Ευρωπαίοι και Αμερικανοί αναλυτές ασκούν κριτική στα κυβερνητικά μέτρα και θεωρούν προτιμότερη την αναδιαπραγμάτευση του χρέους
Του Πετρου Παπακωνσταντινου-αναδημοσίευση απο iguana
Η κυβέρνηση δεν αμφισβητεί -πώς θα το μπορούσε, άλλωστε;- ότι τα μέτρα που ανακοίνωσε την περασμένη Κυριακή είναι εξοντωτικά και άδικα, αφού αφήνουν ανενόχλητους όσους λεηλάτησαν τον εθνικό πλούτο και στέλνουν τον λογαριασμό στη μη προνομιούχο πλειονότητα. Δεν αμφισβητεί καν ότι αποδέχεται τη συρρίκνωση της εθνικής κυριαρχίας – εξ ου και η πρωτοφανής παρότρυνση των συνδικαλιστών από τον υπεύθυνο πρωθυπουργό της χώρας να πάνε να παραπονεθούν απ’ ευθείας στο… ΔΝΤ! Η τελευταία γραμμή άμυνας είναι ότι «δεν υπάρχει άλλη λύση» και ότι το δίλημμα τίθεται ωμά: Είτε μέτρα τύπου «χημειοθεραπείας» (η ανατριχιαστική έκφραση προέρχεται από αρθρογράφο των Financial Times) είτε πτώχευση της Ελλάδας.
Να, όμως, που το εκφοβιστικό δίλημμα, το οποίο αναπαράγεται ευρέως στα καθ’ ημάς, δεν φαίνεται να πείθει τα εγκυρότερα εκ των ευρωπαϊκών ή των αμερικανικών μέσων ενημέρωσης. Αντιθέτως, γνωστοί αναλυτές, ένθεν και ένθεν του Ατλαντικού, αμφισβητούν τις πιθανότητες επιτυχίας των κυβερνητικών μέτρων και υποστηρίζουν ότι θα ήταν προτιμότερη ευθύς εξ αρχής η αναδιαπραγμάτευση του χρέους, ενώ μερίδα εξ αυτών θεωρεί αναπότρεπτη τη μονομερή στάση πληρωμών.
«Κόκκινη γραμμή»
Ο βρετανικός Guardia-ο οποίος υποστήριξε σ’ αυτές τις εκλογές το κεντρώο κόμμα των Φιλελευθέρων- δημοσίευσε την περασμένη Δευτέρα κύριο άρθρο υπό τον τίτλο «Ελλάδα: Η εναλλακτική λύση της στάσης πληρωμών». Από εκεί και το απόσπασμα:
«Ανεξάρτητα από το τι θα θυσιαστεί στη μεγάλη πυρκαγιά του δημόσιου τομέα, ανεξάρτητα από το ποιοι άλλοι θα κληθούν να υποφέρουν, ο πρωθυπουργός της χώρας κατέστησε σαφές χθες ότι μια ορισμένη ομάδα μπορεί να αισθάνεται ασφαλής: οι πιστωτές της. Μιλώντας στην τηλεόραση, ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν ανένδοτος: «Η εθνική κόκκινη γραμμή είναι να αποφύγουμε τη χρεοκοπία». Ετσι, λοιπόν, μια κατ’ όνομα σοσιαλιστική κυβέρνηση θα στείλει στα ύψη τον ΦΠΑ και θα αποδυθεί σε πόλεμο με τους δημοσίους υπαλλήλους της, καταργώντας θέσεις εργασίας, περικόπτοντας μισθούς και συντάξεις – κι όλα αυτά για να μη χαλάσει τη ζαχαρένια των αγορών ομολόγων».
Επειτα από αυτά, η σύνταξη του Guardiaεκτιμούσε: «Σε απελπιστικά δύσκολες καταστάσεις, το να κηρύξει κανείς στάση πληρωμών και να φεσώσει τους πιστωτές του μπορεί να αποτελεί καλύτερη επιλογή από το να προωθεί αδιανόητες περικοπές και να τίθεται σε εμπόλεμη κατάσταση με το εκλογικό σώμα». Στην ίδια εφημερίδα, ο ερευνητής Τζορτζ Ιρβιν, από το πανεπιστήμιο του Λονδίνου, έγραφε: «Στην πραγματικότητα, η Ελλάδα ασφαλώς και έχει εναλλακτική λύση. Αντί να υποταχθεί στους θηριώδεις όρους, που επιδεινώνουν την ύφεση και επιβάλλονται από Γερμανία και ΔΝΤ (…), θα μπορούσε να ακολουθήσει το παράδειγμα της Αργεντινής του 2001-02 και να κηρύξει στάση πληρωμών μεγάλου μέρους του χρέους της. Αυτό θα μπορούσε να συνοδευτεί από την εγκατάλειψη του ευρώ, την εισαγωγή μιας «νέας δραχμής» και την πιθανή υποτίμηση του νομίσματος κατά 50% ή και περισσότερο».
Αναφερόμενος σε όσους είχαν προβλέψει σεισμούς, λιμούς και καταποντισμούς μετά τη λαϊκή εξέγερση της Αργεντινής, που επέβαλε την αναδιαπραγμάτευση του χρέους, ο Ιρβιν σημειώνει: «Αντί γι’ αυτό, μετά τη στάση πληρωμών και την υποτίμηση του νομίσματος έναντι του δολαρίου, το ΑΕΠ (της Αργεντινής) αυξήθηκε με ετήσιο ρυθμό άνω του 8% την περίοδο 2002-07 (…). Ηδη, το 2005, η Αργεντινή διέθετε αρκετά αποθέματα ώστε να μπορέσει ο πρόεδρος Κίρτσνερ να αποπληρώσει το απομένον χρέος στο ΔΝΤ».
