Με αφορμή τη λειτουργία του νέου δελφινάριου στο Αττικό Πάρκο στα Σπάτα, φιλοζωικές οργανώσεις έστειλαν επιστολή διαμαρτυρίας στους αρμόδιους φορείς, ζητώντας τους να σταματήσουν τη λειτουργία του και να μη δώσουν άδεια για τη διεξαγωγή παραστάσεων. Επίσης ζητούν από τους αρμόδιους φορείς να αναθεωρήσουν τη θέση τους σχετικά με τις επισκέψεις σχολείων σε ζωολογικούς κήπους και ενυδρεία.
«Πολλοί λίγοι άνθρωποι βλέπουν την αιχμαλωσία ως πρόβλημα» λέει ο O’Barry εκπαιδευτής του Flipper ο οποίος όταν πέθανε στα χέρια του η Κάθυ, ένα από τα δελφίνια που έπαιζε τον Flipper, κατάλαβε ότι είναι λάθος να κρατάμε αιχμάλωτα τα δελφίνια και αφιέρωσε τη ζωή του στην προστασία τους. «Τα δελφίνια δείχνουν να γελούν, η μουσική παίζει, ο ήλιος λάμπει, όλοι φαίνεται να περνούν καλά. Αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι έτσι».
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο αρχείο Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΕΛΦΙΝΑΡΙΑ το οποίο μπορείτε να κατεβάσετε απο το παρακάτω link:
http://www.box.net/shared/2xu9z5op4d
Ακολουθεί το Δελτίο Τύπου:
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
10.06.10
Για χιλιάδες χρόνια, τα δελφίνια έχουν αποτελέσει θέμα ιστορικών αναφορών πολλών λαών ξεκινώντας από τη Μινωική Κρήτη μέχρι σήμερα. Τις τελευταίες δεκαετίες, η αναπτυγμένη νοημοσύνη τους, η κοινωνικότητά τους, η πολύπλοκη μεταξύ τους επικοινωνία, ο αλτρουϊσμός τους, η κοινωνική τους συμπεριφορά έχουν αποτελέσει αντικείμενο πολυάριθμων μελετών.
Τα δελφίνια είναι θηλαστικά και έχουν αναπτυγμένη νοημοσύνη, έντονη προσωπικότητα, συνείδηση, συναισθήματα, μνήμη, αισθάνονται πόνο, χρησιμοποιούν εργαλεία, έχουν περίπλοκες διανοητικές και συναισθηματικές δυνατότητες, πολυσύνθετο εγκέφαλο, σκέφτονται για το μέλλον, αναγνωρίζουν τον εαυτό τους στον καθρέπτη, επιλέγουν τις κινήσεις τους, δημιουργούν ισχυρούς δεσμούς με άλλα άτομα του είδους τους και έχουν κοινωνική συνοχή.
Εδώ και κάποιο διάστημα, το Αττικό Πάρκο φιλοξενεί δελφίνια και θαλάσσια λιοντάρια με σκοπό την έκθεση των ζώων αυτών αλλά και τη διεξαγωγή παραστάσεων για το κοινό. Μάλιστα, έχει ανακοινωθεί ότι οι παραστάσεις θα ξεκινήσουν μέσα στις επόμενες μέρες.
Διαμαρτυρόμαστε έντονα για την αιχμαλωσία αυτών των ζώων και οποιαδήποτε χρήση τους σε παραστάσεις. Οι τσιμεντένιες δεξαμενές νερού δεν καλύπτουν με τίποτε τις ανάγκες των ζώων. Είναι άδεια κλουβιά χωρίς κανένα ενδιαφέρον για τα ζώα, γεγονός που τους προκαλεί στρες, επιθετικότητα και ανία. Δημιουργούνται πληγές στο δέρμα των ζώων από τις χημικές ουσίες στο νερό και την έκθεση στον ήλιο. Σε φυσικές συνθήκες, τα δελφίνια περνούν μόνο 10% του χρόνου τους στην επιφάνεια του νερού, ενώ στις τεχνητές δεξαμενές είναι αναγκασμένα να περνούν ένα μεγάλο μέρος του χρόνου τους στην επιφάνεια του νερού, γεγονός που προκαλεί προβλήματα στην υγεία τους. Στο φυσικό περιβάλλον τα δελφίνια καλύπτουν μέχρι και 40 μίλια την ημέρα, γεγονός που κάνει οποιαδήποτε κλειστή εγκατάσταση τρομακτικά μικρή. Σε συνθήκες αιχμαλωσίας, τα ζώα είναι επιρρεπή σε ασθένειες και συνεχή ψυχολογική πίεση. Μειώνεται ο μέσος όρος ζωής και η ποιότητα της ζωής τους υποβαθμίζεται σε μεγάλο βαθμό.
