του Δημήτρη Αναστασόπουλου
δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Έψιλον στις 19/12/2010
Οι φωτογραφίες είναι από το άλμπουμ «LA BOHEME» Museum Ludvig
Όταν ο αστός κοιμάται
Εμείς διψάμε κι άλλο.
Ας πιούμε τη νύχτα!
Ο δρόμος είναι κατασκότεινος
Αλλά οι βιτρίνες στις λεωφόρους
Έχουν πάρει φωτιά, όπως τα βλέμματα
Πύρινη ατμόσφαιρα
Κορίτσια μέσα στον καπνό
Αλκοόλ και φασαρία
Αυτή είναι η δική μας νύχτα!
Φερνάν Ντενουαγιέ
«Οι περιπλανώμενοι της νύχτας»
Les Bohèmes
Το αντάρτικο των ανέμελων ονειροπόλων

Άρνηση κάθε συμβατικότητας και ζωή χωρίς κανόνες. Οι μποέμ ακολουθούσαν τη φιλοσοφία όπως τη διατύπωσε ο γάλλος μυθιστοριογράφος Ζαν ντα Τινάν: ” η ζωή είναι ένας περίπατος σ’ έναν όμορφο κήπο. Μάζεψε τα λουλούδια που επιθυμείς και μη φοβάσαι το θάνατο που παραμονεύει στο τέλος…”
Με μια ενστικτώδικη άρνηση για όλες τις αξίες της αστικής τάξης της εποχής τους, οι μποέμ, καλλιτέχνες και αλήτες, ηδονοθήρες και ρομαντικοί , εμμονικά προκλητικοί και παθιασμένοι, βγήκαν από το χαοτικό σκηνικό των καιρών, αφήνοντας μια ξεχωριστή κληρονομιά: την πεποίθηση ότι το παιχνίδι της ζωής μπορεί να κερδηθεί με το αίσθημα και το συναίσθημα, με την ορμή της επιπολαιότητας, με το θράσος της ανεμελιάς. Και με μια αντιστροφή της καθεστηκυίας τάξης του χρόνου που θέλει το σήμερα να υπάρχει για χάρη του μέλλοντος. Είσαι μποέμ; όλος ο χρόνος είναι δικός σου, αφού το χτες και το αύριο συμπυκνώνονται στην πιο πολύτιμη υποδιαίρεση του, τη στιγμή…..
Αρνούμενοι κάθε αξία που προερχόταν από τους νεόπλουτους αστούς ,ποτισμένοι με αλκοόλ και όπιο ,συνοδευόμενοι από το ίδιο παράτολμες γόησσες, οι μποέμ έχτισαν το θρύλο τους στους δρόμους του Παρισιού την εποχή της Δεύτερης Αυτοκρατορίας. Σε καιρούς που το επαναστατικό 1848 είχε πνιγεί στο αίμα και η Βιομηχανική Επανάσταση άλλαζε κατακλυσμιαία τον κοινωνικό ιστό, η αστική τάξη ισχυροποιούσε τη θέση της με σύμμαχο τον Λουδοβίκο Ναπολέοντα.
Μέσα σ’ αυτό το γκρίζο τοπίο, οι μποέμ ήταν η πιο θορυβώδης παραφωνία στη γαλλική μητρόπολη. Απορρίπτοντας όλη τη φιλοσοφία της άρχουσας τάξης των αστών, την εργασία, το χρήμα, τις οικογενειακές συμβάσεις, προτιμούσαν μια ταραχώδη καθημερινότητα, στην οποία , μεθυσμένοι με κάθε είδος ουσία (κατά την προτροπή του Μποντλέρ ) , αναζητούσαν το μυστήριο και την ποίηση στις κακόφημες συνοικίες της πόλης.