Κόστος μικρής διάρκειας
Τις εκτιμήσεις αυτές έρχεται να ενισχύσει και έκθεση του ίδιου του… ΔΝΤ! Στην εμπεριστατωμένη μελέτη τους υπό τον τίτλο «Το κόστος της μονομερούς στάσης πληρωμών», οι αναλυτές του ΔΝΤ, Εντουάρντο Μπόρενσταϊν και Ούγκο Πανίτσα συμπεραίνουν ότι «το οικονομικό κόστος είναι γενικά σημαντικό, αλλά μικρής διάρκειας. Η αξιοπιστία αυτών των χωρών στις διεθνείς αγορές, όπως μετριέται από τους οίκους αξιολόγησης και τα spreads, πέφτει, αλλά μόνο για βραχύ χρονικό διάστημα», της τάξης του ενός ή των δύο ετών!
Στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού, ο Νέλσον Σβαρτζ των New York Times εκτιμούσε ότι «η Ελλάδα είναι μόλις το πρώτο ντόμινο», καθώς θα ακολουθήσουν η Πορτογαλία, η Ισπανία και άλλες χώρες, και ότι το δάνειο των ΔΝΤ – Ε.Ε. «δεν έχει στόχο τη διάσωση της Ελλάδας, αλλά τη διάσωση του ευρώ». Την εκτίμηση αυτή συμμεριζόταν και ο Βόλφγκανγκ Μίνχαου στους Financial Times, κατά τον οποίο, όμως, η αναδιαπραγμάτευση του χρέους εξακολουθεί να είναι ζωτικά αναγκαία: «Κάποιας μορφής αναδιάρθρωση του χρέους θα αποδειχθεί τελικά αναγκαία, καθώς το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ θα αυξηθεί από 125%, που είναι σήμερα, σε 140-150% την περίοδο προσαρμογής. Απουσία αναδιάρθρωσης, η Ελλάδα θα μείνει στη λιτότητα, υποταγμένη και τσακισμένη».
Την απαισιοδοξία του για την αποτελεσματικότητα των σκληρών κυβερνητικών μέτρων εξέφρασε και ο Στίβεν Ερλάνγκερ των New York Times. «Υπάρχουν σοβαρά ερωτήματα για το κατά πόσον οι βαθιές περικοπές στους μισθούς και τα επιδόματα είναι πολιτικά βιώσιμες, μακροπρόθεσμα, καθώς ο αποπληθωρισμός θα καταστήσει αδύνατο τον απεγκλωβισμό της Ελλάδας από το χρέος (…). Ορισμένοι οικονομολόγοι μεγάλης επιρροής πιστεύουν ότι τα σκληρά μέτρα κινδυνεύουν (αντί να θεραπεύσουν) να σκοτώσουν τον ασθενή».
Αίφνης, ο Γάλλος οικονομολόγος Ζαν-Πολ Φιτουσί θεωρεί ότι «ο αποπληθωρισμός διογκώνει το άχθος του χρέους, κι αυτός ο φαύλος κύκλος μάς οδηγεί στην κόλαση». Οσο για το δάνειο των ΔΝΤ – Ε.Ε. θεωρεί ότι «πρόκειται απλώς για έμμεσο τρόπο επιδότησης των γερμανικών και γαλλικών τραπεζών», οι οποίες κρατούν στα χέρια τους το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους.
Ακόμη και Γερμανοί συντηρητικοί πολιτικοί είχαν ταχθεί, προτού ακόμη οριστικοποιηθεί η συμφωνία με τους δανειστές μας, υπέρ της αναπροσαρμογής του ελληνικού χρέους έτσι ώστε να πληρώσουν μέρος του κόστους οι γερμανικές τράπεζες, οι οποίες έχουν προεισπράξει υπέρογκα ποσά με τα τοκογλυφικά επιτόκια. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται και ο βουλευτής Νόρμπερτ Μπάρτε, υπεύθυνος προϋπολογισμού της κυβερνώσας Χριστιανικής Δημοκρατικής Ενωσης της Αγκελα Μέρκελ. Και μόνο το ελληνικό πολιτικό προσωπικό, στη μεγάλη του πλειονότητα, δεν τολμά καν να ψελλίσει τις λέξεις «επαναδιαπραγμάτευση του χρέους», ωσάν να επρόκειτο για το άκρον άωτο του πολιτικού εξτρεμισμού!
Shortlink: http://wp.me/pPn6Y-Sv
koula
11 Μαΐου, 2010 11:12 πμ
🙂
σαυράκι.. δε βάζεις και κάνα σορτ λινκ.. ?
να το προωθησουμε..
iguana
11 Μαΐου, 2010 11:18 πμ
Yavol!!! 😛
koula
11 Μαΐου, 2010 11:20 πμ
….
γερμανόσαυρος?? ..
Μρ.Μ
11 Μαΐου, 2010 1:22 μμ
αναδιαπραγμάτευση πάντως, συνεπάγεται δυσθεόρατα επιτόκια γιά … πάντα.
blueskies
11 Μαΐου, 2010 2:01 μμ
Όχι για πάντα, όχι για όλους. Αναδιαπραγμάτευση χρέους και στάση πληρωμώνπάει πακέτο με εκτεταμένη εθνικοποίηση Τραπεζών. Και δεύτερο όντως δεν υπάρχει άλλη επιλογή για την Ελλάδα. Η χουντική λύση του ΔΝΤ είναι έτσι κι αλλιώς αδιέξοδη.
