Το παιδί σας σας ζητά συνέχεια να πάρετε ένα σκυλάκι, ένα γατάκι ή κάποιοι κατοικίδιο. Ειδικά τώρα που τα σχολεία τέλειωσαν, ο ελεύθερος χρόνος που έχουν τα παιδιά κάνουν το κατοικίδιο να φαντάζει ιδανική παρέα. Προσοχή όμως. Το να υιοθετήσετε ένα ζώο δεν είναι παιχνίδι. Τα ζώα συνεπάγονται μεγάλη ευθύνη και πλήθος υποχρεώσεων, από το ταϊσμα μέχρι την υγεινή του ζώου. Φυσικά από τη στιγμή που θα πάρετε ένα ζώο και θα συνηθίσετε να ζείτε μαζί του, η ζωή γίνεται πιο όμορφη και διασκεδαστική. Και γι αυτό διαβάστε τα παρακάτω:
– Έρευνες δείχνουν πως τα παιδιά που μεγαλώνουν μαζί με ζώα είναι πιο κοινωνικά, πιο ευαισθητοποιημένα και με καλύτερη αντίληψη της έννοιας της ευθύνης και της προσφοράς. Όλα αυτά συμβάλλουν στη συναισθηματική και διανοητική ανάπτυξη του παιδιού.
– Η φροντίδα του ζώου διδάσκει στα παιδιά να είναι υπεύθυνα και συνεπή. Η συμμετοχή των παιδιών στην περιποίηση, εκπαίδευση, σίτιση του ζώου πρέπει να γίνεται με ρεαλιστικά κριτήρια και βάσει του φορτωμένου προγράμματός τους ώστε να μπορούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις που θα αναλάβουν.
– Το παιδί μπορεί να αναλάβει το τάισμα του ζώου γι΄ αυτό προγραμματίστε το ώρες που το παιδί βρίσκεται σπίτι.
– Αφήστε το παιδί να επιλέξει τα αξεσουάρ για το κοινό τους παιχνίδι.
– Καλό θα ήταν να σας συνοδεύσει κάποιες φορές στον κτηνίατρο ώστε να ενημερωθεί για τη διαδικασία και την κατάσταση της υγείας του ζώου.
– Όποιο κατοικίδιο κι αν επιλέξεις το πιθανότερο είναι το παιδί να αναπτύξει μαζί του ιδιαίτερο δέσιμο και να βρει ένα σιωπηλό αλλά πιστό σύντροφο στα παιχνίδια του.
-Τα παιδιά αντιλαμβάνονται τα ζώα ως προστατευόμενα μέλη και τα αγκαλιάζουν συνήθως με αγάπη και ενθουσιασμό.
-Προτιμήστε ζώο που δεν μένει σε κλουβί. Οσο βολικό κ αν είναι για σας να κλείνετε το κουνελάκι στο κλουβί του πριν φύγετε, τόσο φυλακισμένο νιώθει. Ο σκύλος ή η γάτα είναι η καλύτερη επιλογή. Απευθυνθείτε σε φιλοζωϊκά σωματεία και μην αγοράζετε από pet shops.
Κανόνες υγιεινής
– Ο εμβολιασμός του ζώου είναι απαραίτητος, όπως και η παρακολούθηση από κτηνίατρο, όποτε παρουσιάζει συμπτώματα αδιαθεσίας.
– Τα παιδιά θα πρέπει να μάθουν να πλένουν τα χέρια τους μετά από την επαφή με το ζώο.
– Η άμμος της γάτας θα πρέπει να καθαρίζεται καθημερινά από κάποιον ενήλικο.
– Μην αμελείτε να ελέγχετε τακτικά το ζώο για παράσιτα ή τσιμπούρια.
Ο πόνος της απώλειας
Η συνύπαρξη με τα ζώα μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να αντιληφθούν με σωστό τρόπο τον κύκλο της ζωής, ωστόσο ένας αιφνίδιος – ή όχι- θάνατος του κατοικίδιου μπορεί να τραυματίσει τον ψυχισμό τους. Οι σκύλοι ζουν κατά μέσο όρο 12-15 χρόνια, οι γάτες 15, τα κουνέλια 5, τα χάμστερ 2-3, οι παπαγάλοι 40-80, οι χελώνες ξηράς 60-70, οι χελώνες νερού αρκετές δεκαετίες.
Σε περίπτωση που το ζώο πεθάνει:
– Ενθάρρυνε το παιδί να εκφράσει τη λύπη του και μην διστάσεις κι εσύ να εκφράσεις τα συναισθήματά σου.
– Μην σπεύσεις να αντικαταστήσεις το ζώο με ένα νέο, άφησε το παιδί να πενθήσει για την απώλεια.
– Αν το παιδί νιώθει ενοχές για τις περιπτώσεις που συμπεριφέρθηκε άσχημα στο ζώο, εξήγησέ του πως δεν φταίει για ό,τι συνέβη.
Όσο κι αν επιθυμείτε εσείς και το παιδί κάποιο ζωάκι, αποφύγετε να υιοθετήσετε ένα:
– Αν λείπετε πολλές ώρες από το σπίτι ή ταξιδεύετε σε μέρη που το κατοικίδιο δεν μπορεί να σας ακολουθήσει.
– Αν δεν έχετε χρόνο να φροντίσετε το σπίτι σωστά, ώστε να τηρούνται οι απαραίτητοι κανόνες υγιεινής.
– Αν ο οικογενειακός προϋπολογισμός δεν μπορεί να υποστηρίξει τις ανάγκες για τη διατροφή και την ιατρική περίθαλψη του ζώου.
– Αν πιστεύετε πως μπορεί στο μέλλον να αλλάξετε γνώμη. Η απόφασή σου οφείλει να είναι δεσμευτική και όχι επιπόλαιη. Η εικόνα των αδέσποτων ζώων είναι θλιβερή και σίγουρα δεν θα ήθελες να έχεις κι εσύ ευθύνη στη διαιώνιση του φαινομένου.
Αν το παιδί σας φοβάται τα ζώα, μην ενισχύετε το φόβο του. Βοηθήστε το να το ξεπεράσει!
Τι είναι ζωοφοβία;
“Αν το παιδί νιώθει έντονο φόβο για κάτι που δεν θεωρείται επικίνδυνο, και ο φόβος αυτός έχει διάρκεια, ένταση και εκφράζεται με υπερβολικές αντιδράσεις, τότε μιλάμε για φοβία.
Η φοβία για τα ζώα (ζωοφοβία) είναι η πιο συνηθισμένη φοβία στην παιδική ηλικία και μπορεί να διαρκέσει για μια ολόκληρη ζωή, αν οι γονείς δεν βοηθήσουν το παιδί να την ξεπεράσει. Η πιο κλασική αντίδραση των παιδιών μπροστά στη θέα ενός ζώου είναι η φυγή, ενώ οι αντιδράσεις τους μπορεί να κυμαίνονται από μέτριο άγχος μέχρι και κρίση πανικού”, εξηγεί η Msc Αναπτυξιακή Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπεύτρια, Νατάσα Καραμολέγκου. Ποια είναι τα συμπτώματα;
“Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα περιλαμβάνουν: αύξηση των καρδιακών παλμών, αίσθημα αδιαθεσίας, δυσκολία στην αναπνοή, ζάλη, εφίδρωση, ξηροστομία, μειωμένη ικανότητα ακοής και όρασης και αδυναμία στα πόδια. Μόλις το φοβικό αντικείμενο (το ζώο) απομακρυνθεί από το οπτικό τους πεδίο, τότε τα παιδιά ηρεμούν και τα συμπτώματα εξαφανίζονται. Τα πιο πολλά παιδιά αντιλαμβάνονται ότι ο φόβος τους για ζώα μπορεί να είναι και αδικαιολόγητος, όμως νιώθουν ότι δεν μπορούν να τον ελέγξουν” λέει η κυρία Καραμολέγκου.