Η παρουσία δελφινιών και θαλάσσιων λιονταριών σε ζωολογικούς κήπους και ενυδρεία διαιωνίζει την ιδέα ότι η αιχμαλωσία των ζώων είναι επιτρεπτή για τη δική μας ψυχαγωγία. Μάλιστα, η παρουσία τους είναι αντίθετη με οποιοδήποτε επικαλούμενο «εκπαιδευτικό» χαρακτήρα, καθώς τα ζώα βρίσκονται σε κατάσταση αιχμαλωσίας.
Ο Rick O’ Barry, ο διάσημος εκπαιδευτής δελφινιών είπε:
“Ο θάνατος του Flipper με έκανε να καταλάβω ότι τα δελφίνια δεν πρέπει να βρίσκονται σε αιχμαλωσία” και αφιέρωσε τη ζωή του στην προστασία τους.
Καλούμε την πολιτεία να σταματήσει τη «φιλοξενία» των δελφινιών και θαλάσσιων λιονταριών στο Αττικό Πάρκο και να υποχρεώσει την επιστροφή τους, να σταματήσει τη χρήση τους για αναπαραγωγή, γεγονός το οποίο θα εδραιώσει την παρουσία τους στο συγκεκριμένο πάρκο, και να μην δώσει οποιαδήποτε άδεια για τη διεξαγωγή παραστάσεων με ζώα.
Επίσης, καλούμε τους αρμόδιους φορείς να αναθεωρήσουν τις θέσεις τους σχετικά με τις επισκέψεις σχολείων σε ζωολογικούς κήπους και ενυδρεία. Στον 21ο αιώνα με τόσο εξελιγμένη τεχνολογία, υπάρχουν άπειροι τρόποι για να γνωρίσουμε τα ζώα και να μάθουμε για τη ζωή τους. Όσοι πραγματικά ενδιαφέρονται για την ευημερία των ζώων θα πρέπει να βοηθήσουν για τη διατήρηση του φυσικού τους περιβάλλοντος και να στηρίξουν τις οργανώσεις που αγωνίζονται για τα ζώα και το περιβάλλον.
Η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΖΩΟΦΙΛΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ
Παρακαλούμε στείλτε επιστολή διαμαρτυρίας (μπορείτε να χρησιμοποιήστε αυτή που ακολουθεί) στους αρμόδιους φορείς ώστε να αποτρέψουμε την λειτουργία του.
H ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Θέμα: Διαμαρτυρία για τη λειτουργία του δελφινάριου στο Αττικό Πάρκο
Σας γράφω για να εκφράσω την έντονη αντίθεσή μου σχετικά με τη λειτουργία του δελφινάριου στο Αττικό Πάρκο στα Σπάτα.
Τα δελφινάρια όπως όλοι καταλαβαίνουμε, δεν μπορούν να προσφέρουν το χώρο, τα κοινωνικά δίκτυα και τις φυσικές συνθήκες που χρειάζονται τα ζώα, με αποτέλεσμα να υποφέρουν, να εξαντλούνται από τις συνθήκες αιχμαλωσίας και να πεθαίνουν πρόωρα.
Τα ποσοστά θνησιμότητας και η αφύσικη συμπεριφορά των αιχμάλωτων δελφινιών, αποδεικνύουν ότι η έλλειψη διέγερσης τους προκαλεί τρομερό στρες. Το κολύμπι αδιάκοπα σε κύκλους είναι μία μόνο ένδειξη της πλήξης και του ψυχολογικού άγχους. Οι επιστήμονες που μελετούν την υψηλή νοημοσύνη των δελφινιών, ισχυρίζονται ότι τα δελφίνια είναι τα δεύτερα πιο έξυπνα πλάσματα στον κόσμο μετά τον άνθρωπο, και θεωρούν ηθικά απαράδεκτο να τα φυλακίζουμε σε ψυχαγωγικά πάρκα.
Ζητάμε από την πολιτεία να παρέμβει ώστε να διακοπεί η λειτουργία του δελφινάριου και να σταματήσει η παραπλάνηση του κοινού σχετικά με την εκπαιδευτική και θεραπευτική του αξία, που σκοπό έχει να δικαιολογήσει την αιχμαλωσία των ζώων.
Η Dr Betsy Smith μία από τους ιδρυτές της δελφινοθεραπείας, δηλώνει: «Στο επίκεντρο όλων αυτών των προγραμμάτων θεραπείας είναι η εκμετάλλευση ευάλωτων ατόμων και ευάλωτων δελφινιών.»
Η Dr. Lori Marino επίσης αναφέρει ότι «δεν υπάρχει κανένα αδιάσειστο στοιχείο μέχρι σήμερα που να αποδεικνύει ότι οι ζωολογικοί κήποι και τα ενυδρεία προωθούν αλλαγή στάσης ή ότι εκπαιδεύουν τους επισκέπτες, παρά τους ισχυρισμούς για το αντίθετο».
Παρακαλούμε για τις ενέργειές σας με σκοπό την άμεση διακοπή της λειτουργίας του.
Καλούμε επίσης την πολιτεία να επανεξετάσει τις επισκέψεις σχολείων σε τέτοια πάρκα και ζωολογικούς κήπους, καθώς αποδεικνύεται ότι δεν έχουν κανένα εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Η πλειοψηφία των ζώων σε αιχμαλωσία που χρησιμοποιούνται σε τέτοιου είδους παραστάσεις, προσφέρουν περισσότερο διασκέδαση στους θεατές και ελάχιστες πληροφορίες σχετικά με την καταγωγή, τη βιολογία, την οικολογία και τη διατήρηση των ζώων, εμφανίζοντάς τα σε αφύσικες συνθήκες να κάνουν κόλπα για το κοινό. Αντί να παρέχουν εκπαίδευση, τα προγράμματα αυτά διδάσκουν το κοινό ότι είναι αποδεκτό να κρατάμε άγρια ζώα σε αιχμαλωσία για τη δική μας διασκέδαση.
Με εκτίμηση…
και στείλτε την στις παρακάτω διευθύνσεις:
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
grammateia@gryp.minenv.gr,
grammateia@gryf.minenv.gr,ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, Υπουργός
Άννα Διαμαντοπούλου: anna@diamantopoulou.gr
Υφυπουργοί
Ιωάννης Πανάρετος: deputy_minister_contact@ypepth.gr
Ειδική γραμματεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης
egr@ypepth.gr
Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
info@minagric.gr
Υπουργός
Κατερίνα Μπατζελή:kbatz@otenet.gr
Υφυπουργός
Μιχάλης Καρχιμάκης:karximakis@parliament.gr
xtremyst
19 Ιουνίου, 2010 5:29 μμ
Ανέβασα και στο scribd το κείμενο «Η αλήθεια για τα δελφινάρια» για ακόμη πιο εύκολη προσβαση.Μπορείτε να πατήσετε την επιλογή fullscreen ή ζουμ για να μη βγάλετε τα μάτια σας 🙂
Oblivion
19 Ιουνίου, 2010 6:16 μμ
Υπάρχει και το φοβερό( απ΄ότι έχω ακούσει) ντοκιμαντέρ , το The Cove, που δείχνει πόσο καλά περνάνε τα δελφίνια,μέχρι να καταλήξουν σε γυάλινα μπουκαλάκια για να αρωματίζονται οι «κυρίες».Δεν το έχω δει, επειδή ξέρω ότι περιέχει σκηνές που δεν θα ήθελα να δω.Απλά το αναφέρω.
Καλησπέρα!
risinggalaxy
19 Ιουνίου, 2010 6:27 μμ
αν καταφερεις να το δεις θα σου αφησει μια πολυ περιεργη γευση στο στομα.. αλλα ουτως η αλλως μετα το Αουσβιτς και τη Χιροσιμα γενικα νομιζω οτι τα ειδαμε ολα..η σχεδον ολα… παντως το ντοκυμαντερ ειναι συνταρακτικο το λιγοτερο..
loophole
19 Ιουνίου, 2010 6:33 μμ
Εγώ δεν κατάφερα να το δω όλο. Και δεν έχω λόγια να το περιγράψω επίσης. Αλλά είναι απ’ τις λίγες φορές που βλέποντας και μάλιστα όχι απροετοίμαστος, έκλαιγα.
Oblivion
19 Ιουνίου, 2010 7:17 μμ
@risinggalaxy&loophole
Ευχαριστώ αλλά δεν θα πάρω!Τελευταία φορά που είδα κάτι σχετικά με κακοποίηση ζώων,ήταν στο γαμημένο δελτίο του ευαγγελάτου, πριν 7-8 χρόνια(πήγαινα γυμνάσιο) που ένας πεζοναύτης από την USA(από που αλλού νάταν..) είχε δέσει ένα σκυλάκι, ένα σχοινί σε κάθε άκρο, με τέτοιο τρόπο ώστε η κοιλιά του να είναι εκτεθειμένη.Και έκανε εξάσκηση με μαχαίρι πάνω του.Θυμάμαι ήταν η πρώτη φορά που έβρισα παναγία και χρηστό, ενώ δεν μπόρεσα να κρατήσω τα δάκρυα μου…Τα ουρλιαχτά του σκυλιού ακόμα με στοιχειώνουν..(σ0βαρά..).
ΌΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΜΗΝ ΤΟ ΔΕΙ.ΟΥΤΕ ΕΓΩ ΤΟ ΕΧΩ ΔΕΙ.
http://www.pare-dose.net/?p=157
xtremyst
19 Ιουνίου, 2010 6:53 μμ
μια πρόγευση:
Academy Award® Winner for Best Documentary of 2009, THE COVE follows an elite team of activists, filmmakers and freedivers as they embark on a covert mission to penetrate a remote and hidden cove in Taiji, Japan, shining a light on a dark and deadly secret. Utilizing state-of-the-art techniques, including hidden microphones and cameras in fake rocks, the team uncovers how this small seaside village serves as a horrifying microcosm of massive ecological crimes happening worldwide. The result is a provocative mix of investigative journalism, eco-adventure and arresting imagery, adding up to an unforgettable story that has inspired audiences worldwide to action.
THE COVE is directed by Louie Psihoyos and produced by Paula DuPré Pesmen and Fisher Stevens. The film is written by Mark Monroe. The executive producer is Jim Clark and the co-producer is Olivia Ahnemann. It will be released in Japan in June 2010.
Marx Factor
19 Ιουνίου, 2010 6:55 μμ
Και να σκεφτείς οτι υπάρχει μια «μοντέρνα» δήθεν άποψη που λέει οτι ολη αυτή η κουβέντα εναντιον του ιδρυματισμου των ζώων ειναι γιατι σκεφτόμαστε ανθρωποκεντρικά οτι δηλαδή επειδή εμάς μας πειράζει η φυλακή νομίζουμε οτι πειράζει και τα ζώα…ειχα γερό καυγά τις προάλλες με συντρόφισσα που μου ανέπτυσε αυτή την άποψη και σοβαρολογούσε…της απάντησα «τα λες αυτά επειδή σαν οικονομολόγος σκέφτεσαι χρησιμοθηρικά τα χόμπυ των ανθρώπων και νομίζεις οτι ολη η φύση έχει πλαστει για να υπηρετεί τις ανάγκες και επιθυμίες μας»….πολύ σωστή ανάρτηση εξτρέμιστ και το ιδιο συμβαίνει με πολλά θηλαστικά σε αιχμαλωσία..οπως τα Πάντα ας πουμε που ειναι σχεδόν αδύνατον να ζευγαρώσουν σε αιχμαλωσία….
