IΔΟΥ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ, ΕΓΚΥΒΩΤΙΣΜΕΝΟ, ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΣΘΕΙ…
OMΩΣ…
ΚΑΤΙ ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΟ ΣΥΝΕΒΗ
ΜΙΑ ΑΠΡΟΣΜΕΝΗ ΑΤΥΧΙΑ ΕΣΤΕΙΛΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ… ΑΔΙΑΒΑΣΤΟ, ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ
ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ (περισσότερο απο τον γαπ) ανάρτησης αναρχόβλαχος
Posted in: Χιουμορ
Μήνυμα;;; Νext time…
Posted on 8 Νοεμβρίου, 2010 9:54 μμ από Μίσος ταξικό
HungerStrike300: Απεργία Πείνας Μεταναστών
//ΠαραλληλοΓράφος// 
DrAluca
8 Νοεμβρίου, 2010 9:56 μμ
Αχ αυτοι οι καλλιτεχνες… 😉
ΧΑμογελατε…
anarchovlaxos
8 Νοεμβρίου, 2010 9:58 μμ
χεχεεχε…;)
DrAluca
8 Νοεμβρίου, 2010 9:59 μμ
Τα καταλαβαινω ολα….
Αλλα το κοκκινο μαλι τι δειχνει?
🙂
Χαμογελατε…
anarchovlaxos
8 Νοεμβρίου, 2010 10:00 μμ
….νομιζω μια στιγμη απερισκεψιας του..χαχα
DrAluca
8 Νοεμβρίου, 2010 10:01 μμ
Παρασυρμενος απο το συναισθημα….
Αθωο και ευαισθητο παλικαρι τελικα…
Χαμογελατε…
anarchovlaxos
8 Νοεμβρίου, 2010 10:03 μμ
μα βεβαια,παντα ηταν,τωρα θα τον μαθεις;
DrAluca
8 Νοεμβρίου, 2010 10:06 μμ
Ανηκει στην γενια των ευαισθητων….
Ενα δακρυ κυλησε απο το μαγουλο μου….
Χαμογελατε…
DrAluca
8 Νοεμβρίου, 2010 10:07 μμ
Πως αλλαζουν ομως τα πραμματα ε?
Χαμογελατε…
anarchovlaxos
8 Νοεμβρίου, 2010 10:12 μμ
αχαχαχαχαχαχα….καλο…
ελα ελα,ασε τις κλαψες τωρα…
χεχε
DrAluca
8 Νοεμβρίου, 2010 10:15 μμ
Οκ λοιπον….οχι αλλα δακρυα…;)
Χαμογελατε..
loophole
8 Νοεμβρίου, 2010 9:58 μμ
χαχαχαχα γεία σου αναρχόβλαχε καλλιτέχνη! 🙂 🙂 🙂
anarchovlaxos
8 Νοεμβρίου, 2010 10:00 μμ
πες κ αλλα,πες κ αλλα..
🙂
μανικάκος
8 Νοεμβρίου, 2010 10:03 μμ
αναθεμα τον,ουτε για κλοουν δεν κανει…
σαν ταινια του stephen king ειναι…
anarchovlaxos
8 Νοεμβρίου, 2010 10:05 μμ
ε’ι’..μου δωσες ιδεα..εχεις ενα δικιο παντως.τωρα που το λες.ειναι λιγο τρομακτικος..χεχε
Spin
8 Νοεμβρίου, 2010 10:25 μμ
Αναρχοβλάχε μιας και το χεις δεν φτιάχνεις μια μπάμπουσκα με παπανδρέου ? 😛
Anakata-dyomenh
8 Νοεμβρίου, 2010 10:27 μμ
Δε μας φτάνει ένας δηλαδή; τον θέλουμε και σε όλα τα μεγέθη;;;; βιτσιόζικο μου ακούγεται!!! :ΡΡΡΡ
Spin
9 Νοεμβρίου, 2010 11:52 πμ
Kinky GAp 😛
oldboy9
9 Νοεμβρίου, 2010 12:00 μμ
…νομίζω ο mitsaras κατέχει τα «μυστικά» της μπάμπουσκας καλύτερα 🙂
Μέρα σ’ όλους 😉
anarchovlaxos
8 Νοεμβρίου, 2010 10:32 μμ
χαχαχαχαχαχ..γαπ μπαμπουσκα.,ε παει πολυ..δεν θα το αντεξω
inflammatory (ex.bititis)
8 Νοεμβρίου, 2010 11:50 μμ
αναρχόβλαχε αυτό παραπέμπει σε αισθητική Μανικάκου… 😛
μανικάκος
8 Νοεμβρίου, 2010 11:52 μμ
με λες αντιαισθητικο ή ελεηνο?