Η λέξη Μποέμ τότε χρησιμοποιούνταν για τους πλανόδιους Τσιγγάνους της Γαλλίας που –υποτίθεται ότι – έρχονταν από τη Βοημία. Στο λεξιλόγιο όμως , των καλλιτεχνικών πρωτοποριών την έβαλε ο Ανρί Μιρζέ , ο συγγραφέας του «Σκηνές μποέμικης ζωής» που διηγιόταν τις γιορτές αυτών των άφραγκων καλλιτεχνών που ζούσαν για την στιγμή και σάρκαζαν την αυταρέσκεια των αστών. Ήταν οι περιθωριακοί που λάτρευαν την ελευθερία και απεχθάνονταν την ασφάλεια. Όσο για την ματαιόδοξη και εκκεντρική εμφάνιση τους , δεν ήταν παρά μια προσωπική δήλωση κήρυξης πολέμου στην ομοιομορφία που έτεινε να επιβάλει η επέλαση της βιομηχανικής επανάστασης. Όπως έγραφε ο Μιρζέ , το να είσαι μποέμ «είναι το πρώτο βήμα για την Ακαδημία, το νοσοκομείο ή το νεκροτομείο ». Τη δική τους ζωή περιέγραψε ο Πουτσίνι στην όπερα « La Boheme » , εμπνευσμένος από τις ιστορίες του Μιρζέ κάνοντας την μποέμικη ζωή γνωστή παντού.
Ποιητές και ζωγράφοι, συγγραφείς και μουσικοί, άνεργοι από πεποίθηση και επιτήδειοι τυχοδιώκτες, συγκροτούσαν ένα αλλόκοτο στράτευμα που πλημμύριζε την Αριστερή Ώχθη του Σηκουάνα. Επίγονοι του Μποντλέρ και του Ουγκό, ριζοσπάστες χωρίς ξεκάθαρη πολιτική συνείδηση , είχαν καταλάβει ότι η Παλινόρθωση βάδιζε με την άνοδο της αστικής τάξης που είχε φέρει η εποχή του κεφαλαίου.
Οι μποέμ, όπως εμφανίστηκαν στο τέλος του 19ου αιώνα, θεωρήθηκαν ως το δεύτερο κύμα του δανδισμού. Οι αναβιωτές μιας συμπεριφοράς που είχε τις ριζες της στην ανεμελιά των ξεπεσμένων αριστοκρατών. Μιας ομάδας φιλάρεσκων μιμητών του «Ωραίου» Μπρούμελ, που «ζούσαν και πέθαιναν μπροστά στον καθρέφτη» κατά την ειρωνική έκφραση του Μποντλέρ. Οι δανδήδες όμως, ήταν πάντα υποστηρικτές του παλιού κόσμου. Αποστρέφονταν φυσικά την πολιτική, τις επιχειρήσεις, τις οικογενειακές αξίες και δήλωναν και αυτοί καλλιτέχνες και εραστές τις ελευθερίας. Έτσι, το δικό τους «πανηγύρι της ματαιοδοξίας», όπως το ονόμασε ο άγγλος συγγραφέας Ουίλιαμ Θάκερεϊ, ήταν υπόθεση των άσωτων υιών της αριστοκρατίας.
Οι δανδήδες στα ρομαντικά τους έργα υμνούσαν τη διαρκή εξέγερση, αλλά νοσταλγούσαν το Παλιό Καθεστώς. « Πάντα στην αντιπολίτευση, υποχρεωμένοι συνεχώς να εκπλήσσουν, προορισμένοι να είναι αέναα επιτηδευμένοι και εκκεντρικοί» όπως τους περιγράφει ο Αλμπέρ Καμί. Ενώ ο Μποντλέρ συμπληρώνει: «ο δανδισμός ως θεσμός έχει τους δικούς του σκληρούς νόμους, στους οποίους υποτάσσονται όλοι, ανεξάρτητα από το πάθος ή ανεξαρτησία του χαρακτήρα τους». Γι’ αυτό και , παρά την πίστη τους στην εξέγερση, οι δανδήδες τάχθηκαν εναντίων των Ιακωβίνων και συγκρούστηκαν με την τρομοκρατία των επαναστατών. Ο Καμί δεν έχει άδικο όταν σημειώνει πως « η εξέγερση τους τελικά χορταίνει με τον τολμηρό τους εκκεντρισμό».
