Και ο βαθύς ύπνος των χειραγωγημένων.
αναδημοσιεύει από το contrainfo ο risinggalaxy
Ο Αμερικανός γλωσσολόγος Νόαμ Τσόμσκυ συνέταξε μία λίστα με τις 10 στρατηγικές χειραγώγησης από τα ΜΜΕ.3-01-11 UPDATE: κείμενο αυτό ΔΕΝ συντάχθηκε από τον Νόαμ Τσόμσκυ όπως αποδεικνύεται ΚΑΙ ΣTO ΠΑΡΑΚΑΤΩ LINK :
1. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ
Το θεμελιώδες στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου είναι η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής που έγκειται στην εκτροπή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και τις αποφασισμένες από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ αλλαγές μέσω της τεχνικής του κατακλυσμού συνεχόμενων αντιπερισπασμών και ασήμαντων πληροφοριών. Η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής είναι επίσης απαραίτητη για να μην επιτρέψει στο κοινό να ενδιαφερθεί για απαραίτητες γνώσεις στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής. «Διατηρήστε την προσοχή του κοινού αποσπασμένη, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμάλωτη θεμάτων που δεν έχουν καμία σημασία. Διατηρήστε το κοινό απασχολημένο, τόσο πολύ ώστε να μην έχει καθόλου χρόνο για να σκεφτεί – πίσω στο αγρόκτημα, όπως τα υπόλοιπα ζώα» (απόσπασμα από το κείμενο: Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).
2. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΛΥΣΕΩΝ
Αυτή η μέθοδος καλείται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Δημιουργείται ένα πρόβλημα, μια προβλεφθείσα «κατάσταση» για να υπάρξει μια κάποια αντίδραση από τον κόσμο, με σκοπό αυτός ο ίδιος να ορίσει τα μέτρα που η εξουσία θέλει να τον κάνει να δεχτεί. Για παράδειγμα: Αφήνεται να ξεδιπλωθεί και να ενταθεί η αστική βία ή οργανώνονται αιματηρές επιθέσεις που αποσκοπούν στο να απαιτήσει ο κόσμος νόμους ασφαλείας και πολιτικές εις βάρος της ελευθερίας. Ή ακόμα: Δημιουργούν μία οικονομική κρίση ώστε να γίνει αποδεκτή ως αναγκαίο κακό η υποχώρηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και η διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών.
3. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΔΙΑΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
Για να γίνουν αποδεκτά τα διάφορα απαράδεκτα μέτρα, αρκεί η σταδιακή εφαρμογή τους, λίγο λίγο, επί συναπτά έτη. Κατά αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν τις δεκαετίες του ΄80 και ΄90 οι δραστικά νέες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός): ανύπαρκτο κράτος, ιδιωτικοποιήσεις, ανασφάλεια, ελαστικότητα, μαζική ανεργία, μισθοί που δεν εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα, τόσες αλλαγές που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση αν είχαν εφαρμοστεί μονομιάς.
4. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΒΟΛΗΣ
Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσουν ως «επώδυνη και αναγκαία», εξασφαλίζοντας τη συγκατάβαση του λαού τη δεδομένη χρονική στιγμή και εφαρμόζοντάς τη στο μέλλον. Είναι πιο εύκολο να γίνει αποδεκτή μια μελλοντική θυσία απ’ ό,τι μία άμεση. Κατά πρώτον επειδή η προσπάθεια δεν καταβάλλεται άμεσα και κατά δεύτερον επειδή το κοινό, η μάζα, πάντα έχει την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «τα πράγματα θα φτιάξουν στο μέλλον» και ότι οι απαιτούμενες θυσίες θα αποφευχθούν. Αυτό δίνει περισσότερο χρόνο στο κοινό να συνηθίσει στην ιδέα των αλλαγών και να τις αποδεχτεί με παραίτηση όταν φτάσει το πλήρωμα του χρόνου.
5. ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ ΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΑΝ ΑΥΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ
Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν λόγο, επιχειρήματα, προσωπικότητες και τόνο της φωνής, όλα ιδιαίτερα παιδικά, πολλές φορές στα όρια της αδυναμίας, σαν ο θεατής να ήταν μικρό παιδάκι ή διανοητικά υστερημένος.Όσο περισσότερο θέλουν να εξαπατήσουν το θεατή τόσο πιο πολύ υιοθετούν έναν παιδικό τόνο. Γιατί; «Αν κάποιος απευθύνεται σε ένα άτομο σαν αυτό να ήταν 12 χρονών ή και μικρότερο, αυτό λόγω της υποβολής είναι πολύ πιθανό να τείνει σε μια απάντηση ή αντίδραση απογυμνωμένη από κάθε κριτική σκέψη, όπως αυτή ενός μικρού παιδιού» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).
6. ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ
Η χρήση του συναισθήματος είναι μια κλασική τεχνική προκειμένου να επιτευχθεί βραχυκύκλωμα στη λογική ανάλυση και στην κριτική σκέψη των ατόμων. Από την άλλη, η χρήση των συναισθημάτων ανοίγει την πόρτα για την πρόσβαση στο ασυνείδητο και την εμφύτευση ιδεών, επιθυμιών, φόβων, καταναγκασμών ή την προτροπή για ορισμένες συμπεριφορές.
7. Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ
Κάντε το κοινό να είναι ανήμπορο να κατανοήσει τις μεθόδους και τις τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο και τη σκλαβιά του… «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που δίνεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι η φτωχότερη και μετριότερη δυνατή, έτσι ώστε το χάσμα της άγνοιας μεταξύ των κατώτερων και των ανώτερων κοινωνικών τάξεων να είναι και να παραμένει αδύνατον να γεφυρωθεί» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).
8. ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ
Προωθήστε στο κοινό την ιδέα ότι είναι της μόδας να είσαι ηλίθιος, χυδαίος και αμόρφωτος…
9. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΝΟΧΗΣ
Κάντε τα άτομα να πιστέψουν ότι αυτά και μόνον αυτά είναι ένοχα για την κακοτυχία τους, εξαιτίας της ανεπάρκειας της νοημοσύνης τους, των ικανοτήτων ή των προσπαθειών τους.Έτσι, τα άτομα αντί να εξεγείρονται ενάντια στο οικονομικό σύστημα, υποτιμούν τους εαυτούς τους και νιώθουν ενοχές, κάτι που δημιουργεί μια γενικευμένη κατάσταση κατάθλιψης, της οποίας απόρροια είναι η αναστολή της δράσης… Και χωρίς δράση, δεν υπάρχει επανάσταση.
10. ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠ’ Ο,ΤΙ ΑΥΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ
Κατά τα τελευταία 50 χρόνια, η ταχεία πρόοδος της επιστήμης έχει δημιουργήσει ένα αυξανόμενο κενό μεταξύ των γνώσεων του κοινού και εκείνων που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι κυρίαρχες ελίτ. Χάρη στη βιολογία, στη νευροβιολογία και στην εφαρμοσμένη ψυχολογία, το σύστημα έχει επιτύχει μια εξελιγμένη κατανόηση των ανθρώπων, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Το σύστημα έχει καταφέρει να γνωρίζει καλύτερα τον «μέσο άνθρωπο» απ’ ό,τι αυτός γνωρίζει τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις το σύστημα ασκεί μεγαλύτερο έλεγχο και μεγάλη εξουσία πάνω στα άτομα, μεγαλύτερη από αυτήν που τα ίδια ασκούν στους εαυτούς τους.
http://www.institutojoaogoulart.org.br
Short URL: http://wp.me/pPn6Y-4UZ
Revolted_Tzeny
28 Δεκεμβρίου, 2010 11:52 πμ
Φοβερό άρθρο!
Γαλαξιάρχης (ex Zaphod)
28 Δεκεμβρίου, 2010 12:10 μμ
Εξαιρετικό άρθρο. Το ζήτημα είναι όχι μόνο να γνωρίζεις τον εχθρό σου, αλλά να τον κερδίσεις στο γήπεδό του. Ξεσηκώστε όσες τακτικές μπορείτε και αποδομήστε τις υπόλοιπες.
Μπορεί η λογική να κερδίσει το συναίσθημα, και πότε;
Μπορεί η «διαφήμιση» ως τρικ να ωφελήσει τα λαϊκά κινήματα και πώς;
Μπορεί η κινητικότητα των ομάδων να υπερκεράσει την αδράνεια του τερατώδους συστήματος; Αν ναι, σε ποια πεδία;
Πώς επιτυγχάνεται η στοχοπροσήλωση, σε αντιδιαστολή με τις τακτικές του μαζικού σοκ;
Spin
28 Δεκεμβρίου, 2010 12:42 μμ
Zaphod εγώ πάντως αν μπορούσα να διαλέξω «οπλο» θα διάλεγα το νο.6. Συναίσθημα. Το μυαλό του μέσου ανθρώπου που χειραγωγείται έχει μπουκώσει από την πληροφορία. Πως θα χρησιμοποιήσεις λογική εκεί?
Γαλαξιάρχης (ex Zaphod)
28 Δεκεμβρίου, 2010 1:05 μμ
Ακριβώς Σπιν. Πρώτα κινητοποιείς το συναίσθημα και εν συνεχεία τη λογική, ώστε να διατηρήσεις την αρχική ενέργεια που απελευθερώνει το συναίσθημα.
Παράδειγμα
Κίνημα «δεν πληρώνω διόδια». Μπορεί να πατάει στη συναισθηματική σχέση του μικροαστού με την «ελευθερία» της προσωπικής μετακίνησης, ωστόσο αναπτύσσοντας την κινηματική λογική το επεκτείνεις απέναντι στα κοινωνικά αγαθά που ιδιωτικοποιούνται μαζικά.
s0sta
28 Δεκεμβρίου, 2010 1:58 μμ
Το κίνημα για το διόδια εκτός ότι πάτησε στην «ελευθερία» της μετακίνησης κατάφερε επίσης και να ξυπνήσει και την κοινή λογική του κάθε πολίτη που λέει ότι οι δημόσιοι δρόμοι έχουν χρυσοπληρωθεί από εμάς του ίδιους τόσα χρόνια οπότε περαιτέρω συνέχιση πληρωμής τους είναι ξεκάθαρη κοροϊδία και εμπαιγμός.
