Την Τρίτη, 8 Φεβρουαρίου 2011, έλαβε χώρα στην κεντρική πλατεία της Καβάλας (Πλατεία Ελευθερίας) πανκαβαλιώτικο συλλαλητήριο κατά της ανεργίας το οποίο κάλεσε και διοργάνωσε η Επιτροπή Απολυμένων της επιχείρησης “Δελφίνι”. Όπως έγραψε και στην ανακοίνωσή της η Επιτροπή “Καλούμε όλους τους ανέργους, τους απολυμένους από τις βιοτεχνίες ΚΟΘΑΛΗ και ΣΚΑΡΗ, τους απολυμένους από τα BODYLINE, όλους τους εργαζόμενους που βιώνουν της εργασιακή ανασφάλεια να δώσουν δυναμικό παρόν στο συλλαλητήριο, ώστε όλοι μαζί να διεκδικήσουμε το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα μας στην εργασία (άρθρο 22 του Συντάγματος). Καλούμε επίσης τους επαγγελματίες, τους καταστηματάρχες που βλέπουν τα μαγαζιά να κλείνουν το ένα μετά το άλλο, αλλά και όλους αυτούς που βιώνουν την ανασφάλεια και το άγχος για το αύριο, να συμμετέχουν μαζικά ώστε, μέσα από ένα μεγάλο μέτωπο, να παλέψουμε για ένα διαφορετικό μέλλον, με δουλειά και ανάπτυξη. Καλούμε επίσης όλους τους μαζικούς φορείς, τα σωματεία και το ΕΥΚ, τους συλλόγους, τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις της πόλης μας και της περιοχής να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να εκδώσουν ψηφίσματα συμπαράστασης και να καλέσουν μαζικά τα μέλη τους να συμμετέχουν στο συλλαλητήριο.»
Πριν ξεκινήσει η πορεία στα πλαίσια του συλλαλητηρίου, μίλησε στον κόσμο που ήταν συγκεντρωμένος στην πλατεία εκπρόσωπος της Επιτροπής Απολυμένων, εκπρόσωπος από το σύλλογο Δικαίωμα (dikaioma.gr) αλλά και εκπρόσωπος του ΠΑΜΕ. Ένας εκ των ομιλητών αναφέρθηκε στο μαγικό αριθμό των ανέργων στο νομό της Καβάλας… 14.000 άνεργοι… Τη στιγμή εκείνη ανάμεσα στους 300 συγκεντρωμένους δε βρίσκονταν πάνω από 50 άνεργοι. Κάποιοι εύλογα άρχισαν να αναζητούν τους υπόλοιπους 13.950… Πριν αναζητήσουμε λοιπόν τους υπόλοιπους των ανέργων κρίνω σκόπιμο να αναφερθώ σε αυτούς που ήταν παρόντες. Μπροστά μπροστά λοιπόν από την εξέδρα που εκφωνούνταν οι λόγοι ήταν ο δήμαρχος της πόλης Κ. Σημιτσής και ο πρώην Νομάρχης, και νυν επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στο δήμο Θ. Καλλιοντζής για να διαφημίσουν τη συμπαράστασή τους στους απολυμένους. Συμπαράσταση και αλληλεγγύη που στα λόγια είναι εύκολη, στις πράξεις όμως αποδεικνύεται κομματάκι δύσκολη όχι μόνο για τους τοπικούς άρχοντες… Η εκπρόσωπος της Επιτροπής Απολυμένων μάλιστα χαιρέτισε και ευχαρίστησε τους παριστάμενους τοπικούς άρχοντες για την παρουσία τους εκεί. Χαιρέτισε και ευχαρίστησε το δήμαρχο της πόλης που προεκλογικά υποσχόταν λύση στους απολυμένους την οποία μετεκλογικά δεν είδαν. Το ελάχιστο της αξιοπρέπειας επέβαλε τουλάχιστον το να τους αγνοήσουν… ωστόσο μάλλον κάποιοι από τους απολυμένους τρέφουν ακόμα ελπίδες στις εξαγγελίες του δημάρχου για την αποκατάστασή τους… Ο βασικός κορμός των συμμετεχόντων στο συλλαλητήριο απαρτιζόταν από μέλη του ΠΑΜΕ, της ΚΟΕ Καβάλας, από το μπλοκ των Αναρχικών καθώς και μέλη του Συνασπισμού. Πάνω κάτω οι ίδιοι και οι ίδιοι που συμμετέχουν στις πορείες… σαν να έχει γίνει η διαμαρτυρία και η διαδήλωση ένα σπορ που ενδιαφέρει λίγους…