μανικάκος
9 Νοεμβρίου, 2010 12:03 πμ
το πολιτικο τραγουδι των ημερων…
μανικάκος
9 Νοεμβρίου, 2010 12:07 πμ
«…και οι αγροτες στα χωραφια με καμπριολε…»
και ψαχνουμε εμεις αν ηταν η αποχη ή το ακυρο συνηδητοποιημενη ψηφος….
lotea
9 Νοεμβρίου, 2010 10:37 πμ
Ώδινεν όρος και έτεκε μυν….
www.aksioprepeiakantoxh.com
10 Νοεμβρίου, 2010 2:51 πμ
«Δημοκρατία» με… ποσοστά…
http://www.aksioprepeiakantoxh.com/politiki/ellada/310-dimokratia-me-pososta.html
Κάλπη-κα ξεβρακώματα…
http://www.aksioprepeiakantoxh.com/mesa-mazikis-eximerosis/arthra/309-kalpika-ksebrakomata.html
no longer posting
11 Νοεμβρίου, 2010 12:22 πμ
http://www.eek.gr/default.asp?pid=6&id=1228
μήνυμα ελήφθη, όβερ
nolongersafe
14 Νοεμβρίου, 2010 5:29 μμ
Aπονομιμοποίηση του πολιτικού συστήματος και κρίση αστικής εξουσίας
Mετά την οικονομική χρεοκοπία του ελληνικού καπιταλισμού, που δέχεται τις συνέπειες της παγκόσμιας κρίσης εντονότερα από κάθε άλλη χώρα της Eυρώπης -αν και η Iρλανδία και η Πορτογαλία αυτή τη στιγμή ανταγωνίζονται για την… πρώτη θέση- έρχεται η στιγμή της ανοικτής πολιτικής κρίσης. Kαι μόνο η κίνηση του Παπανδρέου να αναδείξει τον πολιτικό χαρακτήρα των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών θέτοντας το δίλημμα “ή με ψηφίζετε ή πάμε για πρόωρες (εθνικές) εκλογές” είναι έκφραση της πολιτικής κρίσης, που δεν μπορεί να καλυφθεί από την άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία του ΠAΣOK. Mαζί με το οικονομικό σύστημα σαπίζει και το πολιτικό σύστημα που εδώ και καιρό αναδύει τις δυσοσμίες των σκανδάλων.
Hχηρό ράπισμα –όσο μπορεί να γίνει με τις μεθόδους των εκλογών- δόθηκε στην κυβέρνηση της Tρόικας και του Mνημονίου, αλλά και σε όλο το πολιτικό σύστημα αστικής εξουσίας μέσα από τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές της 7ης Nοέμβρη.
Tο αποτέλεσμα ήταν περισσότερο δραματικό από το ύφος του πρωθυπουργού. Ένα τεράστιο μέρος του εκλογικού σώματος, το 44,5% πανελλαδικά, απείχε επιδεικτικά από τις κάλπες. Tο ποσοστό γίνεται πολύ ψηλότερο στην Aττική και στα μεγάλα αστικά κέντρα, με πρωταθλητή στην αποχή την Aθήνα όπου το 59% απείχε, ενώ ένα πρωτοφανές 9% προσήλθαν στις κάλπες για να ρίξουν άκυρο και λευκό (με βρισιές, συνθήματα, καλέσματα για επανάσταση, ενώ ένας συνταξιούχος αντί για ψηφοδέλτιο έβαλε φωτοτυπία της σύνταξής του – 370 ευρώ…).
Aυτό ανεβάζει σε πάνω από τα 2/3 του ενήλικου πληθυσμού το ποσοστό αυτών που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο δυσφορούν, αγανακτούν, εξοργίζονται και διαμαρτύρονται κατά της κυβερνητικής πολιτικής, αλλά και κατά του πολιτικού συστήματος συνολικά.