Αυτή η κοινή λογική είχε καταφέρει να αποκοιμηθεί από τις επιθέσεις κράτους,ΜΜΕ και εργολάβων δημ.έργων και να φτάσει σε σημεία να μην αντιδρά κανένας όσο αυξημένα και να έβλεπε τα διόδια και κάποιοι αναπαρήγαγαν πιστά την προπαγάνδα ότι τώρα που τους έχουν ιδιώτες τους δρόμους θα είναι καλύτεροι και ασφαλέστεροι..
Είχε λοιπόν το σύστημα σχεδόν 100% επιτυχία μέχρι που εμφανίστηκε το κίνημα αυτό.
Επανάσταση του αυτονόητου δεν ήθελε ο ΓΑΠ;
Ε, το κίνημα των διωδιών όταν ξεκίνησε ήταν μια από αυτές.
simon
28 Δεκεμβρίου, 2010 2:19 μμ
Εγώ παιδιά θα διάλεγα το 7 και το 10. Η γνώση, η αυτογνωσία και η -σωστή- πληροφόρηση είναι τα πιο σημαντικά. Τίποτε δεν μπορεί να τα «θίξει».
Spin
28 Δεκεμβρίου, 2010 2:53 μμ
Simon πως εξηγείς τους free press νεοαστούς που ενώ είναι μορφωμένοι αναπαράγουν «απολιτικ » νεοφιλελεύθερες μπούρδες ?
Αρουραίος
28 Δεκεμβρίου, 2010 12:27 μμ
Όντως συμπυκνωμένο και πολύ καλό, μπράβο Rising.
«8. ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ
Προωθήστε στο κοινό την ιδέα ότι είναι της μόδας να είσαι ηλίθιος, χυδαίος και αμόρφωτος…»
Όταν το διάβασα κατευθείαν μου ήρθε στο μυαλό ο Κωστόπουλος…
Spin
28 Δεκεμβρίου, 2010 12:36 μμ
Κάνεις λάθος αρουραίε ο Κωστόπουλος είναι ξύπνιος 😛
Αρουραίος
28 Δεκεμβρίου, 2010 1:40 μμ
Αυτός μπορεί να είναι (μπορεί και να μην είναι, εγώ περισσότερο τυχοδιώκτη και αδίστακτο τον θεωρώ).
Ο κόσμος όμως θέλει να είναι ηλίθιος. Το έχει επιδιώξει με κάθε τρόπο αυτός και η «παρέα» του τα τελευταία 25 χρόνια μέσα από τα γυαλιστερά περιοδικά της μαγκιάς της Μυκόνου, του τίποτε και της λοιδορίας. «Παρέα» στην οποία ανήκε και ο Αναστασιάδης που αναφέρεται πιο κάτω και άλλοι πολλοί, δεν μιλάμε για κάτι άλλο.
Η παρέα αυτή»φτιάχτηκε» στο ίδιο ακριβώς μοτίβο:
«Προωθήστε στο κοινό την ιδέα ότι είναι της μόδας να είσαι ηλίθιος, χυδαίος και αμόρφωτος…»
Από εκεί και πέρα το κακό είναι ότι το σύστημα αυτό έχει πετύχει να δουλεύει ο άλλος για λογαριασμό του, χωρίς απαραίτητα να παίρνει εντολή. Το βλέπω αυτό και σε άλλες δουλειές, όχι μόνο στα ΜΜΕ.
Το χρήμα έχει τέτοιες ιδιότητες δυστυχώς…
Γιαννκα
28 Δεκεμβρίου, 2010 1:43 μμ
Με την ευγενικη χορηγια του Λαλιωτη βεβαια.
Αρουραίος
28 Δεκεμβρίου, 2010 1:50 μμ
Σαφώς, οι άκρες είναι πάντα σημαντικές σ’ αυτή τη ζωή…
Spin
28 Δεκεμβρίου, 2010 1:53 μμ
Το ξύπνιος ήταν ειρωνικό έπρεπε να βάλω εισαγωγικά.
s0sta
28 Δεκεμβρίου, 2010 12:41 μμ
εμένα ο Αναστασιάδης μου ήρθε στο μυαλό
Μαντρακουκος
28 Δεκεμβρίου, 2010 1:08 μμ
εμενα παλι η Τζουλια
Αρουραίος
28 Δεκεμβρίου, 2010 1:42 μμ
Έλεος Μαντρακούκο, δίνεις κόσμο ανεξέλεγκτα πια!
Η Τζούλια μάλλον εξελίσσεται σε θύμα αγαπητέ…
Μαντρακουκος
28 Δεκεμβρίου, 2010 2:06 μμ
ειδες το dvd και το βγαλες αυτο το συμπερασμα;
υγ. Τζουλια συντροφισσα κρατα γερα
Γιαννκα
28 Δεκεμβρίου, 2010 12:42 μμ
. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ
γιατι το γεγονος οτι με ολα αυτα τα ηλιθια προγραμματα της τηλεορασης…..δεν χειραγωγησανε ….και καψανε τους εγκεφαλους……ποσα χρονια πριν εχει μπει επι χαρτου αυτη η τακτικη…..