Oblivion
19 Ιουνίου, 2010 7:22 μμ
Υπάρχει και μια άλλη επιχειρηματολογία, που λέει πως είναι οκ η αναλγησία που δείχνει ο άνθρωπος στα ζώα, με την αιτιολογία ότι και οι Όρκες πριν φάνε την φώκια ,την βασανίζουν, οι ύαινες τρώνε στην ουσία ζωντανή την λεία τους,και όχι όπως τα λιοντάρια που τα πνίγουν πρώτα, ο λευκός καρχαρίας σκοτώνει και μετά κάνει εμετό την λεία του (δηλαδή σκοτώνει για να σκοτώνει) και πάει λέγοντας.Τι να πεις.Η βλακεία είναι ανίκητη.Και η συντρόφισσά σου παίζει να σε νίκησε στο debate εκ πείρας, όπως λέει και το γνωστό ρητό…
xtremyst
19 Ιουνίου, 2010 7:39 μμ
κανενα μη ανθρώπινο ζωο δεν αιχμαλωτίζει άλλα ζωα κατω απο τοσο φρικτές συνθηκες, δεν εκμεταλεύεται συστηματικά άλλα ζωα τόσο αισχρά και δεν χρησιμοποιεί τόσο φρικιαστικές και εγκληματικές μεθόδους για να δολοφονήσει τοσο τεράστιο αριθμό ζωων. Δεν υπάρχει τίποτα φυσιολογικό σε ολα αυτα που κάνουμε εμείς οι άνθρωποι σε βάρος των άλλων ζώων
xtremyst
19 Ιουνίου, 2010 7:24 μμ
ειναι ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα εκμετάλευσης. Τα ζώα αυτά, όπως συμβαίνει και στο τσίρκο, χρησιμοποιούνται για να θησαυρίσουν κάποιοι επιχειρηματίες. Δεν είναι καθόλου ανθρωποκεντρικό να λές οτι αυτά τα ζωα βρίσκονται κατω απο συνθήκες αιχμαλωσίας, ζουν κατω απο πολύ επικίνδυνες συνήκες και κινδυνεύει η υγεία τους. Όπως πολύ χαρακτηριστικά αναφέρεται στην ανακοίνωση και στο κείμενο “Η αλήθεια για τα δελφινάρια”, τα δελφίνια υποφέρουν γιατι ζουν σε αφύσικες για αυτα συνθήκες, στρεσαρονται, γίνονται επιθετικά, αδυνατούν να αναπτύξουν τις συμπεριφορές που εχουν στο φυσικό περιβάλλον τους και αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας.
“Κανένα ενυδρείο, κανένα δελφινάριο όσο μεγάλο και να είναι, δε μπορεί να μιμηθεί έστω και στο ελάχιστο, τις συνθήκες στη θάλασσα, και κανένα δελφίνι που ζει σε ενυδρείο δε μπορεί να χαρακτηριστεί φυσιολογικό” Jacques Yves Cousteau
Οποιαδήποτε κάγκελα, είτε υλικά είτε αόρατα, που στέκουν ανάμεσα σε ενα ζωντανό ον και την ελευθερία του, είναι μια μεταδοτική διαστροφή που θέτει σε κίνδυνο τη διανοητική υγεία όλων όσων έρχονται σε επαφή με αυτά.
(Τομ Ρόμπινς – Αμάντα, το κορίτσι της γής)
Oblivion
19 Ιουνίου, 2010 7:42 μμ
Βασικά δεν διαφωνώ σε αυτά που λες.Αλλά για πιο σημείο των όσων είπα, έκανες την τοποθέτησή σου?:o
Είναι και τα τσίρκο, είναι και οι απαράδεκτες ταυρομαχίες(….), είναι και ο απάνθρωπος τρόπος που σφάζουμε τα ζώα που τρώμε…Δεν πιστεύω πως ο μόνος τρόπος για να φας ένα χοίρο,είναι να του τραβήξεις 9 (!!) βαριοπουλιές στο κεφάλι,γαμώ τα μυαλά που κουβαλάμε, θέλουμε να λεγόμαστε και ανώτερο είδος τρομάρα μας…
xtremyst
19 Ιουνίου, 2010 8:00 μμ
δεν διαφωνησα πουθενά μαζί σου φίλε μου, απλώς πρόσθεσα μερικές ακόμα σκέψεις.
