inflammatory
Τα δεμένα πόδια ήταν ενα έθιμο που υφίστανται οι γυναίκες στην Κίνα για περίπου μια χιλιετία, ξεκινώντας απο το 10ο αιώνα και τελειώνοντας στο πρώτο μισό του 20ού. Κατά καιρούς έχουν υπάρξει διάφορες θεωρίες για να εξηγήσουν την προέλευση του εθίμου. Σύμφωνα με εναν παραδοσιακό θρύλο, ο πρίγκιπας της δυναστείας Sung (960-1279 μχ) Li Yu, απαίτησε απο μια παλλακίδα του να δέσει τα πόδια της για να εκτελέσει ενα χορό μπαλλέτου. Ο μύθος όμως που αναφέρεται σε μια αυτοκράτειρα της δυναστείας Shang είναι ίσως πιο πιθανός. Η συγκεκριμένη γεννήθηκε με το πόδι της παραμορφωμένο και προκειμένου να μην αισθάνεται «στιγματισμένη» απαίτησε τα νεαρά κορίτσια να έχουν δεμένα τα πόδια τους. Το έθιμο πάντως καθιερώθηκε ως μια πολυτέλεια των πλουσίων, κάνοντας τις γυναίκες να φαίνονται πιο «εξαρτημένες» και «λιγότερο χρήσιμες» στο σπίτι, ενω σύντομα αποτέλεσε προϋπόθεση για το γάμο τους. Οι οικογένειες που προέρχοταν απο τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα, ήταν για πρακτικούς λόγους δύσκολο να εφαρμόσουν την παράδοση στις κόρες τους, ακριβώς επειδή χρειάζοταν εργατικά χέρια για τους αγρούς. Ωστόσο έχοντας την ελπίδα οτι έτσι μπορεί ενδεχομένως η κόρη να έχει εναν καλό γάμο με έναν γαμπρό ανώτερης τάξης, επιδίδονταν στο έθιμο. Βέβαια το αποτέλεσμα ήταν τα κορίτσια αυτά να εργάζονται στις έτσι κι αλλιως σκληρές συνθήκες της αγροτικής ζωής…χωρίς καλά καλά να μπορόυν να «σταθούν στα πόδια τους».
To παρακάτω κείμενο είναι απόσπασμα απο το βιβλίο της Γιούνγκ Τσάνγκ «Αγριόκυκνοι, τρείς κόρες της Κίνας» εκδόσεις Εστία (με τη βοήθεια της Αντιγόνης Κριπαροπούλου) Φωτογραφίες απο http://www.pixyard.com/Traditional_Shoes_in_China
περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο πατήστε εδώ κι εδώ
Σύμφωνα με το έθιμο, ο προπάππος μου παντρεύτηκε νέος, στα δεκατέσσερα, μια γυναίκα έξι χρόνια μεγαλύτερή του. Ένα από τα καθήκοντα μιας γυναίκας ήταν να βοηθήσει στην ανατροφή του άντρα της.
Η ιστορία της γυναίκας του, της προγιαγιάς μου, ήταν ίδια με την ιστορία εκατομμυρίων γυναικών της Κίνας στην εποχή της. Η οικογένειά της, αφενός επειδή δεν ανήκε στο χώρο των διανοουμένων και συνεπώς δεν είχε θέση στο μανδαρινάτο, κι αφετέρου επειδή ήταν κορίτσι, δεν της έδωσε όνομα. Ήταν η δεύτερη κόρη και τη φώναζαν «Δεύτερο κορίτσι» (Ερ-για-τόου).
…Οι δύο νέοι δεν συναντήθηκαν πριν το γάμο. Τότε θεωρείτο μεγάλη ντροπή, ίσως και οικογενειακός εξευτελισμός, να ερωτευτεί κανείς. Όχι επειδή ο έρωτας αποτελούσε ταμπού-άλλωστε υπήρχε αξιόλογη παράδοση ρομαντικής αγάπης στην Κίνα-αλλά διότι οι δύο νέοι δεν έπρεπε να βρεθούν κάπου όπου μπορούσε να τους συμβεί κάτι τέτοιο, εν μέρει επειδή ήταν ανήθικο να συναντηθούν κι εν μέρει επειδή ο γάμος ήταν πρώτα απ’ όλα ένα καθήκον, μια συμφωνία μεταξύ δύο οικογενειών. Αν ήταν κανείς τυχερός μπορούσε να ερωτευτεί μετά το γάμο… Αλλά το μεγαλύτερο προσόν της ήταν τα δεμένα πόδια της που στα κινέζικα ονομάζονταν «μικρούτσικα χρυσά κρίνα». Αυτό σήμαινε ότι περπατούσε σαν το «βλαστάρι της μικρής ιτιάς στο ανοιξιάτικο αεράκι», παραδοσιακή έκφραση που χρησιμοποιούσαν οι Κινέζοι «γνώστες» των γυναικών. Υποτίθεται ότι μια γυναίκα που περπατούσε με τα πόδια δεμένα προκαλούσε ερωτική επιθυμία στους άντρες, μια και φαινόταν να είναι ευάλωτη και να έχει ανάγκη προστασίας.
Τα πόδια της γιαγιάς μου είχαν δεθεί όταν ήταν δύο χρονών. Η μητέρα της, που και κείνης τα πόδια ήταν δεμένα, της τα τύλιξε μ’ ένα άσπρο πανί, έξι μέτρα μάκρος, αφού πρώτα λύγισε τα τέσσερα μικρά δάκτυλα προς τα μέσα και κάτω από την πατούσα. Κατόπιν έβαλε μια μεγάλη πέτρα από πάνω για να σπάσει την καμάρα. Η γιαγιά μου στρίγκλιζε από τον τρομερό πόνο και την παρακαλούσε να σταματήσει. Η μητέρα της χρειάστηκε να της βάλει ένα πανί στο στόμα για να μη φωνάζει. Η γιαγιά μου λιποθυμούσε συνέχεια από τον πόνο.
Η διαδικασία κράτησε αρκετά χρόνια. Ακόμα κι αφού είχαν σπάσει τα κόκαλα, τα πόδια έπρεπε να παραμένουν δεμένα νύχτα μέρα με χοντρό πανί, επειδή από τη στιγμή που θα έμεναν ελεύθερα θα επανέρχονταν. Χρόνια ολόκληρα η γιαγιά μου έζησε μ’ έναν αδιάκοπο, φρικτό πόνο. Όταν ικέτευε τη μητέρα της να λύσει τους επιδέσμους, εκείνη έκλαιγε και της έλεγε ότι τα άδετα πόδια θα τη κατέστρεφαν και ότι το έκανε για τη μελλοντική ευτυχία της.
…Εκείνη την εποχή όταν παντρευόταν μια γυναίκα, το πρώτο πράγμα που έκανε η οικογένεια του γαμπρού ήταν να εξετάσει τα πόδια της. Τα μεγάλα πόδια, τα φυσιολογικά πόδια δηλαδή, θα ρεζίλευαν το σπιτικό του. Η πεθερά σήκωνε τον ποδόγυρο της μακριάς φούστας της νύφης κι αν τα πόδια της ήταν πιο μακριά από δέκα εκατοστά, άφηνε τη φούστα να πέσει με μια χειρονομία που δήλωνε περιφρόνηση και αποχωρούσε με ύφος αγέρωχο, εγκαταλείποντας τη νύφη στο επικριτικό βλέμμα των καλεσμένων, που κοιτούσαν τα πόδια της με καταφρόνια μουρμουρίζοντας προσβλητικές εκφράσεις.
Που και που, κάποια μάνα λυπόταν τη κόρη της κι έβγαζε το πανί που τύλιγε τα πόδια της. Αλλά όταν η κόρη μεγάλωνε και έπρεπε να υποστεί την περιφρόνηση της οικογένειας του άντρα της και την αποδοκιμασία της κοινωνίας, τότε κατηγορούσε τη μητέρα της για τον αδύναμο χαρακτήρα της.
Το έθιμο να δένονται τα πόδια ξεκίνησε πριν από χίλια χρόνια, υποτίθεται από μια παλλακίδα του αυτοκράτορα. Οι άντρες όχι μόνο θεωρούσαν ερωτικό το θέαμα μιας γυναίκας με μικροσκοπικά ποδαράκια να κουτσαίνει, αλλά και ερεθίζονταν όταν έπαιζαν με τα δεμένα πόδια, που ήταν κρυμμένα μέσα σε κεντητά μεταξωτά παπούτσια. (…) Τα δεμένα πόδια είχαν σάπιο κρέας και βρωμούσαν όταν έβγαινε ο επίδεσμος αλλά οι άντρες σπάνια τα έβλεπαν γυμνά. Θυμάμαι τη γιαγιά μου, όταν ήμουν παιδί, να πονάει συνέχεια. Ο πόνος προερχόταν τόσο από τα σπασμένα κόκαλα όσο και από τα νύχια που μεγάλωναν μες το πέλμα της. (…)
Mind the Gap
21 Σεπτεμβρίου, 2010 8:37 πμ
Πολύ καλό το άρθρο !
Το μπλόγκ γίνεται όλο και ποιο πολυφωνικό και ενδιαφέρον.
Αρουραίος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 8:56 πμ
Στα πλαίσια της ευρύτερης προσπάθειάς μου να επιβάλω απόλυτη ομοφωνία και νεκρική σιωπή σε αυτό το blog (άντε γιατί έχουν κι άλλοι σειρά μετά), θα ήθελα να πω ότι απ’ όσο ξέρω το έθιμο αυτό είναι νεκρό σήμερα στην Κίνα.
Αντίθετα το βιβλίο της Γιούνγκ Τσάνγκ “Αγριόκυκνοι, τρείς κόρες της Κίνας” είναι ζωντανό ακόμη, όσο τουλάχιστον θα είναι ζωντανές εντός και εκτός Κίνας οι μνήμες των πρώτων χρόνων της επανάστασης.
Για περισσότερες πληροφορίες εδώ:
http://www.kkeml.gr/superstructure/logot/EN_10_kykn.htm
Mind the Gap
21 Σεπτεμβρίου, 2010 9:33 πμ
Έχω την εντύπωση οτι επισήμως απαγορεύτηκε το «δέσιμο» μετά την «πολιτιστική επανάσταση», αλλά αυτό δεν αλλάζει το ενδιαφέρον για το άρθρο.
Αρουραίος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:41 πμ
Λάθος εντύπωση έχεις.
Όπως λέει κι εδώ http://en.wikipedia.org/wiki/Foot_binding, το έθιμο είχε απαγορευτεί πριν την επανάσταση, το 1911. Όμως ένα έθιμο που κρατά από το 900 μ.χ. είναι λίγο δύσκολο να εξαλειφθεί.
Παρόλο λοιπόν που μετά το 1949 προσπάθησαν να πείσουν/επιβάλουν την απαγόρευση παντού, είναι λίγο δύσκολο να το κάνεις αυτό πρακτικά, όταν όχι μόνο υπάρχουν πολύ καθυστερημένες περιοχές, αλλά και υπάρχουν ΗΔΗ κοπέλες με δεμένα πόδια για 10 και 20 χρόνια. Αυτές οι κοπέλες αν έβγαζαν αυτά τα παπούτσια θα υπέφεραν πολύ χειρότερα γιατί τα πόδια τους ΗΔΗ είχαν παραμορφωθεί. Οπότε παπούτσια κατασκευάζονταν μέχρι και πρόσφατα. Ακόμη και ο…»πολιτισμένος» κόσμος άλλωστε δεν μπόρεσε να εμποδίσει τους Κινέζους μετανάστες να το εφαρμόζουν ως «έθιμο».
Από εκεί και πέρα όμως υπάρχει ένα ερώτημα πολύ πιο σημαντικό από την ενημέρωση για ένα τέτοιο (όντως απαράδεκτο) έθιμο που προσωπικά μόνο με την κλειτοριδεκτομή μπορώ να το παραλληλίσω:
Από ένα τέτοιο βιβλίο, που έγινε ΠΑΣΙΓΝΩΣΤΟ όχι για την περιγραφή των εθίμων, αλλά για την περιγραφή της «μαοϊκής τρέλας», γιατί αποσπάτε ένα άσχετο με το ύφος και το στυλ του βιβλίου κομμάτι και του κάνετε έμμεση διαφήμιση;
Αναρωτιέμαι.
Mind the Gap
21 Σεπτεμβρίου, 2010 11:43 πμ
1ον δεν έχω λοιπόν λάθος εντύπωση απ το 49 και μετά εντάθηκε η απαγόρευση.
2ον υποθέτω πως δεν είναι στις προθέσεις του / της inflammatory να καταγγείλει την «Μαοϊκή τρέλα»
Ε δεν νομίζω να παίζουν παντού αντικομουνιστσικές συνωμοσίες.
Υ.Γ. Βεβαίως η «ελεύθερη και δημοκρατική δύση» έχει χρησιμοποιήσει επανειλημμένα την ύπουλη καταγγελία μέσω του πολιτισμού σε θέματα όπως το Θιβέτ ή περίπτωση των οπαδών του Falun Gong (ένα είδος τσι κούνγκ που όμως εμπεριέχει θρησκευτική τσαρλατάνικη διάσταση με «μεσσίες» και «θαύματα» και μάλλον σωστά διώχθηκε από το καθεστώς).
Σαφώς μπορεί να χρησιμοποιήθηκε ο γνωστός πλαστός κορμοράνος του πρώτου πολέμου στον κόλπο από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, αλλά δε νομίζω ότι οι ΣΧΣ έχουν σχέση με τέτοιου είδους προβοκάτσιες φίλε αρουραίε.
Αρουραίος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 11:57 πμ
Όχι βρε Mind the Gap έχεις, γιατί είπες «μετά την πολιτιστική επανάσταση» και όχι «μετά την επανάσταση». Η επανάσταση έγινε το 1949 και η πολιτιστική επανάσταση έληξε επίσημα το 1969 ενώ πρακτικά συνεχίστηκε και μετά.
Να σε ρωτήσω κάτι;
Αν εγώ σου βάλω ένα απόσπασμα για την γεωγραφική περιγραφή της Σιβηρίας από το «Αρχιπέλαγος των Γκουλάγκ» δεν θα σε παραξένευε; Τόσες πηγές υπάρχουν γι αυτό, το Σολτζενίτσιν βρήκα να βάλω;
Και οι προβοκάτσιες δεν γίνονται πάντα ηθελημένα, πολύ περισσότερο δεν μίλησα για συλλογική ευθύνη των ΣΧΣ!
mitera
21 Σεπτεμβρίου, 2010 11:52 πμ
Και που ειναι το κακο βρε Αρουραιε;Δεν ειναι και κανενα βιβλιο του Πλευρη.
Αρουραίος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 11:58 πμ
Νομίζω ότι είπα πιο πάνω το λόγο.
mitera
21 Σεπτεμβρίου, 2010 12:04 μμ
καλα ντε μη βαρας δεν συντονιζονται παντα οι ηυ μας…
εμενα παντως,μου δοθηκε το ερεθισμα να διαβασω τιποτα και για τη «μαοικη τρελα»!Δεν νομιζω να ειναι κακο ε;; 🙂
Αρουραίος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 12:11 μμ
Ίσα-ίσα που μπορώ να σε βοηθήσω:
1. http://www.protoporia.gr/product_info.php/products_id/153609
2. http://www.protoporia.gr/product_info.php/products_id/300301
3. http://www.protoporia.gr/product_info.php/products_id/46384
Εκεί που θα δυσκολευτείς να βρεις βιβλία είναι για το μεταμαοϊκό καθεστώς, όπου οι εργάτες βρήκαν τη ευτυχία…
mitera
21 Σεπτεμβρίου, 2010 12:28 μμ
Η μανταμ Μαο,δειχνει ενδιαφερον αλλα και η ιδιωτικη ζωη του προεδρου Μαο!
Αν το βιβλιο δεν περιεχει και λιγο ιντριγκα με κουραζει!
ευχαριστω 🙂
Αρουραίος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 1:33 μμ
αααα….σε παρακαλώ!
Το κοίταξες καλά το τρίτο;
Είναι της ιδίας που έγραψε τους Αγριόκυκνους!
Όχι άντε….διαβάσαμε ένα και την βαρεθήκαμε….»πάμε τώρα να δούμε και λίγο σεξ»…
Στο κάτω-κάτω μη νομίζεις ότι δεν είναι πικάντικο:
«Στα πρότυπα του Στάλιν ο Μάο καλούσε κι εκείνος για συνεδρίαση τις μεταμεσονύχτιες ώρες τα μέλη του Πολιτικού Γραφείου του κόμματος – αλλά με πιο πρωτότυπο τρόπο: οι συνεδριάσεις γίνονταν στην κρεβατοκάμαρά του. Μπροστά στο κρεβάτι του, όπου βρισκόταν ξαπλωμένος, περιστοιχισμένος από βιβλία, αναπτύσσονταν περιμετρικά οι καρέκλες για τα μέλη του Πολιτικού Γραφείου, στο ίδιο κρεβάτι όπου διασκέδαζε με τις ερωμένες του, ο ακριβής αριθμός των οποίων παραμένει άγνωστος.»
Αν μη τι άλλο οι ερωτικές επιδόσεις του Προέδρου σύμφωνα με τις περιγραφές αυτών των κυριών αποτελούν πρότυπο ακόμη και για….αρουραίους…!!
mitera
21 Σεπτεμβρίου, 2010 2:14 μμ
Μαλλον θα καταλειξω στο πρωτο.Ακουγεται πιο ενδιαφερον,το πως η κ.Μαο ιντριγκαρε τον συζυγο της, απο το που εκανε τις συνεδριασεις του ο προεδρος και ποιος ηταν ο πιο ακριβης αριθμος των ερωμενων του, αλλα και οι επιδοσεις του στο σεξ(μαλλον ανασφαλες ατομο,που εψαχνε για επιβεβαιωση)!
χαιρετω
nolongersafe
21 Σεπτεμβρίου, 2010 8:19 μμ
πονηρέ Αρούρη…….
μιλάς για τις ερωτικές επιδόσεις του σ. Μάο και για το γεγονός ότι το ΠΓ του κινέζικου ΚΚ συνεδρίαζε σε στυλ διονυσιακού οργίου για να μας κάνεις να ζηλέψουμε και να γίνους όλοι μαοϊκοί.
Καλόοοοοο…….
Αρουραίος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 8:23 μμ
Εγώ?
Τα «γεγονότα»…
nolongersafe
21 Σεπτεμβρίου, 2010 8:29 μμ
πάντως κάποια στιγμή πρέπει στο κομμουνιστικό κίνημα να καταργήσουμε το άθλιο πόσο της «χήρας».
Χήρα Λένιν, χήρα Μπουχάριν, χήρα Μάο, χήρα Χότζα και δεν συμμαζεύεται. Ήμαρτον!
(Τους Στάλιν και Τρότσκι τους εξαιρώ.
Ως λάτρεις του ποδόγυρου είχαν καμπόσες).
Αρουραίος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 8:35 μμ
Ναι…κι εγώ δεν ξέρω ποιός άρχισε αυτά τα μακάβρια παιχνίδια με τις χήρες και τις διαθήκες… 🙂
nolongersafe
21 Σεπτεμβρίου, 2010 8:50 μμ
Ποια διαθήκη λες? Μήπως λες την διαθήκη του Λένιν, αυτήν-που-τα-έχωνε-στον-Στάλιν-και-ζητούσε-την-απομακρυνση-του-εκτιμώντας-παράλληλα-τον-Τρότσκι-ως-τον-πιο-ικανό-στην-Κεντρική-Επιτροπή?
Όχι δεν ξέρω ποιος την ξεκίνησε την φάμπρικα με τις διαθήκες σαν του Λένιν, αυτήν-που-τα-έχωνε-στον-Στάλιν-και-ζητούσε-την-απομακρυνση-του-εκτιμώντας-παράλληλα-τον-Τρότσκι-ως-τον-πιο-ικανό-στην-Κεντρική-Επιτροπή.
Ποιος θα μπορούσε να είχε ενδιαφέρον για μια διαθήκη σαν του Λένιν, αυτήν-που-τα-έχωνε-στον-Στάλιν-και-ζητούσε-την-απομακρυνση-του-εκτιμώντας-παράλληλα-τον-Τρότσκι-ως-τον-πιο-ικανό-στην-Κεντρική-Επιτροπή?
Εσύ ξέρεις κανέναν που θα ενδιαφέρονταν για μια διαθήκη σαν του Λένιν, αυτήν-που-τα-έχωνε-στον-Στάλιν-και-ζητούσε-την-απομακρυνση-του-εκτιμώντας-παράλληλα-τον-Τρότσκι-ως-τον-πιο-ικανό-στην-Κεντρική-Επιτροπή.? 🙂
Αρουραίος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 8:58 μμ
Κομμουνιστή?
Όχι, δεν ξέρω κανένα.
Αρουραίος
22 Σεπτεμβρίου, 2010 8:27 μμ
Α ναι….η διαθήκη:
«Από τότε που ο Στάλιν έγινε Γενικός Γραμματέας του Κόμματος, συγκέντρωσε στα χέρια μία τεράστια δύναμη. Δεν είμαι εντελώς βέβαιος πως κατορθώνει πάντοτε να χρησιμοποιεί τη δύναμη αυτή με αρκετή σύνεση. Από το άλλο μέρος ο Τρότσκι, όπως το απόδειξε στον αγώνα του ενάντια στην Κεντρική Επιτροπή απ’ αφορμή του ζητήματος του Επιτροπάτου της Συγκοινωνίας, διακρίνεται όχι μόνο για τις εξαιρετικές ικανότητές του – ως πρόσωπο είναι το δίχως άλλο ο πιο ικανός σύντροφος μέσα στη σημερινή Κεντρική Επιτροπή – αλλά διακρίνεται επίσης και για την πάρα πολύ μεγάλη αυτοπεποίθησή του καθώς και για την τάση του να τραβιέται πολύ από τη διοικητική όψη των ζητημάτων. Οι ιδιότητες αυτές των δύο ικανότερων μελών της σημερινής Κεντρικής Επιτροπής θα μπορούσε, χωρίς αυτοί να φταίνε, να οδηγήσουνε σε σχίσμα, και, αν το Κόμμα μας δεν πάρει κανένα μέτρο για να αποφύγει το σχίσμα, αυτό θα μπορούσε να επέλθει αναπάντεχα.»
…………….
(προσθήκη)
«Ο Στάλιν είναι πολύ απότομος και το ελάττωμα αυτό, που είναι εντελώς ανεκτό στις προσωπικές σχέσεις κομμουνιστών αναμεταξύ τους, δεν είναι ανεκτό για εκείνον που κατέχει τη θέση του Γενικού Γραμματέα. Γι’ αυτό, προτείνω στους συντρόφους να βρουν ένα μέσο να βάλουν στη θέση του κάποιον άλλο, ο οποίος σχετικά με τον Στάλιν να έχει τούτο το χαρακτηριστικό, να είναι πιό υπομονετικός, πιο ανοιχτόκαρδος [1] και πιο ευγενικός απέναντι στους συντρόφους και να είναι λιγότερο δύστροπος. Το ζήτημα αυτό μπορεί να φαίνεται σαν μικρολογία. Μα πιστεύω πως άμα το ιδούμε από την άποψη της αποφυγής ενός σχίσματος και από την άποψη των σχέσεων Στάλιν και Τρότσκι, δεν είναι καθόλου μικρό, ή καλύτερα είναι ένα τέτοιας λογής μικρό πράγμα που αργότερα μπορεί να έχει αποφασιστική σπουδαιότητα.»