Όμως σχεδόν ένα αιώνα μετά, το κράτος έχει εδραιωθεί στο πρόσωπο του Λουδοβίκου Ναπολέοντα. Και εδώ «οι παρακινημένοι από την απόγνωση , όσο κι από τη νωθρή επιθυμία», όπως περιέγραψε τους πρόγονους τους ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ, οργάνωσαν όχι έναν πόλεμο, αλλά περισσότερο ένα αντάρτικο ονειροπόλων στους αστούς. Άλλωστε απεχθάνονταν το στρατό, έτσι εξαφανίστηκαν κατά τη διάρκεια του Γαλλο-Πρωσικού πολέμου και της Κομμούνας, για να ξαναεμφανιστούν στον πανηδονισμό της Μπελ Επόκ- παρόλο που πολλές καταστροφές κατά τη διάρκεια της Κομμούνας αποδόθηκαν στους μεθυσμένους τυχοδιώκτες που έβγαιναν από τα παλιά λημέρια των μποέμ…
Αυτή τη φορά επανήλθαν ως η χαμένη γενιά των «decadents», των παρακμιακών, που θαύμαζαν την ποίηση του Ρεμπό και του κόμη του Λοτρεαμόν. Ήταν οι «διψασμένοι» όπως αυτοαποκαλούνταν για ποτό, έρωτα και τέχνη. Ήταν αυτοί που επινόησαν το καμπαρέ με αυθόρμητες αυτοσχέδιες παραστάσεις γεμάτες προκλητικά σκέτς. Ήταν οι καλλιτέχνες που από τις θλιβερές παγωμένες σοφίτες , προτιμούν το καταφύγιο του Καρτιέ Λατέν. Τα μερη που προσφέρουν «τέχνη, αλκοόλ, ρηξικέλευθες ιδέες και κίνδυνο σε ισόποσες δόσεις» ,όπως περιγράφει ο Άντριου Χάσει. Εκεί όπου δρούσε, μερικές δεκαετίες πριν ο Πιέρ Φρανσουά Λασενέρ, κατά δήλωσιν του ποιητής, δολοφόνος και δανδής – ο ραφινάτος εγκληματίας που επαιρόταν ότι δεν θα τον στενοχωρούσε να είναι και θύμα αλλά και δήμιος, ώστε να νιώσει την επανάσταση και με τους δύο τρόπους.
Σ’ αυτά τα καταφύγια των μποέμ όπως και στα στενά σοκάκια της Μονμάρτης, θα γίνουν στα τέλη του 19ου αιώνα και οι ταραχές που αποκλήθηκαν «μηδενιστικές» – δεδομένου ότι ο «όχλος» αλητών, καλλιτεχνών και μικροαπατεώνων, ανακατεμένος συγκρουόταν με τις δυνάμεις της τάξης χωρίς κανένα αίτημα.
Οι αυθεντικοί μποέμ θα σβήσουν με τον ερχομό του νέου αιώνα. Αλλά το κληροδότημα τους δεν θα χαθεί εύκολα. Οι ντανταιστές θα πάρουν από αυτούς την άρνηση της εργασίας και τη βίαιη επίθεση στην τέχνη των καιρών μέσα από σκάνδαλα στα καφέ της Ζυρίχης, του Παρισιού και του Βερολίνου.
Οι σουρεαλιστές θα συνεχίσουν να σοκάρουν τους αστούς, επιτιθέμενοι σε όλες τις αξίες της αστικής κοινωνίας με χιούμορ, πολιτική οξύνοια θρασύτητα και παιγνιώδη διάθεση, ακολουθώντας τη συμβουλή του Τζαρά ότι «η ζωή και η τέχνη είναι ένα,ο αληθινός καλλιτέχνης δεν ζωγραφίζει, δημιουργεί άμεσα». Ο ελεύθερος και αντισυμβατικός τρόπος ζωής τους μπίτνικ με τους «μπλουζόν νουάρ», θα θα ξεχυθεί μέσα στα κοινόβια των χίπηδων και στις καταλήψεις των πάνκ του Βερολίνου. Και πάνω απ’ όλα θα παραμείνει ο ριζοσπαστικός αντίποδας στη μετριότητα της ζωής, που υπόσχεται ένα πολιτικό-κοινωνικό σύστημα στηριγμένο στη μισθωτή εργασία- η οποία μετράει την αξία του καλλιτέχνη με τους νόμους της αγοράς.