πολυ καλο rissing
kappagreco
28 Δεκεμβρίου, 2010 12:44 μμ
το ενα δεν αποκλειει το αλλο
Spin
28 Δεκεμβρίου, 2010 12:47 μμ
Επίσης πολύ ενδιαφέρον έχει το νο.9 » ενίσχυση της αυτοενοχής»… Στην Ελλάδα ειδικά έπαιξε πολύ τους τελευταίους μήνες. Όλοι μαζί τα φάγαμε, όλοι κάναμε λάθη, αμαρτίες κλπ. Επιπλέον όλη αυτή η new age αισθητική που ξεκίνησε από την Αμερική, στο στυλ του «ψάξε τον εαυτό σου» «χαμογέλα, μπορείς» έκαψε πολύ κόσμο …
MITSARAS
28 Δεκεμβρίου, 2010 4:08 μμ
Αυτός ο Λέο Μπουσκάλια έκαψε συνειδήσεις. Τελικά το καλύτερο που προσέφερε στην ανθρωπότητα είναι η αυτοκτονία του.
Spin
28 Δεκεμβρίου, 2010 4:21 μμ
Αυτοκτόνησε ? ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ . Όλα πληρώνονται 😛
Που λες Mitsara η μία όψη είναι ο Μπουσκάλια . Η άλλη όψη είναι κάτι τύποι σαν τον Osho, κάτι γκουρού του διαλογισμού και του νεοπλατωνισμού κλπ.
MITSARAS
28 Δεκεμβρίου, 2010 4:46 μμ
Κι όμως έσω διαβάσει Osho 😀
Spin
28 Δεκεμβρίου, 2010 4:52 μμ
Δες και αυτό να γουστάρεις . Νεοmanager!
http://www.theschoolforgods.com/en/content/background_story/
MITSARAS
28 Δεκεμβρίου, 2010 4:56 μμ
Τρρρρρρρρέχω να το αγοράσω.
Spin
28 Δεκεμβρίου, 2010 4:24 μμ
****σορρυ αλλά το wikipedia λέει ότι πέθανε από καρδιά (τόσο αγάπη δεν αντέχει κανείς ) ***
MITSARAS
28 Δεκεμβρίου, 2010 4:47 μμ
Α έτσι νόμιζα αλλά μάλλον θα το φαντάστηκα 😉
risinggalaxy
28 Δεκεμβρίου, 2010 12:48 μμ
τα συγχαρητήρια στους συντρόφους του contraifo για τη μεταφραστική δουλειά και όχι μόνο
Misha
28 Δεκεμβρίου, 2010 12:53 μμ
Οι πραγματικές μάχες δίνονται στο μυαλό μας, στις σκέψεις μας…
Από αυτά που γράφει ο Τσόμσκυ είναι σαφές πως η καθεστωτική προπαγάνδα δημιουργεί ψεύτικες ανάγκες, φρούδες ελπίδες, αχρείαστες ενοχές, ακόμα και «εξεγέρσεις».
Τα όπλα τους είναι πολύ ισχυρότερα από τις δυνατότητες μας να αντισταθούμε ουσιαστικά.
Ο Τσαβες έπιασε τον ταύρο από τα κέρατα και μόλις ανέβηκε στην εξουσία έκλεισε τα χρηματοδοτούμενα από την Γιανκία, ΜΜΕ.
risinggalaxy
28 Δεκεμβρίου, 2010 12:54 μμ
τελικά οι «εθνομηδενιστές» λένε και κάποια πράγματα σωστά ε?
Misha
28 Δεκεμβρίου, 2010 1:04 μμ
Eθνομηδενιστές είναι σήμερα κατ εξοχήν οι πολυεθνικές.
Ως γνωστός ο μαμωνάς δεν έχει πατρίδα, ούτε θεό.
Αυτό δεν τον κάνει προοδευτικό.
risinggalaxy
28 Δεκεμβρίου, 2010 1:06 μμ
τελικά οι χριστιανικές μαλακίες μπορεί να είναι και διασκεδαστικές ενίοτε
Misha
28 Δεκεμβρίου, 2010 1:08 μμ
όπως και μηδενιστικές εξάλλου.
Δινετε συχνά ρεσιτάλ
Misha
28 Δεκεμβρίου, 2010 1:08 μμ
Όπως και οι μηδενιστικές εξάλλου.
Δινετε συχνά ρεσιτάλ.
risinggalaxy
28 Δεκεμβρίου, 2010 1:11 μμ
τουλάχιστον εγώ δεν κάνω πλάτες στις σφαγές εκατομμυρίων ανά τους αιώνες για μια μεταφυσική μαλακία,
Misha
28 Δεκεμβρίου, 2010 1:14 μμ
Τα χτεσινά του Pesta τα διαβασες;
Τον Νετσαγεφ με τη χαρά του σκοτωμού τον έχεις ακουστά;
mitera
28 Δεκεμβρίου, 2010 1:31 μμ
«Κάντε τα άτομα να πιστέψουν ότι αυτά και μόνον αυτά είναι ένοχα για την κακοτυχία τους, εξαιτίας της ανεπάρκειας της νοημοσύνης τους, των ικανοτήτων ή των προσπαθειών τους.Έτσι, τα άτομα αντί να εξεγείρονται ενάντια στο οικονομικό σύστημα, υποτιμούν τους εαυτούς τους και νιώθουν ενοχές, κάτι που δημιουργεί μια γενικευμένη κατάσταση κατάθλιψης, της οποίας απόρροια είναι η αναστολή της δράσης… Και χωρίς δράση, δεν υπάρχει επανάσταση.»