Τι την προκαλεί;
“Μια από τις πιο συνηθισμένες αιτίες για την ανάπτυξη ζωοφοβίας στα παιδιά είναι η οδυνηρή εμπειρία που έζησαν με ένα ζώο, όπως μια ξαφνική επίθεση ενός σκύλου, μια δυνατή δαγκωματιά, ένα βαθύ γρατζούνισμα γάτας, ένας εφιάλτης που περιελάμβανε άγρια ζώα και δεν συζητήθηκε ποτέ, ή ακόμη αν το παιδί βρέθηκε μάρτυρας μπροστά σε μια επίθεση σκύλων απέναντι σε γνωστό ή άγνωστο για εκείνο πρόσωπο. Ένας ακόμη σημαντικός παράγοντας για ανάπτυξη ζωοφοβίας στα παιδιά, είναι οι ίδιοι οι γονείς. Τα παιδιά, κατά κανόνα, υιοθετούν τις φοβίες των γονέων τους, οπότε αν εκείνοι φοβούνται τα ζώα, το σίγουρο είναι πως και τα παιδιά τους επίσης θα μάθουν να τα φοβούνται” εξηγεί η ψυχολόγος.
Πως να το αντιμετωπίσεις;
“Χρειάζονται ειδικοί χειρισμοί για να βοηθήσουμε ένα παιδί να ξεπεράσει τη φοβία του προς τα ζώα. Δεν πρέπει να πιέζεται το παιδί να έρθει αντιμέτωπο με ένα ζώο, γιατί αυτό θα επιδεινώσει το άγχος του και θα εδραιώσει τη φοβία. Η επαφή πρέπει να γίνεται σταδιακά και μέχρι εκεί που το παιδί αντέχει την παρουσία του ζώου. Καλό είναι να προτιμούνται ζώα που είναι μικρότερα από τα παιδιά, τόσο στο μέγεθος όσο και στην ηλικία. Οι ζωγραφιές και τα παραμύθια είναι μια καλή προσέγγιση για τα παιδιά. Ακόμη, πολύ βοηθητικό είναι να παρατηρούν τα παιδιά τους γονείς να ασχολούνται με τα ζώα, να τα χαϊδεύουν, να παίζουν μαζί τους, να τα ταΐζουν. Αυτό λειτουργεί ως μοντέλο μίμησης για το παιδί και μπορεί να το βοηθήσει. Αν το παιδί συνεχίσει να φοβάται τα ζώα και αυτό αποκτήσει τη μορφή νεύρωσης, ή της γενίκευσης της φοβίας για όλα τα ζώα, τότε οι γονείς καλό είναι να απευθυνθούν σε κάποιον ειδικό” καταλήγει η κυρία Καραμολέγκου.
Για την αναδημοσίευση -xtremyst- shortlink:http://wp.me/sPn6Y-6245
mitera
3 Ιουλίου, 2010 5:49 μμ
Μπραβο για τη αναδημοσιευση Xtremyst!
Πολυ μεγαλη κουβεντα και πολυ μεγαλυτερη η αποφαση να παρει καποιος ενα κατοικιδιο!
Εχοντας εμπειρια απο το δικο μου παιδι το οποιο ηθελε απεγνωσμενα ενα σκυλι,περασαν σχεδον δυο χρονια κουβεντας , επισκεψη σε κτηνιατρο,να μας δωσει τα φωτα του,επισκεψη σε πετ σοπ, για να δει και να καταλαβει γιατι δεν πρεπει να αγορασουμε ενα ζωο απο κει, ερευνα στο ιντερνετ κι αλλα πολλα,μεχρι τελικα ν’αλλαξει γνωμη για χασκυ που ηθελε και να μου φερει στο τελος ενα αδεσποτο!
Οποιος τελικα το παρει αποφαση,εχει ενα καινουργιο μελος στην οικογενεια που πρεπει να το φροντιζει και δεν μπορει να ζησει χωρις αυτο!
Βεβαια ολα μεσα σε λογικα πλαισια και οχι υπερβολης .Ενα ζωο δεν το περνουμε για να του φοραμε παπουτσακια και ρουχαλακια αλλα γιατι αυτα που εχει να προσφερει στα παιδια μας (αγαπη και αφοσιωση), ειναι αναντικαταστατα!
Ειδικα στη ψυχοσυνθεση των μοναχοπαιδων ειναι ακομα μεγαλυτερη η προσφορα τους!
Τωρα το θεμα της απωλειας του ζωου,δεν θελω ουτε να το σκεφτομαι!!!!
Οσο για το τι ρατσα θα σου πετυχει το αδεσποτο ειναι ενα αλλο ζητημα.Το δικο μας, προεκυψε σχεδον κυνηγοσκυλο και πολυ λυπαμαι που μεσα στη πολη δεν εχει την δυνατοτητα να εκτονωθει οσο θα επρεπε, τρεχοντας!Παντα εχω στο μυαλο μου τη σκεψη, αν τελικα θα ηταν καλυτερα για αυτο να ζει στην εξοχη και να φυλαει προβατα!Σκεψη βεβαια που οταν την εκφραζω εισπρατω βλεμματα «μισους»! 🙂
xtremyst
3 Ιουλίου, 2010 6:57 μμ
Δυστυχώς η απερισκεψία κάποιων που παίρνουν ενα κατοικίδιο σαν αξεσουάρ ή σαν παιχνιδάκι για να μην γκρινιάζει το παιδί εχει ως αποτέλεσμα να τα παρατάνε μετα στους δρόμους επειδη τα βαρέθηκαν ή επειδη κατάλαβαν οτι δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους.
Πολλά μπράβο για την υπεύθυνη στάση σας αλλα και στο παιδί που επέλεξε να υιοθετήσει ενα αδεσποτάκι. Καταλαβαίνω τον προβληματισμό για το σχεδόν κυνηγόσκυλο … σε κάθε περίπτωση το σκυλάκι σας είναι πολύ τυχερό που υιοθετήθηκε και ξέφυγε απο τους δρόμους και εχει τωρα για συντροφιά ανθρώπους που το νοιάζονται και το αγαπούν
Γιανκα
3 Ιουλίου, 2010 9:14 μμ
Ακριβως με αυτη την λογικη την απερισκεπτη υιοθετησαμε ενα κοκερακι πριν απο 16 χρονια.Καποιος το αγορασε δωρο στο παιδι του για τα γενεθλια του απο καταστημα και μεσα σε 2 μηνες ηταν ετοιμη να αφησουν το κουταβακι στο δρομο….
βρεθηκε στα χερια της μικρης κορης μας ζησαμε μαζι 15 χρονια…εφυγε πριν ενα χρονο απο γεραματα…
Αυτα που εδωσε αυτο το σκυλι σε συναισθηματα και διαπαιδαγωγηση ηταν πολυ περισσοτερα απο αυτα που δωσαμε εμεις….
αν και ειμασταν εντελως απροετοιμαστοι για την παρουσια του,με υπευθυνοτητα ομως και πολυ αγαπη βρηκαμε τον κωδικα συμβιωσης με την Δαφνη και μας
λειπει ακομη…
Ναι λοιπον να παρετε κατοικιδιο με ευθυνη και συνεπεια ομως…..