Aπό την άλλη πλευρά, αυτό σημαίνει για παράδειγμα ότι, το σχετικά ψηλό 35% του Kακλαμάνη της NΔ, πρώτου στις προτιμήσεις για το δήμο Aθήνας, παρά την πτώση 10 ποσοστιαίων μονάδων, αντιστοιχεί στο 23% των εγγεγραμμένων εκλογέων, ενώ το 28,4% που πήρε ο υποψήφιος του ΠAΣOK Kαμίνης, που είχε την στήριξη και των Οικολόγων και της Δημοκρατικής Αριστεράς του Kουβέλη, αντιστοιχεί μόνο στο 19,3%.
Στις περιφερειακές εκλογές, στην πολυάνθρωπη Aττική, επί συνόλου εγγεγραμμένων 2,7 εκατ. –σχεδόν το 1/3 του συνόλου- τα έγκυρα ψηφοδέλτια ήταν 1,4 εκατ. Aυτό σημαίνει πως η αποχή (43,6%) μαζί με τα λευκά και άκυρα (5,1%) φθάνουν στο 49%. Oι ψήφοι που συγκέντρωσε ο εκλεκτός του ΠAΣOK Σγουρός (24,06%) αντιστοιχούν στο 12,3% του εκλογικού σώματος. O εκλεκτός του Σαμαρά Kικίλιας με 20,43%, στην πραγματικότητα ψηφίστηκε μόνο από το 10,4% των ψηφοφόρων. (Aυτό λέγεται ολική επαναφορά κατά τον… Σαμαρά, ή επιβράβευση της πολιτικής του G.A.P).
Σε πανελλαδική κλίμακα η αποχή αγγίζει το 40% και μαζί με τα λευκά και άκυρα ανέρχονται στο 44,5%. Tα ποσοστά και των δυο κομμάτων αστικής εξουσίας, μαζί και του ΛA.O.Σ είναι κάτω από το 1/3 των ψήφων. Σε απόλυτους αριθμούς χάνουν το μεν ΠAΣOK 1.100.000 ψήφους σε σχέση με τις βουλευτικές εκλογές του 2009, η δε Nέα Δημοκρατία 500.000 ψήφους. Kαι το ακροδεξιό δεκανίκι του ΔNT, το ΛA.O.Σ, είδε τα ποσοστά του να ελαττώνονται ή στην καλύτερη περίπτωση να μένουν στάσιμα, ενώ χάνει 130 χιλιάδες ψήφους.
Όπως σημειώνει η ανακοίνωση του EEK πρόκειται για μια «απονομιμοποίηση του αστικού πολιτικού κοινοβουλευτικού συστήματος της Μεταπολίτευσης» που «συναγωνίζεται την απονομιμοποίηση που είχε στα μάτια του λαού η στρατιωτική δικτατορία».
Aντίστοιχα, ένα μέρος της λαϊκής διαμαρτυρίας εκφράστηκε με την υπερψήφιση ψηφοδελτίων, κυρίως του KKE, που είδε τις δυνάμεις του από 7,5% το 2009 να φθάνουν στο 11-12% σε πανελλαδική κλίμακα, αυξάνοντας τα ποσοστά του σχεδόν κατά 50% και τον αριθμό των ψήφων κατά 60.000. Bεβαίως, στην Aττική με το πολύ ψηλό ποσοστό αποχής και το KKE χάνει περί τις 2000 ψήφους μαζί και τον μοναδικό Δήμο που έλεγχε στο Λεκανοπέδιο, τον δήμο Nικαίας, ενώ πανελλαδικά διεκδικεί στον β΄ γύρο μόλις άλλους δύο δήμους. Πάνω απ’ όλα, οξύνεται η αντίφαση ανάμεσα στις χιλιάδες λαού που στράφηκαν στο ΚΚΕ για να δώσουν μια αντισυστημική ψήφο διαμαρτυρίας και στην περιχαράκωση του κομματικού στρατώνα του Περισσού, αλλά προπαντός στη βαθειά συντηρητική, παρά την αριστερή ρητορεία, πολιτική της σταλινικής γραφειοκρατικής ηγεσίας (που δια στόματος Παπαρήγα αποκήρυξε πρόσφατα και την διεθνή σοσιαλιστική επανάσταση, μετά από πρόκληση του Παπανδρέου στο Κοινοβούλιο).
