Ανάληψη ευθύνης

Zaphod Beeblebrox

Tην «πολιτική ευθύνη» για τον Επαναστατικό Αγώνα αναλαμβάνουν με επιστολή τους στο «Ποντίκι» από τη φυλακή (με τη σειρά που υπογράφουν) η Πόλα Ρούπα, ο Νίκος Μαζιώτης και ο Κώστας Γουρνάς. Πρόκειται για ένα κείμενο με το οποίο τα μέλη της οργάνωσης δέχονται ότι και ο νεκρός από αστυνομική σφαίρα Λάμπρος Φούντας ήταν σύντροφός τους.

«Αναλαμβάνουμε την πολιτική ευθύνη για συμμετοχή στον Επαναστατικό Αγώνα…

…Δηλώνουμε πως ο σύντροφος Λάμπρος Φούντας που έπεσε νεκρός στη Δάφνη στις 10 Μαρτίου του 2010 ύστερα από μάχη με τους μπάτσους, συμμετείχε επίσης στον Επαναστατικό Αγώνα. Η μάχη που έδωσε ήταν για την υλοποίηση του ανατρεπτικού σχεδίου που συλλογικά ο Επαναστατικός Αγώνας είχε αποφασίσει. Ήταν μια μάχη για την επανάσταση και την ελευθερία.

Δηλώνουμε επίσης πως είμαστε πολύ περήφανοι για την οργάνωσή μας, τον Επαναστατικό Αγώνα, είμαστε περήφανοι για την ιστορία μας, για κάθε στιγμή της πολιτικής δράσης μας. Είμαστε περήφανοι για το σύντροφο Φούντα, τον οποίο τιμούμε και θα τιμούμε για πάντα.

Όσο κι αν πιστεύουν οι κατασταλτικοί μηχανισμοί ότι φυλακίζοντάς μας θα ξεμπερδέψουν πολιτικά με εμάς, κάνουν λάθος. Είτε έξω είτε μέσα από τις φυλακές ο αγώνας που για εμάς είναι ζήτημα τιμής και αξιοπρέπειας, θα συνεχιστεί.

Όσο κι αν γελούν αυτάρεσκα οι δυο τρομοκράτες Παπανδρέου και Χρυσοχοΐδης για τις συλλήψεις μας, όσο κι αν πιστεύουν πως κατοχύρωσαν την απαραίτητη ασφάλεια για να προχωρήσει ανεμπόδιστα το σοσιαλφασιστικό τους κόμμα την εφαρμογή των εγκληματικών του σχεδίων ενάντια στην κοινωνία και κουνάνε την ουρά τους που οι Αμερικάνοι προϊστάμενοί τους τούς επιχαίρουν, όσο κι αν ισχυρίζονται πως εξαλείψανε μια σοβαρή απειλή για το καθεστώς τους, τους διαβεβαιώνουμε ότι δεν θα ξεμπερδέψουν εύκολα με εμάς.

Όσο είμαστε ζωντανοί, όσο ζούμε κι αναπνέουμε θα κάνουμε ότι μπορούμε για να δημιουργούμε προβλήματα στα αντικοινωνικά και εγκληματικά τους σχέδια.

Και αν πιστεύουν οι διώκτες μας και η πολιτική εξουσία αυτής της χώρας πως έχουν το σύνολο της κοινωνίας με το μέρος τους, αν πιστεύουν πως η πλειοψηφία των ανθρώπων θεωρούν εμάς ως κοινωνική απειλή, γελιούνται. Κοινωνική απειλή για την πλειοψηφία του πληθυσμού είναι η κυβέρνηση που περνά το ένα πακέτο αντικοινωνικών μέτρων μετά το άλλο, καθ’ υπόδειξη των κορακιών του κεφαλαίου που «λαδώνουν» με τη ρευστότητα που διαθέτουν τον κρατικό μηχανισμό. Τρομοκρατία είναι η μακροχρόνια νεοφιλελεύθερη πολιτική που επέβαλαν τα κόμματα εξουσίας με την ανοχή ή και τη στήριξη των μικρών κομμάτων. Τρομοκρατία είναι η εφαρμογή του προγράμματος σταθερότητας που έχει κάνει μεγάλα τμήματα του πληθυσμού να παρακολουθούν μουδιασμένα μέχρι στιγμής από φόβο, μια πρωτοφανή επίθεση εναντίον τους να βρίσκεται σε εξέλιξη.