Δείτε
« Μποέμικη ζωή» (1992) Ακι Καουρισμακι
«Rent»(2005) Κρις Κολομπους
Διαβάστε
Ανρί Μιρζέ «Σκηνές μποέμικης ζωής»
Πολ Μοράν «Οι εκκεντρικοί»
μεταφέρει ο μποεμάκος
μεθυσμένο link http://wp.me/pPn6Y-4Zu
Anakata-dyomenh
30 Δεκέμβριος, 2010 10:26 μμ
Πολύ ωραίο ποστ παλιομποεμάκο… 🙂
μανικακος
30 Δεκέμβριος, 2010 10:27 μμ
μερσί 🙂 !!!
oldboy9
30 Δεκέμβριος, 2010 10:39 μμ
…ευτυχώς υπάρχουν ακόμα Μποέμ τύποι, και είναι τόσο ανθρώπινοι 😉
mitera
30 Δεκέμβριος, 2010 10:54 μμ
Με ταξιδεψες για πολυ ωρα Μανικακο…ευχαριστω!
Μαντρακουκος
30 Δεκέμβριος, 2010 11:18 μμ
μπραβο μποεμακο, πολυ καλη επιλογη 😉
Γιαννκα
31 Δεκέμβριος, 2010 12:01 πμ
Ενα απο τα καλυτερα post που αναρτηθηκαν τελευταια μανικακο….ΜΠΡΑΒΟ σου…ειναι και η εποχη που αρχιζουν να μορφοποιουνται οι ιδεες….και η εποχη που μ αρεσει 🙂
μανικακος
31 Δεκέμβριος, 2010 12:02 πμ
??? ο μποεμάκος,ο παλιοατσιγκανακος το εκανε….. 🙂
Γιαννκα
31 Δεκέμβριος, 2010 12:06 πμ
μανικακο τα παιρνω πισω sorry….για τον μποεμακο τα ελεγα….ξανα sorry 😉
μανικακος
31 Δεκέμβριος, 2010 12:13 πμ
οχοχοχχοοοο 🙂 🙂 🙂 🙂 🙂
MITSARAS
31 Δεκέμβριος, 2010 1:18 πμ
MITSARAS
31 Δεκέμβριος, 2010 1:24 πμ
MITSARAS
31 Δεκέμβριος, 2010 1:31 πμ
μανικακος
31 Δεκέμβριος, 2010 1:38 πμ
μανικακος
31 Δεκέμβριος, 2010 1:38 πμ
La bohème, la bohème
Ça voulait dire on est heureux
La bohème, la bohème
Nous ne mangions qu’un jour sur deux
μανικακος
31 Δεκέμβριος, 2010 1:43 πμ
Λεχρίτης
Από τη Βικιπαίδεια
Στις δημώδεις ελληνικές εκφράσεις ο χαρακτηρισμός λεχρίτης, λεχρίτισσα έχει έννοια υβριστική, πρόσωπο τιποτένιο, ανήθικο (παλιάνθρωπος) ή και βρομιάρης.