Σίγουρα ένας από τους λόγους που δεν υπήρχε αθρόα συμμετοχή ανέργων στο εν λόγω συλλαλητήριο είναι η απώλεια πίστης του κόσμου ότι οι κινητοποιήσεις μπορεί να έχουν κάποιο πρακτικό αποτέλεσμα. Ωστόσο πριν λίγα χρόνια, όταν η Καβάλα ήταν μία από τις υποψήφιες πόλεις για την εγκατάσταση μονάδας λιθάνθρακα, οι χιλιάδες του κόσμου που διαδήλωσαν ενάντια στη δημιουργία της μονάδας στην πόλη κατάφεραν και πέτυχαν το σκοπό τους και το εργοστάσιο δεν έγινε. Αυτό δείχνει ότι όταν οι κινητοποιήσεις είναι μαζικές, φέρνουν και αποτελέσματα. Εκτός αυτού όμως έγινε φανερό ότι για το συλλαλητήριο για τους απολυμένους οι τοπικοί άρχοντες αλλά και οι πολιτευτές της πόλης δεν προσπάθησαν να κινητοποιήσουν τον κόσμο να κατέβει στο δρόμο. Αν δεν έχουν πολιτικά-κομματικά-ψηφοθηρικά οφέλη, τότε δεν έχουν και λόγο. Άλλωστε τους απολυμένους των συγκεκριμένων επιχειρήσεων έχουν προσεγγίσει αριστερές παρατάξεις της πόλης, οπότε το θέμα της αποκατάστασής τους στα μάτια του κόσμου φαίνεται να αφορά σε αυτούς τους λίγους και μόνο.
Πέραν των μικροκομματικών παιχνιδιών που παίζονται και με τη συμμετοχή των απολυμένων, η κοινωνία της Καβάλας απαρτίζεται κατά κύριο λόγο από ιδιώτες που αγνοούν τη σημασία της λέξης “πολίτης”. Προτιμούν να πιουν τον καφέ τους σε μια καφετέρια, προτιμούν να γκρινιάξουν για τη δεινή κατάσταση στην οποία βρίσκονται αλλά δεν πρόκειται να πάρουν κάποια πρωτοβουλία… θα ακολουθήσουν σαν πρόβατα τους πολιτικούς τους ταγούς. Έτσι αναρωτιέται κανείς αν αξίζει οποιαδήποτε αλληλεγγύη και συμπαράσταση σε τέτοιους ανθρώπους.
Ωστόσο και οι απολυμένοι ανάμεσα στα αιτήματά τους περικλείουν υλοποιήσιμες προτάσεις τις οποίες αντί να τις διεκδικήσουν δυναμικά, αναμένουν ή ορθότερα επαιτούν την ικανοποίησή τους από αυτούς που προεκλογικά υπόσχονταν ότι δε θα τους αφήσουν στο δρόμο…
Πληροφορίες λένε ότι οι σχέσεις μεταξύ των απολυμένων της εν λόγω επιχείρησης δεν είναι άριστες ακόμα και στα πλαίσια του αγώνα τους. Όταν οι απολυμένοι μιας επιχείρησης δεν μπορούν να είναι μια γροθιά, τότε πώς είναι δυνατόν να αναμένουμε να είναι οι υπόλοιποι άνεργοι ή οι κοινωνικές ομάδες μεταξύ τους;
Ακόμα λοιπόν και αν αναζητήσουμε την απουσία των χιλιάδων ανέργων από το συλλαλητήριο στην αποτυχία και τη μειωμένη αξιοπιστία τόσο του συνδικαλιστικού κινήματος ή ορθότερα των εργατοπατέρων όσο και του πολιτικού σκηνικού και των πολιτικών κομμάτων, δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι εκτός από τους θεσμούς υπάρχουν και οι πολίτες, υπάρχει και η βάση… κάτι που οι ίδιοι οι Καβαλιώτες ή έχουν ξεχάσει ή μάλλον δεν έμαθαν ποτέ…
του άεργου χωρίς σύνορα: j4nus
συντομο λινκ: http://wp.me/pPn6Y-6bE
Αντικοινωνικό ζώον
12 Φεβρουαρίου, 2011 6:20 πμ
Για τον πούτσο Καβάλα….