Τις ευχες μου για το μωρακι σου anton555
να σου ζησει:) 🙂
anle
4 Ιουλίου, 2010 12:15 πμ
Ax kokeraki einai to ritaki mou.. to prwto mou skuli.. megalos erwtas.. thn exw san adelfh mou.. an mou pathei kati tha trelathw.. den exw dei pio eksupno skuli.. exei nevra, brizei , lupatai, zhlevei agapaei moularwnei kai otan ths milas einai les kai katalabainei ta panta..Th latrevw!
xtremyst
4 Ιουλίου, 2010 12:23 πμ
μήπως σπούδαζες Θεσ/νίκη;
anle
4 Ιουλίου, 2010 12:25 πμ
hmouna gia ena xrono sto biologiko alla to 99.. meta katebhka athens.. alla den eixa to ritaki totenes..
xtremyst
4 Ιουλίου, 2010 12:27 πμ
α οκ, υπήρχε μια συντρόφισσα στη Θεσ/νίκη που είχε ενα απίστευτο κοκεράκι και την έλεγε ρίτα 🙂
anle
4 Ιουλίου, 2010 12:31 πμ
😀 to alter ego ths ritogas mou !
xtremyst
4 Ιουλίου, 2010 12:33 πμ
χεχεχεχεχε
tolos
3 Ιουλίου, 2010 7:31 μμ
…Να πάρω ή να μην πάρω στο παιδί μου κατοικίδιο;…
——————————————————————
Mε μια πιο ελαφρά παραλλαγή (και καρδία), το ερώτημα του σύγχρονου νεοέλληνα είναι : Να πάρω ή να μην πάρω γυναίκα για το σπίτι μου (που σε λίγο δεν θά’χει κιόλας)
tolos
3 Ιουλίου, 2010 7:32 μμ
Να πάρω ή να μην πάρω ιχ;
Να πάω ή να μην πάω Μύκονο;
Να πιώ φραπέ ή φρεντοτσίνο;
΄Ολα αυτά τα εναγώνια ερωτήματα προς «κρίσης» (;).
xtremyst
3 Ιουλίου, 2010 7:36 μμ
σε λίγο όπως το πάει ο ΓΑΠ το ερώτημα θα είναι να πάρω ή να μην πάρω σκυλοτροφή για μεσημεριανό; (και δεν θα εχεις καν σκύλο)
tolos
3 Ιουλίου, 2010 7:34 μμ
Τώρα όμως που έχουν αρχίσει να σφίγγουν οι κώλοι και η αδικία, πολλοί τείνουν να το δουν αλλιώς το όλο θέμα
Λέτε να είχε δίκιο ο Μαρξ, που έλεγε ότι οι οικονομικές σχέσεις διαμορφώνουν και τις κοινωνικές;
΄Ιδωμεν
tolos
3 Ιουλίου, 2010 7:35 μμ
Καμμιά φορά όμως, από το πολύ το …ίδωμεν επέρχεται και το χέζομεν (λόγω της πολύ υπομονής).
tolos
3 Ιουλίου, 2010 7:37 μμ
Για όσους δε βαστιούνται
tolos
3 Ιουλίου, 2010 7:39 μμ
Τώρα όσο για το θέμα : «κατοικίδια», λείπουν από το μπλογκ παρόμοιες θεματικές. ΄Οπως και για τα παιδιά, για τις μητέρες, για τις γυναίκες, κ.ά.
anton555
3 Ιουλίου, 2010 7:44 μμ
Το παιδι μου ειναι 6 μηνων. Ο σκυλος μου 7 χρονων. Ειναι υπεροχος ο συνδυασμος…
xtremyst
3 Ιουλίου, 2010 7:45 μμ
🙂 🙂 🙂
tolos
3 Ιουλίου, 2010 7:51 μμ
Να σου ζήσει anton555 το παιδί (και ο σκύλος φυσικά)
anton555
3 Ιουλίου, 2010 8:23 μμ
Ευχαριστω πολυ.
Eddie
3 Ιουλίου, 2010 8:32 μμ
κ από μένα τις καλύτερες ευχές 🙂
anle
4 Ιουλίου, 2010 12:09 πμ
na sou zhsoun 😀
xtremyst
4 Ιουλίου, 2010 1:08 πμ
να σου ζήσει φίλε anton 🙂
καληνύχτα σε όλους
anton555
4 Ιουλίου, 2010 1:23 πμ
Ευχαριστω και παλι.
tolos
3 Ιουλίου, 2010 7:51 μμ
Εγώ όμως, πότε θα γίνω πατέρας;
Προ ή μετά επανάστασης;
Eddie
3 Ιουλίου, 2010 8:28 μμ
τη Σούλα να ρωτήσεις φιλαράκο 😉
tolos
3 Ιουλίου, 2010 10:17 μμ
Προσωπικά θέλω να υιοθετήσω έναν αλιγάτορα
Μπορεί να με βοηθήσει κάποιος;
tolos
3 Ιουλίου, 2010 10:17 μμ
Αν ξέρει να μου δίνει και το πόδι (την ουρά έστω), τότε ακόμη καλύτερα
xtremyst
3 Ιουλίου, 2010 10:20 μμ
Αν ξέρει να μου δίνει και το πόδι
……………………………………………………………………………..
ο αλιγάτορας είναι πιο πιθανό να σου δώσει το πόδι σου… ελαφρώς μασημένο, παρά το δικό του 🙂
tolos
3 Ιουλίου, 2010 10:19 μμ
κι επειδή μια πλευρά του εαυτού μου είναι φιλοζωική…
tolos
3 Ιουλίου, 2010 10:20 μμ
I wanna be your dog
tolos
3 Ιουλίου, 2010 10:20 μμ
tolos
3 Ιουλίου, 2010 10:23 μμ
tolos
3 Ιουλίου, 2010 10:24 μμ
η παρέα των λύκων
tolos
3 Ιουλίου, 2010 10:25 μμ
tolos
3 Ιουλίου, 2010 10:29 μμ
tolos
3 Ιουλίου, 2010 10:30 μμ
tolos
3 Ιουλίου, 2010 10:31 μμ
tolos
3 Ιουλίου, 2010 10:32 μμ
mitera
3 Ιουλίου, 2010 10:51 μμ
καλομελετα κι ερχετε!
Ο πρωτος που θα τις φαει ο εν λογω κυριος!!!
mitera
3 Ιουλίου, 2010 10:54 μμ
ζητω συγνωμη που μολυνω το θερντ για τα ζωακια,με τη φατσα του!!
tolos
3 Ιουλίου, 2010 10:57 μμ
τα ζωάκια ξέρουν. Εμείς δε θέλουμε να μάθουμε
xtremyst
3 Ιουλίου, 2010 10:57 μμ
μην ανησυχείτε, το ποστ είναι εμβολιασμένο και αποπαρασιτωμένο. Για τον Αδωνι πάλι συνίσταται ενα αντιλυσσικό και γρήγορα 😛 …
mitera
3 Ιουλίου, 2010 11:03 μμ
καιρος να αποπαρασιτωθει και η Βουλη!!
🙂
xtremyst
3 Ιουλίου, 2010 11:04 μμ
προς το παρόν ψεκάζουν έξω απο τη βουλή αλλα που θα πάει, εχει ο καιρός γυρίσματα 🙂
tolos
3 Ιουλίου, 2010 10:36 μμ
Ποιός έχει την καρδιά λιονταριού και το μυαλό αλεπούς;
Σε ποιόν ο άνεμος της ελευθερίας ανακατώνει τα μαλλιά του;
Ποιός το μαχαίρι έχει και ποιός το πεπόνι;
tolos
3 Ιουλίου, 2010 10:37 μμ
tolos
3 Ιουλίου, 2010 10:39 μμ
Αγώνας μέχρις εσχάτων
Μέχρι το τέλος
Δε θα τους περάσει!!!