Με το όνομα αυτό φέρεται και ο επονομαζόμενος «Σύλλογος Λεχριτών Θεσσαλονίκης» που χρονολογείται από το 1925 και συνεστήθη από βετεράνους του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου, από πρόσφυγες της Μικράς Ασίας καθώς και από Κωνσταντινοπολίτες στη Θεσσαλονίκη. Αρχικά είχε το όνομα «Μποέμ» που στα γαλλικά σημαίνει γλεντζές (μποέμηδες, γλεντζέδες) αλλά επειδή, στη συνέχεια, δεν τους ταίριαζε ο ξενόφερτος τίτλος, αποφάσισαν να τον αλλάξουν σε Λεχρίτη από το ένζυμο που προκαλεί τη βράση της ρετσίνας ακόμη και από το κουνουπάκι που ζει και πεθαίνει γύρω από την κάνουλα του βαρελιού. Έτσι, προς άρση της παρεξηγημένης ερμηνείας, όπως αναφέρεται σε σχετικό έγγραφο του Συλλόγου, «ο Λεχρίτης είναι ένα άτομο που μπορεί να προέρχεται από όλα τα κοινωνικά στρώματα, να έχει σχέση με την εκλεκτή ρετσίνα, να είναι πότης, όχι μέθυσος και να έχει χιούμορ».
koula
31 Δεκέμβριος, 2010 2:26 πμ
pfff…. μποεμάκος ο κοινός…
MITSARAS
31 Δεκέμβριος, 2010 10:59 πμ
Α το έπαιξε αυτό. Θυμάμαι την εισαγωγή από Charles Mingus.
Spin
31 Δεκέμβριος, 2010 10:55 πμ
Παλιοχίπηδες που δεν θέλετε να δουλέψετε…
μανικακος
31 Δεκέμβριος, 2010 10:56 πμ
δεν ειναι οτι δε θελουμε….
…απλα δεν το εχουμε μεσα μας…. 🙂 🙂
Spin
31 Δεκέμβριος, 2010 11:00 πμ
Σε νοιώθω 🙂
DrAluca
31 Δεκέμβριος, 2010 11:01 πμ
Ειναι κατασκεβαστικο το θεμα?
Χαμογελατε…
Spin
31 Δεκέμβριος, 2010 11:03 πμ
Πρέπει στα πάντα να βάζεις τον ΜπόποΛαλαλαλα στο παιχνίδι?
DrAluca
31 Δεκέμβριος, 2010 11:31 πμ
Αν δεν βαλεις ολα τα «καλα» στο παιχνιδι…..δεν εχει πλακα….
C’est la vie…..
Χαμογελατε…
μανικακος
31 Δεκέμβριος, 2010 11:04 πμ
ειν’αυτο που λεμε «το πρωινο ξυπνημα με εξαγριωνει»…
MITSARAS
31 Δεκέμβριος, 2010 11:25 πμ
Ετσι εξηγούνται οι πολιτικές σου πεποιθήσεις. Είσαι απλά τεμπέλαρος και είπες να το ιδεολογικοποιήσεις κιόλας.
μανικακος
31 Δεκέμβριος, 2010 11:28 πμ
γιατι οι κομουνιστες τι κανουν?
δεν εχουν τιποτα και θελουν να το μοιραστουν με ολο τον κοσμο….
οοοοχχχχχχοχοχοχχοχοοοοοο!!!!!!!!!!
koula
31 Δεκέμβριος, 2010 11:29 πμ
koula
31 Δεκέμβριος, 2010 11:07 πμ
αρκετα με τους τραγόπαπες!
πάμε Μποεμία!
Spin
31 Δεκέμβριος, 2010 11:09 πμ
Αρχαία Βοημία???
koula
31 Δεκέμβριος, 2010 11:15 πμ
νεώτερη Μποεμία!
koula
31 Δεκέμβριος, 2010 11:21 πμ
krystalla Boimias…
koula
31 Δεκέμβριος, 2010 11:24 πμ
μανικακος
31 Δεκέμβριος, 2010 11:11 πμ
Spin
31 Δεκέμβριος, 2010 11:31 πμ
Ε ανφερ δεν έχω πρόσβαση στο youtube και δεν βλέπω τι ποστάρετε.