φίλε, αυτός ο τσογλαναράδικος λόγος(ελπίζω να είσαι νέος) είναι χαρακτηριστικό του νεοέλληνα.
Βγάζεις εαυτόν εκτός κοινωνίας και αρχίζεις να κράζεις…
ελπίζω να καταλαβαίνεις πόσο «δεξιά» είναι η τοποθέτηση σου….μιας και η γκρίνια και η μίρλλλλα είναι και δικό σου χαρακτηριστικό και όχι μόνο των συμπολιτών σου.
Αν θες να λέγεσαι «κοινωνικά ενεργός» (ή όπως σκατά θες…από ταμπέλες χορτάσαμε)…άρχισε να δρας και να αλληλεπιδρας και άσε την εύκολη κριτική που στο κάτω κάτω νόημα δεν έχει.
Αυτοί οι ηλίθιοι μικροαστοί είναι οι συνάνθρωποι σου, με αυτούς θα ζήσεις και με αυτούς θα πρέπει να αγωνιστείς…αν δεν σου αρέσει πάνε στην Βαρκελώνη να αράζεις με τους χύμα στις πλατείες…εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε γέλασε.
«Ποιος μας γηροκομεί, τη σήμερον ημέρα
ψηστιέρα καρβουνιέρα, μούσα Δεκεμβριανή;
Πολέμησα καιρό σε όλα τα πεδία
και με τυφλή μανία, ξέσκιζα τον εχθρό.
Τώρα με χειρουργεί, μια αλλήθωρη νεολαία
μια τσογλανοπαρέα που κάνει κριτική.»
Peiratestouoneirou
12 Φεβρουαρίου, 2011 10:44 πμ
Φίλε δε καταλαβαίνω γιατί τα βάζεις με το συγγραφέα του άρθρου και όχι με τις συμπολίτες σου.
Δηλαδή, εσύ πιστεύειες ότι ο αγώνας των 50 συνειδητοποιημένων ανέργων θα αλλάξει μία ολόκληρη πόλη; Ποιος είναι ο αλλήθωρος εν προκειμένω; Μήπως εσύ;
Η Χώρα έχει γίνει το πείραμα του νεοφιλελευθερισμού και της προώθησης νέων δανειακών προιόντων.Ο βιασμός που υφιστάμεθα δεν έχει προηγούμενο. Ποιος νομίζεις ότι βρίσκεται σε άλλο πλανήτη; Εμείς ή αυτοί; Ποιους βλέπεις να αντιδρούν; Τους ανέργους; Τους συνταξιούχους; Τους ξεφτιλισμένους δημοσίους υπαλλήλους;
Που είναι η «περίφημη» αξιοπρέπεια που κουβαλούσαμε;
Τίποτα από αυτά δεν υπάρχει πλέον και αν κρίνουμε από τη συμμετοχή του κόσμου στις διάφορες εκδηλώσεις και κοινωνικες συναντήσεις, μετα βίας το 15% του πληθυσμου συμμετέχει ενεργά και σταθερά σε μια προσπάθεια για αλλαγή. Εστω μικρή!
Επίσης, η αντιπρότασή σου είναι το χύμα στη Βαρκελώνη; Θεωρείς, λοιπόν, ότι αν δεν ανήκουμε εδώ, ανήκουμε εκεί; Πως στηριζεται αυτή σου η συλλογιστική;
iguana
12 Φεβρουαρίου, 2011 10:53 πμ
Και εγώ δεν καταλαβαίνω προς τι τόσο μένος ρε φίλε. Αν μη τι άλλο το γεγονός δείχνει ότι ο επίσημος συνδικαλισμός έχει απαξιωθεί στα μάτια του κόσμου.. Αν έχεις διαφωνίες με το συγγραφέα μπορείς να τις εκφράσεις ήρεμα και ωραία…
Αντικοινωνικό ζώον
12 Φεβρουαρίου, 2011 11:58 πμ
Εγώ ξέρω πως η αριστερά δεν είναι κούφια λόγια.