mitera
11 Μαΐου, 2010 11:24 πμ
inguana παραθετω κι εγω την αναλυση ενος Αμερικανου οικονομικου αναλυτη.Καπου τοχω ξαναποσταρει αλλα το ξαναβαζω γιατι ειναι πολυ κατανοητο γι αυτους που δεν τα πανε καλα με τα οικονομικα.(βλεπε mitera)
γεια σου Κουλα! 🙂
Max Keiser παραχώρησε ακόμα μία συνέντευξη, στη δημοσιογράφο Έλεν Σκόπις στο Athens Intl Radio στις 23 Απριλίου, στην οποία εξηγεί επακριβώς το τι συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα, αλλά και τι πρόκειται να συμβεί από τα σχέδια των συνεργατών του ΔΝΤ και την οικονομική υποδούλωση της χώρας, βήμα προς βήμα. Ακολουθεί το κείμενο της συνέντευξης:
Δημοσιογράφος: Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου χαρακτήρισε το σχέδιο εξόδου από την κρίση ως άκρως απαραίτητο. Είπε ότι είναι απόλυτη ανάγκη, εθνική ανάγκη. Ισχύει αυτό κατά την άποψή σου;
Max Keiser: Κατ’ αρχάς θα πρέπει να τονίσω, Έλεν, ότι τα γεγονότα, όπως αυτά εξελίχτηκαν τους τελευταίους μήνες, ήταν σύμφωνα με το σενάριο που είχα περιγράψει εδώ και αρκετό καιρό. Πριν από αρκετούς μήνες σου είχα πει ακριβώς τι θα συμβεί, ότι δηλαδή το ΔΝΤ θα προσφέρει στους Έλληνες ένα πακέτο διάσωσης αν και εφόσον εκείνοι το θελήσουν. Και ενώ με το ένα χέρι θα προσφέρει στους Έλληνες αυτό το πακέτο, η αγορά ομολόγων, που ελέγχεται από τα hedge funds, θα καταστρέψει τη ελληνική αγορά ομολόγων, θα τιμωρήσει -την ώρα του «μαστιγίου»- χτυπώντας την ελληνική κυβέρνηση ώσπου εκείνη να υποκύψει στο ΔΝΤ. Έτσι κι έγινε. Χθες και σήμερα, λοιπόν, οι οικονομικοί τρομοκράτες αποδόμησαν την ελληνική αγορά ομολόγων, έσυραν στην ομηρία την ελληνική οικονομία, οπότε ο Έλληνας πρωθυπουργός ενέδωσε στις πιέσεις για να κατευνάσει τους οικονομικούς τρομοκράτες, λέγοντας «Ναι. Θα δεχτούμε τη βοήθεια του ΔΝΤ». Αυτή ακριβώς την πρόβλεψη είχα κάνει και έγιναν όλα όπως τα είπα.
Δ: Ωστόσο, όλα δείχνουν πως η Ελλάδα δεν είχε άλλη επιλογή.
Max Keiser: Αυτό δεν είναι καθόλου αλήθεια. Η Ελλάδα έχει στη διάθεσή της μια σειρά από επιλογές. Ας δούμε πρώτα απ’ όλα: γιατί βρίσκεται η Ελλάδα σε αυτή τη δεινή θέση; Διότι το 2000, αφού είχε υπογραφεί η συνθήκη του Μάαστριχτ και όταν έμπαινε στην ΟΝΕ, η Ελλάδα πουλήθηκε από την Goldman Sachs και κάποιους απατεώνες λογιστές που έκρυψαν τα χρέη της. Αυτό ήταν η αρχή μιας δεκαετίας κατά την οποία η Ελλάδα… Αυτό δρομολογήθηκε πριν από δέκα χρόνια. Η Ελλάδα, η ελληνική οικονομία εδώ και δέκα χρόνια οδεύει προς το θάνατό της. Τώρα βρισκόμαστε στην κορύφωση, όπου στέφθηκε με επιτυχία ένα στρατηγικό σχέδιο δέκα ετών που απέβλεπε στην καταστροφή της ελληνικής οικονομίας, τον εμπρησμό της ουσιαστικά για χάρη της κερδοσκοπίας. Η επιλογή που είχε η χώρα τότε ήταν πρώτα και κύρια η απομάκρυνση της Goldman Sachs. Τη βδομάδα που μας πέρασε η ολλανδική κυβέρνηση έβγαλε ανακοίνωση που έλεγε: «Θα πρέπει να απομακρύνουμε την Goldman Sachs». Η βρετανική κυβέρνηση επίσης εξετάζει το ενδεχόμενο απομάκρυνσης της Goldman Sachs. Η μια χώρα μετά την άλλη συνειδητοποιεί ότι αν επιτρέψεις σε οικονομικούς τρομοκράτες να εισβάλουν στη χώρα σου, πας γυρεύοντας.
Το πρώτο πράγμα που οφείλει να κάνει η ελληνική κυβέρνηση είναι να δηλώσει: «Ελάτε να πετάξουμε έξω τους οικονομικούς τρομοκράτες, να πετάξουμε έξω το ΔΝΤ». Δεύτερον, δεδομένου του τι προηγήθηκε, εξυπακούεται ότι τα χρέη που επέσυρε η Ελλάδα ήταν αποτέλεσμα παράνομης διαδικασίας έκδοσης ομολόγων από τη Wall Street. Δεν υπάρχει καμία υποχρέωση εκ μέρους της Ελλάδας να εξοφλήσει αυτά τα χρέη. Δημιουργήθηκαν με παράνομες διαδικασίες, πουλήθηκαν με παράνομες διαδικασίες, άρα δεν έχει καμία σχέση μ’ αυτά ο ελληνικός λαός. Δεν πρέπει να επιβληθούν μέτρα λιτότητας στον ελληνικό λαό μόνο και μόνο για να εισπράξουν «χριστουγεννιάτικο μπουναμά» οι τραπεζίτες της Wall Street. Είναι άδικο. Οι Έλληνες δεν επιτρέπεται να είναι υποχρεωμένοι να δεχτούν μέτρα λιτότητας για να εισπράξουν οι τραπεζίτες της Wall Street τα «δώρα των Χριστουγέννων» τους εδώ. Τρίτον, θα πρέπει η ελληνική κυβέρνηση να θέσει σε δημοψήφισμα την πρότασή της και να ζητήσει από τον ελληνικό λαό να ψηφίσει: «Θα πρέπει, ναι ή όχι, να δεχτούμε το ΔΝΤ στη χώρα μας;» Τέταρτον -είναι κι αυτό μια πιθανότητα- αν η ελληνική κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να σεβαστεί την επιθυμία του λαού, τότε θα πρέπει να υπάρξει η δυνατότητα διεξαγωγής νέων εκλογών, ώστε να υπάρξει μια κυβέρνηση στην Ελλάδα που θα φροντίσει τα συμφέροντα του λαού και όχι αυτά των τραπεζών της Wall Street.