tolos
3 Ιουλίου, 2010 10:40 μμ
xtremyst
3 Ιουλίου, 2010 10:41 μμ
xtremyst
3 Ιουλίου, 2010 10:42 μμ
apatris nuxteris, oi nuxterides den exoune patrida
5 Ιουλίου, 2010 5:55 μμ
bre ti den prolabaaa…
😦 😦 😦
den peirazei ta akouw…twra!!! 😉
xtremyst
5 Ιουλίου, 2010 5:59 μμ
εεεεμμμμ ετσι είναι, όποιος λείπει το διημερο, χανει ολα τα καλά 🙂
ελπιζω τουλάχιστον να περασες καλά
apatris nuxteris, oi nuxterides den exoune patrida
5 Ιουλίου, 2010 6:08 μμ
kale poio…diimero…
monoimero mallon… 🙄
ektos an metraei gia…ekdromi kai to live sto…marousi! xixi 😀 😀 😀
kali sunexeia 🙂
xtremyst
5 Ιουλίου, 2010 6:10 μμ
γιατι λίγο το’χεις το μονοήμερο; Κατσε να πω στον ΓΑΠ να τα κοψει και αυτά μπας και αρχισετε να τα εκτιματε 😛
καλή συνέχεια 🙂
tolos
3 Ιουλίου, 2010 10:44 μμ
tolos
3 Ιουλίου, 2010 10:47 μμ
Tην αλλη φορά δε θα πάμε στη βουλή, αλλά στα σπίτια των πολιτικών και των πλουσίων
tolos
3 Ιουλίου, 2010 10:50 μμ
tolos
3 Ιουλίου, 2010 10:54 μμ
Ποιός έχει το μαχαίρι και ποιός το πεπόνι;
Ποιός την καρδιά λιονταριού έχει και το μυαλό αλεπούς;
mitera
3 Ιουλίου, 2010 10:57 μμ
επανερχομαι στη ταξη, με κατι πιο ανθρωπινο…..εναν λυκο!!
tolos
3 Ιουλίου, 2010 10:59 μμ
Οι Beautiful People σας πλησιάζουν
xtremyst
3 Ιουλίου, 2010 11:00 μμ
tolos
3 Ιουλίου, 2010 11:00 μμ
Είμαστε πολλοί
Θα γίνουμε ακόμη περισσότεροι
xtremyst
3 Ιουλίου, 2010 11:03 μμ
αν εννοείς στο thread χλωμό το κόβω, ενεκα το σαββατόβραδο
tolos
3 Ιουλίου, 2010 11:07 μμ
New Unique Visitors (sxoliastes xwris synora)
Yesterday: 543
30 day average: 585
Record: 1,283 on June 30, 2010
tolos
3 Ιουλίου, 2010 11:08 μμ
🙂
tolos
3 Ιουλίου, 2010 11:09 μμ
΄Οσο για τις στρατιές της νύχτας …
tolos
3 Ιουλίου, 2010 11:03 μμ
MITSARAS
4 Ιουλίου, 2010 4:55 μμ
Εγώ πάντως αυτόν τον λύκο γουστάρω να ακούω να…ουρλιάζει:
koula
4 Ιουλίου, 2010 5:04 μμ
.. and you just wanna have your way.. and you can’t do that to me..
😉
MITSARAS
4 Ιουλίου, 2010 5:12 μμ
😛
koula
4 Ιουλίου, 2010 5:28 μμ
tolos
3 Ιουλίου, 2010 11:03 μμ
xtremyst
3 Ιουλίου, 2010 11:11 μμ
ξέμεινα απο λυκοτράγουδα, να ρίξω ενα για τίγρεις;
loophole
3 Ιουλίου, 2010 11:26 μμ
mitera
3 Ιουλίου, 2010 11:36 μμ
γιατι οχι, ολα τα ζωακια εχουν τη χαρη τους!
loophole
3 Ιουλίου, 2010 11:44 μμ
Συμφωνώ, όλα τα ζωάκια έχουν τη χάρη τους… κι όλοι εμείς οι δακοκτόνοι είμαστε δολοφόνοι..
mitera
3 Ιουλίου, 2010 11:13 μμ
loophole
3 Ιουλίου, 2010 11:16 μμ
loophole
3 Ιουλίου, 2010 11:23 μμ
και κάπως σαν απάντηση…
katadyomenh
4 Ιουλίου, 2010 5:38 πμ
‘Ενα από τα λατρεμένα μου…
Είναι δώδεκα η ώρα, είναι η ώρα των τρελών
κάπου θα σε συναντήσω, κάπου θα σε βρω
στα κελιά τους οι άνθρωποι, ύπνο κάνουν ελαφρό
είναι ελεύθεροι οι δρόμοι για κυνηγητό
είναι δώδεκα η ώρα, είναι η ώρα των τρελών
βραχνό γέλιο αν ακούσεις, κλείσε το ρολό
λύκε, λύκε μου, καλέ μου
λύκε, λύκε μου είσαι εδώ
βγαίνω από τη φωλιά μου και σε κυνηγώ
λύκε, λύκε μου, καλέ μου
λύκε, λύκε μου είσαι εδώ
είσαι η μόνη μου ελπίδα και σ ακολουθώ
όμορφο μου προβατάκι τι γυρεύεις μες στο δρόμο
είμαστε όλοι μπερδεμένοι στο δικό του νόμο
Δόντια βγάζουνε τα αστέρια,
νύχια φύτρωσαν στους δρόμους,
ξέφρενη η νύχτα παίζει
κλέφτες και αστυνόμους
όταν πέφτει το σκοτάδι βγαίνει ο λύκος στην πλατεία
στη χαμένη πολιτεία και ζητά τροφή
κλειδωμένα είναι τα αρνάκια, ζαχαρένιο το κλειδί
κάτι απόμερα παγκάκια, θάμνοι και σιωπή
λύκε, λύκε μου, καλέ μου
λύκε, λύκε μου είσαι εκεί
είναι η άγρια πλευρά σου που με συγκινεί
Είναι δώδεκα η ώρα, είναι η ώρα των τρελών
όπου ανθίζει το σκοτάδι, όπου ανθίζει το σκοτάδι
Είναι δώδεκα η ώρα, είναι η ώρα των τρελών
κάπου θα σε συναντήσω, κάπου θα σε βρω
katadyomenh
4 Ιουλίου, 2010 5:39 πμ
Όπου ανθίζει το σκοτάδι… όπου ανθίζει το σκοτάααααααδι…
xtremyst
3 Ιουλίου, 2010 11:22 μμ
mitera
3 Ιουλίου, 2010 11:26 μμ
tolos
3 Ιουλίου, 2010 11:38 μμ
xtremyst
3 Ιουλίου, 2010 11:50 μμ
Αφου είμαστε σε thread για τα ζωάκια, ενα κομμάτι απο τους Goldfinger, μια μπάντα ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη γυρω απο το ζήτημα των δικαιωμάτων των ζώων… Καλή λευτεριά σε όλους μας, δίποδα και τετράποδα
loophole
3 Ιουλίου, 2010 11:51 μμ
loophole
3 Ιουλίου, 2010 11:56 μμ
Και μια και μιλάμε για ζωάκια, κάνα γλάρο θα δούμε φέτος? Άντε να δούμε…
χαιρετώ
xtremyst
4 Ιουλίου, 2010 12:04 πμ
καληνύχτα loophole
mitera
4 Ιουλίου, 2010 12:31 πμ
kαληνυχτα loophole 🙂
τελικα « χανεσαι» στο γιουτιουμπι!!
Τι ελιες ,τι Αφρικες, τι γλαροι…….
katadyomenh
4 Ιουλίου, 2010 5:42 πμ
Back Door Man
4 Ιουλίου, 2010 12:03 πμ
Καλησπέρα
katadyomenh
4 Ιουλίου, 2010 5:46 πμ
Γειά σου BDM!
Back Door Man
4 Ιουλίου, 2010 2:59 μμ
Εγώ καλησπερίζω στις 12, εσύ χαιρετας στις 6 το πρωι…
Toυς θυμάσαι αυτούς; (Μην πεις τους θυμάμαι, θα καρφωθείς. Πες τους έχω ακουστά, τα μακρυνά 80’s ήμουν αγέννητη…)
koula
4 Ιουλίου, 2010 3:05 μμ
tzizoys kryst..
ti trabousan kai aytoi oi tragoudistes..
oute xoreytries na htan..
Back Door Man
4 Ιουλίου, 2010 3:17 μμ
Ηello koula. Eίναι αυτό που λέμε
«Τι τραβαμε κι εμεις οι χορευτριες…»
koula
4 Ιουλίου, 2010 3:19 μμ
😀
nice avatar.. 😛
δε διακρινω.. ειναι .. χορευτρια?
Back Door Man
4 Ιουλίου, 2010 4:01 μμ
Thanks. Είναι αυτό
(Η κιτρινίλα στο σωβρακάκι είναι μέρος του σχεδίου…)
mitera
4 Ιουλίου, 2010 4:03 μμ
δικο σου το σχεδιο bdm;;;;;
mitera
4 Ιουλίου, 2010 4:06 μμ
γραψε λαθος τωρα προσεξα το ονομα1 🙂
http://www.gdargaud.net/Humor/ReiserAirports.html
Back Door Man
4 Ιουλίου, 2010 4:15 μμ
To σχέδιο είναι φυσικά του reiser «το μεγάλο ρεμάλι»
http://www.sarantakos.com/asteia/reiser/reiserel.htm
koula
4 Ιουλίου, 2010 4:14 μμ
χαχαχααχχαχαααχ
αλλά γιατι δεν ειναι εγχρωμο στο αβαταρ? το επελεξες ετσι? ή λογοκριθηκε απο το wordpress??
Back Door Man
4 Ιουλίου, 2010 4:19 μμ
Tώρα ψάχνοντας να στο δείξω το βρήκα και έγχρωμο, το άλλαξα τώρα…
(Η λεπτομέρεια έχει σημασία…)
koula
4 Ιουλίου, 2010 4:21 μμ
🙂
να περιμενεις ομως.. του παιρνει λιγο χρονο μεχρι να ενημερωθει (το αβαταρ)…
λες να αντεξει?.. ή θα δουμε καμια κιτρινιλα? 😛
Back Door Man
4 Ιουλίου, 2010 4:29 μμ
Μα ακριβώς επειδη δεν γουστάρει τους περιορισμούς είναι φίλος της κιτρινίλας…
Eddie
4 Ιουλίου, 2010 4:39 μμ
σ’ αρεσουν τα κομιξ βλεπω… 🙂
Ετσι εξηγείται πως καταλαβες το αβατάρ μου 😉
anle
4 Ιουλίου, 2010 12:08 πμ
Egw pali skeftomai na kanw kana mwro na xei to skulaki mou parea :P.. Den uparxei periptwsh to paidi mou na mh megalwsei me katoikidio.. ektos to oti exw loksa de nomizw oti uparxei kalutero mathima se ena paidi apo to na agapaei kai na sevetai ena plasma toso diforetiko apo afto kai pio «adunamo». Einai mathima zwhs kai sigoura se kanei kalutero anthrwpo
ξσβρoς
4 Ιουλίου, 2010 1:14 μμ
εμείς έχουμε το μωρό και θα θέλαμε σκύλο, αλλά πως να τον στριμώξεις στο συνηθισμένο διαμέρισμα των 90-100 τμ; για την ώρα τον σκύλο τον κάνω εγώ και ο γιος μου κάνει το γατάκι, στο τέλος με δαγκώνει με τα …δύο δοντάκια που έχει και «νιαουρίζει» θριαμβευτικά…!
xtremyst
4 Ιουλίου, 2010 1:20 μμ
να σου ζήσει φίλε μου 🙂
ξσβρoς
4 Ιουλίου, 2010 2:29 μμ
σε ευχαριστώ φίλε xtremyst! και από μένα παρόμοιες ευχές!!
anle
4 Ιουλίου, 2010 2:14 μμ
na sou zhsei to mikro!! Afth ti stigmh menw se ena diamerisma 38 tm egw o suntrofos mou kai to skuli mas!! To thema den einai o xwros 90tm einai mia xara!! To thema einai an exete xrono na to frontizete na to bgazete suxna voltes kai na parete apofash oti eina mia zwoula kai oti mporei na arrwsthsei na xtuphsei na na na kai afto tha exei kopo kai oikonomiko kostos(otan emeine paraluth h rita mou ekana ena 7mhno na bgw estw kai gia kafe.. ta xame skasei ola se giatrous, alla xalali perpathse :D). An eisai ok me afta tote pare zwo akoma kai me 90 tm an oxi akoma kai 1000 na exeis to zwaki de tha einai eftuxismeno. An kai eipame ena zwaki panta einai kalo gia ton.. gatouli sou 😀 (fantazomai eikona me ta duo dontakia kai me pianei h krish.. pote tha ginw mana ❤ )
ξσβρoς
4 Ιουλίου, 2010 2:40 μμ
anle
ξέχασα να πω ότι είναι και …τσαφούλης
τώρα έχουμε μια γρατσουνιά στη μύτη, για να κόψουμε δε τα νυχάκια γίνεται μάχη…
προσωπικά μεγάλωσα σε μια οικογένεια που θεωρούσε αδύνατη τη συνύπαρξη δίποδων και τετράποδων κατοικίδιων, οπότε καταλαβαίνεις… αλλά που θα πάει, χθες είδα ένα πολύ παιχνιδιάρικο θηλυκό σκυλάκι στο σπίτι ενός φίλου και ζήλεψα, ήρθε αμέσως πάνω μου, ήταν σαν παιδάκι…
anle
4 Ιουλίου, 2010 2:45 μμ
agaph mou, de thelei kopsimo nuxiwn kai antidra sto katesthmeno kai sthn epibolh kanonwn ek twn anwthen :D!! oso gia ta skulia pou les eidika einai san mpempe.. to poso se agapane de de legetai.. se kanoun na esthanesai oti eisai …aksiolatreftos 😛
mitera
4 Ιουλίου, 2010 3:56 μμ
Ξεσβρος εγω θα σε συμβουλευα, αν το μωρο ειναι ακομα πολυ μικρο (να το χαιρεσε κιολας ) να κανεις λιγο υπομονη και να το βρεις αργοτερα το σκυλακι.
Οι απαιτησεις ενος μωρου ειναι παρα πολλες και η ευθυνη μεγαλη.Ειναι δυσκολο να φροντιζεις ταυτοχρονα ενα μωρο και την εκπαιδευση ενος ζωου(ειδικα αν δεν εχεις πολυ χρονο).Κι αν εχει χρονο η μαμα του μωρου θα ειναι λιγο αδικο γι’αυτη να τον μοιραζεται απ’το μωρο της . Ασε να ωρημασουν πρωτα οι συνθηκες και μετα το ξαναψαχνεις! 🙂
Αγαπω πολυ τα ζωα, αλλα τα παιδια οπως και να το κανουμε εχουν προτεραιοτητα!
exestremisst δεν διαφωνεις ε;;;; 🙂
xtremyst
4 Ιουλίου, 2010 4:04 μμ
οχι δεν θα διαφωνήσω, ενα σκυλί στο ίδιο σπίτι με ενα μωράκι δεν δημιουργεί κινδύνους για το παιδί αρκεί ο γονιός να ξέρει πως να διατηρήσει τις ισορροπίες και να διδάξει και στο μωρό αλλα και στο κατοικίδιο κάποιους κανόνες που πρέπει να τηρηθούν για να είναι ομαλή αυτη η συμβίωση. Αυτό σημαίνει οτι πρέπει να εχεις αρκετό χρόνο και υπομονή και να είσαι 100% σίγουρος πως μπορείς να τα καταφέρεις. Αν θέλεις ρίξε μια ματιά ξεσβουρε και εδώ : http://www.interpet.gr/nea/recent_2003/cover_111203.htm
ξσβρος
4 Ιουλίου, 2010 4:35 μμ
σε ευχαριστώ xtremyst, διάβασα πριν λίγο και τα σχόλιά σου στο tvxs σχετικά με την πρωτοβουλία, όπου κάποιοι (όχι όλοι) γκρινιάζουν χωρίς λόγο και άλλοι με λόγο…
xtremyst
4 Ιουλίου, 2010 4:51 μμ
απλά μου εκανε εντύπωση η ταχύτητα με την οποία κάποιοι εσπευσαν να καταδικάσουν αυτη την πρωτοβουλία διαβάζοντας ενα αρθρο 10 γραμμών, χωρις να ξερουν καλά καλά τι λέει και τι προτείνει… ας περιμένουμε τουλάχιστον να δούμε τι θα ειπωθεί στην εκδήλωση που εχει προγραμματιστεί…
ξσβρος
4 Ιουλίου, 2010 4:50 μμ
πάρα πολύ ενδιαφέρον άρθρο.
