> ~~~~~~~~~~~~~~
(oti pas me ta nera tis)
oldboy9
4 Απριλίου, 2011 1:51 μμ
Φαντάσου λέει, κάποιο όργανο μου όταν έρθει η «κακιά ώρα» που λένε, να πάει σε κανένα…φασίστα α, ρε γλέντια. Μεταφυσικό? Καθόλου!
oldboy9
4 Απριλίου, 2011 1:58 μμ
Θυμάμαι όταν ανακοίνωσα την πρόθεση μου να γίνω δωρητής οργάνων. Οι δικοί μου φέρανε κάθετες αντιρρήσεις, τι πας να κάνεις, τόσα γίνονται και λοιπές άλλες φοβικές μαλακίες…
Όλοι πρέπει να είναι δωρητές οργάνων, τελεία & παύλα
alexantro trollientes
4 Απριλίου, 2011 2:46 μμ
θα το πω καπως ακομψα
προσωπικα οταν ψοφησω θα επιθυμουσα να καταπιει την τεφρα μου η λεκανη της τουαλετας που επι τοσα χρονια καταπινε τον αποπατω μου
ειναι μια δικαια πραξη «τιμωριας» για τα σκατα που χορτασε
πριν απ αυτο δεν θα ειχα κανενα προβλημα, αμα εχω κατι της προκοπης , καποιοι να περνανε κι απο κανα οργανακι για να την βγαλουν ,
πλην ομως μεχρι εκει και τιποτα παραπερα
απο κει και δωθε , οποιος υποστηριζει την υποχρεωτικη νομοθετικη ρυθμιση , πιθανον να μην το καταλαβαινει (καποιοι το καταλαβαινουν βεβαια , οπως ο συνταγματαρχολογος Loverdos) προωθει τον εκφασισμο
Γιαννκα
4 Απριλίου, 2011 7:20 μμ
http://e-cynical.blogspot.com/2011/03/blog-post_31.html
η ανηθικη λογικη…πρωταρχικος σκοπος του νομοσχεδιου ,αν και θα ειμαι δοτης οργανων απο επιλογη κι οχι απο επιβολη.
synainesh
8 Απριλίου, 2011 6:10 πμ
Εικαζόμενη συναίνεση : Τροφή για σκέψη.
Σε ποιά χώρα μετά την χρεωκοπία και το ΔΝΤ εφαρμόστηκε η εικαζόμενη συναίνεση για την δωρεά οργάνων;
Απάντηση: ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Πηγή: