Με πήρε η μάνα μου τηλέφωνο τις προάλλες και μου είπε ότι μόλις είχε μιλήσει ο πρόεδρος του Αστέρα Εξαρχείων ,ο Ανδρέας Μαζαράκης.
Εγώ δε βλέπω τηλεόραση πια αλλά μου έκανε εντύπωση το πόσο ευχαριστημένη ήταν η μάνα μου ..» επιτέλους κάποιος μίλησε όπως έπρεπε να μιλάνε όλοι..τουλάχιστον οι αριστεροί..»
Έψαξα λοιπόν και εγώ και το βρήκα το απόσπασμα. Χωρίς άλλα σχόλια..
Risinggalaxy
zakwer
2 Φεβρουαρίου, 2011 4:02 πμ
Για σου ρε Μαζαρακη! παρολιγο να συγκινησεις και τον Πλευρη
risinggalaxy
2 Φεβρουαρίου, 2011 4:41 πμ
δεν τον συγκίνησε αλλά το βούλωσε για λίγο το lego της Κομμαντατούρ
anle
2 Φεβρουαρίου, 2011 4:13 πμ
\πως και βρεθηκε τετοιος ανθρωπος στον Αλτερ;! Δεν ξερω για τους αναρχοαπλυτους των εξαρχειων αν ειναι ανθρωποι :Ρ, παντως για τις αγελες των κομματοσκυλων του εγω στα Πανεπιστημια προσυπογραφω. Κατα ταλλα η ενδοξη φοιτητικη νεολαια. Η φοιτητικη νεολαια ειναι απολιτικ γιατι εχει σιχαθει τα κομματα και τη σαπιλα.. Αλλα ειπαμε να καταργησουμε τα ασυλα,να διωξουμε ολους ολους του Βαρβαρους που βρωμιζουν το ¨αρχαιο πνευμα αθανατο¨ και ας συνεχισουμε να ειμαστε τα ιδια σκατα,
Καμια φορα νιωθω οτι με την κριση ,επειδη δεν μας περνει πια να ασχολουμαστε με το μπιγκ μπραδερ μονο, τραβηχτηκε μια κουβερτα και μου ηρθε μαζεμενη η μπόχα που εχει μαζευτει στο ελληνικο κρατος (οχι οτι ταλλα παν καλυτερα δλδ) και που τοσα χρονια την ονομαζαμε ¨ελληνικη λεβεντια, μενταλιτε¨. Αναρωτιεμαι α) Πως τα καταφεραμε β) φταιει ο τροπος που επιλεγονται ατομα για να εχουν μια οποιαδήποτε εξουσια, φταιει το τι κανει η αποκτηση δυναμης σε οποιοδηποτε ατομα εχουν εξουσια η φταιμε εμεις που ειμαστε γενικα σκατα σαν κοινωνια και τα σκατα τα κυβερνάνε αλλα σκατά; (εδω βγαινει ο φυτος απο μεσα μου και θα ηθελα x1000 να παρω τυχαιo deιγμα απο μας να μας κανω πολιτικους να δω αν θα ειμαστε τα ιδια σκατα, να βγαλω στατιστικη εκτιμηση που να απορριπτει η μη τη μηδενικη υποθεση: Ολοι οι ελληνες ειμαστε εν δυναμει τα ιδια σκατα με τους κομματικους παργοντες) δ) Λεω να γινω φαν αστερα , μαζι με τη Χερτα Βερολινου (β εθνικη) ν α στηριζω τα γκανιαν :Ρ
risinggalaxy
2 Φεβρουαρίου, 2011 4:25 πμ
έλα που δε ξέρεις από άπλυτους των Eξαρχείων… 😛 😛
risinggalaxy
2 Φεβρουαρίου, 2011 4:40 πμ
San Pauli λέμε.. αλλά με Βερολινέζα μιλάω ο δόλιος τι να περιμένω
Eddie
3 Φεβρουαρίου, 2011 8:17 πμ
Sankt Pauli ειναι το σωστο 🙂
anle
2 Φεβρουαρίου, 2011 5:15 πμ
Ανυποστατες φημες :Ρ.. Καλοι ειναι και οι Χαμπουργεζοι αλλα μεχρι να μας καταλαβουν εδω στο Βερολινο οι μοναχεζοι και να μας γεμισουν μερσεντε και να μας κλεισουνε τα μικρα μαγαζα να μας τα κανουν μαλ: Μπερλινο μπερλινο ουμπερ ααλλες!!
koula
2 Φεβρουαρίου, 2011 12:07 μμ
μπερλινο ουμπερ anle!