προσπαθώ να φανταστώ μια παραλλαγή, δλδ το μικρό παιδί – με την επίβλεψη των γονιών – να γίνεται ο αρχηγός στα μάτια του σκυλιού.
ξσβρος
4 Ιουλίου, 2010 4:08 μμ
κάπως έτσι θα γίνει… γιατί δεν έχει ωριμάσει ακόμα η σκέψη για σκυλάκι. έχω και τα λουλούδια, αν πάρουμε και σκύλο η γυναίκα μου θα με χωρίσει …. στα σίγουρα!
ελπίζω σε ένα όνειρο θερινής νυκτός ότι το επόμενο (δικό μας: πρώτη φαντασία) σπίτι θα έχει λέει και κήπο (δεύτερη φαντασία) για να βγάζουμε όλα μας τα απωθημένα: φύση, παιχνίδι, κατοικίδια (όχι για να μένουν, αλλά για να ξεφεύγουν)
μητέρα να χαίρεσαι και τα δικά σου μωρέλλια!
mitera
4 Ιουλίου, 2010 4:38 μμ
νασαι καλα ξεσβρος !!!
Καπως ετσι το φανταζεσαι; 🙂
ξσβρος
4 Ιουλίου, 2010 4:46 μμ
αν γινότανε… είμαι πολύ προσγειωμένος… και μια πατουχιά χώμα, που λέει ο λόγος, θα τη θεωρούσα θείο δώρο!
anton555
4 Ιουλίου, 2010 10:06 μμ
Να σου ζησει φιλε…
xtremyst
4 Ιουλίου, 2010 12:12 πμ
🙂 🙂 🙂
xtremyst
4 Ιουλίου, 2010 12:20 πμ
καλησπερα backdoorman και anle:)
θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου anle, είναι πολύ καλό για ενα παιδί να μεγαλώνει με ενα κατοικίδιο, θα μάθει να αγαπάει, να νοιάζεται και θα εχει δίπλα του εναν πιστό φίλο 🙂
anle
4 Ιουλίου, 2010 12:22 πμ
😀
mitera
4 Ιουλίου, 2010 1:03 πμ
Anton555 πολλες ευχες κι απο μενα για το μωρακι σου! :)!
Ενα μωρο παντος ειναι οτι καλυτερο μπορει να συμβει στη ζωη ενος ανθρωπου.Το συνειστω ανεπιφυλακτα!
Καληνυχτα σε ολους!
Ευλάμπιος Ταπερνίδης
4 Ιουλίου, 2010 7:29 πμ
Στο σπίτι μας το μόνο κατοικίδιο είναι η γαμάτη αράχνη μας που τη λέμε «Κεραυνούλα» γιατί αυτό είναι το είδος της.
Είναι θηλυκιά και ζει πίσω από τη τηλεόραση. Πριν κανα δύμηνο την έβγαλα στο μπαλκόνι για να την ελευθερώσω αλλά μετά από δυο βδομάδες ήταν πάλι πίσω από τη τηλεόραση.
Τρέχει σα λαγός και κυρίως πηδάει σα καγκουρό. Άμα τη πλησιάσεις και τη δεις από κοντά, σταματά, σε κοιτά και αρχίζει να σου δείχνει τα σαγόνια της…»Τι κοιτά ρε;».
Αν ήξερα πώς να βάλω φωτογραφία θα σας έβαζα να τη καμαρώσετε.
Ερώτηση: τι πρέπει να κάνω για να ανεβάσω άρθρο;
Eddie
4 Ιουλίου, 2010 8:29 πμ
Kαλημερα Ταπερνιδη.
Μπορεις να στειλεις το αρθρο σου στο mail του blog
sxoliastesxwrissynora@gmail.com και το ανεβαζουμε εμεις.
🙂
DrAluca
4 Ιουλίου, 2010 3:35 μμ
Μαν πολυ ομορφη συγκενρωση γνωσεων για τα κατοικιδια φιλαρακια.
Για να ξερουμε και να επιλεγουμε συνειδητα…
Χαμογελατε…
iconology2009
4 Ιουλίου, 2010 4:46 μμ
Ποτέ σκυλιά σε διαμερίσματα. Το ξέρω ότι μοιάζει λίγο ταξική η άποψη μου αλλά το σκυλί δεν είναι γιά να ζεί στον περιορισμένο χώρο ακόμη και ενός μεγάλου διαμερίσματος-ακόμα και το μικρόσωμο σκυλί.Το σκυλί έχει ζωτική ανάγκη τον ανοιχτό χώρο και εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να τον διεκδικήσει αν το θελήσει-η γάτα μ’ενα σάλτο την έχει κάνει κανονικά!
Σκυλί μόνο αν το σπίτι είναι σπίτι με κήπο και δυνατότητα πρόσβασης άμεσης στον ελεύθερο ανοιχτό χώρο. Εξάλλου οι κοινωνικές συνθήκες κάνουν πολύ δύσκολη-έως αδύνατη πολλές φορές -την συμβίωση σκυλιών με ανθρώπους, ειδικά σε πολυκατοικίες και γίνονται αφορμές γιά ομηρικούς καυγάδες με συνανθρώπους μας, που ενδεχομένως να μην είναι όλοι τους εχθρικά διακείμενοι απέναντι στα ζώα. Και αυτό γιατί το σκυλί θα γαυγίσει ακόμα και αν τόχεις μάθει να το ελέγχεις. Αυτή γενικά είναι μιά παράμετρος που δεν πρέπει να αγνοηθεί.
Φυσικά όλα αυτά λέγονται πρωτίστως γιά τα ίδια τα σκυλιά, που κυριολεκτικά ασφυκτιούν στον περιορισμένο και περίκλειστο χώρο των διαμερισμάτων. Τα περισσότερα απο αυτά είναι μελαγχολικά όταν βρίσκονται μέσα στο διαμέρισμα.Οταν λοιπόν παίρνουμε ένα ζώο διαμορφώνουμε μιά σχέση αμφοτεροβαρή, το οποίο σημαίνει ότι παίρνουμε υπόψη μας και τον ψυχισμό του ζώου που θα υιοθετήσουμε. Τα υπόλοιπα τάπατε μιά χαρά και θα συμφωνήσω κι εγώ ότι η συμβίωση με ένα ζώο δημιουργεί μιά απίθανη αλισθηση υπευθυνότητας στο παιδί που γιά πρώτη φορά στη ζωή του-ειδικά αν είναι μοναχοπαίδι και δεν έχει κάποιο μικρότερο αδελφάκι-καλείται να ασκήσει τον υπεύθυνο ρόλο της προστασίας ενός αδύνατου όντος. Είναι μεγάλος ρόλος αυτός και το προετοιμάζει ιδανικά στην άσκηση του του ρόλου του γονιού αργότερα.
xtremyst
4 Ιουλίου, 2010 5:34 μμ
η καλύτερη λύση είναι τα σκυλιά να ζουν σε αυλή και οσο το δυνατόν να μπορούν ελεύθερα να τρεχουν, να σκάβουν, να μυρίζουν κλπ. Αυτη θα ήταν η ιδεατή κατάσταση. Δυστυχώς όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική σήμερα. Χιλιάδες αδέσποτα στους δρόμους, λιμοκτονούν, κινδυνεύουν απο αυτοκίνητα και φόλες, δεχονται τα χτυπήματα ασυνείδητων δίποδων…
Γι’αυτό πιστεύω πως σήμερα αν μπορεί κάποιος να υιοθετήσει ενα σκυλάκι απο το δρόμο ή κάποιο καταφύγιο και να το πάρει στο σπίτι του, ακόμα και αν είναι ενα διαμέρισμα, θα βοηθήσει πάρα πολύ. Φυσικά θα πρέπει να εχει υποψη του ολες τις ανάγκες που εχει ο νέος του φίλος και να το βγάζει τακτικά βολτα, να παίζει μαζί του και να το φροντίζει ετσι όπως πρέπει.