Λοιπόν κληρονόμε, τι λες;
nolongersafe
22 Σεπτεμβρίου, 2010 8:49 μμ
σαν τι θες να πω ….. «σφετεριστή»? 🙂
Καταρχήν ότι ζητά την αντικατάσταση του Στάλιν είναι σαφές.
Κατά δεύτερον, η αυθεντική μετάφραση δεν είναι αυτή που παραθέτεις (δεν θα μπορούσε να μιλά για τους δυό «πιο ικανούς» και να ζητά την αντικατάσταση μόνο του ενός)
αλλά αυτή
http://www.marxistbooks.gr/diathiki.htm
κατά τρίτον έχε χάρη που ο Τρότσκι δεν πίστευε στον πόλεμο προσωπικής εξουσίας και εκτιμούσε ότι θα αλλάξει με πολιτικό τρόπο τους συσχετισμούς, αλλιώς ως διοικητής του Κόκκινου στρατού θα σου είχε κάνει ένα πραξικόπημα και ακόμη θα έτρεχες.
Αλλά τότε ο Τρότσκι θα είχε γίνει Στάλιν.
Αρουραίος
22 Σεπτεμβρίου, 2010 10:54 μμ
Η αλήθεια είναι ότι δεν έψαξα πολύ την μετάφραση, βρήκα μία στο internet που είχε τα βασικά που θυμόμουν και την έβαλα, δεν πολυκοίταξα λεπτομέρειες, άσε που δεν ξέρω και ρώσικα για να είμαι 100%… 😉
Είτε την μία μετάφραση πάρεις όμως είτε την άλλη και ανεξάρτητα από τις κριτικές ένθεν και ένθεν, είναι φανερά δύο πράγματα :
1. Ότι ο Λένιν ενδιαφέρεται κατά βάση για την ενότητα του κόμματος. Δεν θεωρεί κανένα πιο «κατάλληλο» γενικά, εκείνο που τον νοιάζει είναι να μην γίνει διάσπαση μέσα από αυτή την κόντρα. Είναι το περίγημο «σχίσμα» που λέει και στην μία περίπτωση και στην άλλη. Επιλέγει λοιπόν μία λύση (χωρίς να προτείνει θετικά κάποιον) που θεωρεί πιο κατάλληλη για την αποφυγή άσχημων εξελίξεων.
2. Ανεξάρτητα από τις επιθυμίες του Λένιν, το κομμουνιστικό κόμμα δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Οι επιθυμίες ενός τόσο σημαντικού και κεντρικού προσώπου επηρεάζουν προφανώς, όμως δεν αποτελούν θέσφατο και αυτό είχε φανεί και παλιότερα σε άλλες ψηφοφορίες όπου ο Λένιν είχε μειοψηφήσει αν θυμάμαι καλά.
Αυτά τα δύο και μόνο θα έπρεπε να έχουν τελειώσει αυτή την μάλλον χαζή κουβέντα που αναπαράγεται τα τελευταία…90 χρόνια…
Υγ: Απειλείς με πραξικόπημα άθλιε γατούλη? Θα γίνει χαμός! Καλώ όλους τους ΣΧΣ να μην υπακούσουν σε μια τέτοια περίπτωση!
Mind the Gap
21 Σεπτεμβρίου, 2010 12:06 μμ
κάτσε να βάλω μια φάκα ….
mitera
21 Σεπτεμβρίου, 2010 12:17 μμ
συγνωμη infflamatory 🙂
Αρουραίος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 12:19 μμ
Έτσι κι αλλιώς μιλάτε με το πνεύμα μου μετά την συνάντηση που είχα με το Φάνη της Narrator… 😉
Mind the Gap
21 Σεπτεμβρίου, 2010 12:33 μμ
🙂
mitera
21 Σεπτεμβρίου, 2010 2:14 μμ
😉
mitera
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:15 πμ
μπραβο infflamatory
Πραγματικα φρικαλεο και επωδυνο εθιμο!Ο συνειρμος μου με παει και στην Αφρικη οπου μεχρι σημερα εφαρμοζουν το εθιμο της κλειτοριδεκτομης περιπου για τους ιδιους λογους!
Και μετα συζηταμε για το τι ειναι «φυλετικα ορθον»!
Back Door Man
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:18 πμ
Το τι θεωρείται πρότυπο ομορφιάς ανα τους αιώνες καθορίζεται από κοινωνικο-οικονομικούς παράγοντες. To πρώτυπο της στρουμπουλής γυναίκας που βλέπουμε στους πίνακες της αναγγένησης, συμβολίζει την υλική ευημερία της αριστοκρατίας σε αντίθεση με την πεινασμένη αγροτική τάξη. Ομοίως το πρότυπο του λευκού δέρματος που κυριαρχούσε ως τις αρχές του 20ου αιώνα συμβόλιζε την γυναίκα που δεν την βλέπει ο ήλιος, άρα δεν κάνει αγροτικές εργασίες. Κάποια τέτοια λογική θα εξυπηρετούσε το διεστραμμένο αυτό έθιμο όπως φαίνεται και από το γεγονός ότι τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα ήταν δύσκολο να εφαρμόσουν την παράδοση στις κόρες τους, επειδή χρειάζοταν εργατικά χέρια για τους αγρούς.
Και πριν χλευάσουμε τις υποανάπτυκτες κοινωνίες της ανατολής και τα βάρβαρα έθιμα τους, ας αναλογιστούμε της επίσης βάρβαρες συνήθειες του πολιτισμένου μας κόσμου, τις οποίες χρησιμοποιούν οικειοθελώς και επί χρήμασι οι γυναίκες του κόσμου για να δείχνουν όμορφες:
Προσθετικες εγχειρήσεις, botox, λιποαναρροφησεις, lifting, τεχνητό μαύρισμα, βάδισμα σε 10ποντα τακούνια, εξαντλητικές δίαιτες …
κ.κ.
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:52 πμ
Ανατριχιαστικό! Μπράβο για την ανάρτηση. Και συμπληρώνω στο παραπάνω σχόλιο: Σε πόσο διαφορετική κατεύθυνση βρίσκονται οι σύγχρονες γόβες; Πρόκειται για το γνωστό φετίχ της αναγνώρισης του γυναικείου φύλου, του «θηλυκού», μυτερό και με ψηλό τακούνι, στο οποίο, γεωμετρικά αν το δούμε, είναι αδύνατο να χωρέσει ένα ανθρώπινο πόδι – αφού έχει άλλο σχήμα – αν δεν παραμορφωθεί. Οι γυναίκες που τις φοράνε μια ζωή, αντιμετωπίζουν μεγαλώνοντας σοβαρά ανατομικά προβλήματα, παραμορφώσεις των κάτω άκρων και πόνους στη μέση, που μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και στο χειρουργείο. Αυτό όμως, αφενός αποσιωπάται, αφετέρου δεν είναι αρκετός λόγος για να τις αποτρέψει από το να τις φοράνε, επειδή πιο ισχυρός είναι ο κοινωνικός ρόλος που διαχρονικά πρέπει να παίζει η γυναίκα, αυτόν του αντικειμένου. Εξού και «αντικείμενο του πόθου» που δεν νοείται χωρίς γόβες. «Μπρος στα κάλλη τι είναι ο πόνος»! Τα ψηλοτάκουνα και μυτερά παπούτσια, σε ένα βαθμό σε πρακτικό επίπεδο αλλά και σε συμβολικό, περιορίζουν την ελεύθερη κίνηση – άρα αυτοδιάθεση – της γυναίκας και την καθιστούν εξαρτημένη από τις διαθέσεις του άλλου, αφού δεν μπορεί π.χ. να τρέξει, είναι επομένως δέσμια των επιθυμιών του άντρα, ανεξάρτητα από τις δικές της. Και αυτόν το ρόλο πρέπει να τον υπενθυμίζει οτιδήποτε κι αν κάνει, είτε εργάζεται είτε καθαρίζει το σπίτι της. Η γόβα έχει εξυμνηθεί από σειρά καλλιτεχνών και διανοούμενων, κατά τα άλλα «αριστερών» .Δες σχετικά το επικό αριστουργηματικό comic που δημοσίευσε ανελλιπώς η Ελευθεροτυπία «Η Φωτεινή της νύχτας» , κινηματογραφικά, ζωγραφικά και φωτογραφικά έργα, καθώς και πλήθος μυθιστορημάτων, όπου αναγνωρίζεται η έλευση της αγαπημένης από τον ήχο που κάνουν τα ψηλοτάκουνα στις σκάλες ή στο διάδρομο, και προκαλούν ρίγη!
Αρουραίος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 11:06 πμ
Ποτέ καμία κοπέλα μου δεν φόρεσε γόβα στιλέτο, οπότε δεν έχω προσωπική εμπειρία από τα ερωτικά ύψη που σε εκτινάσει μια τέτοια πρακτική.
Ωστόσο θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι είναι διαφορετικό να είσαι θύμα της μόδας και διαφορετικό να σε υποχρεώνουν σε μια πρακτική προτού καλά καλά αποκτήσεις συνείδηση.
Από εκεί και πέρα παρόλο που προσωπικά με πιάνουν έντονα τα «Σταλινικά» μου σε τέτοιες καταστάσεις, δέχομαι και είναι ΠΡΟΦΑΝΕΣ ότι δεν μπορείς να λύσεις τέτοια θέματα συνήθειας αιώνων απλά με απαγορεύσεις.
Όταν όμως μείνουν λίγοι τους κάνεις να μετανιώσουν την ώρα και τη στιγμή.
Κι αυτά δεν είναι ιδιαιτερότητες των «αγρίων» ε; Τα όργανα βασανιστηρίων (ΜΕ κοινωνική συναίνεση…) που χρησιμοποίησαν οι Ευρωπαίοι δύσκολα τα φαντάστηκαν άλλοι λαοί.
Μη κοιτάτε τώρα που (κυρίως) τα εξάγουν στο εξωτερικό… (http://tvxs.gr/node/55854)
Αυτά.
apatris nuxteris, oi nuxterides den exoune patrida
21 Σεπτεμβρίου, 2010 2:15 μμ
katholou den katalavainw tin ksafniki kai asxeti polemiki gia ta psilotakouna.
mia xara papoutsia einai. an einai malista kalis poiotitas, sto swsto noumero kai i gunaika exei mia stoixeiwdws kali fusiki katastasi (ena ugies muiko sustima pou na mporei na ta «upostiriksei»), alla kai swsti stasi swmatos, de dimiourgoun kanena apolutws provlima.
arkei na min ta fora kaneis oli tin wra kai opou…na nai (px gia na paei sinema i sto supermarket), para mono se…eksairetikes periptwseis.
Mind the Gap
21 Σεπτεμβρίου, 2010 2:38 μμ
Σωστά στο νούμερο είναι το πρόβλημα πάντα …
apatris nuxteris, oi nuxterides den exoune patrida
21 Σεπτεμβρίου, 2010 2:53 μμ
o,ti kai na lete, tha uperaspistw ta psilotakouna..
allwste, kurie mind, kai i poison ivy panta tetoia forouse 😉
kai den kserw an i gunaikeia filareskeia einai mikroastiko kataleipo mias allotriwmenis suneidisis i einai kommati tis idias tis fusis, pantws egklima DEN einai.
kai einai prokatalipsi pws opoia einai aristeri i anarxiki i asxoleitai me to kinima tespa prepei na einai atimeliti kai na gurizei diarkws xemalliasmeni me ena jean ki ena mplouzaki. i epanastasi mporei na exei kai aisthitiki.
allwste, ektos apo tis muteres uper-psilotakounes kai
ontws «epithetikes» kai mantamistikes goves, uparxoun ena swro xaritwmenes platformes, stroggulemena mprosta mpalarinoeidi govakia me lourakia, fiogkakia kai metrio takouni klp
🙂
apatris nuxteris, oi nuxterides den exoune patrida
21 Σεπτεμβρίου, 2010 2:54 μμ
entaksei, ok,
oson afora sta papoutsia, uparxoun panta kai ta all star kai oi arvules pou einai teleia opws kai na xei.
ola xreiazontai, to kathena sti swsti..stigmi
😉
koula
21 Σεπτεμβρίου, 2010 3:02 μμ
«kai den kserw an i gunaikeia filareskeia einai mikroastiko kataleipo mias allotriwmenis suneidisis i einai kommati tis idias tis fusis, pantws egklima DEN einai.»
αν ήταν κομμάτι της ίδιας της φύσης του φύλου.. μαντάμ..
θα είχαμε μυτερά πόδια και θα στηριζόμασταν στις μύτες..
δε θα χρειαζόταν να φοράμε ψηλοτακουνα..
και ναι, εγκλημα δεν ειναι.. εκτος αν σκοπευει τα ψηλοτακουνα να τα χρησιμοποιει «διαφορετικα»..
«i epanastasi mporei na exei kai aisthitiki.»
και αυτό το λεει κάποια που δηλώνει πάνκισα??.. … στη φάση που υπερασπίζεται τα «ψηλοτάκουνα»!!!
«uparxoun ena swro xaritwmenes platformes, stroggulemena mprosta mpalarinoeidi govakia me lourakia, fiogkakia kai metrio takouni klp»
νταξ..
μπαλαρινοειδη γοβάκια.. ?!
με φιογκάκια???
πότε είπαμε έρχεται η ..επανάσταση στο παπούτσι??..
άντε.. μπηκε φθινοπωρο.. μην κυκλοφοράμε και με παλιομοδιτικα..
koula
21 Σεπτεμβρίου, 2010 3:07 μμ
δε μπορώ άλλο λέμε.. θα επαναστατήσω..
πάω τώρα για ψώνια!!!
καθίστε εσείς εδώ.. με τα φλατ παπούτσια σας.. και τη φλατ οθόνη σας.. και το φλάτ που νοικιαζετε..
😛
apatris nuxteris, oi nuxterides den exoune patrida
21 Σεπτεμβρίου, 2010 3:17 μμ
eeeeetsi.
tin epanastasi polloi emisisan.
to kalo gousto omws…kaneis (kaneis? tespa, leme twra)
🙂
kai eleos me tis metafeministikes saxlamares. den einai kako mia gunaika -an to epithumei- na niwthei kai na einai antikeimeno pothou. nai, antikeimeno!
oute to antitheto vevaia einai kako. opws…protima o kathenas.
koula
21 Σεπτεμβρίου, 2010 3:25 μμ
kopelia.. δεν εχεις γουστο..
ούτε τις μπηχτές δεν πιάνεις..
————————–
άντε να γίνει αυτή η .. επανάσταση.. γιατί θα πάει στράφι όλη η γκαρνταρόμπα..
ΥΓ ήμαρτον όμως!
και νόμιζα ότι εγώ είμαι συντηρητική…
μανικακος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 6:43 μμ
😀 😀 😀 😀 😀 😀 😀 😀 😀 😀
οχοχοχοοχο….!!!!
Ana-katadyomenh
21 Σεπτεμβρίου, 2010 3:12 μμ
Νυχτερίς,
μην μπερδεύεις τη σκηνική παρουσία με την πραγματική ζωή… και ο Lux φορούσε βινύλ παντελόνια και γόβες και τις πετούσε και στο κοινό… αυτό δε σημαίνει ότι αυτό είναι και το φυσιολογικό… και άλλο πράγμα η διάθεση για ένα είδους σοκ που μπορείς να το πάρεις και σαν παιχνιδάκι σε σχέση με την σεξουαλική καταπίεση και άλλο… ότι επειδή το φοράει η Ivy και ο Lux για συγκεκριμένους λόγους… σημαίνει ότι είναι και το θεμιτό… Για πρόσεξε στους γάμους που όλες φοράνε τα γαμόρουχα… τι γίνεται… μετά φεύγουν σαν να είναι σε καθεστώς ημιαναπηρίας οι περισσότερες… άσε που σε κάποιες περιπτώσεις επιβάλεται και στη δουλειά… (κάτι πωλήτριες πχ…) Για πήγαινε να δουλέψεις με τη γόβα στιλέτο σε κάνα μαγαζί ορθοστασία ώρες και θα δεις μετά πόσο επαναστατικό είναι το γοβάκι… της σταχτοπούτας!!!
Ana-katadyomenh
21 Σεπτεμβρίου, 2010 3:16 μμ
Επίσης, αισθητική δε σημαίνει υποφέρω και υποβάλω τον εαυτό μου σε βασανιστήρια προκειμένου να έχω στιλ… τα μπαλαρινάκια και οι πλατφόρμες δεν με ενοχλούν αν είναι άνετα… αλλά η γόβα στιλέτο και ανατομικά να το πάρεις το ζήτημα και από άποψη υγείας και ας αφήσουμε το θέμα πρότυπα, περιοδικά, στιλ κτλ… μετά καταλήγεις τουλάχιστον με δισκοπάθεια…
koula
21 Σεπτεμβρίου, 2010 3:20 μμ
pffff….
σε λίγο θα μας πεις ότι πρέπει να φοράμε ό,τι θέλουμε εμείς και να μην ακολουθούμε μόδες..
ειδικά αυτές που θέτουν σε κίνδυνο την υγεία μας..
βρε.. άντε ν’ανοιξεις κάνα περιοδικό μόδας.. που θες να έχεις και άποψη.. 😛
Ana-katadyomenh
21 Σεπτεμβρίου, 2010 3:25 μμ
και εδώ θα επαναλάβω ένα ωραίο σλόγκαν σε αφισάκι που είχε βγάλει κάποτε… (το Άνω-Κάτω Πατησίων ίσως;) Δεν είναι όλες οι γυναίκες σαν τις γκόμενες του Marie Claire… είναι πιo όμορφες… ή κάπως έτσι τέσπα.
apatris nuxteris, oi nuxterides den exoune patrida
21 Σεπτεμβρίου, 2010 3:26 μμ
ma ennoeitai.
koula
21 Σεπτεμβρίου, 2010 3:30 μμ
«στον δρόμο δε συναντώ γκόμενες αλά-Marie Claire.. βλέπω πιο όμορφες!»
😀
apatris nuxteris, oi nuxterides den exoune patrida
21 Σεπτεμβρίου, 2010 3:24 μμ
avto leme, vre anadyomenaki,
to swsto upodima tin katallili stigmi. kai vevaia stin poreia tha pas me ta all star i kati paromoio, alla se ena romantiko deipno px?… e?
(pww, eimaste teleiws ektos thematos, alla de ftaime, allos pio panw to ksekinise me ta psilotakouna, sorry inflammatory…)
Ana-katadyomenh
21 Σεπτεμβρίου, 2010 3:26 μμ
Δε θα φορούσα γόβα στιλέτο ούτε σε ρομαντικό δείπνο… και δε θεωρώ ότι υπάρχει στιλ για κάθε περίσταση… αλλά αυτό που γουστάρω και αισθάνομαι άνετα κάθε φορά.
Αρουραίος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 3:29 μμ
Εγώ πάλι θυμάμαι κάτι για κόκκινες γόβες παλιότερα…λάθος μάλλον ε; 😉
apatris nuxteris, oi nuxterides den exoune patrida
21 Σεπτεμβρίου, 2010 3:31 μμ
ntropi! 🙂
Ana-katadyomenh
21 Σεπτεμβρίου, 2010 3:35 μμ
χαχαχαχαχαχαχαχ και βατραχοπέδιλο γόβα στιλέτο θα πρέπει να θυμάσαι… όπως κι εγώ κάτι σκι με καφέ κάλτσες… 😉 (εεε είπαμε… ο μανικάκος έχει αχαλίνωτη φαντασία…)
apatris nuxteris, oi nuxterides den exoune patrida
21 Σεπτεμβρίου, 2010 3:37 μμ
tha thela na ksera ti leei to..maniakaki gia ola avta..
apatris nuxteris, oi nuxterides den exoune patrida
21 Σεπτεμβρίου, 2010 3:43 μμ
otan to xreiazesai to atimo to troll (to maniakaki) pote den einai edw..
μανικακος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 7:02 μμ
ΜΑΝΙΚΑΚΟΣ βρωμοπτηνο….
ουτε μανικας,ουτε μανιακακι!!!!!νταξ????
μανικακος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 7:00 μμ
μια χαρα θυμασαι κυρια αρουραιε….
μανικακος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 7:00 μμ
κυριΕΕΕΕΕΕΕ!!!!!!!!
xtremyst
21 Σεπτεμβρίου, 2010 4:04 μμ
Σηκώθηκε και τους ετοίμασε τέλεια το πρωινό
με μαθηματικές κινήσεις.
Τους χαιρέτησε: Στο καλό σας αγαπάω μην αργήσετε
απ’ το σοφά γυαλισμένο κεφαλόσκαλο.
Τίναξε το χαλί έπλυνε φλιτζάνια και τασάκια
μιλώντας μόνη της.
Έβαλε το φαΐ στην κατσαρόλα κι άλλαξε το νερό στα βάζα.
Ένιωσε έξυπνη στο μανάβικο
χαμογέλασε συγκαταβατικά στην κομμώτρια
αλλοτριώθηκε στην αποθήκη καλλυντικών
κι αγόρασε εκδόσεις «ΚΥΤΤΑΡΟ» τη «ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΗΣ
ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΟΝ ΑΝΔΡΙΚΟ ΚΟΣΜΟ».
Έστρωσε το τραπέζι την ώρα
που χτύπαγε το κουδούνι
όμορφη έξυπνη κι ενημερωμένη στα κοινά.
Το παιδί κοιμήθηκε
κι ο άντρας την ακούμπησε από πίσω.
Αυτή χαχάνισε όπως είχε δει σ’ ένα διαφημιστικό
και τούπε με χοντρή σεξουαλική φωνή: Έλα
την πήδηξε τέλειωσε και ξεράθηκε.
Η γυναίκα σηκώθηκε με προσοχή για να μην τον ξυπνήσει
έπλυνε τα πιάτα μιλώντας μόνη της
άνοιξε τα παράθυρα να φύγει η τσικνίλα.
Έκανε τσιγάρο άνοιξε το βιβλίο και διάβασε:
«… μόνο όταν οι γυναίκες απαιτήσουν ενεργητικά
θα υπάρξει ελπίδα γι ‘ αλλαγή»
και πιο κάτω:
ΝΑI ΑΛΛΑ ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΣΗΜΕΡΑ ΧΡΥΣΗ ΜΟΥ
ΤI ΕΚΑΝΕΣ ΣΗΜΕΡΑ;
Σηκώθηκε με προσοχή
πήρε το καλώδιο της ψήστρας
τόσφιξε καλά στο λαιμό του άντρα της
κι έγραψε κάτω από την ερώτηση
του φεμινιστικού κινήματος: ΕΠΝΙΞΑ ΕΝΑΝ.