😛
=============================
να βαζαμε και καμια «υπογραφουλα» στο ποστ… δε θα ηταν κακό…
Jaquou Utopie
2 Φεβρουαρίου, 2011 12:16 μμ
Διορθώθηκε… θέλει δε θέλει o γραφών 😛
mitera
2 Φεβρουαρίου, 2011 9:24 πμ
Hταν η πρωτη φορα που ειδα σε ενα τηλεοπτικο τραπεζι,να μενουν ολοι αφωνοι.Στον γνησιο λαικο λογο δεν υπαρχει αντιλογος!Φοβερος!
Αθανασiα
2 Φεβρουαρίου, 2011 9:30 πμ
Με μάγεψε ο τρόπος ομιλίας του…….οπως τα λες mitera «Στον γνησιο λαικο λογο δεν υπαρχει αντιλογος»
mitera
2 Φεβρουαρίου, 2011 9:37 πμ
🙂
anle
2 Φεβρουαρίου, 2011 10:05 πμ
kala ορκο μην παιρνεις, σου λεει δεν εχουμε αντίλογο αλλα ας κανουμε μοκο να πουμε μετά τα δικά μας. Γιατί αν μενανε αφωνοι, ισως και να αλλάζαν γνωμη, λεμε τωρα..
mitera
2 Φεβρουαρίου, 2011 10:29 πμ
Καλα δεν ορκιστικα κιολας 🙂 ,αλλα μπροστα στη δυναμη που αποπνεει μια τετοια φωνη και λογος,ολα τ’αλλα ειναι απλως οδοντοκρεμες.Μ’αυτη την ενοια το ειπα και οχι με την καθαρα ορθολογικη αποψη!
καλη η κουβεντα αλλα πρεπει να φυγω γεια σας!
katy
2 Φεβρουαρίου, 2011 10:03 πμ
mitera και ‘μένα μου άρεσε πολύ το «στο γνήσιο λαϊκό λόγο δεν υπάρχει αντίλογος». Επειδή ξέρεις το πάθος μου με τα σοφά λόγια και τα πάσης φύσεως αποφθέγματα, μου επιτρέπεις να το χρησιμοποιώ; Φυσικά, πάντα με το όνομά σου (mitera) αποκάτω……:)
mitera
2 Φεβρουαρίου, 2011 10:20 πμ
Με εχει επιρεασει πολυ μαλλον ο Σαραμαγκου.;)
Καμια φορα οι λεξεις βρησκουν τη σωστη τους σειρα Katy,αυτο δεν σημαινει οτι ανηκουν κιολας σ’αυτον που τις ειπε.Ελευθερα λοιπον….κι ουτε καν την σκεψη δεν επρεπε να κανεις για υπογραφες κι ονοματα.(ξεχασα βεβαια οτι μια πυργοδεσποινα δεν εγκαταλειπει ποτε το σαβουαρ βιβρ) 🙂 🙂
χαιρετω σας
marxfactor
2 Φεβρουαρίου, 2011 11:37 πμ
Μενω αφωνος, να δεις που στην επομενη συνέλευση αλληλέγγυων θάρθει ο Πλεύρης να δώσει κουβέρτες
Eddie
2 Φεβρουαρίου, 2011 12:01 μμ
ειναι αυτος που εκανε την πρωινη εκπομπη στο ραδιοφωνο του ΣΚΑΙ καποτε σαν «ο Εξαρχειων»;
risinggalaxy
2 Φεβρουαρίου, 2011 12:37 μμ
ναι
Γιαννκα
2 Φεβρουαρίου, 2011 12:29 μμ
συμπυκνωμενες αληθειες με ψυχη,που σε καθηλωνουν…!!! μας αφησε καγκελο…..
Stamatis
2 Φεβρουαρίου, 2011 12:50 μμ
Χμμ, πολύ δυνατός ο κ. Μαζαράκης –δεν έχω σχέση με Αθήνα και δεν τον ήξερα.
Σε άλλο άρθρο στο ΣΧΣ είχα γράψει περί Νομικής-προσφύγων ότι δεν έπρεπε να δοθεί καμιά σημασία στο παραπλανητικό θέμα του ασύλου που τέθηκε και έπρεπε να τονιστεί το πρόβλημα των ανθρώπων χωρίς χαρτιά και μόνο. Παραδέχομαι, όμως, ότι είχα παρασυρθεί και είχα πει ότι οποιαδήποτε κίνηση κατά του ασύλου θα έπρεπε να θεωρηθεί ευκαιρία που να την αναδείξει και να την εκμεταλλευτεί η αριστερά, συμπληρώνοντας ότι επί πολυτεχνείου δεν υπήρχε άσυλο!
Η δύναμη του λόγου του κ. Μαζαράκη είναι, κατά τη γνώμη μου, η συνειδητοποίησή της και η περιστροφή της γύρω από τον άνθρωπο. Η τελευταία του κουβέντα για τον πανεπιστημιακό χώρο ελεύθερης διακίνησης ιδεών («άσυλο») είναι η ουσία, που ευτυχώς, όταν προέρχεται από εμπειρία, δεν επιδέχεται εύκολες αντιρρήσεις. «Το άβατο δεν χρειάζεται κανείς να το νομοθετήσει, χρειάζεται να το πιστέψει.» Αν αυτά τα έλεγε κάποιος άλλος, πιστεύω, πολλές αντιρρήσεις θα διατυπώνονταν (δεν είναι ο γνήσιος λαϊκός λόγος δυστυχώς που εμπιστεύονται οι πολλοί, είναι ο λαϊκός άνθρωπος). Προσωπικά, του βγάζω το καπέλο!
demi kaia
2 Φεβρουαρίου, 2011 1:04 μμ
Τον ξέρω προσωπικά πολλά χρόνια τον Ανδρέα Μαζαράκη. Είναι ακριβώς αυτό που είδατε στην εκπομπή του Χαζονικολάου. Είναι αληθινός με πεντακάθαρη σκέψη και αυτό μετράει, τη στιγμή που ψαχνόμαστε όλοι μεταξύ μας να δούμε ποιος είναι τι και γιατί κάνει ότι κάνει…
left_sfak
2 Φεβρουαρίου, 2011 1:06 μμ
Άψογος… Μόνο που σε firefox δεν παίζει το βίντεο, το άνοιξα σε άλλο browser.
Με την άδειά σας μητέρα, να πειράξω λίγο τη σοφή ρήση σας «Στον γνησιο λαικο λογο δεν υπαρχει αντιλογος!». Θα έλεγα ότι «στον πολιτικό λόγο που βγαίνει από καρδιά και κεφάλι μαζί, δεν υπάρχει αντίλογος». Οι βιωμένες και γειωμένες κουβέντες του Μαζαράκη, η αλήθεια που περιείχαν, η γνήσια συγκίνησή του, συνιστούν μία κουλτούρα τόσο διαφορετική από την κρατούσα τηλεοπτική και πολιτική, που όλοι οι μαϊντανοί δεν μπορούσαν παρά να προσέξουν τη διαφορά και να δώσουν για πρώτη φορά την εντύπωση ότι πραγματικά ακούν το συνομιλητή τους. Έμοιαζαν ξαφνιασμένοι με τη διαπίστωση ότι υπάρχει και ένας άλλος λόγος, απέραντα πιο ανθρώπινος, φυσικός και ως εκ τούτου ξεκούραστος, από τη συσσώρευση (clutter) που προκαλούν και που τελικά κουράζει και τους ίδιους.