xtremyst
19 Ιουνίου, 2010 8:07 μμ
θα το πάω όμως ενα βημα παραπερα και θα πω οτι κατα την ταπεινή μου άποψη δεν είναι θέμα μονο ο τρόπος που δολοφονούμε ενα ζωο -πχ εναν χοίρο δλδ ενα γουρουνάκι- για το κρέας του αλλα και το γιατί το δολοφονούμε εξαρχής. Δεν είναι αποδεκτό κατα τη γνώμη μου τη στιγμή που ο άνθρωπος μπορεί να ζει κανονικα ή και καλύτερα ακολουθώντας χορτοφαγική διατροφή. και η λογική μερικών «εγω τρωω κρεας γιατι μ’αρεσει» δεν δικαιολογεί τίποτα
Oblivion
19 Ιουνίου, 2010 8:25 μμ
xtremyst, αυτό που λες το έχω σκεφτεί αλλά το άφησα επιλεκτικά «απ΄έξω».Ένας γιατρός θα μπορούσε να μας τα πει καλύτερα εδώ γιατί ίσως το κρέας να είναι απαραίτητο σε μια ποσότητα.Και εγώ δυστυχώς,το λέω, είμαι κατ΄ εξοχήν κρεατοφάγος, προσπάθησα να το περιορίσω αλλά δεν:S.Το γεγονός ότι σκοτώνουμε για να τραφούμε είναι θεμιτό, μιας και είμαστε παμφάγα και λογικά το κρέας ίσως μας είναι απαραίτητο.Το θέμα είναι ότι σήμερα και ο τρόπος και ο ρυθμός που το κάνουμε έχει ξεφύγει.
xtremyst
19 Ιουνίου, 2010 8:38 μμ
Σεβαστό, αφου σε εχει απασχολήσει πάντως το θέμα, ρίξε αν θέλεις μια ματιά εδώ:
και εδώ :):
elsa
19 Ιουνίου, 2010 11:37 μμ
Ευχαριστούμε, xtremyst για την ανάρτηση. Είπαμε οτι θα τελειώναμε με τους ζωολογικούς κήπους (όπως αυτό η θλίψη στον Εθνικό κήπο) και μας προέκυψαν δελφινάρια! Να γράψουμε όλοι, να διαμαρτυρηθούμε!
Oblivion
20 Ιουνίου, 2010 12:13 μμ
Άντε γιατί πολύ μας τα πρήζουν τώρα τελευταία οι «καλλιτέχνες» με την τέχνη που δεν έχει όρια…
http://www.pare-dose.net/?p=138
tolos
3 Ιουλίου, 2010 7:45 μμ
ο vargas θέλει ένα χέρι ξύλο χωρίς όρια (καλλιτεχνικώς πάντα), καθώς μερικών η τέχνη είναι να ρίχνουν ξύλο (κι αυτό απαιτεί καλή τεχνική, αφαιρετηκότητα, εξυπνάδα-αντίληψη , κυρίως τα τελευταία)
tolos
3 Ιουλίου, 2010 7:46 μμ
και για νά’χουμε και καλό ερώτημα, εσύ Oblivion όταν τον είδες , γιατί δεν του πέταξες κανένα μπουκάλι (κατά λάθος πάντα);
Vegan
20 Ιουνίου, 2010 3:42 μμ
Όταν διαμαρτυρόμαστε για τα δελφίνια και λοιπά ζώα τα οποία συμπαθούμε ιδιαιτέρως λόγω «νοημοσύνης» καλό είναι να μην ξεχνάμε και τα υπόλοιπα όπως πολύ σωστά είπε ο xtremyst. Κότες, αγελάδες, γουρούνια κλπ βασανίζονται φυλακισμένα στα κλουβιά για λόγους όχι σοβαρότερους από ότι η ανάγκη για διασκέδαση με μια βόλτα στο πάρκο. Γιατρούς για το αν χρειαζόμαστε κρέας δεν νομίζω ότι χρειάζονται, εκατομμύρια άνθρωποι ζούνε χωρίς κρέας, πολλοί εκ των οποίων χωρίς κανένα ζωικό προϊόν και κανείς δεν έπαθε κάτι αποκλειστικά από αυτό. Είναι θέμα επιλογής και όχι ανάγκης.
ρεξ
3 Ιουλίου, 2010 7:11 μμ
όταν είναι για το χρήμα, δεν υπολογίζουν ούτε ανθρώπους ούτε ζώα.
xtremyst
3 Ιουλίου, 2010 7:14 μμ
έτσι είναι δυστυχώς… αλλα είτε πρόκειτε για ανθρωπους είτε για μη ανθρώπινα ζώα, εχει αποδειχτεί οτι η δική μας δράση μπορεί να τους χαλάσει τα σχέδια
tolos
3 Ιουλίου, 2010 7:47 μμ
Το μόνο σίγουρο