από Anakata-dyomenh
Μέχρι τώρα ακούγαμε λογύδρια ότι δεν υπάρχει περίπτωση να επεκταθούν οι περικοπές μισθών στον ιδιωτικό τομέα. Δουλεύω σε φροντιστήριο και σε μία συζήτηση για τη συμμετοχή μας στις απεργίες, πολλοί συνάδελφοι μου είπαν ότι δεν υπάρχει λόγος γιατί οι περικοπές δεν μας αγγίζουν και μάλιστα δήλωσαν ότι χάρηκαν που επιτέλους θα γίνουν περικοπές στους δημοσίους υπαλλήλους. Δεν μπορούσα να πιστέψω πόση αφέλεια κυκλοφορεί γύρω μας! Αν ισχύει έστω και το ένα δέκατο από αυτά που έλεγαν και οι δημοσκοπήσεις, αυτό ήταν φανερότατο και εκεί.
Αλλά πίσω έχει η αχλάδα την ουρά! Ξαφνικά, μαθαίνουμε ότι τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια επιδιώκουν να εφαρμόσουν τις περικοπές που έγιναν στους καθηγητές των δημόσιων σχολείων και στα ιδιωτικά! Βέβαια η Άννα Διαμαντοπούλου δήλωσε με δελτίο τύπου ότι δεν υπάρχει καμία τέτοια περίπτωση. Χαρακτηριστικά είπε: «Ο νόμος για την εισοδηματική πολιτική αφορά στο δημόσιο τομέα για την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την περικοπή αποδοχών εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, προς όφελος των ιδιωτικών συμφερόντων. Ως εκ τούτου το Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του θα σταματήσει κάθε προσπάθεια ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων προς αυτή την κατεύθυνση.» Από την άλλη, το νομικό πλαίσιο, επίσης, λέει ότι οι καθηγητές των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων πληρώνονται ανάλογα με τους καθηγητές των δημόσιων σχολείων. Οπότε, σύμφωνα με τη λογική των ιδιοκτητών ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων, εφόσον υπήρξαν περικοπές στους καθηγητές της δημόσιας εκπαίδευσης είναι «υποχρεωμένοι» να ακολουθήσουν και αυτοί στον ιδιωτικό τομέα και βάσει αυτού του νόμου ήδη ασκούν πιέσεις. Μάλιστα λένε ότι θα επιστρέφουν τα χρήματα που παρακρατούνται με μορφή μπόνους στο τέλος της σχολικής χρονιάς! Δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε κατά πόσο θα ισχύσει αυτό… Βέβαια, λόγω κρίσης οι αξιότιμοι ιδιοκτήτες δεν έκαναν μείωση στα δίδακτρα, το αντίθετο μάλιστα. Ούτε φυσικά αυξήσεις στους εργαζόμενους. Αυτό που μένει τώρα να δούμε είναι κατά πόσο η Διαμαντοπούλου εννοεί αυτά που λέει… Κάτι μου λέει όμως ότι θα βρεθούν νομικά κωλύματα… εξ αιτίας των οποίων θα αναγκαστεί να υποκύψει και να δεχτεί την επιστροφή… μπόνους, που φυσικά όλοι είμαστε σίγουροι ότι «θα δίνεται»! Κάποιοι ιδιοκτήτες εκπαιδευτηρίων ήδη ανακοίνωσαν τις μειώσεις. Η ΟΙΕΛΕ καλεί τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς να απευθυνθούν ενυπόγραφα στην Ομοσπονδία αν διαπιστώσουν μείωση στο μισθό τους για να κινηθούν άμεσα ομαδικές αγωγές.