Πιστεύεις κάτι?Κάν’το.
Θες να κάνεις ταξική αντεπίθεση, στήσε συνδικάτο, ή οργανώσου και παλεψέ το. Δεν σου κάνει, κάνε αλλιώς παρέμβαση.
Ο καθένας μας έχει υποχρέωση να αλλάξει τον κόσμο, αν δεν το καταφέρουμε φταίμε εμείς.
Αναλύσεις του τύπου μικροαστοί Έλληνες, δεν είστε για τίποτα.
Κωλόβλαχοι Καβαλιώτες, είστε άξιοι τις μοίρας σας…
είναι απλά ΚΩΛΟΠΑΙΔΑΡΙΣΜΟΙ και δεν έχουν θέσει στην αριστερά.
Αντικοινωνικοί είναι οι ΠΥΡΗΝΕΣ, αν είσαι της ίδιας λογικής με αυτούς, ΟΧΙ απλά δεν είσαι σύντροφος μου, αλλά είσαι απέναντί μου.
ΕΛΕΟΣ πια. Κρίνουμε όλοι τον μέσω 45άρη που έχει 1002 έννοιες στο μυαλό του και καίγεται ο κώλος του για το πως θα επιβιώσει αυτός και η φαμίλια του…και λέμε «Μαλάκα μικροαστέ, νοικοκυραίε».
Ένας φοιτητής, όπως και πολλά άλλα στρώματα που δεν είναι παραγωγικά(ουσιαστικά επιδοτούνται από αυτό τον «νοικοκυραίο», ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ (για να μην πω δεν επιτρέπεται) ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ.
Για να κλείνω, συγγνώμη αν ήμουν επιθετικός, αλλά έτσι το νοιώθω.
Σκοπός της αριστεράς, είναι να πείσει τον κόσμο και να είναι ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ. Η επαναστάσεις και οι αλλαγές δεν είναι βίρτσουαλ ριαλιτι παιχνίδια.
Η κάθε κοινωνία έχει τα στραβά της. Σ’όποιον δεν αρέσει, ή το παλεύει να αλλάξει 2-3 πράγματα με την καθημερική του πάλη, ή ιδιωτεύει ή ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΟ 1ο ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ ΚΑΙ ΠΑΕΙ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΧΩΡΕΣ ΠΟΥ ΣΥΝΙΣΤΟΥΝ ΤΗ ΜΕΚΚΑ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ lifestyle.
denyal
12 Φεβρουαρίου, 2011 6:07 μμ
Δεν είπες όμως. Που ήταν οι 13.950 άνεργοι που έλειπαν από τη διαδήλωση; Και άντε έλειπαν, τι κάνουν τις υπόλοιπες μέρες; Αντιστέκονται; Μάχονται; Για πες.
Γιατί ο j4nus είπε μερικά πράγματα. Εσύ δεν είπες τίποτα.
Όσο για τον μέσο 45άρη είναι δεξιάρα φίλε. Και από πολιτική και από κοινωνική και από οικονομική ιδεολογική και πρακτική τοποθέτηση. Δεξιάρα. Και θα είναι μέχρι να πεθάνει. Αμφιβάλεις;
Για να πείσεις τον κόσμο πρέπει να γνωρίζεις γιατί δεν πείθεται με τα ως τώρα και γιατί δεν αυτενεργεί. Αυτό πιάνει το άρθρο. Αλλά εσύ είσαι τύφλα στην οργή. Έχεις την οργή. Σου θυμίζει κάτι, κάποιους;
κωστασ
12 Φεβρουαρίου, 2011 1:22 μμ
«Ένας φοιτητής, όπως και πολλά άλλα στρώματα που δεν είναι παραγωγικά(ουσιαστικά επιδοτούνται από αυτό τον “νοικοκυραίο”, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ (για να μην πω δεν επιτρέπεται) ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ.»