loophole
4 Ιουλίου, 2010 5:46 μμ
Εγώ γενικά διαφωνώ με την αντίληψη «ποτέ σκυλιά στα διαμερίσματα». Ο σκύλος δεν είναι γάτα, η βασική του ανάγκη είναι η συντροφικότητα και η επικοινωνία. Οπότε ακόμα και το μεγαλύτερο σκυλί μπορεί να ζήσει ακόμα και στο μικρότερο διαμέρισμα. Άμα πάρεις έναν σκύλο και τον αφήσεις σε μια τεράστια έκταση μόνο του με χιλιάδες πράγματα να κάνει και πηγαίνεις μόνο και τον ταΐζεις θα είναι δυστυχισμένος. Οπότε δεν είναι ο χώρος το πρόβλημα αλλά η διαθεσιμότητα του καθενός. Γιατί είπαμε να ζήσει στο διαμέρισμα όχι όμως να φυλακιστεί. Αν δεν μπορεί κάποιος να ικανοποιήσει τις ανάγκες του καλύτερα να μην πάρει.
anle
4 Ιουλίου, 2010 7:52 μμ
diafwnw.. ta skulia basikh tous anagh einai h suntrofikothta. Ama tous dineis thn aparaithth bolta tous gia na ektonothoun einai eksairetika eftuxismena se diamerisma. Opws eipe kai o loophole to skuli ama to exeis se 1000 stremata kai mono tha einai dustuxismeno.. Einai koinwniko on kai to a kai to wmega einai na einai me thn agelh tou (sthn prokeimenh periptwsh emeis). O suntrofos mou eixe akribws thn idia apopsh me esena.. meta apo plush egefalou (e entaksei kai ligo priksimo orxewn :P) uiothethsame ena adespoto.. rwta ton twra an exei thn idia apopsh.. Bebaia to mikro prepei na phgainei tis boltes tou, exoume periorisei eksodous pou den to pernoume mazi gia na mh menei mono, egw pernw douleia sto spiti gia na fugw pio nwris(exw afth th dunatothta eftuxws) klp klp.. To oti to skuli den einai eftuxismeno sto diamerisma den isxuei kai apotrepei kai anthrwpous pou theloun skulia na paroun, pou opws leei kai o xtremyst einai polu shmantiko me tosa adepota.. Oso gia tis grinies se polukatoikia.. sumfwna me ton nomo 3170|2003 «Προκειμένου για πολυκατοικίες (αποτελούμενες από δύο διαμερίσματα και άνω) επιτρέπεται επίσης η διατήρηση ενός σκύλου και μιας γάτας ή δύο σκύλων ή δύο γατών σε κάθε διαμέρισμα ακόμα και εκεί που ο κανονισμός της πολυκατοικίας απαγορεύει τη διατήρηση τέτοιων ζώων, με την προϋπόθεση ότι τα ζώα αυτά διατηρούνται στο ίδιο διαμέρισμα όπου διαμένει ο ιδιοκτήτης και δεν παραμένουν μόνιμα στις βεράντες του διαμερίσματος.»
😀 😀
anle
4 Ιουλίου, 2010 8:04 μμ
dld koita aggelies gia adespota..
http://www.adespoto.gr/index.php?option=com_sobi2&catid=12&Itemid=55
ama de kapoios niwthei tupseis gia diamerisma alla kata ta alla exei xrono diathesh kai agaph as parei adespoto me kapoia anaphria pou outws h allws mono se diamerisma zei.. h kapoio megalutero zwo pou den exei elpida na brei oikogeneia kai pou zei kairo se ena kloubi px
katy
4 Ιουλίου, 2010 9:04 μμ
«Οι γάτες είναι πιο έξυπνες από τα σκυλιά. Είδατε ποτέ οχτώ γάτες να τραβάνε ένα
έλκηθρο στο χιόνι;»
Jeff Valdez Αμερικανός Κωμικός, Συγγραφέας, Παραγωγός.
Υ.Γ. xtremyst E Ξ Α Ι Ρ Ε Τ Ι Κ Ο το κείμενο που αναδημοσίευσες!
Δεν είναι, δυστυχώς, αυτονόητη η αγάπη που πρέπει να έχουν οι άνθρωποι για τα ζώα.
Συγχαρητήρια για αυτή την πλευρά του χαρακτήρα σου!
xtremyst
4 Ιουλίου, 2010 9:19 μμ
Σ’ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια katy 🙂
Οι γάτες παίζει να είναι πιο εξυπνες, πιο ανεξάρτητες, πιο ισχυρές προσωπικότητες αλλα προσωπικά θα προτιμήσω εναν χαζοχαρούμενο, ατσούμπαλο, σαλιάρη σκύλο 🙂
anle
4 Ιουλίου, 2010 9:53 μμ
egw den diakrinw.. exw kai apo ta duo kai einai eftuxia.. eidika o sunduasmos tous kai pws epikoinwnoun einai monadikos
a kai h katy mou thumise to hmerologio gatas skulou. 😀
Diary of a Dog – Diary of a Cat
EXCERPTS FROM A DOG’S DIARY
Day number 180
8:00 am – OH BOY! DOG FOOD! MY FAVORITE!
9:30 am – OH BOY! A CAR RIDE! MY FAVORITE!
9:40 am – OH BOY! A WALK! MY FAVORITE!
10:30 am – OH BOY! A CAR RIDE! MY FAVORITE!
11:30 am – OH BOY! DOG FOOD! MY FAVORITE!
12:00 noon – OH BOY! THE KIDS! MY FAVORITE!
1:00 pm – OH BOY! THE YARD! MY FAVORITE!
4:00 pm – OH BOY! THE KIDS! MY FAVORITE!
5:00 PM – OH BOY! DOG FOOD! MY FAVORITE!
5:30 PM – OH BOY! MOM! MY FAVORITE!
Day number 181
8:00 am – OH BOY! DOG FOOD! MY FAVORITE!
9:30 am – OH BOY! A CAR RIDE! MY FAVORITE!
9:40 am – OH BOY! A WALK! MY FAVORITE!
10:30 am – OH BOY! A CAR RIDE! MY FAVORITE!
11:30 am – OH BOY! DOG FOOD! MY FAVORITE!
12:00 noon – OH BOY! THE KIDS! MY FAVORITE!
1:00 pm – OH BOY! THE YARD! MY FAVORITE!
4:00 pm – OH BOY! THE KIDS! MY FAVORITE!
5:00 PM – OH BOY! DOG FOOD! MY FAVORITE!
5:30 PM – OH BOY! MOM! MY FAVORITE!
Day number 182
8:00 am – OH BOY! DOG FOOD! MY FAVORITE!
9:30 am – OH BOY! A CAR RIDE! MY FAVORITE!
9:40 am – OH BOY! A WALK! MY FAVORITE!
EXCERPTS FROM A CAT’S DIARY
DAY 752 – My captors continue to taunt me with bizarre little dangling objects. They dine lavishly on fresh meat, while I am forced to eat dry cereal. The only thing that keeps me going is the hope of escape, and the mild satisfaction I get from ruining the occasional piece of furniture. Tomorrow I may eat another houseplant.
DAY 761 – Today my attempt to kill my captors by weaving around their feet while they were walking almost succeeded, must try this at the top of the stairs. In an attempt to disgust and repulse these vile oppressors, I once again induced myself to vomit on their favorite chair … must try this on their bed.