Δ: Εν τω μεταξύ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα συνεδριάζουν στην Αθήνα για να απεργαστούν τους όρους αυτού του πακέτου βοήθειας. Τι μπορεί να περιμένει ο ελληνικός λαός;
Max Keiser: Δεινά.
Δ: Μπορείς να γίνεις πιο σαφής;
Max Keiser: Οι Έλληνες θα χάσουν τον έλεγχο των κερδοφόρων στοιχείων ενεργητικού της χώρας. Ήδη έχουν χάσει τον έλεγχο των τελών αεροδρομίων και των λαχειοφόρων αγορών. Στο μέλλον θα χάσουν τον έλεγχο των λιμανιών και των πόρων που θα επενδύονταν στην τουριστική δραστηριότητα. Όλα αυτά τα χρήματα θα καταλήξουν σε τράπεζες της Wall Street. Ουσιαστικά οι Έλληνες θα πουλήσουν την αγελάδα και στη συνέχεια θα αρχίσουν να αγοράζουν το γάλα της. Αυτό είναι που η Wall Street αποκαλεί «στρατηγική»: να καταφέρνουν μια χώρα να τους πουλήσει την αγελάδα της και έπειτα να την αναγκάζουν να αγοράζει το γάλα της. Η Wall Street θέλει και αναγκάζει τους Έλληνες να της πουλήσουν τα «πετράδια του στέμματος» της ελληνικής οικονομίας, για να τους αναγκάσει αργότερα να τα αγοράσουν σε πολύ υψηλότερη τιμή. Θα σου πω ακριβώς τι πρόκειται να γίνει. Σε πέντε χρόνια θα δείτε το ισχυρότερο 1/10 του 1% του πληθυσμού της Ελλάδας να ελέγχει το 99% του πλούτου της χώρας. Το ασθενέστερο 99% + του πληθυσμού θα ζει μέσα στην απόλυτη φτώχεια. Κάπως σαν την Σαουδική Αραβία.
Ο Max Keiser είναι οικονομικός αναλυτής, συνεργάτης των τηλεοπτικών σταθμών Al Jazeera International και Russia Today.
xtremyst
11 Μαΐου, 2010 11:38 πμ
Μπορεί να υπήρχε εναλλακτική λύση αλλα με την επιλογή που έκανε η κυβέρνηση ικανοποίησε τα πάγια αιτηματα του κεφαλαίου. Τόσα χρόνια προσπαθούσαν και συναντούσαν αντιστάσεις, τώρα με την τρομοκρατία της πτώχευσης και την συντονισμένη προπαγάνδα των μηχανισμών της η κυβέρνηση περνάει πολύ σημαντικά μέτρα εξυπηρετώντας με τον πιο κυνικό τρόπο την μεγαλοαστική τάξη. Το κεφάλαιο παίρνει αυτό ακριβώς που θέλει: ελεύθερες απολύσεις, ξεμπερδεύουν με τις συλλογικές συμβάσεις ( αρα και συλλογικές διεκδικήσεις ), εκμεταλεύονται στο έπακρο το νέο μοντέλο ελαστικής εργασίας, μειώνουν το κόστος και παράλληλα αυξάνουν την παραγόμενη υπεραξία κλπ. Σιγά μην ιδρώσανε για το χρέος της χώρας, στην τελική ακόμα και αν πτωχεύσει η χώρα αυτοί θα την κάνουν για έξω παίρνοντας φυσικά μαζί τους τα λεφτά τους και τα εργοστάσιά τους
blueskies
11 Μαΐου, 2010 12:56 μμ
και ταυτόχρονα εξαθλιώνουν τον εχθρό τους για να γίνει ανήμπορος να αντιδράσει, αυτό όμως είναι δίκοπο μαχαίρι 😉
xtremyst
11 Μαΐου, 2010 1:45 μμ
Πολύ σωστός. Πάντα το σύστημα έπαιζε με αυτην την ισορροπία, ανάμεσα στην αύξηση των κερδών του κεφαλαίου και την κοινωνική δυσαρέσκεια. Το ζήτημα είναι πως θα καταφέρουμε να μετατρέψουμε την κοινωνική δυσαρέσκεια σε μια πραγματικά ανατρεπτική δύναμη. Γιατι μέχρι τώρα εχει φανεί οτι το σύστημα εχει πολλούς μηχανισμούς για να ενσωματώνει την κοινωνική οργη ή να την εκτονώνει σε ακίνδυνα κανάλια. Ομως… έχει ο καιρός γυρίσματα…
blueskies
11 Μαΐου, 2010 1:56 μμ
Δύο πρόσφατα γεγονότα μου δίνουν ελπίδα: το γιούχα στον Κακλαμάνη και η επίθεση στη Βουλή από μέχρι χτες φιλήσυχους πολίτες. Ο κόσμος που ακόμα τους προσκυνάει (βγάζω έξω τους δοσίλογους) το κάνει μόνο λόγω έλλειψης ενημέρωσης, τρώνε ακόμη το παραμύθι τουμονόδρομου του ΔΝΤ. Οι αριθμοί όμως είναι τόσο αποκαλυπτικοί (η βεβαιότητα στάσης πληρωμών ΜΕΤΑ το ΔΝΤ, το ότι στάση εξωτερικών πληρωμών δεν αγγίζει μισθούς-συντάξεις-υγεία-παιδεία κ.ά. επίσης) που λίγο θέλει κι έχουμε τον κόσμο μαζί μας. Αρκεί να του προτείνουμε αποδεκτή για το μέσο άνθρωπο κυβερνητική λύση. Ο κόσμος με την επίθεση στη Βουλή έκανε την υπέρβασή του, αν και υβριζόμενος από το ΚΚΕ. Καιρός να κάνουν κι άλλοι μια υπερβασούλα.
