Ήταν μια γλυκιά και ειρηνική συγκέντρωση..με θετικό πνεύμα,δίνοντας το μήνυμα οτι όλοι εμείς μπορούμε…

inflammatory (με σαρκαστικές διαθέσεις)

Το Σαββατόβραδο πέρασα απο την πλατεία Κοτζιά στην οποία οι atenistas, με αφορμή τις δημοτικές εκλογές, οργάνωσαν κάλεσμα για το συμβολικό γέμισμα της πλατείας με αναμμένα κεριά.  Το μήνυμα που ήθελε η (πολυδιαφημισμένη) συγκέντρωση να περάσει στον μελλοντικό νεοεκλεγή Δήμαρχο (απ’ όπου κι αν προέρχεται), ήταν να μην εγκαταλείψει το ιστορικό κέντρο της πόλης να μαραζώσει στο «σκοτάδι». Η ιδέα ήταν έξυπνη και το αισθητικό αποτέλεσμα άξιο φωτογραφιών. Δε θέλω να γίνω μίζερη. Δεν έχω απολύτως κανένα θέμα με όσους είναι καχύποπτοι απέναντι στην πολιτική ζωή, γιατί κάποιοι άλλοι στην τελική τους έδωσαν το δικαίωμα. Πόσο μάλλον με αυτούς που δεν τους ταιριάζει η απάθεια ή η γκρίνια του καναπέ και θέλουν με τον α ή β τρόπο να πάρουν κάποιες πρωτοβουλίες, για να νιώσουν οτι έτσι βάζουν το δικό τους μικρό λιθαράκι στη βελτίωση της ζωής τους. Το θέμα όμως δεν είναι απλά να «νιώσεις» καλύτερα, μόνο και μόνο για να απενεχοποιηθείς, ενδεχομένως διότι βαριέσαι να το «ψάξεις» ή…δε βρίσκεις κάποιον να σε πάρει απο το χεράκι να σου δείξει το δρόμο…εν ολίγοις να χειραγωγηθείς…

Το θέμα είναι πάνω απ΄όλα να αμφισβητήσεις αυτό που σου έμαθαν οτι είναι «αυτονόητο». Κι απο ΄κει και πέρα να κάνεις ο,τι νομίζεις. Μπορεί αγαπητέ atenista παίρνοντας αμπάριζα τα παρατημένα οικόπεδα της πόλης για να τα καθαρίσεις, να τα φυτέψεις και να τα ποτίσεις, να σου δίνεται η ικανοποίηση του «άμεσου αποτελέσματος» και οτι βρήκες  «ενα κανάλι δημιουργικής συμμετοχής στις ανοιχτές υποθέσεις της Αθήνας» αλλά…δεν παύεις να έχεις πληρώσει το κράτος απο την ίδια σου την τσέπη για να κάνει αυτό που αναλαμβάνεις τώρα εσυ. Αντί μάλιστα να διεκδικήσεις τουλάχιστον πρώτα ή έστω παράλληλα να πιάνουν τόπο τα λεφτά σου, προτίμησες κατευθείαν να του δώσεις άφεση αμαρτιών και βρήκες αισθητικά πιο ωραία την ταμπέλα του «χαμάλη», απο αυτή του «γκρινιάρη» που κατηγορεί το κράτος ή τους «άλλους», οτι φταίνε για όλα! Ήθελα να ήξερα τουλάχιστον εαν μετά την ταμπέλα του «χαμάλη» ακολουθεί αυτή του «full time – ακτιβιστή – ρακοσυλλέκτη» γιατί όπως καταλαβαίνεις με κάποιο τρόπο θα πρέπει το εγχείρημα σου να «συντηρείται» σε τακτά χρονικά διαστήματα…αλλιώς είναι πρόσκαιρη λύση.

Πολιτική απόφαση atenista μου δεν είναι «με τί μέσο θα μετακινηθούμε, σε ποιο σούπερ μάρκετ θα πάμε, που θα πιούμε καφέ, αν θα αγοράσουμε σοκολάτα – τέτοια ή άλλη«. Πολιτική απόφαση είναι να πιστεύεις οτι «δε μπορούμε να κάνουμε κάτι για τα δάνεια της Ελλάδας ούτε για της σχέση της με την Ευρώπη«. Αφού λοιπόν έχασες τη μάχη που ούτε αποπειράθηκες να προσπαθήσεις να δώσεις, ίσως διότι όπως παραδέχεσαι δεν είσαι φτιαγμένος για «πορείες, καταστροφές και επιθέσεις«, μάθε οτι σε αυτές δίνεται μάχη με αφόρητα χημικά, για εργασιακά και ανθρώπινα δικαιώματα που δε διαφημίστηκαν σε free press. Μάθε επίσης οτι τα άτομα που συμμετέχουν σε αυτές δεν έχουν «συνειδητοποιήσει τη δύναμη τους ως καταναλωτές»,  διότι έχουν συνειδητοποιήσει τη δύναμη τους ως άνθρωποι και το όραμα τους τυχαίνει να μην είναι «κάποια μέρα στην Αθήνα να μπορούμε να απαιτούμε να μας φέρουν άλλο πιάτο σε εστιατόριο, χωρίς να μας κοιτάνε σαν τρελούς«.

Αφήνοντας τη «μοκέτα κεριών» της πλατείας Κοτζιά και κατηφορίζοντας στην Αιόλου, έρχεσαι αντιμέτωπος atenista μου με την εικόνα των αστέγων και ενός – δύο αλκοολικών που περιπλανιώνται στο δρόμο, η οποία καταρρίπτει σε χρόνο dt όλες τις φιλότιμες προσπάθειες σου για μια «ομορφότερη» Αθήνα. Μπορεί αυτή η πόλη να έχει ανεκμετάλευτα αρχιτεκτονικά στολίδια και σε πολλά σημεία της να είναι βρώμικη και παραμελημένη, αλλά δυστυχώς δεν πρόκειται ποτέ να «συνειδητοποιήσεις τις τεράστιες δυνατότητές της ως μητροπολιτικό κέντρο της Ανατολικής Μεσογείου»  εαν πρώτα δεν καταλάβεις οτι μέσα στα προαναφερόμενα πλαίσια, καταλήγεις δυστυχώς να παλεύεις περισσότερο για τη βιτρίνα παρά την ουσία…Η ομορφιά μιας πόλης δε φτιάχνεται εφετζίδικα απο εθελοντές – οσο καλά κίνητρα και να ΄χουν, αλλα αντικατοπτρίζεται απο την ποιότητα  ζωής των κατοίκων της.

Οι προτάσεις σε πλάγια γράμματα είναι απο τις αναρτήσεις του site των atenistas

Η δύναμη του Αθηναίου καταναλωτή        και  Ποιοί είμαστε

http://wp.me/pPn6Y-3AQ

Ετικέτα: atenistas, συγκέντρωση πλατείας Κοτζια, Άποψη, άστεγοι, εθελοντισμός

Posted in: Ελλάδα, Ζωή, Κινήματα-Ακτιβισμός, Οικολογία