Aπο αυτο και μονο καταλαβαινουμε ποσο αριστερος εισαι! Γι αυτο η αριστερα εχει τα χαλια της… επειδη το παιζουν αριστεροι κατι φασισταρια σαν και του λογου σου…
inflammatory
12 Φεβρουαρίου, 2011 1:34 μμ
Όποιος κατανοεί τους συσχετισμούς του 2011 και την κουλτούρα της «καριέρας», της «διασκέδασης», των «τραπεζικών δανείων», της «εικόνας» και του «me, myself and I» κατανοεί και γιατί στις συγκεντρώσεις κατεβαίνουν οι ίδιοι, γιατί στα κινηματικά εγχειρήματα που δεν αφορούν επαναστατική γυμναστική συνεισφέρουν οι μισοί απο αυτούς και γιατί «οοολοι οι υπόλοιποι» απουσιάζουν. Δεν υπάρχει «πρέπει»…υπάρχει «απλά συμβαίνει».
Αντικοινωνικό ζώον
12 Φεβρουαρίου, 2011 2:00 μμ
Κωστάκι…πάνε παίξε καγκελάκι.
Εγώ έμαθα τόσα χρόνια, πως ΑΝ ΔΕΝ ΣΕΒΑΣΤΕΙΣ τον άλλο ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ποτε ΤΙΠΟΤΑ!
Το φοιτηταριάτο δεν έχει επαφή με την κοινωνική πραγματικότητα. Ζει σε μια γυάλα.
Τις ΤΑΞΙΚΕΣ αντιθέσεις ΜΟΝΟ ο εργαζόμενος μπορεί να τις κατανοήσει, μιας και αυτός τις βιώνει.
Άσε που είσαι και αντιμαρξιστής…μιας και ως γνωστόν Η ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
j4nus
12 Φεβρουαρίου, 2011 2:35 μμ
το τι κάνει ο κάθε συντάκτης ενός κειμένου εδώ μέσα δεν το ξέρεις, αντικοινωνικο ζωον… αν το ήξερες ας μιλούσες συγκεκριμένα… το κείμενο λέει τα μισά από όσα σε ενοχλούν… έχει αφήσει απέξω τις ρουφιανιές μεταξύ εργαζομένων… ναι ξέρω και αυτό στο βωμό της οικογένειας με τα παιδιά…αμάρτησα για το παιδί μου…
το κείμενο ήδη υπονοεί ότι οι εργαζόμενοι έχουν υλοποιήσιμες προτάσεις τις οποίες αν διεκδικήσουν δυναμικότερα κάποιοι θα τους στηρίξουν… ίσως ανάμεσα σε αυτούς να είναι και ο συντάκτης του κειμένου…
εδώ δεν είμαστε κομματικό γραφείο να υποδείξουμε στον καθένα τι ακριβώς θα κάνει ή πώς θα δράσει…
όσο για το φοιτηταριό που λες… ξεχνάς ότι στους κοινωνικούς αγώνες μπροστά είναι οι νέοι όχι οι φοιτητές αποκλειστικά αλλά οι νέοι… κι όχι άτομα αγκυλωμένα στην κατάντια τους… τουλάχιστον το φοιτηταριό αυτής της γενιάς δεν έφερε τη χώρα σε αυτό το χάλι…
Back Door Man
12 Φεβρουαρίου, 2011 2:42 μμ
«Πέραν των μικροκομματικών παιχνιδιών που παίζονται και με τη συμμετοχή των απολυμένων, η κοινωνία της Καβάλας απαρτίζεται κατά κύριο λόγο από ιδιώτες που αγνοούν τη σημασία της λέξης “πολίτης”. Προτιμούν να πιουν τον καφέ τους σε μια καφετέρια, προτιμούν να γκρινιάξουν για τη δεινή κατάσταση στην οποία βρίσκονται αλλά δεν πρόκειται να πάρουν κάποια πρωτοβουλία… θα ακολουθήσουν σαν πρόβατα τους πολιτικούς τους ταγούς. Έτσι αναρωτιέται κανείς αν αξίζει οποιαδήποτε αλληλεγγύη και συμπαράσταση σε τέτοιους ανθρώπους.»