anle
11 Μαΐου, 2010 12:34 μμ
Καπου διαβασα οτι οπως φαινεται θα ανδιαρθρωθει ολο το χρεος της ευρωπης μετα απο τις τελευταιες κινησεις των ευρωπαιων που ειδαν να πιανει φωτια ο κωλος τους απο την κριση. Μακαρι να ισχυει αν και δεν βλεπω πως αυτο θα βελτιωση την οικονομκικη μας κατασταση ακομα και αν θα επρεπε
anle
11 Μαΐου, 2010 12:35 μμ
βελτιωσει
koula
11 Μαΐου, 2010 12:43 μμ
🙂
έτσι μπράβο.. γιατί δεν αναιχωμαιθα ωρθωγραφυκα λαθει..
anle
11 Μαΐου, 2010 12:56 μμ
Ιμαι πεδι μαι μωρφοσι αιγο!!
koula
11 Μαΐου, 2010 12:58 μμ
ψσσψσψσψσψσσψψσ
(ανορθόγραφο.. «χαχαχαχα»)
καλημέρες! 🙂
anle
11 Μαΐου, 2010 1:00 μμ
Μερεεες 😀
oldboy9
11 Μαΐου, 2010 1:04 μμ
Koula, στη λέξη ωρθωγραφυκα έχεις λάθος, το σωστό είναι ωρθωγραφοικα! Να μαθαίνεις 🙂 Μέραααα 😀
koula
11 Μαΐου, 2010 1:13 μμ
ετσι το είχα.. και το δηώρθοσσα γμτ..
blueskies
11 Μαΐου, 2010 12:58 μμ
Η σημερινή ΕΕ να κάνει συνολική αναδιάρθρωση χρέους; Η Ευρώπη της θρησκείας του Μάαστριχτ; Των πουλημένων στις Τράπεζες κυβερνήσεων; Ας καγχάσω.
anle
11 Μαΐου, 2010 1:05 μμ
http://www.protagon.gr/Default.aspx?tabid=70&smid=382&ArticleID=2468&reftab=37&t=%CE%9F%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%AF-%CE%BC%CE%AC%CE%B3%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CE%B7%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%B7
Το βρηκα που το διαβασά!! Η ελλειψη γνωσεων δε μου επιτρεπει να το κρίνω γιατι απλα δεν καταλαβαινς πως
«Όταν η ΕΚΤ με μία ανακοίνωσή της κάνει κομματάκια την Συμφωνία του Μάαστριχτ λέγοντας ότι θα μπει δυναμικά στην αγορά ομολόγων, ουσιαστικά ανακοινώνει ότι το παίγνιο μεταξύ των τραπεζών και των κρατών όσο αφορά τα ομόλογα (δηλαδή τα χρέη) τους άλλαξε.»
Αν καποιος θελει να το σχολιασει κρινει που ξερει καλυτερα..
Αρουραίος
11 Μαΐου, 2010 1:25 μμ
Δεν θέλω να σε στενοχωρήσω αλλά, χωρίς να είμαι οικονομολόγος, σου λέω προκαταβολικά ότι όλα αυτά είναι πίπες.
Η συνθήκη του Μααστιχτ προβλέπει έλλειμμα μέχρι 3% του ΑΕΠ και σήμερα ο μέσος όρος στην ΕΕ είναι περίπου 7,5%. Άρα το Μάαστριχτ θεωρητικά το έχει ήδη πάρει ο διάολος, δεν μας λέει τίποτε καινούριο. Έτσι κι αλλιώς όμως οι συνθήκες ισχύουν για εμάς, όχι γι αυτούς. Αυτοί τις πατάνε ότι ώρα θέλουν και ούτε καν το αναφέρουν.
Το θέμα είναι είτε εγγυηθεί άμεσα η ΕΚΤ είτε όχι, είτε αγοράσει ομόλογα είτε όχι, τι πρακτικά θα σημαίνει αυτό για τον Ελληνικό λαό. Και η απάντηση σε αυτό είναι «Δεν θα σημαίνει τίποτε».
ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ και όλοι οι «κοινωφελείς» οργανισμοί έχουν καταλήξει ότι θα χάσουμε μισθούς, συντάξεις, εργασιακά δικαιώματα, δουλειές.
ΑΥΤΟ είναι το βασικό για εμάς, όχι πως και σε τι βαθμό θα τα βρουν αυτοί μεταξύ τους κι αν θα φορτωθεί λιγότερο ο ένας και περισσότερο ο άλλος. Πρέπει να το καταλάβουμε: Στόχος είναι να ξεζουμίσουν και να εξαθλιώσουν ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ τον Ελληνικό λαό.