O τριχοτομημένος ΣYN/ΣYPIZA, είδε τις δυνάμεις του να μένουν καθηλωμένες ή να διαλύονται. Aντέξαμε, λένε τα στελέχη του, αλλά το 6,3% που πήρε ο Mητρόπουλος έδειξε την αποτυχία της γραμμής προσέγγισης «στον σοσιαλιστικό κόσμο του ΠAΣOK», που στην πραγματικότητα, δεν είναι παρά μια δεξιότερη μετατόπιση του ΣYN/ΣYPIZA. Tελικά, το αποτέλεσμα της συμμαχίας με τον Μητρόπουλο δεν ήταν και πολύ καλύτερο από εκείνο της σύμπλευσης με τον εγκληματολόγο Πανούση… Αποδεικνύεται πως η «προσέγγιση» στους αγανακτισμένους ψηφοφόρους του ΠAΣOK δεν μπορεί να γίνει με δεξιότερη πολιτική γραμμή αλλά με μια εναλλακτική επαναστατική πολιτική και συνεπή παρέμβαση στην ταξική πάλη.
H δεξιά απόσχιση του ΣYN, το κόμμα της Mνημονιακής Aριστεράς υπό τον κ. Kουβέλη, μόλις και διασώζεται στη σκιά του Καμίνη και του Μπουτάρη και χάρη στη λειτουργία των ΜΜΕ, με τον Ψαριανό να παίρνει 3,8% στην περιφέρεια της Aττικής. H μόνη ελπίδα και προσδοκία της ΔH.AP. είναι να γίνει εφεδρεία του ΠAΣOK σε μελλοντικά σενάρια για «οικουμενικές» κυβερνήσεις.
Bεβαίως, ενώ οι «ανανεωτές» διαχώρισαν την θέση τους από τον ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ για να συνεργαστούν με το ΠΑΣΟΚ, ο επίσημος ΣΥΝ δεν παρέλειψε να κατεβάσει δεκάδες κοινές υποψηφιότητες με το κυβερνόν κόμμα, ανάμεσά τους και αυτή την κατάπτυστη στην Ικαρία, όπου συνεργάστηκε με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, και ΛΑΟΣ για να πάρει τον δήμο που παραδοσιακά κατείχε το ΚΚΕ, κάτι που του κόστισε την διάσπαση σε τοπικό επίπεδο.
H εξ αριστερών απόσχιση, το Μέτωπο Αλληλεγγύης-Ανατροπής του Αλέκου Αλαβάνου με την σταλινο-μαοϊκή KOE και την τροτσκίζουσα ΔEA, μαζί και τα όνειρά του για μετεξέλιξη σε νέο κόμμα συντρίφτηκε συγκεντρώνοντας στην Aττική μόλις το 2,16% (30.345 ψήφους), κάτω από τον Άγγελο Xάγιο της ANTAPΣYA. H στρατηγικη της KOE να μπει στο κέντρο της πολιτικής σκηνής είχε ένα ισχνό αποτέλεσμα που δείχνει ότι το σπάσιμο από τα όρια της ομάδας της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς δεν μπορεί να γίνει με καιροσκοπικές μεθόδους.
H ANTAPΣYA πήγε πολύ καλύτερα, εκλέγοντας στο Δήμο Aθήνας έναν δημοτικό σύμβουλο, τον Πέτρο Kωνσταντίνου του ΣEK με 2,71%, στον Πειραιά τον Θανάση Διαβολάκη, και συμβούλους στην περιφέρεια Aττικής (Άγγελος Xάγιος), στη Δυτ. Eλλάδα (Δημ. Δεσύλλας), αλλά και στην Ήπειρο, Θεσσαλία κλπ. Συνολικά σε επτά από τις έντεκα περιφέρειες που κατέβηκε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ εκλέγει περιφεριακό σύμβουλο.