Το κείμενο είναι καλό και λέει πολλές αλήθειες που μόνο μερικοί κατ΄ επάγγελμα προστάτες της εργατικής τάξης εξακολουθούν να κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν. Ωστόσο η παραπάνω παράγραφος νομίζω ότι το αδικεί και δίνει αφορμές για εύκολες κριτικές για γυάλες, αφ΄ υψηλού τοποθετήσεις κλπ (Άσε που έρχεται σε αντίθεση με την ακριβώς προηγούμενη παράγραφο μιλάει για τις χιλιάδες του κόσμου που διαδήλωσαν και κατάφεραν να μη γίνει η μονάδα λιθάνθρακα). Με τη λογική αυτή, ένα μήνα μόλις πριν, βλέποντας τους Αιγύπτιους να ανέχονται επί 30 χρόνια τον Μουμπάρακ, θα έπρεπε να αναρωτιόμαστε «αν αξίζει οποιαδήποτε αλληλεγγύη και συμπαράσταση σε τέτοιους ανθρώπους.»…
j4nus
12 Φεβρουαρίου, 2011 3:10 μμ
Δεν είναι ακριβώς αντίθεση… τότε με το λιθάνθρακα μέσα ενημέρωσης και η πλειοψηφία των τοπικών αρχόντων συμπεριλαμβανομένου του δημάρχου σήκωσαν μπαϊράκι…ήταν ένα θέμα που έχει να κάνει με το περιβάλλον που στην πλειοψηφία της ματιάς του κόσμου είναι απολιτικο και ακομμάτιστο κι έτσι υπήρξε η αντίδραση η μεγάλη…
και είναι διαφορετικό όταν είσαι κάτω από τη μπότα ενός δικτάτορα και κινδυνεύει η ζωή… είναι πολύ λιγότερα τα περιθώρια αντίδρασης… κανείς δεν είπε ότι οι έλληνες π.χ. επί επταετίας και ειδικά οι οικογενειάρχες ότι έπρεπε να διακινδυνεύσουν τη ζωή τους αλλά το να κατέβεις στο δρομο είναι υπόθεση μιας ώρας σε μια μικρή πόλη…
αντί να πας για περίπατο… κάνε τον περιπατό σου στέλνοντας το πολιτικό σου μήνυμα…
και δε χρειάζεται να είσαι μέσα σε κάποιο μπλοκ κατ αναγκη…
επίσης υπάρχουν και πολλά άλλα που μπορείς να κάνεις αλλά όταν το πιο απλό σου φαίνεται δύσκολο…
αλλά επειδή γνωρίζω τη νοοτροπία της πλειοψηφίας των ντόπιων εδώ, το θέμα που βάζει το κείμενο είναι ότι οι άνθρωποι πλέον δεν ξέρουν τη διαφορά ανάμεσα στην έννοια του πολίτη και του ιδιώτη… όχι ότι επιλέγουν το ένα από το άλλο, δεν τη γνωρίζουν… επίσης σε ένα βαθμό θεωρούν ότι το να κατεβαίνεις στο δρόμο είναι για γραφικούς κτλ…
Back Door Man
12 Φεβρουαρίου, 2011 3:47 μμ
Σου ξαναλέω οτι δεν διαφωνώ με την ουσία όσων λες. Στέκομαι στην επίμαχη παράγραφο θεωρόντας άτοπο να κατακρίνεις συλλήβδην την κοινωνία της Καβάλας ως τοπικο φαινόμενο αδιαφορίας, τη στιγμή που η ιδιώτευση και η απάθεια είναι φαινόμενα που ξεπερνούν τις τοπικές κοινωνίες ανεξαρτήτως ιδιαίτερων προβλημάτων τοπικού χαρακτήρα. Και ναι μεν η σύγκριση με την Αίγυπτο είναι υπερβολική αλλά την έκανα για να σου δείξω ότι οι γενικεύσεις και οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί δεν βοηθούν στην υπόθεση συνειδητοποίηση. Μην υποτιμάς τις υπόγειες διεργασιες στον ψυχισμό του κόσμου που περιμένουν την αφορμή. Εξ΄ άλλου το παράδειγμα της Κερατέας (για να μην ανατρέχουμε στην Αίγυπτο) είναι δίπλα μας…
johnk
12 Φεβρουαρίου, 2011 3:18 μμ
Aντιμαρξιστης?Φτου κακα σαν να λεμε αθεος ενα πραμα..