εδω αναγνωρισα πολλα ατομα,ασχετα του μορφωτικου τους επιπεδου!.Η δραση κατ’εμε εχει να κανει κατα πολυ και με το συναισθημα,που διεγειρουν τα κατα καιρους κυβερνητικα μετρα που λαμβανονται.Αν δεν πασχαμε απο δυνατους ανθρωπους της διανοησης του σημερα,τα πραγματα μπορει και να ηταν διαφορετικα.
Σε μια πορεια συναντησα εναν εκπαιδευτικο και πανω στη συζητηση,με ρωταει
-Αυτοι ποιοι ειναι;
-Τα πρωτοβαθμεια…του λεω
-ποια ειναι αυτα …..με ρωταει
-καλα που ζεις …του λεω,απο που ενημερωνεσε;
-απ’την την τυ…μου λεει
Και δεν ειναι η εξαιρεση….καλαβαινετε λοιπον,οτι το μορφωτικο επιπεδο,παιζει μεν σημαντικο ρολο,αλλα δεν ειναι το μονο.
Δυναμη ψυχης βρε θελει…να εισαι εκει που πρεπει και την ωρα που πρεπει!Στις μεγαλες ανακαταταξεις που διαδραματιζονται σημερα,ολοι εχουμε τη θεση μας και τον ρολο μας.Κλειστε τις τηλεορασεις και ανοιξτε το ραδιοφωνο.
Παω να τιγανησω καμμια πατατα…. 🙂
Αρουραίος
28 Δεκεμβρίου, 2010 1:49 μμ
Το «9» έχει πολύ να κάνει και με τους ανέργους Μητέρα (όχι μόνο, αλλά σε μεγάλο βαθμό).
Έχουν πετύχει σε μεγάλο ο άνεργος να αισθάνεται υπεύθυνος για την ανεργία του, για το πόσο έτρεξε, για το αν είχε τα προσόντα, για το αν προσπάθησε αρκετά, για το αν του αξίζει η κατάσταση που βρίσκεται κλπ. κλπ.
Η εξατομίκευση του προβλήματος και το σπάσιμο κάθε συλλογικότητας βοηθά πολύ σ’ αυτό. Δεν είναι τυχαίες οι νεοφιλελεύθερες ιδέες…
mitera
30 Δεκεμβρίου, 2010 4:33 μμ
Μια διευκρινηση θα κανω οσο αφορα το συναισθημα.
Λεγοντας οτι η δραση εχει κατα πολυ να κανει και με το συναισθημα, εννοω οτι τα συναισθηματα που προκαλουνται απο τους εξωτερικους παραγοντες, προκαλουν αντιθεσεις και διεργασιες,που μπορουν να οδηγησουν στο επιθυμιτο αποτελεσμα, δηλ. την δραση.
Το συναισθημα εχει λογους υπαρξης,χωρις απαραιτητα να καθοδηγηται απο θρησκειες η νεοφιλελευθερισμους!
Για να μην υπαρχουν παρερμηνειες 🙂
γεια και χαρα σας
FreeVoice
28 Δεκεμβρίου, 2010 1:45 μμ
Σωστός ο Ναομ
Επίσης: Nοαμ Τσόμσκυ, Τα Μ.Μ.Ε ως όργανο κοινωνικού ελέγχου και καταστολής.
Μαντρακουκος
28 Δεκεμβρίου, 2010 3:36 μμ
Για μενα το πιο τρομαχτικο είναι το τελευταιο.
Το συστημα ξερει καλυτερα από σενα τις αναγκες σου και σε ωθει σε έναν ακρατο καταναλωτισμο.
Ξερει καλυτερα από σενα τις αντοχες σου και σε ξεζουμιζει μεχρι εκει που αντεχεις και δε σπας. Συνηθως, τουλαχιστον.
Ξερει καλα τις αδυναμιες σου και τις εκμεταλλευεται.
Το συστημα ξερει καλυτερα τις «ευαισθησιες» σου και κομμενη και ραμμενη πανω τους διαστρευλωνει την πραγματικοτητα προς οφελος του.
Το συστημα γνωριζει καλυτερα από τον καθενα τα ορια σου και ξερει μεχρι που εισαι αποφασισμενος να παλεψεις το καθετι.
Το τραγικοτερο ολων: ασχετα με το αν το συστημα σε γνωριζει ολο και καλυτερα, εσυ ο ιδιος γνωριζεις/αναγνωριζεις ολο και λιγοτερο την παρτη σου. Είναι οι ρυθμοι ζωης που επιβαλονται από την κοινωνια του ανταγωνισμου; ειναι η παντελης απουσια αλληλεγγυης που κανει τους ανθρωπους καχυποπτους στα παντα; Είναι οι αυξανομενες απαιτησεις/υποχρεωσεις της ζωης; είναι λιγο απ’ όλα αυτά;
MITSARAS
28 Δεκεμβρίου, 2010 4:05 μμ
Από τις καλύτερες αναρτήσεις. Τα κάνει όλα δεκαράκια.
oldboy9
28 Δεκεμβρίου, 2010 9:58 μμ
+10 points for you, Mitsara είσαι κομμουνιστής ουσίας!