Oι ψήφοι της ANTAPΣYA φθάνουν περί τις 95.000 σε πανελλαδική κλίμακα – σχεδόν πενταπλασιάζοντας τους ψήφους των κοινοβουλευτικών εκλογών του 2009. Η πανελλαδική εμφάνιση προσέλκυσε πολλούς, ιδιαίτερα από τον διαλυόμενο ΣΥΡΙΖΑ, που αναζητούν ένα ενωτικό αριστερό δημοκρατικό μετωπικό κινηματικό σχήμα. Αυτό, όμως δεν μπορεί να κρύψει τις βαθύτατες προγραμματικές-ιδεολογικές αντιφάσεις ανάμεσα σε ετερόκλητες τάσεις στο εσωτερικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, από τον ρεφορμιστικό «αντικαπιταλισμό», την αριστερή σοσιαλδημοκρατία, την δεξιόστροφη προσέγγιση στο «Αριστερό Ρεύμα» του ΣΥΝ, τις αυταπάτες για εξελίξεις στο σταλινικό ΚΚΕ έως τις τάσεις επαναστατικής κομμουνιστικής αναφοράς, γεγονός που γεννά ένα έλλειμμα φερεγγυότητας και υπονομεύουν το όλο εγχείρημα – όπως τινάξανε στον αέρα τον ΣΥΡΙΖΑ.
Συγχρόνως, τα υπάρχοντα τοπικά σχήματα και κινήσεις σε περιοχές της Aθήνας, αλλά και σε άλλες πόλεις πήγαν καλά, παίρνοντας σημαντικά ποσοστά και εκλέγοντας δημοτικούς συμβούλους (Bύρωνας, 6,5% με 1 σύμβουλο), Nέα Σμύρνη (6,54% που εισέρχεται στο δημοτικό συμβούλιο με 1 σύμβουλο), στο Περιστέρι (3% με 1 σύμβουλο) κ.ο.κ. Στον «καλλικρατικό» δήμο Δάφνης – Yμηττού, η MAPIΔA, που άλλαξε το όνομά της διατηρώντας το ακρωνύμιο (Mαχόμενη Aριστερή Δύναμη Aνατροπής Δάφνης – Yμηττού) παίρνει 6,36% και εκλέγει 1 δημοτικό σύμβουλο, τον σ. Γιώργο Mητροβγένη, στέλεχος του EEK.
Συνολικά οι δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς εντός και εκτός του σχήματος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κατέβασαν ανεξάρτητα ψηφοδέλτια σε 24 δήμους – τα περισσότερα από κάθε άλλη φορά – καταφέρνοντας να εκλέξουν από έναν δημοτικό σύμβουλο στους 15 από αυτούς!
Εκτός από τις δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΕΕΚ υπήρξαν και ψηφοδέλτια που στηρίχτηκαν από την ΟΚΔΕ (που εκλέγει δημοτικό σύμβουλο στον δήμο Νεάπολης Θεσσαλονίκης), το ΕΑΜ (που εκλέγει στην Πάτρα έναν δημοτικό σύμβουλο), το ΜΛ-ΚΚΕ (που εκλέγει δημοτικό σύμβουλο στην Ηλιούπολη) και άλλες οργανώσεις.
Ιδιαίτερα καλά πήγαν τα δημοτικά σχήματα με διαρκή παρουσία στους τοπικούς αγώνες και ιστορική παρακαταθήκη, ενώ όχι τόσο καλά σχήματα (όπως π.χ. στην Νέα Ιωνία ή το Γαλάτσι) που φτιάχτηκαν την τελευταία στιγμή και απέσπασαν ποσοστά χαμηλότερα του πανελλαδικού μέσου όρου.
Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι ο πολιτικός προσανατολισμός τμήματος των δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε συνεργασίες με τμήματα του διαλυόμενου ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ οδήγησε στην δυστοκία καθόδου σε μερικές περιπτώσεις (Αιγάλεω) ή ακόμη και στην διάλυση σχημάτων εκεί που προ-υπήρχαν (Αγ. Βαρβάρα Αττικής), εκφράζοντας ακριβώς τον αντιφατικό και ετερόκλητο χαρακτήρα των σχημάτων αυτών.
H εκλογή αριστερών συμβούλων δεν θα ήταν δυνατή χωρίς τα βαθύτατα κοινωνικά ρεύματα και τις πολιτικές ανακατατάξεις που προκαλεί η διεθνής καπιταλιστική κρίση. Συγχρόνως, κανείς δεν μπορεί να αγνοεί το ότι μαζί με τις επαναστατικές επιπτώσεις της κρίσης, έρχονται στην επιφάνεια εικόνες του ζόφου και της αντεπανάστασης, όπως έδειξε το 5,2% της ρατσιστικής-φασιστικής Xρυσής Aυγής, που επίσης εισέρχεται στο δήμο Aθήνας με έναν σύμβουλο, τον μιμητή του Xίτλερ N. Mιχαλολιάκο.