Stamatis
12 Φεβρουαρίου, 2011 3:55 μμ
Θα συμφωνήσω και θα διαφωνήσω με τον «Αντικοινωνικό ζώον». Όλη αυτή η κριτική στην κοινωνία δεν είναι αγώνας. Αυτοί είναι οι συμπολίτες μας. Δεν έχει το δικαίωμα καμία οργάνωση (κομματική ή μη) να κάνει υποτιμητική κριτική στο γιατί ο κόσμος δεν ακολουθεί τις επιταγές που θέτει η οργάνωση. Ο κόσμος έχει τους λόγους του. Δεν εμπιστεύεται. Τον ενδιαφέρει το αποτέλεσμα κι όχι οι υποσχέσεις. Δεν έχει πιστεί. Ιδιωτεύει. Οτιδήποτε όμως κάνει είναι δικαίωμά του –ακόμα και να πέσει στο γκρεμό.
Οι λεγόμενες «συλλογικότητες», ή εκπρόσωποί τους, θα έπρεπε να βλέπουν σε αυτές τις αποτυχίες την ανάγκη για άλλου είδους δράση. Κοινωνική. Εντός της ζωής μιας κοινότητας. Πιο μακροχρόνια. Πρέπει να βλέπουν την αποχή της κοινωνίας σαν ευκαιρία αυτοκριτικής. Ο τρόπος δράσης δεν είναι αυτός που υπαγορεύεται από την ιεραρχία της οργάνωσης και πηγάζει από τα «κεντρικά» της …υποκαταστήματα. Ο τρόπος δράσης πρέπει να προσαρμοστεί στην πραγματικότητα του σήμερα που έχει γαλουχηθεί με την τηλεόραση και το φραπέ.
Εδώ διαφωνώ με το «Αντικοινωνικό ζώον». Δεν υπάρχει τίποτα κακό στο φραπέ ή στη φοιτητική κριτική. Ο φραπές είναι κομμάτι της ζωής η οποία πρέπει να είναι ωραία για να ξέρουμε γιατί αξίζει. Οι φοιτητές είναι κομμάτι της κοινωνίας και έχουν και δικαίωμα και υποχρέωση να κάνουν κριτική. Χαρακτηρισμοί του τύπου «κωλοπαιδαρισμοί» και τέτοια ανήκουν σε αυτόν που τους κάνει. Αν κάποιοι περιμένουν να «ξυπνήσει» η κοινωνία, εξοργισμένοι επειδή αργεί, κάνουν το ίδιο λάθος με τις «συλλογικότητες» που κάνουν κριτική στην κοινωνία κι όχι στον εαυτό τους. Δεν είναι αυτό δράση. Δεν υπάρχει επιχείρημα που αρχίζει με την λέξη «κωλοπαιδαρισμός». Αυτή είναι άσκοπη κοινωνική αντιπαλότητα και έμμεση «γκρίνια και η μίρλα». Κι εδώ είναι βαλκάνια…
Stamatis
12 Φεβρουαρίου, 2011 4:11 μμ
….εννοώ, δυστυχώς είναι ακόμα βαλκάνια κι αυτές οι επιθετικότητες χωρίς περιεχόμενο μας διατηρούν βαλκάνια.
Αντικοινωνικό ζώον
13 Φεβρουαρίου, 2011 3:18 πμ
Σταμάτη…
δέχομαι την κριτική.
Έχεις ένα δίκιο. Απλά σαλτάρω με τις αναλύσεις που κράζουν την κοινωνία…λες και εμείς είμαστε εκτός κοινωνίας.
Σόρι φίλε συντάκτη αν σε προσέβαλα(που το έκανα), αλλά σαλτάρω…ίσως να μην σου άξιζαν οι χαρακτηρισμοί…
γενικά πάντως επειδή τα ξέρω από μέσα…με τους φοιτητές επανάσταση και ανατροπή δεν φέρνεις. Σε αυτό επιτρέψτε μου να είμαι λίγο πιο επίμονος.
johnk
13 Φεβρουαρίου, 2011 12:20 μμ
Δεν θα διαφωνησω οτι με φοιτητες δεν φερνεις επανασταση και ανατροπη.Επανασταση και ανατροπη φερνεις με το συνολο του πληθυσμου.Η τελος παντων με το συνολο του αγωνιστικου πληθυσμου.Με εργαζομενους,ανεργους,φοιτητες(συμπεριλαμβανομενων μεταναστων στις παραπανω κατηγοριες)..