Julien Chaulieu
2 Φεβρουαρίου, 2011 1:27 μμ
Ωραίο βίντεο
Το μόνο που άξιζε μέσα στον τηλεοπτικό βόθρο. Μήπως τον φώναξαν κατα τύχη;
Σημ: βασικά ξεχάσατε να βάλετε ένα στο HTML του κειμένου και όλα δείχνουν bold.
Julien Chaulieu
2 Φεβρουαρίου, 2011 1:28 μμ
Σημ: βασικά ξεχάσατε να βάλετε ένα στο HTML του κειμένου και όλα δείχνουν bold.
Eννοώ να κλείσετε τα bold
koula
2 Φεβρουαρίου, 2011 1:38 μμ
🙂
πες το και νομιζα οτι επαθα bold out… 🙂
11888
2 Φεβρουαρίου, 2011 1:29 μμ
Eπιτελους και λιγη ανθρωπια στον τηλεοπτικο βοθρο.Κοντεψαμε να πνιγουμε απο την σκατιλα.
Dvořák
2 Φεβρουαρίου, 2011 1:56 μμ
Συγκινητικός, αληθινός, βαθιά ανθρώπινος. Ευχαριστώ για το video.
astrof
2 Φεβρουαρίου, 2011 2:31 μμ
πολύ δυνατός. Μπράβο και από μένα.
kris
2 Φεβρουαρίου, 2011 3:11 μμ
Περισσότερος μαζαράκης εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=Hj6Ptg29OYc&feature=related
Και, αν θυμάμαι καλά, κάθε Σάββατο, 5-6 το πρωί στο Σκάι;
Aμφιβάλλω πολύ αν τα «real Politics» ανθρωποειδή καταλάβαιναν τι έλεγε ο ποιητής…
xameno rouxo
2 Φεβρουαρίου, 2011 4:01 μμ
σε ενα ψαξιμο στο google »ανδρέας μαζαράκης ραδιο» για να δω για την εκπομπη του και ποτε κανει εβγαλε πρωτο το λινκ: http://skeftomasteellhnika.blogspot.com/2011/02/blog-post_1564.html …οπως λεει και ο marxfactor στην επομενη συνελευση θα ερθει κ ο πλευρης
kixwtis
2 Φεβρουαρίου, 2011 9:07 μμ
οι λεγόμενοι «αναρχοφασίστες»; μέρος του αναρχικού κινήματος;
KORNILIOS
3 Φεβρουαρίου, 2011 9:03 πμ
Πέστα Ανδρέα……………
roubinakiM
3 Φεβρουαρίου, 2011 9:07 πμ
Τα πρόσωπα των άλλων, μπροστά στο αληθινό, μένουν ως έχουν, άφωνα-παγωμένα και γυμνά-χωρίς προσωπεία
fRED ASTaiR
3 Φεβρουαρίου, 2011 10:28 πμ
o Μαζαράκης είναι και πρόεδρος της μαντολινάτας αθηνών.
Πέρα που χρωστάει κάτι μηνιάτικα στους μουσικούς, όλα τα προηγούμενα
χρόνια ήταν το γλυφτούρι των εκάστωτε δημαρχαίων για να παίρνει καμμιά συναυλία και επιδότηση.
Χαρακτηριστικά τις μέρες του δεκέμβρη 08 σε συναυλία της μαντολινάτας ο μαζαράκης υμνούσε τον κακλαμάνη για την στάση του εκείνες τις μέρες απέναντι στους «καταστροφείς».
Είναι σίγουρα ενδιαφέρων τύπος και «ζησμένος», αλλά τα διάφορα φιλαράκια και κολλητηλίκια του δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη.
robopsychologist
6 Φεβρουαρίου, 2011 3:12 μμ
Δεν ασχολούμαι καθόλου (μα καθόλου) με το ποδόσφαιρο. Μα αν αυτός ο άνθρωπος είναι πρόεδρος του αστέρα εξαρχείων, τότε βρήκα τι ομάδα είμαι… Καταπληκτικός!!