Τρομοκρατία είναι να μην έχεις τα βασικά για να επιβιώσεις, να σου παίρνουν το μισθό και τη σύνταξη, να σου κατάσχει η τράπεζα το σπίτι, να ζεις μέσα στη μόλυνση που σκοτώνει. Τρομοκρατία είναι να ζεις καθημερινά υπό το καθεστώς του φόβου για την επιβίωση».

Στην 16σέλιδη ανάληψη καταλήγουν :

«Οι αντικειμενικές συνθήκες είναι πλέον ιδανικές. Ας διαμορφώσουμε και τις υποκειμενικές συνθήκες που απαιτούνται για να επιχειρήσουμε την επανάσταση. Αυτή είναι η ευκαιρία μας.

ΖΗΤΩ Ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ
ΤΙΜΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΛΑΜΠΡΟ ΦΟΥΝΤΑ
ΖΗΤΩ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΠΟΛΑ ΡΟΥΠΑ
ΝΙΚΟΣ ΜΑΖΙΩΤΗΣ
ΚΩΣΤΑΣ ΓΟΥΡΝΑΣ»

Τις ημέρες που εκτυλισσόταν στο σήριαλ της «εξάρθρωσης» του «Επαναστατικού Αγώνα», ο γράφων είχε κάνει κάποιες υποθέσεις. Πιο συγκεκριμένα αναρωτιώμουν μήπως ο Μαζιώτης δεν έδινε δεκάρα μπροστά στο ενδεχόμενο να συλληφθεί; Μήπως ο Μαζιώτης γνώριζε πολύ καλά ότι αργά ή γρήγορα το σύστημα θα τον χρησιμοποιήσει και παρόλα αυτά αδιαφορούσε πλήρως;

Με την ανάληψη της πολιτικής ευθύνης για τη συμμετοχή τον «ΕΑ» και σε συνδυασμό με τα ως σήμερα γεγονότα, γίνεται φανερό ότι πράγματι τα μέλη της οργάνωσης δεν έκαναν σοβαρές προσπάθειες να κρυφτούν κι ότι σε κάθε περίπτωση θεωρούσαν καθήκον τους να υποστηρίζουν τη δράση τους. Ταυτόχρονα όμως γεννιούνται πολύ σημαντικά ερωτήματα σχετικά με το ρόλο της αντιτρομοκρατικής και γενικότερα της εξουσίας. Είναι σχεδόν αδιανόητο να πιστεύει κανείς ότι όλα αυτά τα χρόνια δεν ήταν απολύτως γνωστή η δράση του «ΕΑ» στις υπηρεσίες του κράτους. Είναι πλέον φανερό ότι η «εξαρθρώσή» του υπήρξε αποτέλεσμα του ζυγίσματος κόστους-κέρδους από τη συνέχιση της (ελεγχόμενης) δράσης του ή την θεαματική σύλληψη των μελών του και εξάρθρωση της οργάνωσης. Ο κ. Χρυσοχοϊδης με τη συμφωνία του πρωθυπουργού, αποφάσισε ότι η δεύτερη επιλογή αυτή τη στιγμή της βαθιάς οικονομικής κρίσης είναι προτιμότερη για το σύστημα εξουσίας.

Short Link: http://wp.me/pPn6Y-IT

Ετικέτα: Επαναστατικός Αγώνας, Τρομοκρατία

Posted in: Ελλάδα