Ύστερα πήρε το 100 και μέχρι νάρθουν
κοίταξε το ωροσκόπιό της στη ΓΥΝΑIΚΑ
(Κατερίνα Γώγου)
koula
21 Σεπτεμβρίου, 2010 12:01 μμ
ωραίο το άρθρο inflammatory!
άντε μπας και λυθεί και κάνα μυαλό σιγά σιγά..
Αρουραίος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 12:02 μμ
Μπα…μετά από τόσα χρόνια έχει παραμορφωθεί…
koula
21 Σεπτεμβρίου, 2010 12:09 μμ
κολλημενο το βλεπω..
Αρουραίος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 12:13 μμ
Φοβάται βλέπεις ότι αν ξεκολήσει θα το πάρει ο κατήφορος και δεν του αρέσει ως προοπτική.
koula
21 Σεπτεμβρίου, 2010 12:34 μμ
η κίνηση ομως ειναι απαραιτητη καποιες φορες..
Αρουραίος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 1:38 μμ
Επί της ουσίας όμως με κατηγορείς για κάτι ή απλά όποιος διαφωνεί με μας είναι κολλημένος?
koula
21 Σεπτεμβρίου, 2010 2:47 μμ
Αρούρη.. δε μιλούσα για σένα..
Αρουραίος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 2:50 μμ
Εδώ κι αν μ’ έστειλες! 🙂
koula
21 Σεπτεμβρίου, 2010 2:51 μμ
ξεκόλλα λοιπόν.. 😛
lotea
21 Σεπτεμβρίου, 2010 12:57 μμ
Δεν καταλαβαίνω γιατί η περιγραφή ενός εθίμου της μανδαρινικής Κίνας, αποτελεί μομφή για το μαοϊσμό. Αλλά τέλοσπάντων.
Πολύ σωστά κάνει τη σύγκριση ο κ.κ. με τις ψηλοτάκουνες γόβες. Η ιδέα είναι η ίδια. Η γυναίκα πρέπει να μοιάζει αδύναμη, με λεπτούς αστραγάλους, σαν ζαρκαδάκι που δεν μπορεί να ξεφύγει από τον κυνηγό.
Το αστείο είναι ότι η πραγματικότητα δεν είχε τίποτα το ερωτικό, το πόδι ήταν παραμορφωμένο και βρομούσε, αλλά οι εραστές δεν θα το βλέπανε ποτέ.
Και όπως με την κλειτοριδεκτομή, το έθιμο διαιωνιζόταν και με τη συμβολή των γυναικών, που το είχαν πάθει ως τώρα. Δηλαδή αυτό που λέμε «η αλεπού σαν κόψει την ουρά της, θέλει να κόψει και των υπόλοιπων».
Mind the Gap
21 Σεπτεμβρίου, 2010 1:08 μμ
ευτυχώς εκλείπει το έθιμο στην κίνα αντίθετα με τις 18ποντες γόβες τρία νούμερα μικρότερες, τις τοξικές βαφές μαλλιών, τα χειρουργεία προσθετικής και τις ενέσεις με διάφορα μαντζούνια για την «δημοκρατική και ελεύθερη δύση» ……
Και για να μην παρεξηγηθώ ναι πιστεύω στο δικαίωμα του καθενός να κάνει ότι θέλει με το σώμα του, την ενδυματολογική του προτίμηση και την αισθητική του, αλλά επιφυλάσσομαι για την «ελευθερία της επιλογής» που σπονσοράρεται από την βιομηχανία της μόδας
lotea
21 Σεπτεμβρίου, 2010 1:25 μμ
Όπως έλεγε και η Σανέλ μόδα είναι ένα καλό υποκατάστατο για ανθρώπους, που δεν έχουν στυλ! 😉
anle
21 Σεπτεμβρίου, 2010 5:06 μμ
Παντα μου εκανε εντύπωση οτι ενω τη φυση παντα το αρσενικο είναι αυτο που προσπαθει να εντυπωσιασει το θηλυκο με την εμφανιση του(βλ λιονταρια πουλια, κερατα-ελαφισια οχι ανθρωπινα) στο ανθρωπινο ειδος συμβαινει το αντιθετο. Ειναι εκ γενετης προδιαθεση αναρωτιεμαι η θεμα πολιτισμου και οτι στον ανθρωπο η δυναμη πια δε συνδεεται με υγεια αλλα με λεφτα και εξουσια?
Παντως στο βωμο τηε ομορφιας εχουν γινει εγκληματα. Τα ποδια στην κινα η κλειτοριδεκτομη, τα προτυπα των ανωρεκτικων μοντελων στη συγχρονη δυση-οπου καθε ανασφαλες και με τασεις καταθλιψης κοριτσι κινδυνευει να αρθει αντιμετωπο με νευρικη ανορεξια. Αλλα ακομα και οι αντρες τωρα τελευταια. Ο αριθμος των γνωστων μου που περνουν περιεργα αυνμπληρωματα για να φουσκωσουν στο γυμναστηριο αυξανεται φοβιστικα.
nolongersafe
21 Σεπτεμβρίου, 2010 7:43 μμ
στην ταξική κοινωνία συντελείται η μέγιστη αλλοτρίωση των γεννετήσιων ενστίκτων που προϋπάρχουν καθώς και η διαστρέβλωση τους.
Φρονώ ότι στην ανδρική λίμπιντο είναι από την φύση ιδιαίτερα ανεπτυγμένο (σε μέσο όρο μιλάω πάντα) το αισθητήριο της όρασης.
Γιαυτό και το «φάτε μάτια ψάρια» που διακατέχει εμάς τους αρσενικούς.
Η διαστροφή αυτού – διαμορφωμένη από την κοινωνία των αντιθέσεων – είναι η πορνογραφία και η βιομηχανία της που αφορά 99% το αντρικό κοινό.
Αν η φύση ορίζει ως ανάγκη την φαντασίωση δια της όρασης, ο καπιταλισμός την πουλάει σε τιμές αγοράς.
Από την άλλη μεριά συνακόλουθη παράμετρος δεν είναι η φυσιολογική φιλαρέσκεια της γυνάικας που είναι σε μεγάλο βαθμό διαμορφωμένη εκ γεννετής, αλλά η διαστρέβλωση αυτής μέσα από βάρβαρες πρακτικές όπως αυτή στην Κίνα, ή πιο εκλεπτυσμένες όπως τα fashion victims της δύσης.
Πάντως δεν είναι ίδιο πράγμα και κακώς γίννονται τέτοιες απλοϊκές συγκρίσεις, η με την βία επιβολή της παραμόρφωσης του ανθρώπινου σώματος σε μια ηλικία που η η γυναίκα είναι παιδί χωρίς δυνατότητα επιλογής, με την αγόμενη και φερόμενη και κάθε φορά εμπορευματικά καθορισμένη μόδα.
Η κλειτοριδοκτομή, είναι πάλι άλλης τάξεως πρόβλημα και αφορά την ποινικοποίηση της απόλαυσης, της ηδονής και της χαράς.
Είναι η βάρβαρη και ακραία μορφή που παίρνει η φυλετική κυριαρχία σε συνθήκες ταξικής κοινωνίας.
Αυτό που περιγράφεις ως φαινόμενο της επίδειξης που κάνουν τα αρσενικά, υπάρχει και στην φύση και στην ανθρώπινη κοινωνία.
Αν ο βάτραχος ας πούμε για να εντυπωσιάσει για την μυική δύναμη του το θηλυκό – σημάδι ότι είναι δυνατός για να παρέχει ασφάλεια στο θυληκό – φουσκώνει τα μάγουλα, στον καπιταλισμό η διαστρεβλωση αυτή παίρνει δύο μορφές:
1. ο επιχειρηματίας φουσκώνει τα επιτεύγματα του για αυτό και κυκλοφορεί με ακριβά αυτοκίνητα ακόμη και αν δεν τα χρειάζεται
2. ο μέσος άντρας πάει γυμναστήριο όχι ακριβώς για λόγους υγείας αλλά για να κάνει μούσκουλα σαν το βάτραχο.
(ΥΓ. Ο no_longer_safe πάλι, ως φτωχός αλλά και κυνικός γάτος, προτιμά να εντυπωσιάζει τις γυναίκες, φουσκώνοντας το ντεπόζιτο μπύρας που έχει εγκαταστήσει στην κοιλιά του! λολ)
Narrator
21 Σεπτεμβρίου, 2010 9:34 μμ
Γενικά με κάλυψε ο σύντροφος γατούλης. Πάντως αγόρια μην είστε ΤΟΣΟ σίγουροι ότι το «φάτε μάτια ψάρια» δεν το λέμε κι εμείς τα κοριτσάκια. Δεν είναι αποκλειστικό σας προνόμιο να σας έλκει το ωραίο…
loophole
21 Σεπτεμβρίου, 2010 9:39 μμ
Ναι αλλά οι άντρες δεν είναι και τόσο ωραίοι.. ως είδος.. αντικειμενικά..
Narrator
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:03 μμ
Κάνεις μεγάλο λάθος!
nolongersafe
21 Σεπτεμβρίου, 2010 9:45 μμ
Ααα δεν είπα αυτό.
Είπα όμως ότι είναι 99% για εμάς όρος εκ των ων ουκ άνευ.
Εσείς μπορεί και να εκτιμήσετε τελικά άλλα πράγματα σε έναν άντρα βάζωντας σε δεύτερη μοίρα την εμφάνιση του.
Εμείς αποκλείεται.
Αλλιώς……..μπορούμε απλώς να μείνουμε φίλοι 🙂
Έχω την εντύπωση ότι οι γυναίκες πιο πολύ προτάσουν σαν αίσθηση την όσφρηση και μετά έρχεται η όραση που παίζει καθοριστικό ρόλο.
Εξ ου και ο καπιταλισμός πουλά με γελοίες διαφημίσεις αντρικά αποσμητικά.
Το παρακάτω βέβαια είναι πραγματικό και βιωματικό. Μου συνέβει και απλά πούλησα τα δικαιωματα στην εταιρεία για βιοποριστικούς λόγους:
Narrator
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:05 μμ
«Έχω την εντύπωση ότι οι γυναίκες πιο πολύ προτάσουν σαν αίσθηση την όσφρηση και μετά έρχεται η όραση που παίζει καθοριστικό ρόλο.»
Καπιταλιστικές μαλακίες για να σας πουλάνε κι εσάς φρου-φρου κι αρώματα! 🙂
nolongersafe
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:28 μμ
λες? ρε τι λακαμάς που είμαι!!
και να σκεφτείς έκοψα και το τζατζίκι στο σουβλάκι για να μην βρωμάει ο στόμας μου 🙂
anle
22 Σεπτεμβρίου, 2010 12:19 πμ
Εσείς μπορεί και να εκτιμήσετε τελικά άλλα πράγματα σε έναν άντρα βάζωντας σε δεύτερη μοίρα την εμφάνιση του.
Εμείς αποκλείεται.
Koita oti kai an leme an thn wra ths gumnhs alitheias de goustareis afto pou blepeis (asxeta apo protupa hollywoodiana) mia ksenera tha pesei.
Pantws exeis dikio to paradeigme kleitoridektomhs se sxesh me protupa omorfias htan atuxes.
Oso gia to thema twn anorelsikwn montelwn den einai apla thema epibolhs protupwn. Kostizei th zwh se polla koritsia (fusika se sundiasmo me katathlpsh kai psuxologikous paragontes). H uparksh koritsiwn 1.80 kai 50 kila stis pasareles einai eglhmatiko fainomeno kata thn aposh mou.
p.s H burokoilitsa(oxi koilara) einai to fetix mou. Shmainei oti o antras apolambanei th zwh kai th oti de tha mou thn pei meta thn trith mpuritsa!!
Γιαννκα
22 Σεπτεμβρίου, 2010 12:30 πμ
anle καλως σε βρισκω….ενταξει για τις μπυριτσες χωρις μεζε?αυτο το μπουγιουρντι το εφτιαξες για τον Γερμανο σου η αδικα μου την ειπε ο tolos?
Αρουραίος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 1:40 μμ
Δεν έχω κανένα πρόβλημα να στο εξηγήσω.
Αλλά όντως διάβασες και δεν κατάλαβες ποιό είναι το πρόβλημα που έβαλα;
lotea
21 Σεπτεμβρίου, 2010 1:53 μμ
Όχι δεν χρειάζεται. Αν θες να μιλήσουμε για κατεχόμενο Θιβέτ.
Αρουραίος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 1:57 μμ
Ε τότε καλύτερα να μην παριστάνεις ότι δεν κατάλαβες…
Κατεχόμενο?
Ουάου!
lotea
21 Σεπτεμβρίου, 2010 2:01 μμ
Κατεχόμενο! Όπως τα ακούς. Καταστρεμμένα μοναστήρια και να έχουν αντικαταστήσει το Δαλάι Λάμα με δικό τους. Να κάτι για πραγματική μομφή. Όχι τα δεμένα πόδια, που στην τελική έχουν απαγορευτεί κιόλας. Μισές δουλειές κανει ο inflammatory.
Αρουραίος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 2:06 μμ
Κάνε ντε εσύ μια ολόκληρη!
Ορίστε: Πεδίον δόξης λαμπρό για μια υποστηρίκτρια του Στράβωνα!
Γράψε λοιπόν ένα αφιέρωμα στο Θιβέτ, να δούμε κι εμείς την αδικία που υπέστη ο Δαλάϊ Λάμα…
lotea
21 Σεπτεμβρίου, 2010 2:14 μμ
Απαπαπα…νευράκια νευράκια;
Να ‘μαι τις προάλλες στο φεστιβάλ της ΚΝΕ και να καθόμαστε με κάτι Κνίτες και να κατεβάζουμε τη μία μπύρα μετά την άλλη. Και να τους λέω για το εργοστάσιο της Ζανόν στην Αργεντινή.
Και να μου κάνει ένας, ναι βέβαια καλές είναι αυτές οι κινήσεις, αλλά πόσο να κρατήσουν 20-30, 40 χρόνια;
Μπόινγκ!! Ναι ρε αυτό σας πείραξε!
Αρουραίος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 2:25 μμ
Έχεις καταλάβει λάθος.
Δεν μιλάς με κανένα πολιτικάντη. Εγώ και νευριάζω και χαίρομαι και λυπάμαι και όλα. Μη περιμένεις εσύ να προκαλείς κι εγώ ν’ ανοιγοκλείνω συμπαθητικά τα ματόκλαδά μου στην κάμερα σα τον Παπαδημούλη.
Από εκεί και πέρα περιμένω το αφιέρωμα, έτσι για να σε δω να στηρίζεις τα δικαιώματα της φεουδαρχίας του Δαλάϊ Λάμα.
Υγ: Ούτε με κνίτη μιλάς.
lotea
21 Σεπτεμβρίου, 2010 2:35 μμ
Φεουδάρχης ο Δαλάι Λάμα; Οπότε καλά τους κάνανε οι Κινέζοι και τους απελευθερώσανε; Σαν τον Μπους με το Ιράκ ένα πράγμα. Τί θα κάναμε σε αυτόν το πλανήτη χωρίς τους «σωτήρες» μας;
Αρουραίος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 2:41 μμ
Καλά. καλά…διάβασε λίγο κι εδώ να δεις 5 πραγματάκια που λένε οι….»Σταλινικοί» της Εποχής:
http://www.epohi.gr/portal/?option=com_content&task=view&id=496&Itemid=31
lotea
21 Σεπτεμβρίου, 2010 2:55 μμ
Ψάχνω στο κείμενο, τη δικαιολόγηση για μαια εθνότητα (τους Χαν) να επιβαλλονται σε μια άλλη (τους Θιβετιανούς) και δεν την βρίσκω. Και ότι το 95% των Κινέζων είναι Χαν είναι τεράστιο ψέμα. Η Κίνα είναι ένα μωσαϊκό πολυάριθμων εθνοτήτων. Αλλά όπως στον καιρό των μανδαρίνων, οι Χαν συνεχίζουν να κάνουν κουμάντο (απλά τώρα και καλά «κουμμουνιστικά»)
http://xstefanou.weebly.com/1/post/2009/7/22.html
Αρουραίος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 3:07 μμ
Καλά εδώ εσύ θεωρούσες ότι το Θιβέτ έχει με την Κίνα την ίδια σχέση που έχει το ΙΡΑΚ με τις…ΗΠΑ, θα καταλάβεις αν η επέμβαση του 1959 αποτελεί επέμβαση στα εσωτερικά άλλου κράτους;
Τέλος πάντων, κάνε το αφιερωματάκι να μην μένουν «μισές δουλειές» και στενοχωριέσαι και θα τα πούμε και για τους Ουιγούρους.
lotea
21 Σεπτεμβρίου, 2010 3:14 μμ
Εδώ εσύ θεωρείς ακόμα ότι η Κίνα είναι κουμουνιστική και φοβάσαι μην σου τη θίξουνε, στους Ουιγούρους κόλλησες;;
(Δεν ξέρω αν άκουσες απαγορεύτηκε η λέξη σύντροφος http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=4577587)
nolongersafe
21 Σεπτεμβρίου, 2010 7:56 μμ
Ο Αρουραίος έχει δίκηο σε μεγάλο βαθμό (θου Κύριε φυλακή τω στώματι μου!)
Όλη η σαχλαμάρα περί Θιβέτ, και καταπίεσης από την Κίνα, είναι ένα κόλπο της Δύσης ως μοχλός πίεσης στο κινέζικο καθεστώς.
Για αυτό και ο πράκτορας – με την κυριολεκτική σημασία της λέξης – της CIA ο Δαλά Λάμα – ο Χριστόδουλος του Θιβέτ δηλαδή – είναι πάντα ομοτράπεζος των αφεν΄τικών στην Δύση.
Αντίθετα η Δύση δεν δίνει δεκάρα τσακιστή όταν οι κινέζοι γραφειοκράτες καταπιέζουν τους μουσουλμάνους Ουιγούρους που είναι διάολε και καμιά 20αρια εκατομύρια και όχι 500 χιλιάδες όπως οι Θιβετιανοί.
Εκεί μηηηηη! τζηηηηηζ! Αλ Κάϊντα κλπ
Lotea ατυχής ο παραλληρησμός με Ιράκ.
Η Κίνα ήταν κατά της εισβολής των Αμερικάνων ενώ ο Δαλάϊ όπως και όλη η CIA υπέρ.
Δεν χωρά αμφιβολία ότι «σοσιαλισμός» δεν εισήχθει στο Θιβέτ, όπως και πουθενά αλλού στην Κινα. Δεν θα μπορούσε να γίνει με στρατιωτικά μέσα.
Το Κινέζικο καθεστώς, παρόλο που προέκυψε μέσα από μια μεγάλη σοσιαλιστική επανάσταση (την δεύτερη μεγαλύτερη από άποψη πολιτικής σπουδαιότητας και επιρροής μετά την ρώσικη – και την μεγαλύτερη ποσοστικά στην πολυπληθέστερη χ’ωρα του κόσμου, ουδέποτε κατάφερε να οικοδομήσει τον σοσιαλισμό.
Παρά το μεγάλο άλμα που έφερε την Κίνα από τον μεσαίωνα στον 20ο αιώνα και παρά την μεγάλη Πολιτιστική Επανάσταση ενάντια στους κομματικούς μανδαρίνους που διακόπηκε πρόωρα από αυτούς, που απέδειξε ότι η επανάσταση πρέπει να είναια διαρκής, η Κίνα ούτε το 1959 όταν εισέβαλλε στο Θιβέτ ήταν σοσιαλιστική.
Πόσο μάλλον τώρα που κινείται προς την καπιταλιστική παλινόρθωση με γρήγορους ρυθμούς.
Αλλά μην τρελλαθούμε κιόλας που θα κλάψω αν ο Δαλάϊ και το παπαδαριό έχασε το θεϊκό προνόμιο να παρασιτεί πάνω στον ιδρώτα του λαού του πουλώντας heaven and hell.
lotea
21 Σεπτεμβρίου, 2010 11:39 μμ
Δεν έχει πάρει θέση η Δύση για τους Ουιγούρους; Όχι ρε γαμώτο. Και εμείς πως θα ξέρουμε για να πάρουμε την αντίθετη; Ίδια φάση με το Ιράν, που επειδή είναι αντιαμερικανικό, δεν τρέχει τίποτα, όλα βαίνουν καλώς στη χώρα της ισλαμικής επανάστασης. Σόρρυ κιόλας αλλά κάπως έτσι μου θυμίζετε. Αλλά μην ξεχνάμε ότι ο καπιταλισμός μια χαρά έχει εισαχθεί στην Κίνα και μια χαρά μπίζνες κάνουν με το Αμέρικα.
nolongersafe
21 Σεπτεμβρίου, 2010 11:54 μμ
κανείς δεν είπε lotea ότι δεν μας ενδιαφέρει τι γίνεται στο Ιράν όπως και κανείς δεν είπε ότι η Κίνα είναι σοσιαλιστική.
Αυτό που λέμε έίναι ότι δεν μπορούμε να στηρίξουμε τους παπάδες του μεσαιωνικού Δαλάϊ.
Και ναι φυσικά και ένας εθνικο-απελευθερωτικός αγώνας θα πρέπει να κρίνεται σε μια δοσμένη στιγμή στο εάν στηρίζει ή αντιστρατεύεται τον ιμπεριαλισμό.
Αν τους υποστηρίζαμε όλους άκριτα με καθε ηγεσία τους, με κάθε πολιτική συμμαχιών, σε κάθε συγκυρία, τότε θα έπρεπε να στηρίξουμε πχ και τους χασάπηδες Κροάτες Ούστασι που συνεργάζονταν με τους Γερμανούς κατακτητές στα Βαλκάνια.
Εσένα δεν σε προβληματίζει η όψιμη πρεμούρα των αμερικάνων για το Θιβέτ, ή φταίει που ο Ρίτσαρντ Γκηρ και ο Ρομπέρτο Μπάτζιο τους έπεισαν όλους?
Γιατι δεν έχουν τις ίδιες ευαισθησίες και αλλού?
(και ναι ο Δαλαϊ ήταν φεουδάρχης, αν και το φεουδάρχης μάλλον τον κολακεύει, καθώς οι μοναστικές βουδιστικές κάστες που διοικούσε ήταν πιο πίσω και από την δουλοπαροικία, στο δουλοκτητικό σύστημα)
lotea
22 Σεπτεμβρίου, 2010 5:03 μμ
Ειλικρινά δεν με ενδιαφέρει τί ευαισθησίες έχει η Δύση. Το θέμα είναι αν μπορούμε να κρίνουμε εμείς αυτόνομα, αν κάτι είναι σωστό ή όχι. Θα μπορούσαν οι Θιβετιανοί να ξεφύγουν από τη φεουδαρχία μόνοι τους; Χρειάζονταν άνωθεν επιβολή; Τους καλέσαν τους Κινέζους να τους σώσουν; Και τί σύνδρομο σωτηρίας είναι πια αυτό;
(Άσε που θεωρώ το Βουδισμό σαν φιλοσοφία, πολύ πιο μπροστά από ότι θρησκευτικό έχει σκεφτεί ποτέ η Δύση)
nolongersafe
22 Σεπτεμβρίου, 2010 6:22 μμ
1. ο Βουδισμός δεν παύει να είναι μια θρησκεία που διδάσκει την υποταγή στην κυριαρχία. Πολυ βολικό για τον Δαλάϊ.