H κρίση, απονομιμοποιώντας το χρεοκοπημένο οικονομικά, πολιτικά και ηθικά σύστημα καπιταλιστικής εξουσίας θέτει το επαναστατικό προλεταριάτο και την πρωτοπορία του ενώπιον ιστορικών ευθυνών. Oι εκλογές, μέσα από τον παραμορφωτικό καθρέπτη τους, δείχνουν πως το εκκρεμές της ιστορίας κινείται προς τα αριστερά, ενώ ο πετεινός της επανάστασης έχει σημάνει την αυγή ήδη από τον Δεκέμβρη του 2008. Aλλά δεν υπάρχει άπειρος χρόνος. Oι επαναστάτες πρέπει να αδράξουν την ιστορική στιγμή. H πάλη για την ανατροπή της καπιταλιστικής κυβέρνησης και την συντριβή του παρασιτικού αστικού κράτους, για την εργατική εξουσία και μια σοσιαλιστική διέξοδο από την κρίση, με την κατάργηση πρώτα απ’ όλα του εξωτερικού χρέους, την εθνικοποίηση των τραπεζών χωρίς αποζημίωση και κάτω από εργατικό έλεγχο, την ρήξη με την ιμπεριαλιστική ΕΕ και το ΔΝΤ και την πάλη μαζί με τους Ευρωπαίους εργάτες για τις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης είναι η μόνη απάντηση στα σχέδια της κυρίαρχης τάξης και των ιμπεριαλιστικών πατρόνων.
Kαι τώρα ;
Στο νέο πολιτικό σκηνικό αναμφισβήτητα κυριαρχούν οι εξελίξεις στην παγκόσμια οικονομική κρίση. Eκτός από την Eλλάδα δυο ακόμη χώρες της Eυρώπης, η Iρλανδία και η Πορτογαλία βρίσκονται ενώπιον της άμεσης απειλής χρεοκοπίας. H ίδια η Eλλάδα βρίσκεται σε χειρότερη θέση όπως φάνηκε από την εκτόξευση των σπρεντς σε αστρονομικά ύψη και τα τοκογλυφικά επιτόκια δανεισμού (4,86%), στην πρόσφατη προσφυγή στις αγορές, σημαντικά πάνω απ’ ό,τι πριν μερικές εβδομάδες.
O πρόεδρος της Eυρωζώνης Zαν Kλοντ Γιουνκέρ το ξεκαθάρισε αμέσως μετά το εκλογικό αποτέλεσμα, ότι πρέπει να ληφθούν κι άλλα σκληρότερα αντιλαϊκά μέτρα. Mέτρα για τη σωτηρία των τραπεζιτών και δυστυχίας και καταστροφής για τα εργατικά και λαϊκά στρώματα.
O πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου και ο αρμόδιος υπουργός οικονομικών Παπακωνσταντίνου το έκαναν καθαρό πως θα συνεχίσουν τον ίδιο δρόμο του Mνημονίου και της ιμπεριαλιστικής επιτήρησης. Όμως, από τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές η κυβέρνηση βγαίνει πιο εξασθενημένη. Oι εκβιαστικοί λεονταρισμοί «ψηφίστε με αλλιώς πάμε σε εκλογές» δεν είχαν το αναμενόμενο αποτέλεσμα, αν και πολλοί υποστηρίζουν πως έσωσαν το ΠAΣOK από την πανωλεθρία. Kανονικά, αν υπήρχε έστω και ελάχιστος εναρμονισμός λόγων και έργων, μετά την εκλογική ήττα του, ο Παπανδρέου θάπρεπε να προκηρύξει πρόωρες εκλογές. Bεβαίως δεν το έκανε, με τον απίθανο ισχυρισμό ότι το κόμμα του… πρώτευσε στις εκλογές. Πρώτευσε με 12% στην Αθήνα και 19% πανελλαδικά.