Είμαι σίγουρος, πως κάνεις περήφανο τον θείο Κάρολο 😉
MITSARAS
29 Δεκεμβρίου, 2010 3:31 μμ
Τώρα το είδα αυτό. Σε ευχαριστώ oldboy.
parameterλ
28 Δεκεμβρίου, 2010 5:09 μμ
Η προτίμηση στην επίκληση του συναισθήματος είναι το ψωμοτύρι της ελληνικής δημοσιογραφίας, των πολιτικών και δευτερευόντως των δικηγόρων . Είναι οι καλύτεροι «δάσκαλοι για μας», στη σημερινή κοινωνία, η επίκληση στη λογική, αντιθέτως υποβάλλει τον άνθρωπο στη βάσανο της σκέψης, στη δυσάρεστη θέση να αναθεωρεί και να μην μπορεί να καταλήγει. Και πετάμε και ένα αρχαίο ρητό (αυτή είναι η επίκληση στην αυθεντία), πχ του Ισοκράτη και (ξε-)μπερδεύουμε περισσότερο τον υπόλοιπο κόσμο. Γενικότερα η επίκληση στο συναίσθημα μάλλον προσιδιάζει στον σύγχρονο άνθρωπο, που στην τελική είναι τόσο μόνος, και αποκομμένος.
Πολύ καλή ανάρτηση.
katy
28 Δεκεμβρίου, 2010 6:41 μμ
Tί μου θυμίζουν όλα αυτά, τί μου θυμίζουν; Μίνι Κουίζ.
1. Πολύ περισσότερη χρήση του συναισθήματος, παρά της λογικής.
«Τίποτα δεν είναι πιό ενάντιο στη θρησκεία και στο ιερατείο από την κρίση και την κοινή λογική».
Voltaire (1694-1778) Γάλλος συγγραφέας, φιλόσοφος και ευθυμογράφος.
2. Η διατήρηση του κοινού στην άγνοια και στη μετριότητα.
Ουδέν σχόλιον!
3. Ενίσχυση της αυτοενοχής.
Κατ’ εξοχήν στρατηγική της εκκλησίας. Οι αντίστοιχες «αμαρτίες».
4. Το σύστημα γνωρίζει τα άτομα καλύτερα απ’ ότι αυτά γνωρίζουν τους εαυτούς τους.
Ο Θεός, τέκνον μου, γνωρίζει πολύ καλύτερα τον άνθρωπο, απ’ ότι αυτός τον εαυτόν του, αφού έγινε «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσίν Του».
Υ.Γ. Εξαιρετική ανάρτηση! Μπράβο rising!
Αλέξανδρος
28 Δεκεμβρίου, 2010 8:57 μμ
Το τελευταίο παίζει πάρα πολύ σημαντικό ρόλο σήμερα. Για παράδειγμα, στο Langley της Virginia, που βρίσκεται η έδρα της CIA, εργάζονται καθημερινά περισσότεροι από 20.000 άνθρωποι. Τι κάνουν όλη μέρα αυτοί? Σφουγγαρίζουν πατώματα? Λυπάμαι σύντροφοι, αλλά τα πράγματα είναι δύσκολα. Δε μου αρέσει που το λέω αλλά μας έχουν μελετήσει επαρκώς. Σε τέτοιο βαθμό που η ιδέα της Marfin, είναι φαντάζομαι πάρα πολύ απλή. Βγαλμένη στην τύχη από κάποιο εγχειρίδιο με τίτλο : «Γαμήστε τους απλά σε 5 βήματα».
oldboy9
28 Δεκεμβρίου, 2010 9:49 μμ
Δεν θέλω να σας(μας) απογοητεύσω, αλλά την κάτσαμε την βάρκα.
Δυστυχώς οι «κουφάλες» είναι…έτη φωτός μπροστά μας.
Αλλά ΔΕΝ είναι χαμένη υπόθεση, σε καμιά περίπτωση.
Το 6ο: ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ, είναι δουλεμένο & δοκιμασμένο από τις…θρησκείες!
Α ρε Τσόμσκι, όλο δύσκολα προβλήματα μας θέτεις…
Κι εσύ ρε Rising, όλο νέες πληγές ανοίγεις! Στο καλό σου 😉
lotreamon
28 Δεκεμβρίου, 2010 11:27 μμ
enas ke mono Sekmvris xipnise poles sinidisis….prin mia dekaetia to anarxiko kinima..periorizontan stous loumpen!!…..twra einai to deftero mazikotero meta to pame…..ORGANOSI XRIAZOMASTE!!….KAI sosti antipliroforisi……h fasistiki propaganda tou kathestotos arxizei kai gonatizi!!!!!
osr
28 Δεκεμβρίου, 2010 10:04 μμ
osr
28 Δεκεμβρίου, 2010 10:05 μμ
Oblivion
29 Δεκεμβρίου, 2010 10:51 πμ
Γενικότερα ο Noam είναι ίσως μέσα στους 2-3 ανθρώπους πάνω στην Γη (alive) που έχουν τέτοια δράση σε συνδυασμό με επίπεδο,γνώσεις,τρόπο σκέψης και τέτοια προσφορά.Πραγματικά +00 respect Noam.Ο,τι λέει ,το λέει για τον Γιώργο, τον Σπύρο και την κυρά Μαρία και όχι για τον Dr.Pidikston και τον Prof.Vlaks.