Αρουραίος
11 Μαΐου, 2010 1:51 μμ
Διάβασε κι αυτό:
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_1_22/02/2009_304446
blueskies
11 Μαΐου, 2010 1:27 μμ
Αληθεύει ότι τα κυριακάτικα κι η νέα τακτική της ΕΚΤ είναι παραβίαση του Μάαστριχτ αλλά μη χαίρεστε. Τυπώνεται πληθωριστικό χρήμα δηλαδή, για να στηριχτούν ΚΑΤ’ ΑΡΧΗΝ οι Τράπεζες και δευτερευόντως η πραγματική Αγορά, η οποία θα επιβαρυνθεί το κόστος της υποτίμησης του ευρώ λόγω πληθωρισμού. Επίσης έτσι οι ευρωπαϊκές εξαγωγές (όσες χώρες κάνουν, δηλ. η Γερμανία) θα ευνοηθούν. Η ΕΕ δηλ. κάνει πολύ καθυστερημένα αυτό που κάνανε οι Αμερικάνοι από την πρώτη στιγμή (τύπωμα χρήματος) ΜΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ ΟΜΩΣ. Ότι όποιες χώρες χρειαστούν βοήθεια, μαύρο φιΔΝΤ που τους έφαγε… Σίγουρα καταλάβανε ότι αφήνοντας ασύδοτους εντελώς τους τραπεζίτες-παπατζήδες πάμε σε κατάρρευση του όλου συστήματος, και ελπίζω, θα βάλουν κάποιο regulation στ’ αφεντικά τους και την οικονομία-καζίνο τους (ιδέα που στην Αμερική θεωρείται πλέον αναγκαιότητα) αλλά ακόμη ΔΕΝ ΚΑΝΑΝ ΤΙΠΟΤΕ. Η λογική της ΕΕ παραμένει «το αίμα μας (των πολιτών) θα δώσουμε για τις Τράπεζες που μας λαδώνουν (τους πολιτικούς/δικαστές)» αλλά δίνουν προσωρινά (;) λίγο αέρα στην Αγορά (μέσω ΕΚΤ–> Τραπεζών) που ασφυκτιά. Πάντα όμως με τις Τράπεζες στην προνομιακή θέση που και ως τώρα είχαν. Και με αυστηρή προειδοποίηση στη μεσαία και εργατική τάξη: κάντε υπομονή, ανεχτείτε την οικονομική εξαθλίωση (20% ανεργία έχει τώρα η Ισπανία και προανήγγειλαν σκληρά «εξυγιαντικά», βλ. υφεσιογόνα, αλλά εξασφαλιστικά των τοκογλύφων, μέτρα… πόση ανεργία πιστεύουν θ’ αντέξουν οι Ισπανοι; ) Όλος ο Ευρωπαϊκός Νότος πάει σε κοινωνικό αδιέξοδο κι αυτό έχει ένα καλό: δεν είμαστε πια μόνοι.
anle
11 Μαΐου, 2010 2:14 μμ
δεν είμαστε πια μόνοι. Eκτος απο αυτο μου τσκισατε τα ονειρα!! Αλλα δεν πειραζει θελω να πιστευω οτι ακομα και ετσι είναι η αρχη του τέλους αυτου του αακρατου καπιταλισμου.. Το βλεπω απο τους συναδελφους μου εδω, ιταλους,γαλλους, πορτογαλους ακομα και τα γερμανα. Θελουν αλλαγή. Είναι ισως παιδιαστικο αλλα το οτι εχω ακουσει πάμπολλες φορες αυτες τις μέρες, μπραβο συνεχιστε μη σταματατε να αντιδράτε μου δινει καποια ελπίδα. Βεβαια απο το να μας χειροκροτούν στις αντιδρασεις μας μέχρι να αρχισουν να αντιδρούν και αυτοι εχουμε δρόμο και δυστυχως μόνο συνολικη ευρωπαικη αντιδραση μπορεί να πιεσει για αλλαγες πιστευω
parameterλ
11 Μαΐου, 2010 5:54 μμ
Καθόλου, δυστυχώς. Ώρα να ανατραπεί η κατάσταση, ήδη απ΄ό,τι παρακολουθώ η κατάσταση θα γίνει αφόρητη τόσο για τους πολίτες στη Γερμανία , όσο και για τους πολιτικούς- τραπεζίτες τους. Τους Γερμανούς πολίτες θέλουμε με το μέρος μας.
Από τις επιλογές διαλέγω την πιο απλή. :p
nolongersafe
11 Μαΐου, 2010 2:19 μμ
Δεν υπάρχει άλλη λύση μέσα στα πλαίσια του καπιταλισμού. Ναι, είναι μονόδρομος.
Ας μην αναλώνει τον χρόνο της η αριστερά ακόμη και στις ριζοσπαστικότερες εκδοχές της να ψάχνει λύσεις εντός του συστήματος.
Είναι ανέφικτο και ουτοπικό, και στο βαθμό που καλλιεργεί αυταπάτες είναι αντιδραστικότατο.
Η αναδιαπραγμάτευση σημαίνει ότι τμήμα των δανειστών της Ελλάδας θα δεχτούν να χρεοκοπήσουν. Ε, δεν υπάρχει τέτοια οικειοθελή προσφορά. Αυτό θα γίνει μόνο με την έξοδο από την ΕΕ με επαναστατικά μέτρα που θα περιλαμβάνουν όχι την αναδιαπραγμάτευση αλλά την ολική άρνηση του χρέους.
Μην συγκρίνετε την Αργεντινή του 2001 με την Ελλάδα του 2010 ως προς αυτό.
Τότε σε ένα τελείως διαφορετικό επενδυτικό περιβάλλον οι μοναδικοί πιστωτές της Αργεντινής, οι αμερικάνικες τράπεζες δέχτηκαν να χαρίσουν το 70-75% του χρέους της από το κίνδυνο να το χάσουν 100% αν η χώρα αυτή έπαιρνε τον δρόμο της επανάστασης οριστικά (κάτι που παρεπιπτώνος ακόμη δεν έχει κριθεί).