2. το 1959 συνέβαινε κάποιο είδους εμφύλιος πόλεμος στο Θιβέτ έστω χαμηλής έντασης με τους χωρικούς να έχουν ξεσηκωθεί ενάντια στους βουδιστές μοναχούς. Αν με ρωτάς, φυσικά και δεν μπορείς να επιβάλλεις τον σοσιαλισμό με στρατιωτικά γραφειοκρατικά μέσα παρόλο που θα μπορούσε ο κινέζικος κόκκινος στρατός να εξοπλίσει και να δώσει άλλου είδους βοήθεια χωρίς άμεση εμπλοκή, αν και δεν γνωρίζω λεπτομέρειες. Και δεν αμφιβάλλω ότι οι κινέζοι γραφειοκράτες μπορεί και έκαναν τα χειρότερα εκεί – αν και δεν έχω στοιχεία πέρα από τα κλειστά μοναστήρια. Και φυσικά δεν μασάω με τις χολιγουντιανές λαλακίες, όπως την ταινία αυτή με τον ναζί λοχία που βρέθηκε στο τέλος του πολέμου εκεί και τον έκανε ταινία με τον Ντι Κάπριο, να γουστάρει και το φιλοθέαμον κοινό.
3. δεν είναι θέμα «ευαισθησιών» της δύσης αλλά πραγματικής εξωτερικής πολιτικής. Θυμίσου ότι μιλάμε για την εποχή του «Ψυχρού πολέμου» που ειδικά εκει ήταν πιο…. θερμός. Οι αμερικάνοι διαμέσου χούντας Πακιστάν, εξόπλιζαν και έστελναν στην Β. Δ. Κίνα μέσα από το έδαφος του Θιβέτ διάφορους πρακτόρους.
Και σόρρυ, άλλο το δικαίωμα ενός έθνους στην αυτοδιάθεση – που είναι άλυτο ζήτημα αστικοδημοκρατικής εξέλιξης – και άλλο το πνίξιμο μιας σοσιαλιστικής επανάστασης από τον ιμπεριαλισμό που χρησιμοποιεί διάφορους μικρούς λαούς για τον σκοπό αυτόν.
Ανακεφαλαιώνω:
η υπόθεση του Θιβέτ και της επιλογής του να είναι ανεξάρτητο ή μη, δεν ταυτίζεται ούτε με το αντιδρστικό παπαδαριό που πιστεύει στην μετεμψύχωση, ούτε με τα συμφέροντα της Δύσης αλλά αφορά τον ίδιο τον λαό του Θιβέτ.
Από την άλλη μεριά οι διάφοροι Δαλάϊ, μια χαρά γαργάρα έκαναν την ανεξαρτησία του Θιβέτ, πέρυσι στους ολυμπιακούς αγώνες.
Αρουραίος
22 Σεπτεμβρίου, 2010 8:06 μμ
Δυό λόγια.
1. Όταν nolongersafe λες «…φυσικά και δεν μπορείς να επιβάλλεις τον σοσιαλισμό με στρατιωτικά γραφειοκρατικά μέσα…» και συμπληρώνεις με περισσή άνεση «…δεν αμφιβάλλω ότι οι κινέζοι γραφειοκράτες μπορεί και έκαναν τα χειρότερα εκεί…», θα πρέπει να έχεις κάποια πράγματα υπόψη σου.
Το Θιβέτ ποτέ δεν είχε αναγνωριστεί ούτε από την Κίνα ούτε από κανένα άλλο ως ανεξάρτητο κράτος. Η σχέση της Κίνας με το Θιβέτ ήταν πάντα από στενή έως…πολύ στενή, έχοντας καταλήξει (όπως λέει και το wikipedia) σε μια…μονομερή διακήρυξη του Δαλάϊ Λάμα ότι «η σχέση μεταξύ του κινέζου αυτοκράτορα και του Θιβέτ ήταν μία ενός φυσικού και ενός πνευματικού πατέρα».
Καμία σχέση λοιπόν με επέμβαση σε ανεξάρτητο κράτος εκτός κι αν θεωρήσουμε ανεξάρτητο κράτος και το Άγιον Όρος, οπότε πάω πάσο.
2. Αφού μιλάς με τόση ευκολία για Κινέζικη γραφειοκρατία από την αρχή ουσιαστικά της επανάστασης που ΔΕΝ έχτιζε το σοσιαλισμό όπως είπες πιο πριν, (μάλλον οι κομμούνες, τα εργοστασιακά πανεπιστήμια, η πολιτιστική κλπ. θα ήταν προσπάθειες για την…μεταφεουδαρχία), θα ήθελα να μου πεις ΕΝΑ (1) κράτος όπου οικοδομήθηκε ο σοσιαλισμός (έστω κι αν δεν τελείωσε η οικοδόμηση) και επίσης ΕΝΑ (1) Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚ όχι…αδελφή οργάνωση στο νότιο Μαλάουι…) που δεν είναι γραφειοκρατικό και είναι κατά τα πρότυπά σου στον ΠΛΑΝΗΤΗ.
Υπάρχει;
nolongersafe
22 Σεπτεμβρίου, 2010 8:38 μμ
Για τα περί σχέσεων Θιβέτ – Κίνας πριν το 59 δεν διαφωνώ. Δεν είπα ότι ήταν επέμβαση σε ξένο κράτος, αλλά αυτό έχει δευτερεύουσα σημασία κατά την γνώμη μου.
Το θέμα ήταν ότι η προμαοϊκή Κίνα είχε μια ιδιαίτερη σχεση με το Θιβέτ σαν χαλαρή ομοσπονδία και εξαιτίας της ανυπαρξίας οικονομικού ενδιαφέροντος καθώς το Θιβέτ ήταν μια άγονη και φτωχή χώρα δεν πολυ-ασχολιόνταν όπως και δεν ασχολείται ακόμη.
Η σημασία του Θιβέτ είναι κυρίως στρατιωτική ως πύλη που συνδέει την ανατολική με την δυτική Κίνα.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αποτελούσε και δεν αποτελεί μια ξεχωριστή εθνική ομάδα της οποίας τα δικαιώματα πρέπει να είναι σεβαστά, ανεξάρτητα από το τι όριζε και τι ορίζει το (ιμπεριαλιστικό) αστικό διεθνές δίκαιο.
Το Κινέζικο κόμμα διαφέρει σαφώς από την πεπατημένη των υπολοίπων υπό την έννοια ότι η στρατηγική του κατάληψης της εξουσίας δεν υπαγορεύτηκε στην Μόσχα. Για αυτό και το 45 δεν έκανε Βάρκιζα σαν κάτι άλλους.
Αλλά δεν είναι απεγκλωβισμένο από τα δόγματα της οικοδόμησης του «σοσιαλισμού σε μια μόνο χώρα».
Ήδη από την δεκαετία του 50 υπάρχουν στις γραμμές του, η αντιπαράθεση ανάμεσα στους οπαδούς του «σοβιετικού τεχνοκρατικού δρόμου» και τους οπαδούς του Μάο που προτάσσουν την ισχύ των παραγωγικών σχέσεων έναντι των «οικονομιστών». Δεν την έχεις ακούσει αυτή την κουβέντα? Πώς είναι δυνατόν τόσα χρόνια στο ΚΚΕ μλ και να αγνοείς?
Οι κομμουνες και όλα αυτά που περιγράφεις σαφώς δίναν τον χαρακτήρα της σοσιαλιστικής επανάστασης στην Κίνα.
Αλλά με το συμπάθειο, στο Θιβέτ παρά την αγροτική εξέγερση δεν είχαν αναπτυχτεί από τα κάτω.
Τις έφτιαχνε ο λοχαγός του Κόκκινου στρατού. αυτό εννοώ ότι «σοσιαλισμός δεν γίνεται με στρατιωτικά μέσα» χωρίς δηλαδή την αυτενέργεια του κόσμου. Και όταν λέω ότι οι γραφειοκράτες αυτοί κάνανε και αίσχη (τονίζωντας ότι δεν έχω ιδιαίτερα στοιχεία για αυτό) το εικάζω ως μεγάλη πιθανότητα καθώς αυτό συμβαίνει ατυχώς σε κάθε πόλεμο.
Και όχι Αρούρη δεν υπάρχει ΕΝΑ (1) σοσιαλιστικό κράτος και ΕΝΑ (1) κόμμα, γιατί πολύ απλά όπως απέδειξε ο 20 ος αιώνας, δεν χτίζεται ο σοσιαλισμός σε ΜΙΑ μόνο χώρα 🙂
Κατά τα άλλα μην προσβάλλεις τους τροτσκιστές στο Μαλάουι. Μια χαρά το παλευουν τα συντροφάκια μου
εκεί κάτω. 🙂
Αντίθετα οι μαοϊκοί του Νεπάλ τελευταία τα έκαναν θάλασσα.
Πάντως μια φορά ρε φίλε πήγα να πω κάτι καλό για σένα και τον μαοϊσμό, και θα μου το βγάλεις από την μύτη.
Αρουραίος
22 Σεπτεμβρίου, 2010 11:15 μμ
Κοίταξε nolongersafe:
Ή μπαίνεις στην διαδικασία χτισίματος σοσιαλισμού σε μια χώρα (αυτή που έχεις) ή κηρύττεις…παγκόσμιο πόλεμο σε όλους. Δεν υπάρχει κάτι άλλο.
Δεν μπορείς να έχεις ένα προλεταριακό κράτος που η αποκλειστική του ενασχόληση να είναι να φτιάχνει…όπλα για τους άλλους, μέχρι να γίνει η παγκόσμια επανάσταση. Ούτε μπορείς να συντηρήσεις τον…καπιταλισμό υπό προλεταριακό έλεγχο σαν τα καραγκιοζιλίκια που κάνουν τώρα οι Κινέζοι.
Νομίζω ότι είναι προφανές.
«τόσα χρόνια στο ΚΚΕ(μ-λ)»;
Ε όχι…θίγεις το μ-λ καταρχήν!
Δεύτερον διαφωνώ κάθετα με την γραμμή περί αποχής που έχει βγάλει. Τέλος πάντων, ας μην το κουβεντιάσουμε κι αυτό…
Υγ: Ελπίζω να σου βάλω ένα κειμενάκι σε λίγο περί δημοκρατίας/γραφειοκρατίας και πως το έβλεπε ο Μάο….
nolongersafe
22 Σεπτεμβρίου, 2010 11:20 μμ
Αν σε πρόσβαλλα για το ΚΚΕ μλ το παίρνω πίσω. Το κειμενάκι του Μάο βάλτο να θες κάτω να συνεχίσουμε την κουβέντα με άνεση γιατί εδώ είναι στριμώγμα εκεί θα σου πω και για τον σοσιαλισμό σε μια χώρα και πως θα εξοπλίσουμε τους πάντες-όλους 🙂
Αρουραίος
22 Σεπτεμβρίου, 2010 11:29 μμ
Δεν με πρόσβαλες, απλά δεν ισχύει. Όσο για το κειμενάκι το προσπαθώ, αλλά είναι μεγάλο και πρέπει να κάνω επιλογές…ρε τι τραβάω βραδιάτικα… (θα δούμε, μπορεί αύριο)
MITSARAS
21 Σεπτεμβρίου, 2010 8:06 μμ
Και να μου κάνει ένας, ναι βέβαια καλές είναι αυτές οι κινήσεις, αλλά πόσο να κρατήσουν 20-30, 40 χρόνια;
***********************
Θεωρώ πως στο συγκεκριμένο ζήτημα οι Κνίτες είχαν δίκιο.
Eddie
22 Σεπτεμβρίου, 2010 12:40 πμ
Έλα ρε!
Πηγαίνεις και σε φεστιβάλ της ΚΝΕ τώρα; 😛
υγ: αθηναία του λόγου σου;
Γιατί είχα την εντύπωση πως ήσουν χανιώτισσα;
Eddie
22 Σεπτεμβρίου, 2010 10:11 πμ
ΣΟβαρά τώρα. Δεν έχω πρόβλημα με το φεστιβάλ της ΚΝΕ.
Από κει και πέρα, ναι μεν υπάρχει ένα ζήτημα γύρω από την προσωρινότητα των μορφών αυτοδιαχείρισης (και πάλι όταν αποσπάται από την πολιτική πάλη), αλλά και από την άλλη το μοντέλο το οποίο υπερασπίζονται οι σύντροφοι της κνε και αυτό προσωρινό αποδείχτηκε (ανεξάρτητα από προθέσεις και θεωρίες). Δηλαδή αν βάζουμε σαν κριτήριο την ιστορική εμπειρία, τότε δεν τη γλιτώνει ούτε το ένα μοντέλο, ούτε το άλλο.
Ωστόσο τα πειράματα αυτοδιαχείρισης έχουν το θετικό ότι παρότι ατελή, δείχνουν στην πράξη το πως μπορεί να δουλέψει ένα άλλο μοντέλο εκτός καπιταλιστικής λογικής και άρα αποδεικνυουν στον κόσμο οτι ο κομμουνισμός (ή έστω κάποια χαρακτηριστικά του) δεν είναι ούτοπία -που λένε ορισμένοι- ούτε και κάτι που έρχεται από το μακρινό παρελθόν ή που θα πραγματοποιηθεί στο μακρινό μέλλον. Ισα ισα, που μπορεί να αποτελέσουν όπλο για την κατάργηση στην πράξη της υπάρχουσας κατάστασης ως μια μικρογραφία του μελλοντος, σε συνδυασμό πάντα με την επαναστατική πολιτική πάλη (γιατί το σύστημα δε θα τα ανεχθεί όταν φτάσουν να το απειλήσουν).
lotea
22 Σεπτεμβρίου, 2010 4:53 μμ
Τώωωρα! Έχει χρόνια….
koula
21 Σεπτεμβρίου, 2010 1:00 μμ
παντως στον τιτλο το ιδεογραμμα ειναι σα να ειναι ανθρωπακι με τσακισμενο ποδι..
inflammatory
21 Σεπτεμβρίου, 2010 3:14 μμ
Παρεμβαίνω στις αναρτήσεις μου μόνο για διευκρινιστικούς λόγους. Η παρούσα αποσκοπεί να θίξει το ψυχαναγκαστικό έθιμο και μόνο και να το προσεγγίσει απο την «ανθρωπινη πλευρά». Είναι προφανέστατο…χρησιμοποιεί ελάχιστα ιστορικά στοιχεία και πασάρει μια «προσωπική ιστορία» για να αγγίξει πιο πολύ. Εαν ήθελα να κράξω το Μαο θα το εκανα ευθέως (δε βρίσκω το λόγο να το κάνω έμμεσα) και ΣΙΓΟΥΡΑ πιο ψαγμένα χρησιμοποιώντας περισσότερες πηγές όπως κάθε φορά όταν καταπιάνομαι με διεθνή θέματα.
Narrator
21 Σεπτεμβρίου, 2010 3:19 μμ
Δεν με ενδιαφέρει ο Μάο, η προ-επαναστατική & μετά-επαναστατική Κίνα, αλλά ΕΛΕΟΣ πλέον με τις θεωρίες συνωμοσίας!! Δεν είναι ανάγκη να βλέπουμε παντού σκοτεινά, αντικομουνιστικά κίνητρα…
Όσον αφορά τη σύγκριση ενός απάνθρωπου εθίμου με τις ψηλοτάκουνες γόβες τη βρίσκω άκυρη. Σας αρέσει, δεν σας αρέσει (πολιτικά, κοινωνικά ή ότι άλλο), καλώς ή κακώς, ΥΠΑΡΧΕΙ επιλογή. Καμία γυναίκα δεν υποχρεώνεται να φοράει δεκάποντο.
Ο tempora, O mores, συμφωνώ με τη Νυχτερίδα. Υπάρχουν ψηλοτάκουνες γόβες οι οποίες είναι πολύ άνετες, όπως επίσης υπάρχουν φλατ παπούτσια που σου βγάζουν την ψυχή στα δέκα βήματα. Ξεκολλήστε λίγο από τα στερεότυπα…
koula
21 Σεπτεμβρίου, 2010 3:40 μμ
η επιλογή της καθεμιάς (ή του καθενός) να φορέσει πχ ψηλοτάκουνα.. είναι δική του.. και με όση πλύση εγκεφάλου και αν εχει υποστεί.. καλά κάνει αν θέλει να το επιλέγει για όποιες περιστάσεις θέλει!
καμία σχέση όπως λες με το υποχρεωτικό-απάνθρωπο «έθιμο» να σπάνε τα πόδια των παιδιών (2 ετών!!!).. και να τα κρατάνε με το ζόρι έτσι.. μην τυχόν και «γιάνουν»¨!!!!
———————————————–
όσο για τα υπόλοιπα σχόλιά μου..
δε συμφωνώ με το να ακολουθώ μόδα.. αλλά παραδέχομαι όσους το παραδέχονται ότι ακολουθούν «απλά» τη μόδα.. και δεν ψάχνουν «δικαιολογίες»..
Narrator
21 Σεπτεμβρίου, 2010 3:43 μμ
Δεν μίλησα καθόλου για μόδα. Δεν είχα διαβάσει καν τη σχετική συζήτηση που είχατε πιο πάνω όταν έγραψα. Το σχόλιό μου δεν αναφερόταν σε κανέναν προσωπικά, αλλά σε όσα γενικώς έχουν λεχθεί.
koula
21 Σεπτεμβρίου, 2010 3:51 μμ
εβαλα γραμμούλα καλέ.. δε μιλούσα για αυτά που είπες.. 😛
Narrator
21 Σεπτεμβρίου, 2010 3:45 μμ
Να συμπληρώσουμε βέβαια ότι το θέμα «ψηλοτάκουνο» δεν είναι ακριβώς ‘μόδα’ μιας που αυτή υποτίθεται αλλάζει συνέχεια, αλλά αυτό παραμένει διαχρονικό! 😉
koula
21 Σεπτεμβρίου, 2010 3:55 μμ
διαχρονικό μεν.. αλλά το’χουν κάνει και με «αθλητικό-τακούνι».. 😛
μόνο και μόνο για να «βγει» νέα μόδα.. και να πουλήσουν ζευγάρια..
apatris nuxteris, oi nuxterides den exoune patrida
21 Σεπτεμβρίου, 2010 3:59 μμ
oute egw milisa gia moda, alla gia proswpiko stul.
se kapoies apo mas px aresoun ta retro rouxa, pragmata diladi pou foriountan prin apo…50 i kai 60 xronia (px ta 40s i ta 50s, swing, pin ups klp).
avta den einai «moda» to 2010 (isa isa to antitheto), apla gia kapoious einai stul. kai den einai einai anagki na ntuthei kaneis ap tin korfu ws ta nuxia px 50s, arkei ena rouxo i ena aksesouar mono tou na dinei tupo, alla xwris na…gelaei ki o kosmos me total retro look 🙂
(xalia suzitisi leme… apolitik teleiws…)
koula
21 Σεπτεμβρίου, 2010 4:10 μμ
οκ.. ακολουθείς τη μόδα που ειχαν τα «50s».. και έχει.. διαφορά..
——————————————-
εγώ εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω.. πώς κάποια που δηλώνει πάνκισα.. φοράει «ena rouxo i ena aksesouar mono tou» για ..στυλ..
και μπαλαρινοειδη με φιογκακια.. κλπ..
και πάλι.. πώς μια πάνκισα (κατά δήλωσή της..) τη νοιάζει αν θα «gelaei ki o kosmos»
δηλαδη.. εδώ δε νοιάζει εμένα.. που είμαι και συντηρητικών απόψεων τι θα πει ο κόσμος.. και αν με βολεύει κατι θα το φορέσω..
apatris nuxteris, oi nuxterides den exoune patrida
21 Σεπτεμβρίου, 2010 4:28 μμ
to rockabilly (50s pin up), to psychobilly (50s kai punk mazi) kai to goth suxna exoun koina stoixeia metaksu tous kai kapou mplekontai.
se kathe periptwsi, to na foraei kaneis to 2010 retro pragmata pou forousan prin apo 50 i 60 xronia den einai moda, alla…perithwrio.
na kai i avril edw, me prosarmosmeno to punk look sto…simera:
(mia xara kai avto)
koula
21 Σεπτεμβρίου, 2010 4:33 μμ
Avril Lavigne??!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
οκ… I give up..
νόμιζα ότι έκανες πλάκα ως τώρα.. αλλά εσυ τα πιστεύεις κιόλας..
οκ..
nolongersafe
21 Σεπτεμβρίου, 2010 8:09 μμ
Άλλο πράγμα η κυρίαρχη μόδα και άλλο πράγμα οι «μόδες» και τα στυλ που την αντιστρατεύονται συνειδητά.
Οι δεύτερες έχουν τους δικούς τους κώδικες και επίσης υπόκεινται σε κοινωνική κριτική.
(και φυσικά όλοι ενδιαφέρονται στην τελική πώς δείχνουν)
Από την άλλη μεριά αυτός που λέει «αδιαφορώ για την μόδα» μπορεί να το κάνει συνειδητά και τότε έχει πάλι ένα στυλ που την αντιστρατεύεται, είτε έχει παραιτηθεί της θέλησης του να δείχνει κάπως.
Το τι δείχνουμε δεν είναι αδιάφορο και άσχετο με το τι είμαστε παρόλο που δεν ταυτίζεται και 100 %.
Αλλιώτικα θα κυκλοφορούσαμε γυμνοί. Ε, δεν το κάνουμε.
Εις ότι αφορά το punk, φυσικά και παρήγαγε όχι έναν αλλά πολλούς ενδυματολογικούς κώδικες (για κάποιον λόγο ταυτίστηκε μόνο με την μοϊκάνα, κακώς).
Άλλους τους ενσωμάτωσε το σύστημα άλλους όχι.
Αλλά πάντα εξαρτάται πως χρησιμοποιεί κανείς τα ρούχα του.
Είναι ακατανόητη η προσπάθεια να βρούμε κάποιον ενιαίο κανόνα σε αυτό. Δεν υπάρχει.
Για άλλη μια φορά, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα και live and let others live.
Υπάρχουν ρούχα της δουλειάς που τα επιβάλλει η εργασίας και τα ίδια ρούχα μπορεί να είναι και μόδα.
πχ τα άρβυλα είναι υποχρεωτικά στα σώματα ασφαλείας, είναι όμως και πανκ μόδα.
Κατά τον ίδιο τρόπο οι γόβες στιλλέτο στην γραμματέα της πολυεθνικής εταιρείας που ανδροκρατείται μπορεί να είναι σημάδι υποταγής στον διεθυντή μάρκετιγκ, αλλά οι ίδιες οι γόβες μπορεί να είναι στην Poison Ivy ή τη Siouxsie ένα ιδιαίτερα συμβολικό ένδυμα.