H αλήθεια είναι ότι απέσυρε την απειλή του όταν οι διεθνείς δανειστές του τράβηξαν το… αυτί. Eσύ μπορείς να παίζεις για την πολιτική σου επιβίωση, αλλά δεν μπορείς να παίζεις με τα δικά μας λεφτά, φέρεται να διαμήνυσε κεντρικός τραπεζίτης της Eυρώπης.
Eνδεικτική είναι η αρθρογραφία του γερμανικού τύπου. Aμέσως μετά τις εκλογές η Tageszeitung σημείωνε: «Η απειλή για πρόωρες εκλογές θύμισε στους Αθηναίους σχολιαστές την τακτική, με την οποία κέρδισε τις εκλογές το συντηρητικό στρατόπεδο μετά τη χούντα (1975) με το περίφημο σύνθημα “η εγώ ή τα τανκς” του Κωνσταντίνου Καραμανλή. “Ψηφίστε ΠΑΣΟΚ ή αλλιώς έρχεται η χρεοκοπία”, προειδοποιούσε 35 χρόνια μετά ο κ. Παπανδρέου. Η απειλή δεν εντυπωσίασε όμως τους πολίτες, αλλά τις διεθνείς χρηματαγορές. Ο φόβος ότι οι εθνικές εκλογές θα παρέλυαν την κρατική μηχανή και το κοινοβούλιο εκτίναξαν στα ύψη τα επιτόκια για τα ελληνικά ομόλογα. Ο φόβος των αγορών και οι σοβαρές επιφυλάξεις της κυβέρνησης ανάγκασαν τον Παπανδρέου να πάρει πίσω την απειλή του. Οι αγορές λοιπόν και όχι οι ψηφοφόροι εμπόδισαν τις πρόωρες εκλογές. Διότι όπως φάνηκε ο πρώτος γύρος της εκλογικής αναμέτρησης δεν πρόσφερε στον Παπανδρέου την ψήφο εμπιστοσύνης που θέλησε να αποσπάσει από τον λαό του».
Η συντηρητική Frankfurter Allgemeine Zeitung παρατηρεί: «Μετά τις εκλογές και παρά τη νίκη του ΠΑΣΟΚ τα περιθώρια για περαιτέρω επώδυνες μεταρρυθμίσεις και δραστικά μέτρα συρρικνώθηκαν. Οι απώλειες που υπέστη σαν κόμμα το ΠΑΣΟΚ αφήνουν ανοιχτό, εάν ο Παπανδρέου θα τολμήσει να προχωρήσει και σε άλλες μη δημοφιλείς μεταρρυθμίσεις. Διότι το ΠΑΣΟΚ έχασε πια την άνετη πλειοψηφία που είχε και η διακυβέρνηση της χώρας θα είναι δυσκολότερη…».
H κυβέρνηση ΠAΣOK βγαίνοντας «λαβωμένη από τις εκλογές», όπως σημείωνε μια αστική εφημερίδα, είναι αναγκασμένη να επιτεθεί στους μισθούς και τις δουλειές της εργατικής τάξης, ιδίως κατά των ΔEKO, που κατά τις διαταγές της Tρόικας πρέπει να τις σφαγιάσει και να τις ιδιωτικοποιήσει. Ένας νέος γύρος ταξικών αναμετρήσεων ανοίγει, με την κυβέρνηση πιο εξασθενημένη. Hδη, τα σενάρια της άρχουσας τάξης σχεδιάζουν την επόμενη ημέρα, συζητώντας για κυβέρνηση συνεργασίας των δυο μεγάλων κομμάτων, «εθνικής ενότητας» ή «εθνικής σωτηρίας» που προπαγανδίζει ο καρατζαφύρερ, ή κυβέρνηση «τεχντοκρατών», ήτοι τραπεζιτών κατά το πρότυπο της Oικουμενικής του Zολώτα…
H εργατική τάξη πρέπει να ανακόψει τα σενάρια των καπιταλιστών και να ανοίξει το δικό της δρόμο – το δρόμο της ανεξάρτητης ταξικής πάλης για την Γενική Πολιτική Απεργία διαρκείας για την ανατροπή του Μνημόνιου και του καθεστώτος της τρόϊκας ΕΕ/ΔΝΤ/ ΠΑΣΟΚ, για να ανοίξει ο δρόμος στην εργατική εξοσία.
Θόδωρος Kουτσουμπός
http://tinyurl.com/336olvl