Την χασούρα αυτή την τιτλοποίησαν και την μεταπώλησαν σαν τοξικό ομόλογο στην διεθνή χρηματαγορά εκμεταλλευόμενες την ώθηση της αγοράς ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων.
Το 2010 είναι διαφορετικά πράγματα στην Ελλάδα και την ΕΕ.
1. Η Ελλάδα δεν χρωστά σε έναν πιστωτή αλλά σε πολλούς και ανταγωνιστικούς αναμεταξύ τους που δεν θα παραιτηθούν από τα δικαιώματα τους παρά μόνο στα πλαίσια ευρύτερου διακανονισμού ή σκληρής κόντρας και όχι μονομερώς.
Το ένα τρίτο του χρέους είναι σε γαλλικές τράπεζες – κάτι που αυτομάτως προκαλεί πρόβλημα στην καρδιά του παγκόμιου ιμπεριαλισμού.
Τα άλλα μοιράζονται ελληνικές – που είναι στα όρια καταρευσης
– βρετανικές – με την Αγγλία να αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο πρόβλημα ελλείματος από μεριάς G8
– τέταρτες και καταιδρωμένες τις γερμανικες τράπεζες, κάτι που εξηγεί την σκληρή γραμμή Μέρκελ καθώς γνώριζαν οι Γερμανοί ότι από την Ελλάδα πιο πολύ αιμοραγούν οι ανταγωνιστές τους
– και μετά οι υπόλοιποι ανάμεσα τους με αξιόλογα ποσά Ιταλικές, Ισπανικές και Πορτογαλικές τράπεζες.
Ποιος από όλους αυτούς θα δεχτεί να χαρίσει το χρέος? Και πως? Αν αυτό είναι προϊόν εξέγερσης και απειλής αποσταθεροποίησης, γιατί να σταματήσουμε στο αίτημα της «αναδιαπραγμάτευσης» που σημαίνει αναγνώριση τμήματος του χρέους και να μην το κυρήξουμε ΟΛΙΚΑ ΜΗ ΠΛΗΡΩΤΕΟ?
Επιπλέον, η Αργεντινή, όπως και κάθε άλλη χώρα όπως πχ η Ισλανδία, έκανε προσωρινή παύση πληρωμών και πήγε σε αναδιαπραγμάτευση, αδυνατεί πια να δανειστεί με ευνοϊκό επιτόκιο.
2. το 2010, σε αντίθεση με το 2001, δεν υπάρχει πια δυνατότητα τιτλοποίησης του χρέους μια χώρας με τους όρους που το έκαναν οι αμερικάνικες τράπεζες με την Αργεντινή. Η ατμομηχανή ενός τέτοιου μηχανισμού με την αγορά επισφαλών ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων έχει ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ και ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ. Αυτή ήταν και η ουσία της παρούσας κρίσης που ξεκίνησε το 2007.
3. Δεν μπορεί να «κοπεί χαρτονόμισμα». Αν ήταν τόσο απλό θα το είχαν ήδη κάνει. Λαλάκες είναι? Κοπή χαρτιού σημαίνει πληθωριστικό χρήμα και βούλιαγμα του ευρώ.
Στο άλλο ποστ που ανέβασα με την παράθεση που κάνει ο Σάββας Μιχαήλ στην μελέτη του απαβίτσα, τεκμηριώνεται το άτοπον του ισχυρισμού περί ικανότητας αναδιαπραγμάτευσης.
Στην τελική, δύο διαφορετικές πολιτικές στρατηγικές κονταροχτυπιόνται στην αριστερά:
Είτε προσπάθεια αναδιαπραγμάτευσης μέσα στα πλαίσια του συστηματος όπως λέει η πλειοψηφία της αριστεράς,
είτε επαναστατική ρήξη με ολική διαγραφή του, μέσα από την προοπτική της εργατικής εξουσίας και της απαλλοτρίωσης του κεφαλαίου.
Αυτή είναι η ουσία του ζητήματος.
nolongersafe
11 Μαΐου, 2010 2:23 μμ
ουάκ! γλουπ!
Ο Λαπαβίτσας έγινε …. απαβίτσας στο κείμενο μου. Του ζητώ συγνώμμη. Είναι που ως διεθνιστής και «ανθέλλην», γράφω σε «σπαστά ελληνικά».
nolongersafe
11 Μαΐου, 2010 3:21 μμ
Συζητήσεις για την κρίση με εξαιρετικό ενδιαφέρον διεξάγονται τις επόμενες μέρες.
Ανάμεσα τους και με εκπρόσωπο του Αργεντίνικου Partido Obrero.
1. Εκδήλωση-Συζήτηση: Κρίση-Χρέος-ΔΝΤ
Παρασκευή, 14 Μαΐου 2010, 7:30 μ.μ.
Προβολή Ντοκιμαντέρ: “Αναμνήσεις από την λεηλασία”
Ομιλητές: Γιώργος Σταθάκης, Σοφρόνης Παπαδόπουλος
«ΣΤΕΚει»
Ανοιχτός-Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός + Πολιτιστικός Xώρος
Ελευσίνα
Νικολαϊδου 9, Πεζοδρομος
(Λεωφορεία Α16, Β16, 845, 871, 878, 879 – Στάση Τέρμα)
………………………………………………………………………………………….