Αρουραίος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 8:31 μμ
Πες τα βρε δόκιμε σύντροφε. (Δόκιμος είπαμε, μη μου το γυρνάς)
Παρόλα αυτά να μην τα ισοπεδώνουμε όλα: Μπορεί να μην έχει σχέση με το δέσιμο των ποδιών (στο κάτω-κάτω είναι λίγο άκυρο να συγκρίνεις την φεουδαρχία με τον καπιταλισμό στο ανώτατό του στάδιο…), όμως οι γυναίκες σήμερα καταπιέζονται με πολλούς τρόπους και ενδυματολογικά, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από τους άντρες.
Απλά για πολλές αποτελεί και θέμα γούστου/στυλ κλπ. Είναι λίγο πιο σύνθετη διαδικασία.
Άσε που η μόδα κάνει συνέχεια κύκλους: Αν είσαι σταθερός/η στις επιλογές σου, κάποια στιγμή να είσαι σίγουρος ότι θα βρεθείς στο επίκεντρο. Μόνο η καημένη Ανακαταδυομένη θα περιμένει κάπως περισσότερο για να βγουν στην μόδα τα βατραχοπέδιλα στιλέτο…
apatris nuxteris, oi nuxterides den exoune patrida
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:26 μμ
avto pou les, nolong,
gia ta diafora underground stil pou antistratevontai suneidita tin mainstream kuriarxi moda, opws oi kinimatikes ideologies tin kuriarxi ideologia:
prokeitai akrivws gia tis diafores upokoultoures twn mitropolewn.
mipws omws einai telika ki avtes allotriwmenes?
🙄
nolongersafe
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:36 μμ
εννοείται πως ναι.
Αφού μιλάνε μέσα σε / και ενάντια σε, μια ταξική κοινωνία.
Η βιωματική τέχνη, μόδα, κουλτούρα, των «από κάτω» , αν και είναι αυτή των καταπιεσμένων, δεν μπορεί παρά να έχει αναφορά στην τρέχουσα κατάσταση τους, που είναι ταξικά κυριαρχούμενη και για αυτό αλλοτριωμένη.
Αφού υπάρχει με σκοπό την κοινωνική αντιπολίτευση στην κυριαρχία δεν μπορεί παρά να ετεροκαθορίζεται από αυτήν.
Στον καπιταλισμό δεν υπάρχει σοσιαλιστική τέχνη, μόδα και αισθητική (παρά μόνο στα κεφάλια των Ζντανωφικών και των Νετσαγιεφικών).
Υπάρχει μόνο αντίδραση στην κυρίαρχη κουλτούρα. Υπό αυτή την έννοια μπορούμε να μιλάμε για «επαναστατική» τέχνη, μόδα, κουλτούρα, αλλά όχι και «σοσιαλιστική».
Αυτή, πέρα από τις φαντασιώσεις του ΝετσαγιεφοΖντανωφισμού, θα πραγματοθεί μόνο όταν αρθούν οι όροι της αλλοτρίωσης, όταν δηλαδή αλλάξουν οι κοινωνικές σχέσεις. Και δεν μπορούμε να φανταστούμε πως θα είναι.
Μέχρι τότε μια χαρά, ας ακούμε, ας διαβάζουμε, ας βλέπουμε ότι μας επαναστατεί, και ας ντυνόμαστε όπως νιώθουμε.
apatris nuxteris, oi nuxterides den exoune patrida
21 Σεπτεμβρίου, 2010 11:21 μμ
…
…
…
!!!!!!!!!!!!
Αρουραίος
23 Σεπτεμβρίου, 2010 9:51 πμ
Μια ερώτηση nolongersafe, όχι για κόντρα, απλά θέλω να δω πως το βλέπεις:
Τι είναι για εσένα «τέχνη»; Τι ορίζεις ως «τέχνη»;
Για να μην κλέβω να σου πω τι ορίζω εγώ: Για εμένα «τέχνη» σημαίνει έκφραση. Έχει να κάνει και με την τεχνική, αλλά κύρια έχει να κάνει με αυτά που έχεις μέσα σου…αν φυσικά έχεις. 😉
nolongersafe
23 Σεπτεμβρίου, 2010 12:53 μμ
συμφωνώ Αρούρη, για αυτό και δεν μου αρέσει η καθ’υπαγόρευση τέχνη.
Και επειδή είναι μια κατέξοχήν βιωματική και ατομική έκφραση δεν κατανοώ τις συζητήσεις για το «πρέπει» της.
(το διάβασα του Μάο αλλά θα απαντήσω το βράδυ, έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον πάντως και θα άξιζε ξεχωριστό ποστ, όχι κατ΄ανάγκη με κάποια αφορμή.
με την άδεια σου θα ανεβάσω ένα κείμενο του και εγώ σαν θρεντ για έναυσμα κουβέντας)
Αρουραίος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 3:49 μμ
Μάϊστα…δηλαδή δεν έπρεπε να πω ότι η τύπισσα (για το βιβλίο της οποίας προσφέρονται 2 link στο άρθρο!) είναι καρα-αντιδραστική του κερατά που της δίνει συγχαρητήρια η βασίλισσα της Αγγλίας κι όλη η αστική τάξη εν χορώ.
Έπρεπε απλά να χειροκροτήσω και να τρέξω να πάρω το βιβλίο της!
(Που το έχω δηλαδή κιόλας… 🙂 )
Narrator
21 Σεπτεμβρίου, 2010 3:54 μμ
Όχι απλά δεν υπήρχε λόγος να πετάξεις σπόντες για το blog και τον συγγραφέα του κειμένου και τις προθέσεις του! ΝΙΑΟΥ!
Αρουραίος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 3:56 μμ
Δε σε φοβάμαι Μανούσακα, χτύπα εδώ να ‘μα θες…
…αλλά κακό λόγο για το blog ΔΕΝ είπα και σε παρακαλώ να με παραπέμψεις όπου το είδες…
Narrator
21 Σεπτεμβρίου, 2010 4:08 μμ
«Από ένα τέτοιο βιβλίο, που έγινε ΠΑΣΙΓΝΩΣΤΟ όχι για την περιγραφή των εθίμων, αλλά για την περιγραφή της “μαοϊκής τρέλας”, γιατί αποσπάτε ένα άσχετο με το ύφος και το στυλ του βιβλίου κομμάτι και του κάνετε έμμεση διαφήμιση;
Αναρωτιέμαι.»
Είναι πλυθηντικός ευγενείας αυτό;
Τέλος πάντων, δεν παίρνω κάτι προσωπικά, το έχουμε πει χιλιάδες φορές ότι ο καθένας βάζει την υπογραφή του εδώ μέσα και είναι υπεύθυνος για το τι ανεβάζει. Ούτε θα κάνω το δικηγόρο της Inflammatory. Απλά εγώ πίσω από τις γραμμές διάβασα -πολιτικές- σποντίτσες & θεώρησα ότι δεν ήταν αυτό το θέμα της ανάρτησης (πολιτικό σχόλιο).
Αρουραίος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 4:39 μμ
Mind the Gap (στον οποίο απευθυνόμουν) + Inflammatory (που το έγραψε) = 2 άτομα
Οκ…μπορεί να μην το εξέφρασα καλά, αλλά απ’ το πρωί έχω γλυτώσει απ’ του χάρου τα δόντια 100 φορές (φάκες, γάτοι, τίγρεις, βουδιστές μοναχοί, η άλλη να χτυπά το πάτωμα με τη γόβα….μόνο τον Terminator δεν στείλατε για ένα απλό πληθυντικό της ευγενείας!).
Και τώρα πάω να get a life που λέει και η inflammatory.
Narrator
21 Σεπτεμβρίου, 2010 4:43 μμ
Είναι δύσκολο να είσαι ποντικός τη σήμερον ημέρα. Σε καταλαβαίνω.
nolongersafe
21 Σεπτεμβρίου, 2010 4:39 μμ
aaaaaaaaaaaaaa! πώς κατάντησε έτσι ο Φάνης? Τι του κάνατε μωρέ του γατιού μέσα στο μαγαζί με τα παπούτσια και τις γόβες και κατέντησε έτσι….
Βάλε βγάλε το ένα γοβάκι μετά το άλλο ……
(ή μήπως Μανούσακα, θέλεις να οικτιρίσεις την Μαοϊκή ρήση περί χάρτινης τίγρης του ιμπεριαλισμού).
ε, ναι τρολάρω. Γιατί οι άλλοι που πάνε να γράψουν σοβαρά καλύτεροι είναι?
Λόγω εργασίας αδυνατώ να πω περισσότερα στην πολεμική που άνοιξε μεταξύ Θιβέτ-Κίνας-Μάο-Δαλάι-πανκ-γόβας και allstar.
Το βράδυ ίσως μιλήσω για τα πάντα-όλα.
Πάντως να πω ότι εγώ ο αίλουρος δίνω πολλά δίκια στον Αρούρη, έναντι της lotea.
(τι διάολο τζάμπα μπήκε στο ΕΕΚ ο σύντροφος, να μην τον στηρίξω?)
και σε narrator και νυχτερίς σχετικά με το φλέγων ζήτημα της μοδός και του στυλ, αλλά όπως λέει και ο no_longer_safe, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα….
loophole
21 Σεπτεμβρίου, 2010 4:02 μμ
Εγώ δυστυχώς δεν το έχω διαβάσει και δεν ξέρω περί τίνος πρόκειται. Θα θελα πάντως να δω και την άποψη της inflammatory για το βιβλίο και φαντάζομαι όταν δει τα σχόλια θα τη γράψει.
Narrator
21 Σεπτεμβρίου, 2010 4:09 μμ
κοίτα πιο πάνω τυφλοπόντικα κι εσύ!!
loophole
21 Σεπτεμβρίου, 2010 4:14 μμ
Α καλάαααα.. δεν το είδα.. πάντως δεν γράφει άποψη για το βιβλίο. 😉
Narrator
21 Σεπτεμβρίου, 2010 4:16 μμ
πήξαμε στα ποντίκια εδώ μέσα πια… τρωκτικό θα γίνει σε λίγο…
απαπαπα!
inflammatory
21 Σεπτεμβρίου, 2010 4:30 μμ
xaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxxaxaxxaxaxaxaxa η ατάκα του blog..!!!!!
inflammatory
21 Σεπτεμβρίου, 2010 4:15 μμ
θαψ’το ρε Αρουραιε..!!!! Μπαχαλεψε οσο θες, απο μενα δηλαδη κανενα προβλημα!!!!! Εγω δεν το εχω καν το γαμημένο το βιβλιο!!!!!! Απο αλλη κοπέλα πηρα το αποσπασμα..!!!!!! Αναφερω και το ονομα της..!!!!! Οποιου του κέντρισε το ενδιαφερον η πηγή της ανάρτησης μου για διευκολυνση παραθετω δυο λινκς !!!!!! Και καλά κάνω..!!!!! Εκανα και διευκρινηση του σκοπου του αρθρου..!!!!!!! Πάντα κάνω όταν βλέπω «παρεξηγησεις» γιατι τιποτα δεν ειναι αυτονόητο…!!!!! Γιατί όμως κολλησε η βελόνα..????? Δε σου πε κανεις να μην κραξεις το βιβλιο..!!!!! Get a life..!!!!
anarchovlaxos
21 Σεπτεμβρίου, 2010 4:27 μμ
αλλο ενα βαρβαρο και καταπιεστικο αχρηστο εθιμο..
μακαρι να εχει εξαλειφθει..
MITSARAS
21 Σεπτεμβρίου, 2010 4:58 μμ
Back Door Man
21 Σεπτεμβρίου, 2010 4:58 μμ
Σε ένα ουδέτερο πολιτικά θέμα, ένας ανακαλύπτει αντιμαοική προπαγάνδα, άλλος υπερασπίζεται το δικαίωμα στην επανασταση με γόβα στιλλέτο, άλλος ακολουθεί τον Μπραντ Πιτ για 7 χρόνια στο Θιβέτ και εξελισσονται παράλληλα δυο τρεις καυγάδες…
Γι’ αυτο το αγαπάω αυτό το blog!!
MITSARAS
21 Σεπτεμβρίου, 2010 5:00 μμ
Σου αφιερώνω λοιπόν ένα «Θεσσαλονικιώτικο»:
Back Door Man
21 Σεπτεμβρίου, 2010 5:31 μμ
Πάρε και συ ένα από την συντρόφισσα Φιλιώ
MITSARAS
21 Σεπτεμβρίου, 2010 5:41 μμ
Πρώτη στον Αγώνα, Πρώτη και στο Πανηγύρι!
koula
21 Σεπτεμβρίου, 2010 5:05 μμ
exoyme avril.. menei na er8oun kai ta vril.. na desei to blog..
ελα.. κι αμα θα βρεχει .. παλι καλυμμενοι ολοι!
xtremyst
21 Σεπτεμβρίου, 2010 5:14 μμ
δεν θα μου κανει καμια απολύτως εντύπωση αν γινουν μόδα και δω κάποιες να τα φοράνε με δικαιολογίες του στυλ «εγω δεν είμαι απο αυτες που ακολουθούν τις μόδες, εγω τα φοράω γιατι… να μωρε ειναι ανετα και με βολέβουν» … τις ίδιες δικαιολογίες που χρησιμοποιούσαν και για τις γαλότσες (γιατι είναι βολικές αν μετα την τσιμισκή θελεις να κυνηγησεις και τσιχλες στο δελτα του εβρου)… το αστείο είναι οτι της φορούσαν κατι τύπισσες στη σχολή μου, οι ίδιες που τσαλαβουτουσαν στις λασπες του αγροκτήματος της σχολής με σουετ κοκκινες γόβες…
koula
21 Σεπτεμβρίου, 2010 5:21 μμ
😀
γαλότσες για τις.. τσιχλες στο Δελτα του (έρμου) Εβρου..
και για τις τσιχλες.. στο πεζουλι της Ερμου..
ταπανταολα!
btw, και σουέτ.. ?!?!?!? αχαχαχααχααχαχα
τεσπα.. μετά τη μόδα με τις βάτες.. όλα είναι πιθανά και μπορεί να τα δούμε να τα φορούν.. 😛
xtremyst
21 Σεπτεμβρίου, 2010 5:26 μμ
🙂 🙂 :)!
Narrator
21 Σεπτεμβρίου, 2010 9:29 μμ
Αγαπητέ xtremyst,
μπορώ μετά βεβαιότητος να καταθέσω ότι στην κατάσταση που βρίσκονται τα φρεάτια της πόλης, οι γαλότσες είναι απείρως πιο χρήσιμες στην Πανεπιστημίου από ότι στο δέλτα του Έβρου, αν βρέξει πέντε λεπτάκια παραπάνω από το συνηθισμένο.
xtremyst
21 Σεπτεμβρίου, 2010 11:14 μμ
δεν μπορω να πω οτι εχεις αδικο… λες με τις γόβες/βατραχοπέδιλο να λυθει και το θεμα των μετακινήσεων;
koula
21 Σεπτεμβρίου, 2010 11:20 μμ
ε.. μαλλον οχι..
ολοι με την οπισθεν θα περπατανε για πιο γρηγορα…. χειροτερα θα ειναι.. 😛
btw, ρισπεκτ για το πρώτο σου σχόλιο.. 🙂
xtremyst
21 Σεπτεμβρίου, 2010 11:39 μμ
MITSARAS
21 Σεπτεμβρίου, 2010 5:02 μμ
Κυρίτσης – Ακρίτα:
maskarat
21 Σεπτεμβρίου, 2010 6:17 μμ
真棒的文章!
(= Φοβερό Άρθρο! για όσους δεν εμφανίζονται οι κινέζικοι χαρακτήρες 🙂
Δε γράφω τίποτ’ άλλο, γιατί στα σχόλια αναλύθηκαν όλα…
Όπως και νά’ χει, το άρθρο τα έχει όλα: και υψηλό wow factor και άφθονο food for thought!
apatris nuxteris, oi nuxterides den exoune patrida
21 Σεπτεμβρίου, 2010 6:36 μμ
i catherine deneuve periferetai uperkompsi kai moiraia upnwtika stous dromous tou parisiou to 1967…
belle de jour: o maitr bunuel kai s avti k s alles tou tainies deixnei metaksu allwn kai tin emmoni tou me ta gunaikeia upodimata.
deite pws kai pou zoomarei i kamera sto 1:24, 1:47, 4:12. kai den prokeitai kan gia goves stileto..
Back Door Man
21 Σεπτεμβρίου, 2010 7:05 μμ
H Nτενέβ αγαπητή φιλάρεσκη νυχτερίς, στην συγκεκριμένη ταινία υποδύεται μια σεξουαλικα καταπιεσμένη μεγαλοαστή που βρίσκει διέξοδο στα σεξουαλικά της απωθημένα κάνοντας την πόρνη πολυτελείας. Η αναφορα του συγκεκριμένου πρότυπου από μια απάτριδη κινηματική νυχτερίδα, ατυχές…
Αρουραίος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 7:55 μμ
Πάντως την πρήξατε την κοπέλα ρε παιδιά κι εσείς.
Άλλο να σου δένουν το πόδι σε ηλικία 4 χρονών κι άλλο να αποφασίζεις εσύ ότι σ’ αρέσει το στύλ (έστω γιατί είσαι καταπιεσμένη μεγαλοαστή με σεξουαλικά απωθημένα), κάποια στιγμή στα 20!
Στο κάτω-κάτω όπως σοφά διέγνωσε και η μητέρα, κατόπιν εμβριθούς μελέτης σωρείας αντιδραστικών βιβλίων, και ο Μάο είχε απωθημένα.
Ο καθένας έχει τα θέματά του σ’ αυτή τη ζωή… 😉
loophole
21 Σεπτεμβρίου, 2010 8:51 μμ
Πάντως Αρουραίε παραδέξου το.. από το πρωί που είδες τα κινέζικα γράμματα στο ποστ, σου χει γυρίσει το μάτι.. 😀
Κι εννοείται πως ο καθένας έχει τα -πάσης φύσεως- θέματά του σ’ αυτή τη ζωή και για να πω την αληθεια πολύ χαίρομαι που αυτό το μπλογκ περισσότερο ή λιγότερο τα βγάζει στην επιφάνεια..
Αρουραίος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 9:07 μμ
Μπα, δεν είναι τόσο πολύ όσο δείχνει.
Απλά είπα να το «χτυπήσω» αυτό το θέμα, γιατί νομίζω μερικά πράγματα λέγονται με κάποια ευκολία.
(Και δεν εννοώ την infammatory, παρόλο που το έχει πάρει κάπως προσωπικά νομίζω)
apatris nuxteris, oi nuxterides den exoune patrida
21 Σεπτεμβρίου, 2010 9:18 μμ
ax, vre arouraki,
ki esu dikio exeis, alla eixa na dialeksw poion na uperaspistw avti ti fora, ta psilotakouna i…esena (de ginotan kai ta duo) kai dialeksa to…prwto.. 🙂
nolongersafe
21 Σεπτεμβρίου, 2010 9:26 μμ
μόνο εγώ μπόρεσα να κάνω και τα δύο νυχτ:
1. και με τα ψηλοτάκουνα ενάντια στα φλατ σανδαλάκια
2. και με τον σ. Αρούρη στο πλευρό της Μαοϊκής επανάστασης ενάντια στους Θιβετιανούς παπάδες!
(αν και αισθητικά εδώ που τα λέμε δεν κολλάνε και τα δύο 🙂 )
apatris nuxteris, oi nuxterides den exoune patrida
21 Σεπτεμβρίου, 2010 9:58 μμ
🙂
apatris nuxteris, oi nuxterides den exoune patrida
21 Σεπτεμβρίου, 2010 9:15 μμ
agapite BDM,
kata ti gnwmi mou to thema edw den einai toso i deneuve, oso o idios o…bunuel. me tis emmones kai ta fetix tou. kai ton parethesa, epeidi aresei se arketous edw..
gia tin istoria pantws, toso stin tainia, oso kai sto vivlio, ta pragmata einai entelws asafi kai oneirika, i fantasia mpleketai me tin pragmatikotita kai den kseroume ti ginetai sto kefali tis kai ti sti zwi tis.
episis, i gunaika avti den einai toso katapiesmeni, oso pagwmeni..
pantws, BDM stin atupi psifoforia pou dieksagetai, esu ap o,ti fainetai psifizeis…kata twn kathe eidous psilotakounwn.
kai mallon pros to paron…kerdizete 🙂
loophole
21 Σεπτεμβρίου, 2010 9:26 μμ
Γαμώτο νυχτερίδα είπες τη μαγική λέξη.. ψηφοφορία.. και ως ψηφοπρεζάκι πρέπει τώρα να σκεφτώ τι θα ψηφίσω.. και δε μου πάει και το άκυρο/λευκό..
Πάντως γενικά εγώ δεν έχω πρόβλημα με το ψηλοτάκουνο.. αρκεί αυτή που το φοράει να μπορεί να περπατήσει και να μην πηγαίνει σαν ξυλοπόδαρος και βέβαια.. να μη μου το φέρνει στο κεφάλι..
apatris nuxteris, oi nuxterides den exoune patrida
21 Σεπτεμβρίου, 2010 9:40 μμ
asta avta loopy-loop, afou eisai…syriza! to exw katalavei toson kairo. opote…
oso gia ta psilotakouna, nomizw oti exoume alli mia psifo…uper 🙂
loophole
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:13 μμ
χαχαχα ρε ζωντοβολονυχτερίδα.. 100 φορές πρέπει να το χω γράψει στο μπλογκ ότι είμαι σύριζα και στο πα κι από κοντά.. τι παριστάνεις τον πουαρό?
Όχι ρε, την παίρνω πίσω την ψήφο.. κάτω οι γόβες!
να με παίρνεις με το καλό εμένα.. 😛
apatris nuxteris, oi nuxterides den exoune patrida
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:30 μμ
ti????
kruve logia, loop-a-loop..
egw de se exw dei..pote!
to ti eisai pantws, to eixa katalavei apo prin kai…moni mou!
(ton alavano na psifiseis. pou einai kai goitevtikos andras kai einai ki alani 😉 )
apatris nuxteris, oi nuxterides den exoune patrida
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:32 μμ
oso gia tin psifo uper psilotakounwn,…too late..
kataxwrithike idi.
loophole
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:34 μμ
Εντάξει δε μ’ έχεις δει ποτέ.. όσο για το άλλο.. να μου κοπεί το χέρι!
Eddie
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:41 μμ
ωχ!
μη μου πεις οτι θα ψηφισεις τον εργατολογο;
loophole
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:50 μμ
όχι ρε.. ηρέμησε.. χαχαχα
Αρουραίος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:18 μμ
Μην μου τον πιέζεις νυχτερίδα….θα διασπαστεί!