μανικακος
31 Δεκέμβριος, 2010 11:33 πμ
τωρα βαλαμε ενα βιντεακι που δειχνει τον spin να μιλαει με τον jack….. 🙂 🙂 🙂 🙂 🙂
koula
31 Δεκέμβριος, 2010 11:37 πμ
koula
31 Δεκέμβριος, 2010 11:41 πμ
Christhopher Trell Walken…
😀 😀 😀 😀 😀
Spin
31 Δεκέμβριος, 2010 11:39 πμ
xAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXA
Spin
31 Δεκέμβριος, 2010 11:41 πμ
Πόσταρε κανείς δανδυ warrhols και queen ή δεν είστε τόσο γραφικοί????
koula
31 Δεκέμβριος, 2010 11:45 πμ
pfff….
eimaste korn-y
koula
31 Δεκέμβριος, 2010 11:48 πμ
βαλαμε και το… τιρινι νιιιιιι…
χαχααχχαχαχαχαχαχα
Μαντρακουκος
31 Δεκέμβριος, 2010 12:04 μμ
χαχαχαχαχα το ξερεις το ανεκδοτο με το τιρι νιιιιι νιιι ;;
koula
31 Δεκέμβριος, 2010 12:10 μμ
δε μου θυμίζει κάτι…
αλλά πρέπει να το μου το εχουν ξαναπει… τεσπα… κρατα το, γιατι θα κανουμε διαγωνισμο ανεκδοτων (εχουμε πρωταθλητας!! )
μανικακος
31 Δεκέμβριος, 2010 11:43 πμ
σιγα μη βαλουμε queen…..
μανικακος
31 Δεκέμβριος, 2010 11:47 πμ
spin…υπαρχει περιπτωση πιο μετα να τα δεις τα γιουτιουμπια?
μανικακος
31 Δεκέμβριος, 2010 11:50 πμ
koula
31 Δεκέμβριος, 2010 11:55 πμ
😀 😀 😀
ραψωδακο…
koula
31 Δεκέμβριος, 2010 11:57 πμ
Loipon!
θελω υπεύθυνη απάντηση…
Μέχρι τι ώρα είναι ανοιχτά τα καταστήματα σήμερα?
🙂
DrAluca
31 Δεκέμβριος, 2010 11:59 πμ
Μεχρι την ωρα που θα κλεισουν….
Και στο λεω ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΑΤΑ!!!!!:) 🙂 🙂 🙂 🙂 🙂 🙂 🙂 🙂
Χαμογελατε…
koula
31 Δεκέμβριος, 2010 12:02 μμ
astadevil…
xaxaaxxaxaxaxaaxxaaxxaxa
δεν εχω ιδεα τι βιντεο ειναι… αλλά δε γινοταν να μην στο χαρισω!
ΤΑΜΑΜ!!!
koula
31 Δεκέμβριος, 2010 12:06 μμ
χαχαχαχα
for the record, εγω εβαλα «old + crow» …. και ιδού! τυχαίο ???
koula
31 Δεκέμβριος, 2010 12:00 μμ
μανικακος
31 Δεκέμβριος, 2010 12:04 μμ
an origαmi γυφτ box………
koula
31 Δεκέμβριος, 2010 12:17 μμ
γυφτ ο koula στο χαμάμ…
μανικακος
31 Δεκέμβριος, 2010 12:03 μμ
ωπα?
υπαρχουν λεφτα ακομα?????
μμμμ….. τουλαχιστον να γυρισεις τα χαρτια της γυναικας…. 🙂 🙂 🙂 🙂 🙂 🙂
koula
31 Δεκέμβριος, 2010 12:07 μμ
(χαχααχχααχχα)
ποιανής?
μανικακος
31 Δεκέμβριος, 2010 12:11 μμ
αυτηνης στη βουλη….. 🙂
ξερεις τωρα,….διπλωματα,αδειες,πιστωτικες….. ξες εσυ 🙂 🙂 🙂
koula
31 Δεκέμβριος, 2010 12:12 μμ
(χαχαχαχαχααχαχααχα)
όι!