2. ΤΑΣΗ ΣΥΜΒΟΛΗΣ ΣΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΘΕΜΕΛΙΩΣΗ
ΔΙΗΜΕΡΟ ΔΙΑΛΟΓΟΥ
14-15 ΜΑΗ
ΝΟΜΙΚΗ
Η καπιταλιστική κρίση, που στην Ελλάδα κορυφώνεται με την ένταξη στο ΔΝΤ, έχει αποκτήσει διαστάσεις κοινωνικής καταστροφής για την εργατική τάξη και τη νεολαία, επεκτείνοντας και βαθαίνοντας την “έρημη χώρα” των ανύπαρκτων εργατικών δικαιωμάτων που άφησε πίσω της η επέλαση των αντεργατικών μέτρων στην εποχή της “ανάπτυξης”.
Όπως τη δεκαετία του ’90 η πτώση του “υπαρκτού σοσιαλισμού” και η επέλαση του νεοφιλελευθερισμού άνοιξαν τη συζήτηση για τα χαρακτηριστικά του σύγχρονου καπιταλισμού, τη στρατηγική και πολιτική φυσιογνωμία της Αριστεράς, έτσι και σήμερα η μεγαλύτερη κρίση που γνώρισε ο καπιταλισμός τις τελευταίες δεκαετίες, ο Δεκέμβρης, καθώς και οι εξεγέρσεις που έρχονται επιβάλλουν να ανοίξει με νέους όρους η συζήτηση για τον καπιταλισμό της εποχής μας, για την εργατική πολιτική και την κομμουνιστική επαναθεμελίωση. Επιβάλλουν να μην αρκεστούμε στα “έτοιμα” σχήματα, ή, ακόμα χειρότερα, στις χρεοκοπημένες συνταγές του παρελθόντος. Η πολιτική απάντηση του εργατικού κινήματος απέναντι σε ΔΝΤ-ΕΕ-Κυβέρνηση δεν μπορεί παρά να έχει στην καρδιά της τις σύγχρονες εργατικές ανάγκες και δικαιώματα, το «Σικάγο» της εποχής μας.
14 Μάη, 7:00 μμ
ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ:
Μύθοι και πραγματικότητα. Από την “έρημη χώρα” της καπιταλιστικής ανάπτυξης στην επαναστατική δυνατότητα του σήμερα.
Ομιλητές:
Αιμίλιος Βαζούρας, Εργαζόμενος ΟΤΑ
Γιώργος Λιοδάκης, Πανεπιστημιακός
Φώτης Τερζάκης, Συγγραφέας
15 Μάη, 7:00 μμ
ΔΝΤ-ΕΕ-ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ:
Η επίθεση στα εργατικά δικαιώματα
και η πολιτική απάντηση του εργατικού κινήματος.
Ομιλητές:
Αλέξης Παυλίδης, Απολυμένος της ΜΕΤΚΑ
Θάνος Ρόρης, Κίνηση Νέα Βάρδια
Νίκος Λαμπρόπουλος, Εργατική Αγωνιστική Κίνηση Πάτρας
Θοδωρής Θεοδωρόπουλος, Εργατική εφημερίδα ΔΡΑΣΗ
ΤΑΣΗ ΣΥΜΒΟΛΗΣ ΣΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΘΕΜΕΛΙΩΣΗ
ΜΕΛΗ του ΝΑΡ & της νΚΑ
http://tashepanathemeliosh.blogspot.com
…………………………………………………………………………………………
3. ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΕΕΚ
ΕΞΩ ΤΟ ΔΝΤ, Η ΕΕ & Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥΣ
ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ
ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ
Πανελλαδικό κύκλο εκδηλώσεων-συζητήσεων έχει ξεκινήσει το ΕΕΚ με θέμα τη χρεοκοπία της καπιταλιστικής Ελλάδας, την προσφυγή στο “μηχανισμό στήριξης” σε ΔΝΤ-ΕΕ/ΕΚΤ, τα αλλεπάλληλα πακέτα αντιλαϊκών μέτρων και την πάλη για μια επαναστατική σοσιαλιστική διέξοδο από την κρίση.
Καλούμε τη μαχόμενη εργατική τάξη και νεολαία να συμμετάσχουν στις ανοιχτές συζητήσεις μας, να κατανοήσουμε το νέο δραματικό κοινωνικό τοπίο που διαμορφώνει το άτυπο χρεοστάσιο του ελληνικού καπιταλισμού, τη διεθνή πηγή και διάσταση του και τις επαναστατικές προοπτικές που ανοίγονται.
ΠΕΜΠΤΗ 20 ΜΑΗ, 7 μμ, ΧΑΪΔΑΡΙ, Α’ ΚΑΠΗ, ομιλητής: Σάββας Μιχαήλ
ΤΕΤΑΡΤΗ 26 ΜΑΗ, 7 μμ, ΠΕΤΡΑΛΩΝΑ στον ΟΝΑ δήμου Αθηναίων (Δημοφώντος 112 & Κοίλης) / “Αργεντινή-Ελλάδα: Δύο χρεοκοπίες, δύο εξεγέρσεις / Ομιλητής:Andres Roldan , στέλεχος του Partido Obrero-Αργεντινής
…………………………………………………………………………………………
4. ΔΙΗΜΕΡΟ 28-29 ΜΑΗ ΣΤΗ ΝΟΜΙΚΗ “ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ & ΕΛΛΑΔΑ”
-ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 28/5, 7μμ
-ΣΑΒΒΑΤΟ 29/5, 11 πμ
Ομιλητές:
Hillel Ticktin (καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Γλασκώβης)
Γιώργος Οικονομάκης (καθηγητής στο πανεπιστήμιο Πατρών)
Γιάννης Αγγέλης (δημοσιογράφος)
Σάββας Μιχαήλ (γ.γ. του ΕΕΚ)
και άλλοι
διοργάνωση
NEA ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ – εφημερίδα του ΕΕΚ,
CRITIQUE – περιοδικό για τη σοσιαλιστική θεωρία