Narrator
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:24 μμ
mega-lol!
loophole
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:28 μμ
Ο αδιάσπαστος πρώτος τον λίθο βαλέτω αρούρη.. μη μου κάνεις εμένα τον κινέζο.. 😛
MITSARAS
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:51 μμ
Χμμμμμμμ. Κρατιέμαι να μη γίνω κακοπροαίρετος. Είσαι και καλό παιδί ρε γαμώτο.
loophole
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:58 μμ
για γίνε να σε δω.. έχεις μπει και σε προεκλογικό mode μου φαίνεται τις τελευταίες μέρες..
MITSARAS
22 Σεπτεμβρίου, 2010 4:13 μμ
Δεν έχεις άδικο ως προς το mood:
koula
21 Σεπτεμβρίου, 2010 11:00 μμ
σου τσιτωσε και το μαγουλο καλε.. μην κρατιεσαι τοσο.. το πολύ πολύ να βγειτε λιιιιγο εκτος θεματος.. 😛
Αρουραίος
22 Σεπτεμβρίου, 2010 3:34 μμ
中国 loophole 的人的 中文的 裔 中国人 loop 华裔 hole!!
裔 汉语 英语中是 用哪个词?
κ.κ.
21 Σεπτεμβρίου, 2010 7:42 μμ
Το βιβλίο στο οποίο παραπέμπει η ανάρτηση «Τρεις κόρες της Κίνας» το έχω διαβάσει. Είναι αυτοβιογραφικό -η ζωή της γιαγιάς, της μητέρας και της κόρης που είναι η συγγραφέας- και πραγματικά αποτελεί ένα «κατηγορώ» για την πολιτιστική επανάσταση. Σχετικά με τα ψηλοτάκουνα και την ελευθερία να φορά κανείς ότι θέλει, αλλά και να γίνεται ενίοτε αντικείμενο αν θέλει, θα σχολιάσω οτι βέβαια κανείς είναι ελεύθερος να παίρνει ναρκωτικά, να αυτοκτονήσει, να χαρακώνεται, να μην τρώει και να πεθάνει από νευρική ανορεξία κ.α. Σχετικά με την ελευθερία στην κοινωνία λοιπόν, παραθέτω ένα απόσπασμα από το βιβλίο, «Δημοκρατία Ιστορία μιας ιδεολογίας» του Λ. Κάνφορα, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 135-136
«…η ιδιαίτερη όψη της παγκόσμιας επικράτησης της αγοράς, την οποία υμνεί η φιλελεύθερη σκέψη …Είναι το αντίστοιχο των θεωριών που υπερασπίζονται το θεσμό της πορνείας στο όνομα του δικαιώματος να πουλά κάποιος το κορμί του. Θεωρίες που οδηγούν κατ επέκταση, αναπόφευκτα, στην υπεράσπιση σε θεωρητικό επίπεδο της αγοραπωλησίας οργάνων. Εννοιολογική κορύφωση μιας τέτοιας θεωρητικοποίησης θα ήταν το «δικαίωμα» να πουλιέται κανείς σα δούλος σε έναν αφέντη (ή ενδεχομένως να πουλά έναν ανήλικο, που δεν αποτελεί ακόμα νομικό πρόσωπο). Ως φραγμός σε τέτοιες εκτροπές, θα μπορούσε να τεθεί η διατύπωση ενός πατέρα του «φιλελευθερισμού», που όμως τον λησμόνησαν στην προκειμένη περίπτωση οι έσχατοι επίγονοι του, του βαρόνου Montesquieu: «η ελευθερία δεν μπορεί παρά να συνίσταται στο να μπορείς να κάνεις ότι πρέπει να θέλεις» το συμπλήρωμα της οποίας θα μπορούσε να είναι «και στο να μην είσαι αναγκασμένος να κάνεις αυτό που δεν πρέπει να θέλεις». Στο ίδιο πνεύμα ο Robespierre έγραφε ότι η ελευθερία συνίσταται μεν στη δυνατότητα αυτοδιάθεσης, αλλά «διέπεται από τον κανόνα της δικαιοσύνης»».
Mind the Gap
21 Σεπτεμβρίου, 2010 7:49 μμ
nolongersafe
21 Σεπτεμβρίου, 2010 8:13 μμ
you can do anything but step off my blue suede shoes
apatris nuxteris, oi nuxterides den exoune patrida
21 Σεπτεμβρίου, 2010 9:19 μμ
++++++
ax, mono esu me katalavaineis, nolong.
MITSARAS
21 Σεπτεμβρίου, 2010 8:16 μμ
Ana-katadyomenh
21 Σεπτεμβρίου, 2010 9:05 μμ
Οκ έχω χάσει επεισόδια… σε ποια φάση είμαστε τώρα; Κίνα, Μάο, Θιβέτ, γόβα στιλέτο; Και για να τελειώνουμε με το θέμα μόδα… σαφέστατα υπάρχει το στυλ και από την άλλη σαφέστατα και η μόδα ως κόλπο για να πουλάνε οι βιομηχανίες κτλ. Δεν καταδικάζω ούτε το στυλ, ούτε λέω να φοράμε όλοι αμπέχωνο και ελβιέλα… Απλώς, δεν μπορώ να πιστέψω ότι υπάρχουν γυναίκες που φορούν την πανύψηλη γόβα στιλέτο και νιώθουν σούπερ άνετα και όσες τα καταφέρνουν μπορούν κάλλιστα να δουλέψουν σε τσίρκο και να κάνουν stilts… 🙂 Φυσικά, είναι εντελώς μαλακία να επιβάλεται κιόλας σε χώρους εργασίας…
Και ναι και στο πανκ έχει χρησιμοποιηθεί η γόβα όπως πολύ καλά λέει ο NLS… και αν θες μπορεί να υπάρξει κι ένας συμβολισμός πίσω από όλο αυτό… εγώ μιλάω και για την πρακτικότητα του ζητήματος όμως και για το γεγονός ότι δε χρειάζεται στο βωμό της φιλαρέσκειάς και της μ@@@κίας των ανδρών να υποβάλουμε τον εαυτό μας και σε ταλαιπωρίες ρε αδελφέ. Φυσικά όπως λέει και η Ναρ και το εντελώς χαμηλό μπορεί να είναι άβολο για κάποιους (πχ σε ανθρώπους που έχουν μεγάλη καμάρα…) την υπερβολή και το αυτομαστίγωμα για χάρη της μόδας δεν καταλαβαίνω…
Τώρα για τα παπούτσια αναλόγως των περιστάσεων έχει ένα δίκιο κάπου η νυχτ… έκανα τη μαλακία να πάω με σανδάλια σε διαμαρτυρία και έψαχνα τα σανδάλια μετά… παραλίγο να γυρίσω ξυπόλυτη… Αλλά και πάλι, δε νομίζω ότι σε ρομαντικό δείπνο, πρέπει σώνει και καλά να πας με τη γόβα στιλέτο (και τη ζαρτιέρα…) ούτε και στην πορεία σώνει και καλά με ALL-STAR…
Ana-katadyomenh
21 Σεπτεμβρίου, 2010 9:15 μμ
ΥΓ. να τι παθαίνουν τα αγόρια και τα κορίτσια με τις γόβες στιλέτο όταν κατεβαίνουν τα σκαλιά ξεμπλέτσωτοι… έλεγα να βάλω το China Girl αλλά… η κόκκινη γόβα του Lux με προκαλεί περισσότερο…
Ana-katadyomenh
21 Σεπτεμβρίου, 2010 9:48 μμ
Και επίσης, θα γούσταρα πολύ να άλλαζε η μόδα για λίγο, αν κάποιοι την ακολουθούν, γιατί τη γόβα στιλέτο στον άντρα πολύ τη γουστάρω και ξέρω κι άλλες που τη γουστάρουν… :PPPPPP
loophole
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:10 μμ
??????
Ana-katadyomenh
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:11 μμ
αμμμμμμμμμ πως!!! Για να δούμε και το αντίστροφο λίγο… πονάει αλλά είναι ωραίο…
s0sta
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:17 μμ
περιεργα γουστα διακρίνω ana-katadyomenh..
Ana-katadyomenh
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:22 μμ
ή το παίζουμε non-politically correct ή όχι… μη μου πεις ότι δε σου άρεσε ο Bowie με φουστανάκι… γιατί δε θα σε πιστέψω :ΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ άντε με τις γόβες σας όλοι… δεν έχετε πρόβλημα κανένας ξαφνικά… (για τους άντρες μιλάω… :)))))))))))))
koula
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:24 μμ
δεν είναι γουστα.. καθαρή εκδίκηση είναι! 😛
και συμφωνώ μαζί της απόλυτα!
έτσι.. απλά για να κατανοήσετε και να.. συμπονέσετε! 😛
loophole
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:20 μμ
και πάλι δε σε κατάλαβα.. τι εννοείς ωραίο?
Ana-katadyomenh
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:23 μμ
wowwwwwwwwww αυτή είναι γάμπα για γόβα στιλέτο…!!! Για ξανασκεφτείτε το!!!
s0sta
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:30 μμ
χαχαχα…
θα το ξεφτιλίσω και να με συγχωρεσετε παρακαλω..
γιατι
δεν νομιζω να υπάρχει καν χωρος για δευτερες σκέψεις..
.
Ana-katadyomenh
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:35 μμ
:))))))))))) εντάξει, όπως και σε όλες τις γυναίκες δεν πάνε οι γόβες-στιλέτο, έτσι και στους άντρες… υπάρχουν πάντα και οι μπαλαρινούλες… και φεύγω γιατί σε λίγο θα φάω ελβιέλα…
nolongersafe
21 Σεπτεμβρίου, 2010 9:22 μμ
Κοίτα αν πάς σε ρομαντικό δείπνο με ζαρτιέρα τότε ε χμ…….. δεν θα είναι και τόσο ρομαντικό….. 🙂
Πάντως κάθε ρούχο είναι για κάποια περίσταση. Και οι καταστάσεις είναι πάντα ξεχωριστές.
πχ εγώ στην δουλειά μου φοράω υποχρεωτικά κουστούμι και γραβάτα. Είναι στολή, τελεία και παύλα.
Αν ο χαρακτήρας μου είναι τέτοιος μπορεί να μου αρέσει καθ’οδόν και να το φοράω και εκτός δουλειάς και να νιώθω άνετα.
Φυσικά θα κάνω και τις αντίστοιχες επιλογές διασκέδασης, παρεών κλπ.
Μπορεί πάλι για αντίδραση να κάνω και το ακριβώς αντίθετο σηκώνοντας μοϊκάνα.
Ε, και?
Που είναι το προβλημα και γιατί τα χώνει όλος ο κόσμος στις ενδυματολογικές επιλογές του ενός και του άλλου?
Και μάλιστα ανάγεται σε κύριο θέμα για να κρίνεις τις αντιλήψεις του άλλου.
Μου φαίνεται πως πολλοί έχουν μείνει στην νοοτροπία του «αμπέχωνου και της ελβιέλας» ακόμη και αν δεν τα φοράνε πια.
Εννοώ την νοοτροπία της «στρατευμένης σώνει και ντε μόδας», και προς θεού μην δείξουμε λίγο όμορφοι μην μας πουν και ψώνια.
Έλεος.
Στο χώρο δε της αριστεράς και της α/α αυτό είναι τόσο έκδηλο που κάπου καταντά και γραφικό.
apatris nuxteris, oi nuxterides den exoune patrida
21 Σεπτεμβρίου, 2010 9:31 μμ
alimono etsi einai…
thumamai to sxolio mias kopelas mia fora sto indymedia pou elege me parapono oti vrethike kapoia stigmi sto kentro me suntrofous pigainontas gia kapoion kinimatiko skopo. sto dromo, ws thuliko, kai mia kai to kentro einai gemato apo tetoia magazia, stamatise na koitaksei ligo mia vitrina me…papoutsia.
to ti akouse apo tous suntrofous tis de legetai, ti plaka tis ekanan, ti tin koroidevan, ti mikroasti eksartimeni apo ton katanalwtismo tin apokalesan..
eleos..
(eidika ston a/a xwro)
Ana-katadyomenh
21 Σεπτεμβρίου, 2010 9:38 μμ
Χμμμμμμμμμ δεν έκρινα κανέναν για τις ενδυματολογικές του ή ιδεολογικές του επιλογές αγαπητέ γάτε… η στολή που λες… είναι κάτι που σου επιβάλεται και αναγκάζεσαι να φορέσεις αν δεν είναι αυτό η επιλογή σου έτσι κι αλλιώς. Για φόρα και 10ποντο με το ζόρι στη δουλειά… στολή είναι και αυτό; Να σε δω…
Επίσης, το θέμα επιλογής στυλ φυσικά και δεν το κατακρίνω… Απλά θεωρώ ότι και σε αυτόν τον τομέα υπάρχουν κάποια στερεότυπα… θεωρείς ότι είναι απαραίτητο να βγεις ρομαντικό δείπνο με την τύπισσα με τουαλέτα και γόβα στιλέτο;
Επίσης, αν στην πορεία φορέσεις αθλητικό ή τέσπα παπούτσι που να κάνει για την περίσταση, θα πρέπει να είναι και μάρκας ALL-STAR; Αυτό λέω στην ουσία… όσο για τα τακούνια, το 10ποντο ό,τι και να μου πείτε, δεν είναι βολικό πράγμα… δε λέω ότι αν κάποιος το επιλέξει και μπορεί και να το υποστηρίξει είναι φάουλ… απλώς δεν είναι κατασκευασμένο, πώς να το κάνουμε, για να περπατάς ανθρώπινα… Είπαμε βέβαια, υπάρχουν άνθρωποι και με τέτοια ταλέντα, μαγκιά τους αν τα καταφέρνουν… Αλλά εγώ στους περισσότερους γάμους, που βλέπω να τα φορούν οι γυναίκες (δε λέω ότι κι εγώ πάω με ελβιέλα σε τέτοιες περιπτώσεις…) βγάζουν το παπουτσάκι κάτω από το τραπέζι και λένε… «εχω πεθάνει μιλάμε… δεν αντέχονται με τίποτα… έχω και σανδαλάκι στην τσάντα, δε με βλεπει κανείς εδώ κοκ» Εεεεεεεεεεε, αυτή την μανία να είμαστε σώνει και καλά στη μόδα και ανάλογα με τις «περιστάσεις» δεν την καταλαβαίνω… τελεία και παύλα…
nolongersafe
21 Σεπτεμβρίου, 2010 9:54 μμ
μα δεν λέω αυτό, ήμαρτον. Μιλάω για το «κουτσομπολιό» και το κράξιμο σε κάποιον που ΘΕΛΕΙ (που θέλει ρε γμτ) να την ακολουθήσει την μόδα σε αυτή ή την άλλη εκδοχή.
Αυτό διάβασα εδώ σήμερα.
Τεσπα, τι θέλω εγώ και ανακατέυομαι με γόβες, τουαλέτες, και άλλα γυναικεία αξεσουάρ 🙂
Πίσω στο τάβλι μου και στην ανάγνωση του ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ!!
Ana-katadyomenh
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:04 μμ
χαχαχαχαχαχαχαχ όποιος ανακατεύεται με τις γόβες… τρώει και τακουνιές αγαπητέ νο λόνγκερ… :PPPPPPPPPPPPPPP
koula
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:14 μμ
nolongersafe
μου φαίνεται λιγο περίεργο που το συζητας τοσο πολύ το θεμα των υποδηματων…. αλλά.. μην πας στο τάβλι.. τι πόρτες τι portal (leme twra..).. κάτσε εδώ! 🙂
και «πλακωτο» εχει το προγραμμα.. και μετα.. «φευγα».. 😛
ίσως να θυμάσαι παλιότερα και πιο αβαταράκι την έπεφτε συστηματικά (χωρις επιχειρηματα..) σε άλλα που ήθελαν (ΗΘΕΛΑΝ ρε γμτ) να ακολουθήσουν μόδα ή στυλ διαφορετικό από το δικό του.. ή εξέφραζαν μια λίγο-ή και πολύ διαφορετική άποψη σε ένα θεμα..
αν όχι.. δεν πειράζει..
και ναι, προφανώς είναι δικαίωμα του καθενός να αποφασίζει τι θα φορέσει όπου και όποτε θέλει.. όσο περνάει απο το χερι του (και όσο δεν υποχρεωνεται απο τη δουλεια του..)
και να κυκλοφορει όπως θέλει.. και να εκφράζεται όπως θέλει..
και μιας και συμφωνουμε ΠΙΑ «όλοι».. φανταζομαι θα κυλανε πιο «ηρεμα» οι διαλογοι..
so.. I leave and let live..
nolongersafe
22 Σεπτεμβρίου, 2010 6:31 μμ
Hey, τώρα το είδα. Αδυνατώ να καταλάβω το ύφος σου και την ουσία αυτών που λες.
Σε εμένα αναφέρεσαι? Πότε τα έκανα εγώ αυτά?
Εγώ κάνω σκληρή πολιτική κριτική όσο το δυνατόν με επιχειρήματα – ανεξαρτήτως αν συμφωνείς ή όχι – αλλά δεν καταφεύγω ποτέ σε προσωπικές επιθέσεις.
Και ώς τέτοιες εκλαμβάνω αυτές που επιχειρούν να την πουν στον άλλο για ενδυματολογικές ή άλλες προσωπικές συνήθειες.
Σε πολιτικό επίπεδο να φάμε και τα μουστάκια μας αν χρειαστεί (και επειδή εμείς δεν έχουμε θα φάμε του Φάνη του γάτου 🙂 )
Σε προσωπικό επίπεδο όμως, γιατί τέτοια κόντρα? Δεν την κατανοώ, δεν δίνω συνέχεια και παύω να ασχολούμαι.
κουλαρε κούλα 🙂
koula
22 Σεπτεμβρίου, 2010 11:51 μμ
??? nolongersafe
προφανώς και δεν το κάνεις (να τη λες στους αλλους για προσωπικες -ενδυματολογικες ή άλλες- συνηθειες).. και συνεπώς δεν εννοούσα εσένα..
αλλά μάλλον έχεις χάσει πολλά επεισόδια.. γι’αυτό και σου φαίνεται περίεργο το πώς κύλησε η κουβέντα στο παρόν θρέντι..
νεβερμάιντ όμως.. γιατί μια χαρά αποδέχτηκαν-συμφώνησαν όλοι στο ότι ο καθένας θα πρέπει να μπορεί να επιλέγει.. και οι άλλοι να δέχονται τις επιλογές του (και αν θέλουν να προτείνουν και άλλες.. κανένα προβλημα! αλλά ως εκεί!) έστω και αν προκειται για σχόλια άβαταρ..
θα είμαστε όλοι λοιπον υποδη(ειγ)ματα απο δω και περα.. στα σχόλια.. αλλιώς θα πέφτει «ΠΑ ΝΤΟ ΦΛΑ» που λεει και ενας φιλος..
ΥΓ cool είμαι.. 🙂
Αρουραίος
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:06 μμ
Να δω το γατούλη με τα ρούχα της δουλειάς να συνοδεύει τουαλέτα/γόβα στιλέτο (αλα Τζέσικα Ράμπιτ) σε ρομαντικό δείπνο κι ας με κατασπαράξει ξανά ο Φάνης!
Απαραίτητο αξεσουάρ για τους κυρίους:
Η «Προδομένη επανάσταση»!
Σας έπρηξα σήμερα…αυτό ήταν όμως…ένα τσιμπηματάκι τόσο δα.
Καληνύχτα σας
nolongersafe
22 Σεπτεμβρίου, 2010 6:35 μμ
αρούρη στα σοβαρά, αν είναι να μπεις στο ΕΕΚ είμαι διατεθειμένος να το κάνω 🙂
Αρουραίος
22 Σεπτεμβρίου, 2010 8:09 μμ
Μ’ αυτά που λες πολύ φοβάμαι ότι αν μπω εγώ θα βγεις εσύ…
apatris nuxteris, oi nuxterides den exoune patrida
21 Σεπτεμβρίου, 2010 9:25 μμ
avto me to romantiko deipno kai tin poreia pantws, ksanaskepsou to, anakatadyomenaki 😉
oso gia tin poison ivy, de nomizw oti ta psilotakouna ta exei-eixe mono gia ti skini. kati mou leei oti den ta bgazei POTE apo panw tis, agkalia m avta koimatai!!
apatris nuxteris, oi nuxterides den exoune patrida
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:37 μμ
to provlima einai ti upodimata foriountai otan i poreia kai to romantiko deipno einai to…idio vradu.
kai malista katevtheian to ena meta apo to allo.
pou einai to maniakaki?.
loophole
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:39 μμ
http://tivlepo.files.wordpress.com/2010/05/ikea-pink.jpg?w=450&h=637
Narrator
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:41 μμ
ενημερωμένο σε βρίσκω!
Ana-katadyomenh
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:42 μμ
All-star στιλέτο… :ΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ
Ana-katadyomenh
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:44 μμ
λούπυ… κοινή έμπνευση… (απορίας άξιο…)
koula
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:46 μμ
all-still?
nolongersafe
21 Σεπτεμβρίου, 2010 9:31 μμ
Από την άλλη μεριά το ψηλοτάκουνο μπορεί να είναι και εξαιρετικά χρήσιμο στις οδομαχίες ενάντια στον ταξικό εχθρό και τα μαντρόσκυλα του:
Mind the Gap
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:39 μμ
Η γόβα στιλέτο γράφει μόνο στα μούτρα του Κούγια
koula
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:49 μμ
δεν ήξερε αν τον συμφερει να τη «φαει» ή να τη φορεσει.. 😛
μαλλον μουφα ηταν ομως.. παραηταν μακιγιαρισμενο το «αιματακι» στο μαγουλο απ’οσο θυμαμαι..
apatris nuxteris, oi nuxterides den exoune patrida
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:44 μμ
i vasilissa tou psilotakounou
i vasilissa tou kokkinou kragion
i vasilissa tou strip tease
i progonos tis poison ivy
i prwti pou lansare avto to kourema me ta makria mavra mallia kai tis kontes afeleies
i vasilissa twn pin up
Eddie
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:45 μμ
γαμωτο, δε μπορουσε η μουσικη να κρατησει 5 λεπτακια παραπανω; 😉
apatris nuxteris, oi nuxterides den exoune patrida
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:53 μμ
xmmm, edd..
kratise oso eprepe 😉
xtremyst
21 Σεπτεμβρίου, 2010 11:11 μμ
++++++++++
Ana-katadyomenh
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:49 μμ
ξέχασες και βασίλισσα του bondage… των catfights και πολλών άλλων… επιλεκτικά τα βάζεις… :))))) και μετά μου έλεγες ότι δεν τα καταλαβαίνεις αυτά τα σόκιν… στο άλλο ποστ… :))))))))))))))))))))
apatris nuxteris, oi nuxterides den exoune patrida
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:54 μμ
eeeee?!..
🙄
Ana-katadyomenh
21 Σεπτεμβρίου, 2010 10:59 μμ
Για την κυρία και τον ναύτη λέω… γιατί εδώ που τα λέμε η Bettie Page δεν ήταν και το πρότυπο του ρομαντισμού… πρότυπο της βιομηχανίας σεξ οκ…
Ana-katadyomenh
21 Σεπτεμβρίου, 2010 11:03 μμ
καλόγουστο βέβαια…
apatris nuxteris, oi nuxterides den exoune patrida
21 Σεπτεμβρίου, 2010 11:12 μμ
avto na legetai 🙂
(kai kamia sxesi me tis diafores simerines plastikes tzoulies..)