Nikos
9 Φεβρουαρίου, 2011 4:38 πμ
Ο Αντρέας Μαζαράκης, που τυχαίνει να τον ξέρω προσωπικά, είναι πράγματι από τους πιο γλυκούς και συνειδητοποιημένους ανθρώπους που ξέρω. Είναι ένας γνήσιος αγωνιστής, που δε λυποτάκτησε ποτέ του ιδεώδους του, και αυτού που η γενιά του τού κληροδότησε. Είναι, για μένα, αυτό που θα λέγαμε το τέλειο πρότυπο Μπαμπά, αν καταλαβαίνετε τι εννοώ…
Επειδή όμως βλέπω, συνειδητά και μη, να τον αντιμετωπίζετε σαν ένα »δημόσιο πρόσωπο» -πράγμα το οποίο ποτέ δε διεκδίκησε ή υπήρξε- που θαυμάζετε, αξιολογείτε ή επικρίνετε, έχω μία ερώτηση να σας κάνω.
Τι ακριβώς περιμένετε από αυτόν όταν εσείς φαίνεται ξεκάθαρα από τον τρόπο που μιλάτε πως δεν αγωνίζεστε για τα ιδεώδη σας ;
Η ερώτηση απευθύνεται σε όλους, και με πολλή αγάπη !…
risinggalaxy
15 Φεβρουαρίου, 2011 10:37 πμ
πόσο σίγουρος είστε ότι ο καθένας εδώ δεν αγωνίζεται(με τον τρόπο του,πάντα) ;
Stamatis
15 Φεβρουαρίου, 2011 6:55 μμ
Κοίτα Νίκο, η σημερινοί άνθρωποι έχουν ανάγκη να νιώσουν μια επαφή με την «μεγάλη εικόνα» και ένα πιθανό αποτέλεσμα. Δεν αντέχουν να νιώθουν ένας κόκκος άμμου. Εσύ το ερμηνεύεις ως εξάρτηση από την δημοσιότητα. Είναι κι αυτό μερικές φορές –λανθασμένα εγκλωβισμένη προσπάθεια κατ’εμένα. Αλλά είναι πολύ άστοχο να θεωρείς ότι η άστοχη διερεύνηση της δυνατότητας αξιόλογης αντίδρασης είναι έλειψη προσπάθειας. Έχεις δίκαιο ότι η μάχη για τα ιδεώδη του καθενός πρέπει να αρχίζει από το κοντινό, το συγκεκριμένο και την άμμεση επαφή με την κοινωνία (αν σε ερμηνεύω σωστά). Δεν μπορείς πραγματικά να πολεμήσεις για ιδεώδη, αφήνοντας τα επί μέρους σε άλλους ή να γίνουν μόνα τους. Αλλά παραγνωρίζεις το πολιτικό γεγονός ότι μας εκμεταλλεύονται και μας διαχειρίζονται. Η βιωσιμότητα της καθημερινότητας μπορεί να βελτιώνεται από τη προσφορά στον συνάνθρωπο, αλλά δεν βελτιώνεται η αίσθηση ανελευθερίας και μισοκακόμοιρης ανθρώπινης επιβίωσης –μιας πραγματικά μικρής ανθρώπινης ύπαρξης. Και είναι τόσα αυτά που πέφτουν στο «κεφάλι μας» κάθε μέρα από την αντίληψη του κόσμου γύρω μας. Χρειάζεται ελπίδα και η ενασχόληση με την ελπίδα την ίδια (που βρίσκεται στη μεγάλη εικόνα), είναι αγώνας για τα ιδεώδη μας.
Ivrish (Ver)
12 Φεβρουαρίου, 2011 11:16 πμ
«To 85% των φοιτητων γινονται απολιτικ…»
loophole
12 Φεβρουαρίου, 2011 11:42 πμ
Το 85 ναι.. τι να κάνουμε..
γειά σου 😛
DrAluca
12 Φεβρουαρίου, 2011 12:01 μμ
Αν εχετε αλλα στοιχεια να τα παρουσιασετε.\Μην προκαλειτε εντυπωσεις περικαλω….
Εχουμε και ευφλεκτες φαντασιες….
χαχαχαχαχαχαχα
Χαμογελατε…