Ωστόσο αυτά που λέει αποτελούν ένα μοντέλο, που πολύ απλά μας δίνει ΠΟΛΥ ικανοποιητικά αποτελέσματα (δηλαδή μικρή απόκλιση από το τι συμβαίνει πραγματικά).Ο Κωστόπουλος για παράδειγμα που αναφέρατε, θα μπορούσε ο ενθουσιώδης αναγνώστης να πει πως έκατσε σε ένα στρογγυλό τραπέζι μαζί με 4-5 κολλητούς του και να κατέληξαν στο ότι η αμορφωσιά, η trend-ια και η χυδαιότητα πουλάνε.Δεν έγινε έτσι, μιας και ο κάθε κωστόπουλος ΕΙΝΑΙ αυτό που πουλάει.Αμφιβάλλω αν είχε καν το μυαλό να κάνει τέτοια σκέψη.Το να θεωρείς όμως ότι ο κωστόπουλος κάνει ότι κάνει επειδή «ξέρει» στην τελική δεν έχει τόση σημασία.Περισσότερη σημασία έχει το «μοντέλο» που χρησιμοποιείς για να προσεγγίσεις την πραγματικότητα.
aggelos60
29 Δεκεμβρίου, 2010 11:18 πμ
Εξαιρετικό το blog σας και το συγκεκριμένο άρθρο του Τσόμσκι. Σας εύχομαι καλή Πρωτοχρονιά και καλή συνέχεια στο έργο σας.
ανώνυμος
29 Δεκεμβρίου, 2010 3:26 μμ
Ο Τσόμσκυ δεν λέει κάτι νέο, καταφέρνει όμως να συμπυκνώσει και να εκλαϊκεύσει άριστα τις στρατηγικές του συστήματος. Ξεχνα όμως μία απαραίτητη διάσταση, που καθιστά την προηγούμενη συζήτηση περί «προτιμώμενων μεθόδων» άχρηστη. Οι 10 αυτές τεχνικές (και πιθανόν και άλλες) πρέπει να εφαρμόζονται ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ και ΣΩΡΕΥΤΙΚΑ, όχι διαζευκτικά, ώστε να δημιουργούν τον φαύλο κύκλο της κατάρρευσης της συνείδησης. Η άγνοια και η μετριότητα ή η αναβολή ή η υπερπληροφόρηση δεν μπορούν να καρποφορήσουν χωρίς π.χ. τη λατρεία της χυδαιότητας και της αμορφωσιάς.
Η υποχώρηση του χριστιανικού (ορθόδοξου) ανθρωπολογικού προτύπου μάλλον συνέφερε παρά έβλαψε το σύστημα. Αυτό άλλωστε αποδεινύεται από την πορεία των κινημάτων που σε χρόνια ακμής του θρησκευτικού αισθήματος (και στην Ελλάδα), οι επαναστατικές δράσεις ήταν πολύ μαζικότερες και ρωμαλέες. Αντίθετα σήμερα, η έλλειψη κοινής πίστης, οδήγησε στον ατομοκεντρισμό, σε έναν καταναλωτικό φετιχισμό εμπορίας συναισθημάτων, εικόνων και εντυπώσεων ψευδοεπαναστατικότητας και τελικά στην εργαλειοποίηση των όποιων διεκδικήσεων για ικανοποίηση ατομικών φιλοδοξιών (π.χ. ενσωμάτωση των επαναστατικών πρωτοποριών στο σύστημα με αντίτιμο τον έλεγχο τους από το τελευταίο).
s0sta
29 Δεκεμβρίου, 2010 3:59 μμ
Από κάπου μπάζει μου φαίνεται..
derevirn
29 Δεκεμβρίου, 2010 4:48 μμ
Δεν βρήκα πουθενά το original κειμενο του Chomsky και μία αγγλική έκδοση που εντόπισα αναφέρει ότι βασίζεται απλά σε ιδέες του. Μάλλον κάποιος έβαλε απλά το όνομα του για να αποκτήσει κύρος…
Eddie
30 Δεκεμβρίου, 2010 9:39 πμ
ενα πρωτο βημα αντιδρασης ειναι αυτο που λεει το τραγουδι
KnowDame
31 Δεκεμβρίου, 2010 12:01 μμ
Καλή χρονιά σε όλους τους σχολιαστές
Το κείμενο δεν είναι του Τσόμσκυ. Περισσότερα για το θέμα εδω http://inconue.wordpress.com/2010/12/31/%C2%ABdix-strategies-de-manipulation-de-masses%C2%BB-faussement-attribues-a-chomsky/
risinggalaxy
3 Ιανουαρίου, 2011 2:09 μμ
ευχαριστούμε για την επισήμανση, όντως το κείμενο ΔΕΝ είναι του Τσόμσκυ
Αρουραίος
3 Ιανουαρίου, 2011 2:29 μμ
Πάντως από το «δεν είναι του Τσόμσκυ» μέχρι το «είναι στο πεδίο της συνομωσιολογίας» που λέει το site έχει μια διαφορά. Είναι τεχνικές που είναι γνωστό ότι εφαρμόζονται.
Όσο για την «εντολή», αναφέρθηκα και πιο πάνω:
«Από εκεί και πέρα το κακό είναι ότι το σύστημα αυτό έχει πετύχει να δουλεύει ο άλλος για λογαριασμό του, χωρίς απαραίτητα να παίρνει εντολή. Το βλέπω αυτό και σε άλλες δουλειές, όχι μόνο στα ΜΜΕ.
Το χρήμα έχει τέτοιες ιδιότητες δυστυχώς…»
Φυσικά σε κάθε περίπτωση μπορεί και να ΠΑΙΡΝΕΙ εντολή.