Ankan
22 Σεπτεμβρίου, 2010 8:55 πμ
Απ τις καλύτερες αναρτήσεις…..
Συγχαρητήρια Inflammatory…
μανικάκος
22 Σεπτεμβρίου, 2010 6:00 μμ
γειαααα!!!!!!
κακοπροαιρετη ερωτηση:::::::::
αυτοι/ες που γουσταρουν ψιλοτακουνο,
γουσταρουν και γραβατοκουστουμιες???
ή συνοδεύεται με το γνωστο «αυτο εχω κ αμα σ’αρεσει»;;;;
nolongersafe
22 Σεπτεμβρίου, 2010 6:37 μμ
το ρωτάς για να ξέρεις τι να βάλεις?
μανικάκος
22 Σεπτεμβρίου, 2010 7:01 μμ
αφου με ξερεις,ρωταω για να προκαλω… 🙂
αντιπαθω τις γοβες γιαυτον ακριβως το λογο…
lotea
22 Σεπτεμβρίου, 2010 9:34 μμ
Μπορούμε να ρωτήσουμε και το Δρ Χούφτεν, αλλά νομίζω ότι οι γραβάτες είναι ένα φαλλικό σύμβολο κατά Φρόυντ. Αλλά και οι γόβες εδώ που τα λέμε είναι μια προσπάθεια να υποδυθούν το «φαλλό» οι γυναίκες, μια που δεν έχουν δικό τους.
μανικάκος
22 Σεπτεμβρίου, 2010 9:37 μμ
εχουν βεβαια…
κ αποτελει την πιο δυσκολη επεμβαση στην χειρουργικη… 🙂 🙂 🙂 🙂
Αρουραίος
23 Σεπτεμβρίου, 2010 12:26 πμ
Βάζω κάποια αποσπάσματα από τον λόγο που εκφώνησε ο Μάο Τσε Τουγκ στην ΚΕ του ΚΚΚ το Γενάρη του 1962, που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα από τις «Λαϊκές εκδόσεις» με τον τίτλο «Για το δημοκρατικό συγκεντρωτισμό». Επίτηδες έβαλα και κάποια πράγματα που ξέρω ότι θα διαφωνήσετε γιατί περισσότερο μ’ ενδιαφέρει ο τρόπος σκέψης και λιγότερο η συμφωνία. Υπάρχουν και κάποια άλλα αλλά η ώρα έχει προχωρήσει για μένα….
«Μερικοί σύντροφοι δεν έχουν καταλάβει τι είναι ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός. Κι όμως οι σύντροφοι αυτοί είναι μερικές φορές παλιοί επαναστάτες…..Φοβούνται τις μάζες, φοβούνται μήπως οι μάζες μιλήσουν και διατυπώσουν κριτικές. Δεν μπορεί κανείς να λέγεται μαρξιστής-λενινιστής και να φοβάται τις μάζες. Αν κάνετε ένα λάθος και δεν λέτε τίποτε οι ίδιοι, και τρέμετε στην ιδέα πως οι μάζες θα μιλήσουν γι αυτό. Όσο περισσότερο φοβάστε, τόσο περισσότερες σκοτούρες θα έχετε. Είμαι της γνώμης πως δεν πρέπει να υπάρχει αληθινά τίποτε που να μας πανικοβάλει. Η στάση μας πρέπει να είναι η ακόλουθη: να μένουμε προσηλωμένοι στην αλήθεια και να διορθώνουμε σταθερά τα λάθη μας. Το πρόβλημα της διάκρισης ανάμεσα στο σωστό και το λαθεμένο, ανάμεσα στο αληθινό και το ψεύτικο, ανάγεται στις αντιθέσεις στους κόλπους του λαού.
Αυτές τις αντιθέσεις δεν μπορούμε να τις λύσουμε με βρισιές, γροθιές, μαχαιριές ή τουφεκιές, αλλά μονάχα με την συζήτηση, την λογική, την κριτική και την αυτοκριτική. Με δύο λόγια με την μέθοδο του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, που συνίσταται στο να αφήνουμε τους ανθρώπους να μιλούν.
….
Παρουσιάζετε με ειλικρίνεια τα προβλήματα. Αφήνετε τις μάζες να μιλούν ακόμα κι αν καταγγέλλουν τα όσα λέτε. Ας υποθέσουμε πως συμβαίνει το χειρότερο και πως καταδικάζεστε, χάνετε την θέση σας και υποβιβάσεζτε σε κατώτερη βαθμίδα. Τι το κακό υπάρχει σε αυτό; Γιατί πρέπει κάποιος μονάχα να προβιβάζεται και όχι να υποβιβάζεται; Γιατί θα πρέπει να δουλεύει εδώ κι όχι κάπου αλλού; Μια παύση ή μια μετάθεση, είναι δεν είναι δικαιολογημένη, είναι πάντα ωφέλιμη γιατί διαποτίζει την δική σας θέληση γιατί σας βάζει μπροστά σε καινούριες καταστάσεις για μελέτη, που πλουτίζουν τις γνώσεις σας. Κι εγώ ο ίδιος, προς μεγάλο μου όφελος, είχα τέτοιες εμπειρίες. Αν δυσπιστείτε στα λόγια μου αυτά, δεν έχετε παρά να δοκιμάσετε για να διαπιστώσετε άμεσα αυτά που σας λέω. Ο Σου Μα-τσιέν λέει: Ο βασιλιάς Βεν ήταν φυλακή όταν έγραψε το Βιβλίο των Μεταβολών. Ο Κομφούκιος ήταν βουτηγμένος στην δυστυχία όταν έγραψε «Το χρονικό της Ανοιξης και του Φθινοπώρου».
……….
Ορισμένοι σύντροφοι φοβούνται μήπως οι μάζες ανοίξουν συζητήσεις κι εκφράσουν απόψεις που δεν είναι σύμφωνες με τις απόψεις των κεντρικών ηγετικών οργάνων. Μόλις ξεπηδά ένα πρόβλημα καταπνίγουν τον δυναμισμό των μαζών και δεν επιτρέπουν σε όλους να μιλήσουν. Αυτή η στάση είναι πολύ κακή. Ο δημοκρατικός συγκρντρωτισμός περιέχεται στο καταστατικό του κόμματός μας, περιέχεται και στο σύνταγμα, όμως δεν τον εφαρμόζουν.
……………
Η κριτική και η αυτοκριτική είναι η μοναδική μέθοδος για την επίλυση των αντιθέσεων στους κόλπους του λαού. Έξω από τα πλαίσια μιας πλατιάς δημοκρατικής ζωής και του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού δεν θα μπορέσετε να την εφαρμόσετε. Δεν είναι αλήθεια ότι σήμερα αντιμετωπίζουμε πολλές δυσκολίες;(*) Αν δεν στηριχτούμε στην ενεργητικότητα των μαζών, δεν θα κατορθώσουμε να τις υπερνικήσουμε. Αν δεν τους εξηγείτε ειλικρινά την κατάσταση, αν δεν διατειρείτε δεσμούς φιλίας μαζί τους, αν τους εμποδίσετε να εκφράσουν την γνώμη τους, θα σας φοβούνται δεν θα τολμούν να μιλούν και δεν θα μπορέσετε ν’ απελευθερώσετε την πρωτοβουλία τους….Δεν μπορούμε να υπερνικήσουμε τις δυσκολίες ούτε χωρίς δημοκρατία ούτε χωρίς συγκεντρωτισμό. Το ένα προϋποθέτει το άλλο.
Δίχως δημοκρατία δεν μπορεί να υπάρξει αυθεντικός συγκεντρωτισμός. Όταν ο καθένας έχει και μια διαφορετική γνώμη, πως θα μπορέσουμε να φτάσουμε σε μια ενιαία διεύθυνση; Πως θα μπορέσουμε να πραγματοποιήσουμε τον συγκεντρωτισμό δίχως να ενοποιήσουμε την σκέψη μας δια μέσου της συζήτησης;
…………….
Τα ηγετικά μας όργανα θα μπορούσαμε να πούμε πως δεν είναι παρά ένα εργοστάσιο επεξεργασίας. Αν ένα τέτοιο εργοστάσιο δεν διαθέτει τις πρώτες ύλες σε κατάλληλη ποσότητα και ποιότητα δεν θα είναι σε θέση να παράγει ένα καλό τελικό προϊόν. Όταν δεν υπάρχει δημοκρατία δεν μπορούμε να ξέρουμε τι διαδραματίζεται στην βάση και η κατάσταση δεν είναι ξεκάθαρη. Αν δεν συγκεντρώσουμε τις απόψεις από όλες τις μεριές, αν δεν αφήσουμε τις ιδέες να κυκλοφορήσουν, τότε τα ανώτερα ηγετικά όργανα αποφασίζουν με βάση μονόπλευρα ή λαθεμένα στοιχεία. Τότε είναι δύσκολο ν’ αποφύγουμε τον υποκειμενισμό, αδύνατο να κατακτήσουμε μια ενοποιημένη γνώση και δράση, αδύνατο να πραγματοποιήσουμε ένα πραγματικό συγκεντρωτισμό.
…….
Οι συγκεντρώσεις της επιτροπής μιας επαρχίας που αντιπρόσωποί της βρίσκονται ανάμεσά μας ήταν πολύ ζωντανές. Πα’ όλα αυτά μόλις εμφανιζόταν ο γραμματέας κανένας δεν έβγαζε τσιμουδιά. Και τι ωφελούσε που πήγαινες σύντροφε; Θα μπορούσες εξίσου καλά να σκεφτείς τα προβλήματα στο σπίτι σου. Αν δημιουργείτε τέτοιου είδους ατμόσφαιρα που κανένας δεν τολμάει να μιλήσει όσο είσαστε μπροστά, θα κάνατε καλά να μπείτε για ένα διάστημα κάτω από έλεγχο. Αν διαπράξατε λάθη, έχετε υποχρέωση να κάνετε την αυτοκριτική σας και να αφήσετε τους άλλους να σας κριτικάρουν. Στις 12 του Ιούνη της περασμένης χρονιάς τηντελευταία μέρα της συνδιάσκεψης της Κεντρικής Επιτροπής στο Πεκίνο, μίλησα για τα δικά μου λάθη και τις δικές μου ανεπάρκειες.
…………….
Δίχως υψηλό βαθμό δημοκρατίας δεν θα μπορέσουμε να έχουμε υψηλό βαθμό συγκεντρωτισμού και δίχως αυτόν τον τελευταίο δεν θα κατορθώσουμε να δημιουργήσουμε μια σοσιαλιστική οικονομία. …Η δικτατορία του προλεταριάτου θα μετατραπεί σε δικτατορία της αστικής τάξης, σε φασιστική, αντιδραστική δικτατορία.
………………..
Η εργατική τάξη πρέπει να συμμαχήσει πρώτα απ’ όλα με την αγροτιά. Οι άλλοι σύμμαχοί της είναι η μικροαστική τάξη της πόλης και η πατριωτική εθνική αστική τάξη. Οι διανοούμενοι δεν αποτελούν τάξη. Μήπως αυτό σημαίνει ότι ενωνόμαστε μόνο με τους επαναστάτες διανοούμενους; Καθόλου. Εφόσον είναι πατριώτες ενωνόμαστε και με τους άλλους και τους επιτρέπουμε να εργάζονται κανονικά. Όλες αυτές οι κατηγορίες αποτελούν το 95% του πληθυσμού. Αποτελούν το λαό και ανάμεσά τους εφαρμόζουμε την δημοκρατία.
Η δημοκρατική δικτατορία του λαού οφείλει να καταστείλει τους γαιοκτήμονες, τους πλούσιους αγρότες, τους αντεπαναστάτες, τα αντικοινωνικά στοιχεία, και τυς αντικομματικούς δεξιούς. Αυτοί αποτελούν το 5% του πληθυσμού. Οφείλουμε να τους πειθαναγκάσουμε να μετασχηματισμούν.»
(*)Η Κίνα γνώρισε τρεις πολύ δύσκολες χρονιές: Το 1960-61 και ’62, λόγω των λαθών που διεπράχθησαν κατά την διάρκεια του Μεγάλου Άλματος των φυσικών θεομηνιών και της απόφασης που πήρε η ΕΣΣΔ να αποσύρει όλους τους ειδικούς της και να ακυρώσει 300 συμβόλαια βιομηχανικής βοήθειας.
lotea
24 Σεπτεμβρίου, 2010 12:07 πμ
Αφήστε τον κόσμο να μιλήσει σύντροφοι…μην τον πιάνετε αμέσω από το λαιμό (κυριολεκτικά)..Ανατρίχιασα. Συγκεντρωτική δημοκρατία, μου θυμίζει «συμμετοχική δημοκρατία» κατά Jeffrey.
Eddie
24 Σεπτεμβρίου, 2010 12:11 πμ
παει μας αφησε χρονους η συμμετοχικη δημοκρατια.
Πλεον το νεο οραμα του ΓΑΠ ειναι η παγκοσμια διακυβερνηση 😆 😆 😆
lotea
24 Σεπτεμβρίου, 2010 2:32 μμ
Έτσι είναι αυτοί οι νεολογισμοί, σαν την μόδα, τους αλλάζουμε κάθε εξάμηνο, εκτόε αν μπούνε στο «ψυγείο» και διατηρηθούνε…
Αρουραίος
24 Σεπτεμβρίου, 2010 12:45 πμ
Lotea μου, μην το προσπαθείς άλλο, τουλάχιστο όχι μ’ εμένα.
Έχεις μπερδέψει το ΙΡΑΚ με το Θιβέτ, το δημοκρατικό συγκεντρωτισμό με την συμμετοχική δημοκρατία, τους ακροδεξιούς με τους ριζοσπάστες…άστο καλύτερα.
Και δεν καταλαβαίνεις τι σου γίνεται και προκαλείς. Ε δε λέει, έτσι δεν μπορώ να κουβεντιάσω, λυπάμαι.
Ας κρατήσει λοιπόν ο καθείς τις απόψεις ή «απόψεις» του κι άστο να πάει στο καλό.
lotea
24 Σεπτεμβρίου, 2010 1:56 μμ
Ειλικρινά εξηγήστε μου τί συγκλονιστικό βρίσκετε σε αυτή την «άποψη» και αν συνάδει με τον κόσμο, που ονειρεύεστε να φτιάξετε.
«Να ξαναρχίσουμε την επανάσταση δεν σημαίνει να την ξαναρχίσουμε, αλλά να πάψουμε να βλέπουμε τον κόσμο αλλοτριωμένο και τους ανθρώπους, σαν να χρειάζονται σωτηρία, βοήθεια ή ακόμα και τις υπηρεσίες μας, σημαίνει να εγκαταλείψουμε την αρρενωπή στάση, να κατανοήσουμε θετικά, όχι επικριτικά, τη θηλυκότητα, την ανοησία, την τρέλα.» Lyotard
Α βάλε και τα πιο αιμοβόρικα, να γελάσουμε 😛
Αρουραίος
24 Σεπτεμβρίου, 2010 2:11 μμ
Lotea η ανοησία και η τρέλα δεν είναι κομμάτι της θηλυκότητας.
Το πρόβλημα με τη Θάτσερ δεν ήταν ότι είχε αρρενωπότητα όπως και το πρόβλημα της Πέμυ Ζούνη σίγουρα δεν είναι η θηλυκότητά της.
Το καπιταλιστικό σύστημα αλλοτριώνει, η ίδια η βάση του είναι η αλλοτρίωση, η αποξένωση του ανθρώπου καταρχάς από το προϊόν της εργασίας του. Το ότι μιλάς για «σωτηρία» δείχνει για άλλη μια φορά ότι δεν έχεις καταλάβει «γρυ», όμως εγώ όπως σου ξαναείπα β-α-ρ-ι-ε-μ-α-ι να απαντώ σε εξυπνακισμούς.
Επειδή λοιπόν δεν θα ήθελα να μπω σε μια διαδικασία περαιτέρω προσβολών, ας το σταματήσουμε εδώ καλύτερα.
Υγ: Γελάς και με θανάτους ανθρώπων; Τστστστσ…πάει κι ο ανθρωπισμός…το τελευταίο μας αποκούμπι (μετά το ΚΚΕ βεβαίως-βεβαίως, γεια σου Μητσάρα, ελπίζω να μη με αντιπαθήσεις κι εσύ…!!)
MITSARAS
24 Σεπτεμβρίου, 2010 2:16 μμ
Δεν υπάρχει περίπτωση να σε αντιπαθήσω. Άσε που προσπαθώ να μην αρέσκομαι στα αποκούμπια.
lotea
24 Σεπτεμβρίου, 2010 2:17 μμ
Αν έχουν μέσα θανάτους ανθρώπων, τότε θα γελάσουμε μαζί σου, που θα τα επικαλεστείς για υποστήριξη του μαοϊσμού.
Και νομίζω ότι αναφέρει την θηλυκότητα, όχι σαν ένα χαρακτηριστικό των γυναικών, αλλά σαν ένα yang απέναντι από το ying, ένα παγκόσμιο χαρακτηριστικό, το χάος απέναντι στην τάξη, τον αυθορμητισμό απέναντι στον κανόνα. Τα πάντα έχουν τα αντίθετα τους, και δεν γίνεται να τα εξαλείψεις, παρόλες τις «καλές προθέσεις».
nolongersafe
24 Σεπτεμβρίου, 2010 1:27 πμ
Αρούρη όπως υποσχέθηκα είμαι εδώ για να σχολιάσω αυτά που ανέβασες σαν αποσπάσματα από τον λόγο του Μάο.
Καταρχήν όπως έγραψα σκέφτομαι να ανεβάσω (μάλλον από βδομάδα) σαν θρεντ κάτι από Μάο για να γίνει εκεί της …. μουρλής 🙂 καθώς εδώ μετά από γόβες, σανδάλια, Δαλάϊ Λάμα και Betty Page θα θυμίζει σαν τα γραφικά προεκλογικά 5λεπτα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς στις 3 τα ξημερώματα στο EXTRA channel 🙂
Σκέφτομαι κάτι από τα φιλοσοφικά του κείμενα αλλά θέλω να τα φρεσκάρω λίγο.
Η πρόθεση μου πάντως είναι να γίνει μια …. ημερησίας συζήτηση για το θέμα.
Εδώ απλά με δυο πινελιές λέω τα ακόλουθα:
1. δεν είναι καλό καταρχήν να συζητάμε στην βάση απομονωμένων αποσπασμάτων ξεκομένων από την ροή ενός κειμένου. Θα ήταν προτιμότερο να βάλεις ένα αυτούσιο κομμάτι έστω μεγαλούτσικο.
Καταλαβαίνω βέβαια ότι τα ανέβασες επειδή είναι κομμάτια όπου ο Μάο τα χώνει στους κομματικούς καρεκλοκενταυρους με σκοπό να υπερασπιστείς την κληρονομιά της Μαοϊκής σκέψης την εποχή π0υ κύρηξε τον πόλεμο στην γραφειοκρατία και οδηγησε την χώρα στην μεγάλη πολιτιστική επανάσταση που αν και είναι μια κορυφαία και κολλοσιαίων διαστάσεων επανάσταση μέσα στην επανάσταση, (παρόλες τις σαχλαμάρες που αναπόφευκτα μπορεί να γίναν στο όνομα της) έχει μελετηθεί ελάχιστα ακόμη και … από τους οπαδούς της.
2. αντιπαρέρχομαι λίγο το ύφος της γλώσσας που χρησιμοποιεί. Ως κινέζος και ώς βετεράνος του κομμουνιστικού κινήματος, χρησιμοποιεί κατά την γνώμη μου γλώσσα που ξενίζει έναν σύγχρονο μελετητή είτε λόγω ανατολίτικης εξωτικότητας, είτε λόγω «ξύλινης» χροιάς.
Η ουσία είναι ότι αντιμετωπίζει (αυτό μου έκατσε πιο πολύ) το κόμμα ως το εργοστάσιο και τον λαό ως πρώτη ύλη.
Μου φαντάζει ως μηχανιστικό σχήμα που χωρίζει απόλυτα «βάση-εποικοδόμημα» συν τοις άλλοις και διαχωρίζει ντε-γιούρε τον κόσμο του κόμματος από τον υπόλοιπο λαό.
Νομίζω ότι αυτό είναι και το όριο της μαοίκής σκέψης.
Κύρηξε τον πόλεμο στην γραφειοκρατία αλλά όταν άρχισε να απειλείται από την κίνηση και την αυτενέργεια των μαζών και η δική της καρέκλα τα μάζεψε.
Είχε αναμφίβολα την πρόθεση να οικοδομήσει τον σοσιαλισμό και μάλιστα σε αντίθεση με την σταλινική ορθοδοξία, διεκρινε τον διαρκή χαρακτήρα της επανάστασης (μέσα από την θεωρία του Μάο για την «αδιάκοπη επανάσταση») αλλά διαπεδαγωγημένη σαν σκέψη από την σταλινική αντιδιαλεκτική σχολή, αδυνατούσε να συλλάβει στην ολότητα τοπρόβλημα της οικοδόμησης και την αντίφαση ανάμεσα στον διεθνή χαρακτήρα των παραγωγικών δυνάμεων στην εποχή του ιμπεριαλισμού και στον εθνικό χαρακτήρα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης (σοσιαλισμός σε μια μόνη χώρα) που την καθιστούσε αδύνατη.
Για αυτό και αποκλεισμένη από τον ιμπεριαλισμό και με μια σειρά μικρές και μεγάλες απειλές όπως πχ η Ταϊβάν, αναγκάστηκε να ομφαλοσκοπήσει τρώγωντας εκ των έσω τις σάρκες της.
Σίγουρα η κριτική στην Χρουτσωφική «ειρηνική συνύπαρξη» οδήγησε το ΚΚ Κίνας στην δεκαετία 55-70 χοντρικά, στην προώθηση μιας σειράς επαναστατικών κινημάτων στο εξωτερικό, κάποια εκ των οποίων επιβιώνουν μεταλλαγμένα ακόμη.
Αλλά η τελική νέμεσις του ορίου του «σοσιαλισμού σε μια μόνο χώρα» από ενα σημείο και έπειτα οδήγησε στην εγκατάλειψη τους και ακόμη την στροφή στην αγκαλιά του Νίξον.
3. θεωρώ ότι παρά την συνειδητή στροφή του Μάο στην διαλεκτική μέθοδο ήδη από την δεκαετία του 30′ και μάλιστα με έναν «ηρωϊκό τρόπο» στα πρόχειρα φιλοσοφικά σχολεία στα βουνά της μεγάλης πορείας, η σκέψη του σε αυτήν την μέθοδο δεν προχώρησε πολύ. Φαίνεται και στην απλοϊκότητα εννοιών τις οποιες πραγματεύεται εδώ στα σημεία που παραθέτεις
(αληθές-ψεύτικο και σωστό-λάθος) είναι εξαιρετικά απλοϊκές έως και παιδικές. Έπειτα και ο Μάο είχε πρόβλημα με την αναγνώριση της φιλοσοφικής κατηγορίας της διαλεκτικής των αντιφάσεων. Μιλά για αντιθέσεις.