δεν ξερω…
εσύ τι ξεσ?
mitera
31 Δεκέμβριος, 2010 12:02 μμ
Σε ολα τα μποεμακια που εξελιχθηκαν σε κατι τυπους πολυ σουρεαλ! 🙂
καλη κα δυναμικη χρονια να εχετε ολα τα παλιοπαιδα, με υγεια! 🙂 🙂
σας φιλω και θα σας ξαναδω στο μελλον 😉
μανικακος
31 Δεκέμβριος, 2010 12:05 μμ
γεια σου καλη μητερα…. ατουταλερ αλερετουρ!!!!!!
μανικακος
31 Δεκέμβριος, 2010 12:41 μμ
oλοι οι CALANTISTAS ευπροσδεκτοι σημερα.
θα παρουν ΟΛΟΙ απο 100 ευρω…!!!!!
βασικη προυποθεση η εκδοση τιμολογιου…… 🙂 🙂 🙂 🙂 🙂
koula
31 Δεκέμβριος, 2010 7:21 μμ
koula
31 Δεκέμβριος, 2010 7:26 μμ
koula
31 Δεκέμβριος, 2010 7:36 μμ
koula
31 Δεκέμβριος, 2010 8:33 μμ
nefeli7
31 Δεκέμβριος, 2010 11:50 μμ
Εύχομαι ολόψυχα Kαλή Χρονιά σε όλους σας!!
δύναμη για δράση στους αγώνες που έρχονται με το έμπα της νέας χρονιάς.
Τα λέμε του χρόνου…
oldboy9
1 Ιανουαρίου, 2011 12:16 πμ
Ποδαρικό κάμω με το Αριστερό, πάντα…μπήκε το 2011 🙂
Xanadu
1 Ιανουαρίου, 2011 12:25 πμ
Καλη Χρονια oldboy! Καλη χρονιά σε όλους μας! να μας πάνε όλα αριστερά! 😀 😀 😀
μανικακος
1 Ιανουαρίου, 2011 12:29 πμ
καλη χρονια αδερφια….
υγεια να χετε και ορεξη για ζωη….. !!!!!!!!!!!!
χρονια πολλα και στα Βασιλακια μας…. 🙂 🙂 🙂 🙂
Spin
1 Ιανουαρίου, 2011 12:31 πμ
Να πάμε δυνατά τη χρονιά αυτή ε. Ανασύνταξη, οργάνωση και δημιουργία 🙂
Xanadu
1 Ιανουαρίου, 2011 12:34 πμ
Καλη Χρονια σε Όλους!
Και ευχομαι και ελπίζω σε δυναμικούς αγώνες 😉 😉 😉
Σας εύχομαι Οτι επιθυμείτε για εσας και για αυτους που αγαπάτε, αλλα και όλο τον κόσμο 😀
xtremyst
1 Ιανουαρίου, 2011 1:07 πμ
καλή χρονιά σε όλα τα παιδάκια!!!!!!!!!
Πολλές ευχές απο την παγωμένη Σαλονίκη
υγεία δύναμη και ευτυχία για όλους
CrippleHorse
1 Ιανουαρίου, 2011 2:41 πμ
Χρόνια πολλά από την παγωμένη Σαλον… ουπς, με πρόλαβαν. Καλή χρονιά σε όλους.
Anakata-dyomenh
1 Ιανουαρίου, 2011 4:13 πμ
Καλή χρονιά σε όλους… με αλληλεγγύη, αγάπη και άλλα τέτοια χίπικα… :)))))))))) και υγεία… και μεγαλύτερη αγωνιστική διάθεση… και μεγαλύτερη ερωτική διάθεση και ό,τι άλλο θέλει ο καθένας… και λιγότερη θλίψη…
Μαντρακουκος
1 Ιανουαρίου, 2011 5:51 πμ
αν ειναι ο χρονος να κυλησει οπως μας βρηκε, ας κυλησει μεθυσμενος και συντροφικος
καλη χρονια κουρελια!!!!!
JJ Cale
1 Ιανουαρίου, 2011 4:01 μμ
JJ Cale
1 Ιανουαρίου, 2011 6:10 μμ
Eddie
1 Ιανουαρίου, 2011 6:11 μμ
κανα αυτογραφο παιζει;