Δεν καταλαβαινω ομως απο που βγαινει η συνταγη της ανατροπης απο τη στιγμη που η ιστορια η ιδια εχει δειξει οτι εξεγερσεις και ανατροπες ξεκινησαν απο αντιπαραγωγικες οπως λες ομαδες aka φοιτητες-μαθητες.
οφφ τοπικ
Το φοιτητικο κινημα εχει τα καλα του και τα κακα του.Το σημαντικοτερο μειονεκτημα θεωρω πως ειναι η μη σταθερη προσηλωση σε στοχους λογω της μη αμεσης αποτελεσματικοτητας σε αντιθεση με εναν εργαζομενο που βλεπει το μισθο του να μειωνεται και να μην εχει να φαει το αποτελεσμα της διαλυσης των πτυχιων ας πουμε δεν εχει αμεσα αποτελεσματα στη ζωη του φοιτητη.Οποτε ο αγωνας θα γινεται Οκτωβριο-Γεναρη-Εξεταστικη-Μαρτιο-Απριλη-Φοιτητικες εκλογες-Εξεταστικη-Διακοπες κλπ..
Παρολαυτα σε καθαρα συντεχνιακα θεματα(που αν το καλοσκεφτουμε δεν ειναι και τοσο) τους οι φοιτητες εχουν καταφερει πραγματα και τη δεκαετια του 90 και του 2000..
Καλο θα ηταν βεβαια να υπαρχει στους αγωνες μας/τους(σε λιγο δεν θα ειμαι) λιγοτερη υποκρισια και μεγαλυτερη συνδεση με τα προβληματα της κοινωνιας ωστε να βλεπουν και λιγο παραεξω απο το ωωω το πτυχιο μου δεν θα εχει πλεον αξια.
j4nus
13 Φεβρουαρίου, 2011 5:10 μμ
backdoorman,
το κείμενο αναφέρει το δίπολο ιδιώτευση-συμμετοχή στα κοινά με σημείο αναφοράς τη συγκεκριμένη πόλη γιατί από εκεί υπάρχουν τα ανάλογα ερεθίσματα. σίγουρα αυτό που συμβαίνει στην Καβάλα συμβαίνει και σε άλλες επαρχιακές πόλεις απλά ο καθένας γράφει με βάση τα δικά του ερεθίσματα.
Το κείμενο θέτει κάποια ζητήματα σε διάφορες διαστάσεις… τις οποίες δεν έχουν πιάσει ορισμένοι ίσως επειδη τιθενται ίσως λίγο γενικόλογα και αόριστα… υπάρχει λόγος που το κείμενο υπονοεί κάποια πράγματα και δεν τα λέει ίσως πιο άμεσα… πρώτον δε θέλει να υπονομεύσει τον αγώνα ορισμένων ανθρώπων… από την άλλη το κείμενο δε βάλει εναντίον της κοινωνίας, αλλά όσων γκρινιάζουν αλλά από την άλλη δεν κάνουν τίποτα για αυτό και περιμένουν τη λύση από τους άλλους.
δε ρίχνει κατηγορίες σε ανθρώπους που δρουν ανεπιτυχώς αλλά σε όλους αυτούς που από τη μια γκρινιάζουν για την κατάντια του τόπου και από την άλλη δεν κάνουν τίποτα.
δλδ αν ένα σύστημα έχει χρεοκοπήσει και γκρινιάζουν κάποιοι για αυτό, το να περιμένουν λύσεις από αυτό το σύστημα χωρίς οι ίδιοι να κάνουν τίποτα ή να προτείνουν κάτι άλλο δείχνει μιζέρια…
ένα από αυτά που θέλει να καταδείξει το κείμενο… ότι η μιζέρια δεν είναι απόρροια εξωτερικών συνθηκών αλλά και τρόπος σκέψης…