DAY 765 – Decapitated a mouse and brought them the headless body, in attempt to make them aware of what I am capable of, and to try to strike fear into their hearts. They only cooed and condescended about what a good little cat I was…Hmmm. Not working according to plan.
DAY 768 – I am finally aware of how sadistic they are. For no good reason I was chosen for the water torture. This time however it included a burning foamy chemical called «shampoo.» What sick minds could invent such a liquid. My only consolation is the piece of thumb still stuck between my teeth.
DAY 771 – There was some sort of gathering of their accomplices. I was placed in solitary throughout the event. However, I could hear the noise and smell the foul odor of the glass tubes they call «beer». More importantly I overheard that my confinement was due to MY power of «allergies.» Must learn what this is and how to use it to my advantage.
DAY 774 – I am convinced the other captives are flunkies and maybe snitches. The dog is routinely released and seems more than happy to return. He is obviously a half-wit. The bird on the other hand has got to be an informant, and speaks with them regularly. I am certain he reports my every move. Due to his current placement in the metal room his safety is assured. But I can wait, it is only a matter of time…
xtremyst
4 Ιουλίου, 2010 10:00 μμ
χεχεχεχεχε τέλειο!!!
ολα τα ζωα τα θεωρώ τέλεια, για διαφορετικούς λόγους το καθένα, απλά μάλλον είμαι αυτο που λέμε… a dog person…
anle
4 Ιουλίου, 2010 10:05 μμ
😀 einai ta skulia h xara ths zwhs.. kinoumena antikatathluptika ta lew 🙂 Alla kai oi gates.. h periergeia tous kai oi staseis pou pernoun ston upno tous se kanei na thes na tis xazeveis olh mera.. O sunduasmos de monadikos.. de tha ksexasw th sugxwremenh th gata mou pou anebaine psila kai erixne antikeimena st skuloumpia gia na paizoun!!! mafia!
lotea
4 Ιουλίου, 2010 10:16 μμ
Έτσι έτσι ! Οι γάτες είναι οι καλύτερες!
anton555
4 Ιουλίου, 2010 10:23 μμ
Οι αδεσποτες γατες ειναι οι καλυτερες!
anle
4 Ιουλίου, 2010 10:25 μμ
hehehehehe teleio!!
anton555
4 Ιουλίου, 2010 10:10 μμ
Ο τεραστιος Howlin Wolf…
anton555
4 Ιουλίου, 2010 10:26 μμ
Ωχ αυτο επαιξε…
anton555
4 Ιουλίου, 2010 10:15 μμ
Cat scratch fever.Μια διασκευαρα των motorhead στο κλασικο του Ted Nudgent
anton555
4 Ιουλίου, 2010 10:21 μμ
Οχι ακριβως κατοικιδιο
μανικάκος
4 Ιουλίου, 2010 10:29 μμ
…εγω το κατοικιδιο το εχω…
μωρο να παρω ή….;;;;;
anton555
4 Ιουλίου, 2010 10:31 μμ
Χα χα ο Lemmy!Και τα γερακια ειναι υπεροχα ζωα…Ειδικα αν κανουν τσαρκες στο διαστημα…
Eddie
5 Ιουλίου, 2010 2:32 πμ
++++++
Τεράστια τίμια μπάντα!
anton555
4 Ιουλίου, 2010 10:45 μμ
Καλα ,αφου λειπουν ολοι,να βαλω κι ενα για τα παιδια και να την κανω.
Τεραστιος βιολονιστας…
xtremyst
4 Ιουλίου, 2010 10:49 μμ
εντελώς άσχετο αλλα μόλις έπεσα σε αυτό το βίντεο και δεν μπορώ να το κρατήσω μόνο για τον εαυτό μου. ΑΦΟΙ Χαιτίδη στο κανάλι του Λεβέντη…
(… κατέληξα να τρολάρω στην ίδια μου την ανάρτηση…)
lotea
4 Ιουλίου, 2010 11:11 μμ
Μπλιαξ :Ρ
xtremyst
4 Ιουλίου, 2010 11:16 μμ
μα σας παρακαλώ σεβασμό στον καλλιτέχνη και στην κάλτσα του 🙂
Στα σχόλια του βίντεο διάβασα οτι τραγουδάνε σε ταβέρνα και οταν παίζουν την κάλτσα την κάνουν και περατζάδα απο τα τραπέζια… τωρα ναι, μπορούμε να πούμε όλοι μαζι με ενα στομα μια φωνή μπλιαξ!!!! :p
anle
4 Ιουλίου, 2010 11:44 μμ
mou xei kolhhsei to utubi kai den paizei.. tuxaio? de nomizw 😛
xtremyst
5 Ιουλίου, 2010 12:15 πμ
μην το κακολογείς, σε προστατεύει 🙂
Eddie
5 Ιουλίου, 2010 2:24 πμ
χαχαχαχα!
τρελλή καλτιά λέμε!!! 😆
anle
5 Ιουλίου, 2010 11:20 πμ
A kai mias kai eimaste kai dhmosio bhyma tsekarete afto.. o anthrwpos leei einai sxedon se kakh katastash apo thn taraxh tou.. An kserete kati h an kserete kapoion pou kserei na timwrithei opoios to kane.. Dld poso aupefere afto to plasmataki kai poso tha menoun terata san kai afta atimwrhta?? Nomos yparxei allla h koinwnia akoma ta kaluptei..
http://www.adespoto.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=1011%3A2010-07-05-09-10-30&catid=35%3Anews&Itemid=67%3B
xtremyst
5 Ιουλίου, 2010 1:24 μμ
😦
anle
5 Ιουλίου, 2010 1:30 μμ
😦 😦
Panoszp
5 Ιουλίου, 2010 7:24 μμ
Πολύ καλό άρθρο και συγχαρητήρια.
Θα ήθελα να προσθέσω πως ότι και να αποφασιστεί από την οικογένεια, πρέπει να υπάρξει συζήτηση και με κτηνίατρο που θα δώσει στους ενδιαφερόμενους την εικόνα του κατοικίδιου στα επόμενα χρόνια (αυτό ισχύει κυρίως για τα σκυλιά των οποίων η ανάπτυξη και οι εκ γενετής ασθένειες ή προδιαθέσεις αποτελούν πρόβλημα συνήθως, που οδηγεί στην εγκατάλειψή τους).
Αν ενδιαφέρεστε για υιοθεσία κατοικιδίου, κάντε μία βόλτα σε ένα κτηνιατρείο κοντά σας. Πολύ πιθανό να έχουν βρει κάποια τα οποία χαρίζουν. Και προτιμήστε τα κουταβάκια που χωρίς εσάς δεν θα επιβιώσουν ούτε στο κτηνιατρείο.
Και πάλι μπράβο.
xtremyst
5 Ιουλίου, 2010 7:44 μμ
πολύ σωστό!!! Η κουβεντα με κτηνιατρο είναι πολύ σημαντική.
Lilian
8 Μαρτίου, 2015 10:38 πμ
Ρε παιδιά θέλω να πάρω χάμστερ και δεν ξέρω πως να πείσω την μαμά μου της έχω δείξει όλες τις θετικές ιστοσελίδες αλλά τίποτα μου λέει ότι είμαι ανεύθηνη. Τι άλλο να κάνω???
xtremyst
8 Μαρτίου, 2015 12:13 μμ
Τις περισσότερες φορές οι γονείς φοβούνται οτι ο ενθουσιασμός θα ξεφουσκώσει και οτι θα μείνουν στο τέλος να φροντίζουν το κατοικίδιο που πήρε κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας. Υποθέτω μπορείς να δοκιμάσεις να την πείσεις οτι δεν θα συμβεί κάτι τετοιο με το να δείξεις οτι είσαι υπεύθυνη σε άλλα πραγματα. και οτι δεν θα φορτωθεί ακόμη μια ευθύνη 😉
Lilian
8 Μαρτίου, 2015 4:35 μμ
Καλά ευχαριστώ πολύ!!!