Νο πρόμπλεμ, δεν είναι ο μόνος. Αλλά δεν είναι διαλεκτικό.
Αυτά τα ολίγα και πολύ επιγραμματικά. Επειδή προφανώς αφήνω αναπάντητα πολλά θα επανέλθω άλλη φορά και θα σου πω και πως θα κάνουμε επανάσταση παγκοσμίως χωρίς να κάνουμε παγκόσμιο πόλεμο.
Αυτή η λοιδωρία της διεθνούς επανάστασης είναι – σόρρυ – για μικρά παιδιά πια. Μετά από τόσα χρόνια που την πρωτοδιατύπωσε ο Μπουχάριν κατά των Τροτσκιστών το 1924, νόμιζα ότι θα έχει προχωρήσει λίγο η σκέψη.
εις το επανειδείν
Αρουραίος
24 Σεπτεμβρίου, 2010 12:15 μμ
Kαταρχήν αγαπητέ nolongersafe να σου πω ότι προφανώς και..έχεις την άδειά μου να ανεβάσεις οτιδήποτε θέλεις.
Φαντάζομαι να σε ξαλάφρωσα από ένα βάρος. 😉
Από εκεί και πέρα όμως δεν μπορώ να σου εγγυηθώ για την κουβέντα και το αν θα γίνει της μουρλής. Δυστυχώς αυτά είναι όπως μου βγαίνουν (ναι…τόσο συγκεκριμένα), αλλιώς θα είχε γίνει ήδη της μουρλής με τον Τρότσκι, αφού είχαμε όπως θα είδες την ευκαιρία στο πιάτο μας.
Όμως εγώ δεν είμαι εδώ για να κάνω «παρέμβαση», οπότε δεν με πολυνοιάζει αν μια καλή κουβέτα είναι χωμένη κάπου στα βάθη του site. Μου αρκεί να είναι καλή. Μάλιστα μου είναι ειλικρινά αδιάφορο ακόμη και το να πείσω κάποιον. Να δημιουργήσω ερεθίσματα ναι θα το ήθελα (κι εκεί όντως με στενοχωρεί όταν δεν το καταφέρνω), όπως και το ανάποδο: Να μου δημιουργήσουν ερεθίσματα. (Που επίσης με στενοχωρεί, όταν και αν δεν το καταφέρνουν οι άλλοι).
Κάπως έτσι το βλέπω, οπότε γράψε μεν ότι θέλεις, δεν κινδυνεύεις…άμεσα, αλλά κουβέντα δεν εγγυώμαι από πλευράς μου.
Πάμε παρακάτω:
1. Η διαφορά δεν ήταν 3 ή 6 σελίδες. Η διαφορά ήταν 3 ή 30 σελίδες, αν ήθελα να το ανεβάσω όλο. Πρώτον λοιπόν βαριόμουν να γράφω απλά και μόνο για να είμαι «τύποις ορθός» και δεύτερον δεν με ενδιέφερε να «ισοτονιστούν» όλα. Ήθελα να δείξω συγκεκριμένα σημεία που για μένα είχαν μια αξία κι όχι να κουράσω. Από εκεί και πέρα αν νομίζεις ότι το έκανα για να μην αναφέρω σημεία «ακανθώδη», μπορώ να σας βάλω κάποια στιγμή κάποια πιο…μοβόρικα αποσπάσματα από το Μάο, έτσι για να ευχαριστηθεί την ανατριχίλα της και η άλλη που «την ψάχνει» διακαώς.
Λάθος καταλαβαίνεις το γιατί το έβαλα.
Θα σου εξηγήσω ένα-προς-ένα τα σημεία.
Πρώτα όμως μια παρατήρηση:
Μην το έχεις έτσι εύκολο αυτό με τους «γραφειοκράτες». Όταν στο απόσπασμα που σου έβαλα προχθές ο Λένιν λέει για τον Τρότσκι ότι έλκεται/τραβιέται πολύ «από τη διοικητική όψη των ζητημάτων», για γραφειοκρατία τον κατηγορεί. Η μετάφραση είναι από Ελληνικά σε….Ελληνικά και μπορώ με σιγουριά να στο πω. Όταν προσπαθείς με διοικητικό τρόπο να αντιμετωπίσεις τα κοινωνικά προβλήματα είσαι απλά γραφειοκράτης. Οπότε μην είσαι τόσο εύκολος, μιας και αυτο-ορίζεσαι (-ται) και ως «κληρονόμος» του Λένιν.
Από εκεί και πέρα, για αυτά που έβαλα:
1. Στο πρώτο κομμάτι ο Μάο (στα πλαίσια της γενικότερης αντίληψης που είχε περί ανταγωνιστικών και μη ανταγωνιστικών αντιθέσεων) λέει ότι ό,τι λάθη κι αν έγιναν (π.χ. στο Μεγάλο Άλμα) θα πρέπει να σταθούν με ειλικρίνεια απέναντί σε αυτά και τον κόσμο και να μην προσπαθήσουν να υπεκφύγουν ή να επιβάλλουν με κατασταλτικές μεθόδους την σιωπή. Κυρίως όμως να ΜΗΝ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ τα λάθη και τον κόσμο, να ΜΗΝ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ την έκθεση.
2. Στο δεύτερο κομμάτι συνεχίζει να τους μιλά για το φόβο: Τον φόβο της κριτικής, του υποβιβασμού, της παύσης, της μετάθεσης. Φόβους που έχουμε ΟΛΟΙ, ας μην είμαστε υποκριτές. Τους λέει πολύ απλά ότι τέτοιες διαδικασίες μπορεί να σε ωφελήσουν φοβερά. Όποιοι έχουν περάσει από δύσκολες προσωπικά καταστάσεις αυτό το γνωρίζουν.
3. Στο τρίτο κομμάτι λέει ότι δεν φταίει ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός για τα φαινόμενα, αλλά η παραβίασή του.
4. Στο τέταρτο κομμάτι παρουσιάζει το στόχο: Πρέπει οι μάζες να ενεργοποιηθούν και να μην εκτελούν παθητικά οδηγίες. Χωρίς αυτή την ενεργοποίηση σοσιαλισμός γιόκ.
5. Το πέμπτο κομμάτι λέει ότι έλλειψη δημοκρατίας στην βάση του κόμματος προκαλεί λαθασμένα συμπεράσματα που πολλαπλασιάζονται όταν φτάνουν στα ηγετικά κλιμάκια, τα οποία και καλούνται να αποφασίσουν πάνω σε εσφαλμένα και πλασματικά στοιχεία.
6. Στο έκτο κομμάτι λέει καθαρά ότι η παθητικοποίηση και η σιγή δεν χρεώνεται στον κόσμο αλλά στους ίδιους. Δεν σημαίνει ότι επειδή δεν μιλά ο άλλος εσύ έχεις δίκιο κι όλα κυλούν ομαλά.
7. Στο έβδομο κομμάτι λέει αυτό που ο Λένιν με άλλα λόγια έλεγε στο υλισμός και εμπειριοκριτικισμός: Κάθε τι υπό συγκεκριμένες συνθήκες μπορεί να μετατραπεί στο αντίθετό του. Μιλά λοιπόν για τον κίνδυνο φασιστικής/αντιδραστικής δικτατορίας άπο το ίδιο το κομμουνιστικό κόμμα αν δεν προσέξουν την διπλή διάσταση: Συγκεντρωτισμός ΚΑΙ δημοκρατία.
8. Το τελευταίο κομμάτι δείχνει πως ο Μάο σκεφτόταν την συγκεκριμένη περίοδο για την Κίνα την έννοια «λαός». Αυτό είναι πολύ σημαντικό για πολλούς λόγους.
ΟΛΑ τα παραπάνω λοιπόν τα έβαλα γιατί αφορούν ΚΑΙ το σήμερα. Το κάθε ξεχωριστό σημείο από αυτά προσωπικά το έχω κουβεντιάσει με κόσμο για το ΣΗΜΕΡΑ κι όχι για την Κίνα του…1962. Το κριτήριό μου λοιπόν ήταν η σχέση του με το σήμερα και όχι τη…»γραφειοκρατία του 1962 και τα χαρακτηριστικά της».
2. Κι εγώ με την σειρά μου αντιπαρέρχομαι το πνεύμα του «επαναστατικού ελιτισμού» που σε διακρίνει πολλές φορές και φυσικά και τώρα. Οι αποικιοκράτες είναι λογικό να μιλάνε για «εξωτισμό». Για τους κομμουνιστές όμως δεν είναι και πολύ δόκιμος ο όρος. Οι λαοί της ανατολής (και οι Ιάπωνες κλπ.) έχουν κάποια ξεχωριστά χαρακτηριστικά κι ένα πολύ ιδιαίτερο για εμάς πολιτισμό, που πολλές φορές σε ένα δυτικό φαίνεται αστείος ή γραφικός. Προσωπικά δεν μας βρίσκω λιγότερο αστείους και γραφικούς σε πολλά από αυτά που κάνουμε και λέμε, με άπειρα κιλά «σοβαρότητας» και «βάθους». Όμως καλό είναι εμείς να μην σκεφτόμαστε με όρους αποικιοκρατίας.
Λες ότι σου έκατσε το μηχανιστικό και ο διαχωρισμός κόμματος-κοινωνίας κλπ.
Μήπως διαβάζεις λίγο αυτά που θές; Ίσα ίσα που λέει το αντίθετο! Αν οι ιδέες δεν κυκλοφορήσουν ελεύθερα μέσα στον λαό, αν δηλαδή το κόμμα ουσιαστικά δράσει σαν εξωτερικός μηχανισμός καταπίεσης και επιβολής ομοιομορφίας, τα ηγετικά κλιμάκια θα πάρουν λάθος μηνύματα! Σου φαίνεται αυτό για διαχωρισμός κόμματος-κοινωνίας; Εμένα όχι. Και…μεταξύ μας, η στρατιωτικοποίηση των συνδικάτων του Τρότσκι ήταν αυτή που τσάκιζε οποιαδήποτε κίνηση και αυτενέργεια των μαζών, όχι η οδηγία «ν’ αφήσουμε τις ιδέες να κυκλοφορήσουν»…
Δυστυχώς nls είσαι και άτυχος: Μιλάς για ένα κόμμα με πολύ ισχυρούς δεσμούς με την βάση. Δεσμούς που δυστυχώς ούτε σήμερα μπορεί να μην έχουν σπάσει, δεσμούς που ούτε στο όνειρό του δεν έχει δει ο Τροτσκιστής του νότιου Μαλάουι.
3. Επειδή το βάζεις και λίγο προσωπικά για το Μάο:
Ο Μάο ήταν ένας γόνος αγροτικής οικογένειας και όπως έλεγε και ο ίδιος:
«Είχα τρεις αδερφούς , οι δύο σκοτώθηκαν από την Κουομιταγκ. Η γυναίκα μου έπεσε κι αυτή θύμα της Κουομιτάγκ, είχα τέλος κι ένα γιό που σκοτώθηκε από τις βόμβες του Αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στην Κορέα. Η οικογένειά μου εξοντώθηκε σχεδόν ολοκληρωτικά.» (Μάο-Άγνωστα κείμενα σελ. 333)
Δεν είχε λοιπόν να επιλέξει ανάμεσα σε ένα γραφείο και στα βουνά.
Ο ίδιος έλεγε στα 1959:
«Δεν έχω μελετήσει ακόμη και τόσο πολλά πράγματα., ένας άνθρωπος σαν κι εμένα έχει πάρα πολλές ελλείψεις δεν είμαι καθόλου τέλειος άνθρωπος, ορισμένες εποχές δεν μπορούσα να υποφέρω τον εαυτό μου. Η γνώμη μου για όλους τους κλάδους του μαρξισμού λενινισμού δεν επαρκεί. ….Ωστόσο σύντροφοι έχω την αποφασιστικότητα να μελετήσω, μόνο όταν πεθάνω θα ησυχάσω, μόνο με το θάνατο θα μπεί ένα τέλος.» (στο ίδιο, σελ. 306)
Παρόλα αυτά η μαοϊκή κριτική και σκέψη είναι αυτή που σήμερα με διάφορες παραλλαγές μπαίνει και στην αποτίμηση της Σοβιετικής Ένωσης και σε θέματα ιμπεριαλισμού, αντιθέσεων, ακόμη και κουλτούρας κλπ. Ας αφήσουμε καλύτερα λοιπόν τους ελιτίστικους χαρακτηρισμούς περί απλοϊκότητας: Αυτό το «απλοϊκό» τα κατάφερε να πυροδοτεί σήμερα μια ιστορία στο Νεπάλ. Αν οι Μαοϊκοί του Νεπάλ τα έκαναν σκατά όπως λές, μήπως ξέρεις αν θα αναλάβουν οι…Τροτσκιστές του Νεπάλ;
Γιατί άραγε ακόμη κι εκεί που υπάρχει τεράστια δύναμη Τροτσκιστών όπως στο Μαλάουι δεν κινείται τίποτε;
Μάλλον θα οφείλεται στη σύνθετη σκέψη…
Επίσης συγνώμη που ακόμη δεν έχω ξεπεράσει την παιδική μου ηλικία και σκέψη.
Όμως αυτό με κρατά σε μια σχετική φόρμα και μια διάθεση που, μέσα στην γενική αποσύνθεση, μόνο παιδιά πλέον την έχουν… 😉
nolongersafe
24 Σεπτεμβρίου, 2010 11:45 μμ
Καταρχήν εγώ δεν σε κατηγόρησα ότι ανέβασες αποσπάσμα του Μάο για να κρύψεις άλλα τώρα με έβαλες σε σκέψεις και θα ψάξω να βρω τα αιμοβόρα χωρία που αποσιώπησες 🙂
Εγώ είπα ότι είναι μια μέθοδος κληροδοτημένη από τον ….. Μεσαίωνα του κομμουνιστικού κινήματος να αποκόβεις χωρία ατάκτως ερημένα εδώ και εκεί, αποκομμένα από το κείμενο και την ροή του.
Είναι η εκλεκτικιστική σκέψη σε κουτάκια, που λέγαμε τις προάλλες όπου παιρνεις όποιο θες και αφήνεις όποιο ναναι και άντε να καταλάβει ο άλλος. Επίσης είναι η μέθοδος των Δέκα Εντολών! Είναι η μέθοδος που δεν μου αρέσει, γιατί χρησιμοποιεί τσιτάτα σαν συνθήματα με τελεσιγραφικό τρόπο.
Και με αυτή την μέθοδο κάποιος μπορεί να αποσπάσει κομμάτι από την Βίβλο για να αποδείξει ότι δεν υπάρχει Θεός. Και έτσι αρχίζουν τα σχίσματα και οι θρησκευτικές σέχτες.
Θα μου αρκούσε ένα απλό «βαριέμαι» και θα είμασταν οκ.
Από την άλλη μεριά έχεις τουλάχιστον διαστρεβλώσει – για να μην πω καμιά χοντράδα – αυτά που είπα:
1. εγώ εξήρα το γεγονός ότι ο Μάο έκανε μια στροφή στην διαλεκτική κάτω από αντίξοες συνθήκες, στα βουνά του αντάρτικου με τον διαρκώς καταδιωκόμενο στρατό του. Αυτό σε αντίθεση πχ με τον Στάλιν που, κορόϊδευε τον Λένιν που σε συνθήκες δύσκολες μεν αλλά όχι δυσκολότερες από αυτές που περνούσε ο Μάο μιλούσε για την ενασχόληση του στον «Υλισμό και εμπειριοκριτικισμό» ως μια «τρικυμία σε ένα φλυτζάνι καφέ», κριτικάροντας το ότι στην εξορία του στην Ελβετία το 1911, έδινε αρκετό χρόνο στην ενασχόληση με τα φιλοσοφικά ζητήματα του κινήματος και όχι στην «άμεση πολιτική επικαιρότητα». Εικάζω ότι θα θεωρούσε ακόμη και «ελιτίστικη» την ενασχόληση με την φιλοσοφία μέσα σε τέτοιες δύσκολες συνθήκες. Η ιστορία δικαίωσε «ελιτιστές» που είχαν «τρικυμία σε ένα φλυτζάνι καφέ» και όχι τους πραγματιστές αντιθεωρητικούς, του «μεροδούλι-μεροφάϊ» στην πολιτική. Ο Λένιν και ο Μάο έκαναν επανάσταση και έμειναν στην ιστορία και για τα φιλοσοφικά έργα τους (χωρίς φυσικά να συγκρίνω τους δυο ως προς την ποιότητα τους. Θεωρώ ότι παρά την προσπάθεια του ο Μάο παραμένει μηχανιστής και όχι διαλεκτικός)
2. Φυσικά και είναι γνωστή η καταγωγή του Μαο. Ε, και? Τι με αυτό? Άνηκε στο 95% του κινέζικου λαού που ήταν αγρότες. Αυτό τον απαλλάσει κριτικής για τις απόψεις και τα έργα του? Δεν το κατάλαβα. Αυτό που εγώ καυτηριασα εναι η ρηχή σκέψη και τα ρηχά σχήματα πχ «σωστό-λάθος» που αναφέρω σαν απόλυτα σχήματα τυπικής λογικής και μανιχαϊσμού. Και εκείνη την ώρα αν δεν κάνω λάθος δεν μιλά σε μάζωξη αμόρφωτων χωρικών σε καφενείο της Άνω Εξωτερικής Μογγολίας, αλλά στο ΠΓ του μεγαλύτερου ποσοτικά ΚΚ παγκοσμίως. Αν η σκέψη του κομμουνιστικού κινήματος είναι σε αυτό το επίπεδο, είναι απολύτως εξηγήσιμη και η κατοπινή κατάρρευση του εγχειρήματος.
3. επισημανω τα περί περίεργης στον μη εξοικιωμάνο αναγνώστη γλώσσα , ακριβώς για να κάνω τον άλλο να σκεφτεί ότι πίσω από έννοιες που μπορεί να τις εννοεί ως δυσνόητες λόγο διαφοράς πολιτικής και πολιτισμικής κουλτούρας, υπάρχει «ψαχνό» που πρέπει να κάτσει να το βρει. Πιο πολύ ελιτιστικο θα ήταν να αφήσεις αυτά τα κείμενα έτσι ως έχουν – ειδικά αφού είναι και αποκομμένα από την μήτρα τους – και να μην τα καταλάβει κανείς από τους αναγνώστες των ΣΧΣ που δεν γεννήθηκαν με το Κόκκινο Βιβλίο ανα χείρας ούτε έχουν εξοικιωθεί με τον κινέζικο πολιτισμό. Εσύ διέκρινες αποικιοκρατία? Να βάλω τα γέλια ή τα κλάμματα? (άσε που σε τσάκωσα εδώ: για να εκφράζω την ελληνική αποικιοκρατία θα πρέπει και ο ελληνικός καπιταλισμός να είναι ιμπεριαλιστικός! Εκτός αν ανακάλυψες ότι ο μυστικός χρηματοδότης μου είναι στην πραγματικότητα η αμερικάνικη πρεσβεία 🙂 και όχι οι ντόπιοι κομπραδόροι του ΣΕΒ!)
4. φίλε αρούρη πάει πολύ να κατηγορείς για αποικιοκρατία εμένα και την ίδια στιγμή να υποστηρίζεις το ΚΚ Νεπάλ (μαοϊκό) και την κυβέρνηση του που με 65% όχι μόνο κυβερνά στο Νεπάλ με τον βασιλιά σε ένα ιδιότυπο είδος βασιλοκομμουνισμού αλλά διατηρεί και τους στρατιώτες του Νεπάλ στους κυανόκρανους του ΟΗΕ που συμμετέχουν σε ιμπεριαλιστικές εκστρατείες ανά τον κόσμο. Αν βρισκόμασταν στη Αϊτή, και μας παρακολουθούσε ο κόσμος, εμένα μεν μπορεί να μην με καταλάβαιναν (ως ελιτιστή 🙂 ) εσένα όμως θα σε έπαιρναν με τις πέτρες ως υποστηρικτή μιας κυβέρνησης της οποίας ο στρατός κατέχει μαζί με τις δυνάμεις του ΟΗΕ την χώρα τους. Τουλάχιστον το ΚΚΕ μλ έχει δημοσιεύσει το τελευταίο διάστημα στην Προλεταριακή Σημαία μια σειρά άρθρα σχετικά με την πάλη που διεξάγεται στους κόλπους του ΚΚ Νεπάλ όπου φαίνεται πως η βάση των ηρωϊκών από κάθε άποψη αναρτών χωρικών έχιε ξεσηκωθεί ενάντια στο ξεπούλημα της ηγεσίας του κόμματος.
5. τέλος δεν μπορώ να μην πω και λίγα για την διαθήκη του Λένιν. Αυτή ντε που προχθές έλεγες δεν πρέπει να μας απασχολεί κομμουνιστές άνθρώπους. Αυτή που χθες την ανέβασες σε αποσπάσμα-τσιτάτα και με στρεβλή μετάφραση. Ε, ναι, αυτή που τελικά σήμερα χρησιμοποιείς ως ερμηνεία για να πεις τι? ‘ότι κατά την δική σου γνώμη ο Λένιν κατηγορεί τον Τρότσκι για γραφειοκρατία. Παραμένει όμως μυστήριο της ιστορίας γιατί τότε ζητούσε την καθαίρεση του Στάλιν και όχι του Τρότσκι. Αν δε, ψάξεις και καλά στον ίδιο τόμο των απάντων του Λένιν, στα τελευταία άρθρα και γράμματα στο κόμμα του Λένιν, έχει συμμαχήσει με τον Τρότσκι στην ΚΕ τουλάχιστον σε δύο ζητήματα : στο θέμα της Γεωργίας και στο θέμα της εξωτερικού εμπορίου όπου ο Στάλιν τα είχε κάνει θάλασσα.
Κατα τα άλλα να είσαι πάντα παιδί στην όρεξη και στην διάθεση. Στο εύχομαι ειλικρινά. Εγώ πάλι θα λείψω μερικές μέρες με στέλνει η πρεσβεία σε εκτός έδρας δουλειές να μεταφέρω το πνεύμα του ελιτισμού μου σε βάρβαρους λαούς :). Όταν γυρίσω συνεχίζουμε αν θες. Ή σε άλλη αφορμή.
nolongersafe
25 Σεπτεμβρίου, 2010 12:10 πμ
υγ. και να σκεφτείς ότι άλλο θέμα είχα κατά νου να συζητήσω περί μαοϊσμού. Την σχέση αντίθεσης – αντίφασης στην διαλεκτική και την σχέση παραγωγικών σχέσεων και παραγωγικών δυνάμεων.
Τεσπα αυτά στο θρεντ περί Μάο που σου έταξα.
Αρουραίος
25 Σεπτεμβρίου, 2010 1:16 πμ
Nls καλό είναι όταν γράφουμε πολλά, ν’ απαντάμε και σε κάτι.