Αρουραίος
7 Ιανουαρίου, 2011 11:54 πμ
Αναδημοσιεύω εδώ ένα κομμάτι από άρθρο του Συρίγου που δείχνει ότι η «συνομωσιολογία» δεν είναι και τόσο συνωμοσιολογία μερικές φορές και ότι οι εντολές έρχονται ΚΑΙ απευθείας.
«Φυσικά σε κάθε περίπτωση μπορεί και να ΠΑΙΡΝΕΙ εντολή.», όπως λέει και ο Αρουραίος 😀
«ΕΧΩ πάνω από 10 χρόνια στα χέρια μου ένα χαρτί που αποκαλύπτει από πού και με ποιον τρόπο εκπορεύτηκε εκείνη η προπαγάνδα και πώς εν τέλει η χώρα, στην πορεία της προς το 2004, βίωσε έναν ιδιότυπο φασισμό, με αποκλεισμούς, διώξεις, προπηλακισμούς και συλλήψεις των φορέων της αντίθετης άποψης.
Ο ΤΙΤΛΟΣ του εγγράφου, που εξεδόθη στις 26 Φεβρουαρίου 1997, από την κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη, είναι «Πώς πρέπει να αντιμετωπίσουμε την κριτική, η στάση μας και η στρατηγική επικοινωνίας» και πρόκειται για ένα γκεμπελικό κατασκεύασμα, το οποίο στο πιο χαρακτηριστικό του σημείο λέει τα εξής: «Θα πρέπει να αποφεύγεται κάθε ενέργεια που θα ενίσχυε την κριτική, δίνοντάς της την ευκαιρία να προβάλλει επιχειρήματα στην κοινή γνώμη τα οποία σε άλλη περίπτωση θα έμεναν σε περιορισμένο κύκλο». Και πιο κάτω, με ακόμα μεγαλύτερη σαφήνεια: «Δεν πρέπει να διαμορφωθούν προϋποθέσεις προβολής των επιχειρημάτων που αντιτάσσονται στην υποψηφιότητα»! »
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=04/01/2011&s=sta-ghpeda-ths-politikhs
marxfactor
7 Ιανουαρίου, 2011 12:24 μμ
Στην ουσία του κειμένου ειλικρινά δεν με απασχολει αν ειναι του Τσόμσκυ -ευχαριστώ τον φίλο που το εψαξε και μας διόρθωσε- και δεν με απασχολεί γιατι «οταν το δάκτυλο δείχνει το φεγγάρι ο ηλίθιος κοιταγε το δάκτυλο» και γω ειμαι μακριά απο αυτή την λογική-Μέχρι να μάθουμε αν ειναι του Τσόμσκι ολοι σχεδόν συμφωνούσαμε στα 10 σημεία αρα δεν αλλάζει σε κάτι ουσιαστικά. Συνδυαστικά με Τσόμσκυ λειτουργει και η Ναόμι Κλάιν με τις θεωρίες κοινωνικου κλονισμου, χάους και κοινωνικής στοχευσης (η τελευταια πρακτική χρησιμοποιήθηκε κατα κορον στην μνημονιακή ελλάδα για να στρέφει την κοινωνία εναντίον ομάδων που απεργούσαν) Τέλος αγαπητέ Misha ο μηδενισμός ειναι μια μεγάλη σχολή σκέψης πάνω σε πραγματικά θέματα και με ισχυρά επιχειρήματα αντιθετα οι θρησκείες και ο εθνικισμός ειναι επινοημένα εργαλεία τεχνητου διαχωρισμου ανθρώπων για να ενισχυθεί η κυριαρχία επάνω τους για να εχουν λόγο να σκοτώσουνε ο ένας τον αλλον και για να παράγουνε υπεραξία και πλούτο για λιγους κάτω απο την ψεύτικη ελπίδα οτι σε κάποια άλλη ζωή θα ανταμειφθούνε. Η δε εκατομβη θυμάτων της θρησκείας περιγράφεται (μονο για τον χριστιανισμό-που ναπιανε και τις άλλες θρησκειες) στο μεγάλο ειναι αλήθεια (8 τόμοι εκδόσεις Κεδρος) «Η εγκληματικη ιστορία του Χριστιανισμου» του Καρλχαινζ Ντεσνερ. Αν θες μάλιστα και μια αποστομωτική ακύρωση ολων αυτών των ιδεολογημάτων (εθνος πατριδα θρησκεία ιδεολογία ακόμα και γλώσσα) διάβασε τις «Φονικές ταυτότητες» του Αμιν Μααλουφ που ειναι μικρο συγκλονιστικό και μονο ανόητοι δεν θα πεισθούνε απο τα επιχειρήματά του. Δυστυχώς για οσους/ες πιστεύουνε σε διάφορα απο αυτά τα ιδεολογήματα η κοινωνική απελευθέρωση η ευτυχία η ισότητα και η δημιουργια (απεξαρτημένη απο τον εκβιασμο της επιβίωσης) ηταν ειναι και θα παραμεινουνε οι μονες παγκόσμιες αλήθειες που θα ενώνουνε ανθρώπους αντι να τους χωρίζουνε. Κάποιοι δεν χωράνε σε αυτό το όραμα και αυτοι ειναι που απεργάζονται τα 10 σημεία..εξαιρετική ανάρτηση!