Αυτό λοιπόν φαίνεται να είναι το πρώτο παραθυράκι για τις περικοπές και στον ιδιωτικό τομέα. Νομίζω ότι είναι εύκολο να προβλέψουμε ότι αν ξεκινήσουν οι περικοπές στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια θα επεκταθούν σταδιακά και στα φροντιστήρια και μετά σε άλλους εργασιακούς χώρους. Οπότε αναμένουμε τις εξελίξεις… απλώς για να δούμε αν οι περικοπές στον ιδιωτικό τομέα θα ξεκινήσουν από το χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης ή όχι. Το πλέον βέβαιο είναι ότι οι περικοπές από κάπου θα ξεκινήσουν… Ο Αμαντέου Αλφατάζ, εκπρόσωπος της Επιτροπής, είχε δηλώσει ότι η περικοπή των μισθών και των επιδομάτων του δημοσίου θα συμπαρασύρει και τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα, όπως έγινε και σε άλλες χώρες. Μόνο ένας αριθμός Ελλήνων πολιτών δεν το έβλεπε αυτό μέχρι τώρα, καθώς πίστευαν στις «δεσμεύσεις» και στην πλύση εγκεφάλου των ΜΜΕ, ότι αυτό δεν θα συμβεί ποτέ στον ιδιωτικό τομέα. Άλλωστε, οι περικοπές έχουν ήδη ξεκινήσει ουσιαστικά από τις ΔΕΚO και τα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου…
Για να δούμε τώρα… αισθάνονται ακόμα χαρούμενοι για τις περικοπές στο δημόσιο κάποιοι που πίστευαν ότι δεν τους αφορά το ζήτημα; Ήρθε επιτέλους η ώρα να ξυπνήσουμε όλοι και να αντιδράσουμε; Ή θα το δεχτούμε ως αναγκαίο κακό για να στηρίξουμε το κράτος που περνάει δύσκολες ώρες εξαιτίας της κρίσης για την οποία τελικά ΔΕΝ ευθυνόμαστε εμείς;
oldboy99
22 Μαρτίου, 2010 9:55 πμ
Όντως, όπως τα λες. Μεγάλη αφέλεια σε σημείο παρεξηγήσεως μην πω!
oldboy99
22 Μαρτίου, 2010 10:01 πμ
Το WordPress μου μέσα! Το άλλο μου nickname & avatar μου έβγαλε! Μάλλον δεν πειράζει ε?
koula
22 Μαρτίου, 2010 10:15 πμ
μη σε νοιάζει.. δεν πειράζει.. έχεις.. «πρόσωπο».. 🙂
ΥΓ μπράβο anadyomenh!
δες και τις πρώτες αντιδράσεις αυτών που ήταν σίγουροι ότι θα κοπούν μισθοί μόνο στο «κακό δημόσιο» ..
(στην αρχή.. χαιρεκακία για τις περικοπές στους «άλλους».. και στο τέλος.. η συνειδητοποίηση..)
http://www.youtube.com/watch?v=UA0cb7PURDw
oldboy99
22 Μαρτίου, 2010 10:30 πμ
Ευχαριστώ ρε…Pink Panther 🙂
anadyomenh
22 Μαρτίου, 2010 2:27 μμ
🙂 🙂 🙂
kixwtis
22 Μαρτίου, 2010 11:44 πμ
Mπράβο anadyomenh για το άρθρο
Oικονομική κρίση δε σημαίνει
απλά πλήγμα στα φτωχά στρώματα
Αυτά πλήττονται μονίμως μέσα στον καπιταλισμό,
ακόμα και στα οικονομικά boom
Οικονομική κρίση σημαίνει απότομη πτώση κερδών
ακόμα και σε κολλοσσούς.
Τα κέρδη για να σωθούν
χρειάζεται να συμπιεστεί το κόστος των μισθών.
Η οικονομική κρίση αφορά
καταρχήν τον ιδιωτικό τομέα και κατά επέκταση τον δημόσιο.
olomavri nuxterida, pio mavri de ginetai
22 Μαρτίου, 2010 1:05 μμ
bravo, anadyomenaki, para polu swsto.
οντως, η μεγαλυτερη επιτυχια του καπιταλισμου ειναι ο κατακερματισμος της εργατικης ταξης (με τη σημερινη, ευρυτερη εννοια) σε μικροτερα κομματια που το ενα στρεφεται εναντια στο αλλο (ιδιωτικοι εναντιον δημοσιων κλπ).
ετσι, την καθιστα αδυναμη να διαμορφωσει μια συνολικοτερη ταξικη συνειδηση, να δημιουργησει ενα μεγαλο ενιαιο κινημα, να προχωρησει σε ευρυτερες διεκδικησεις και να αποβει επικινδυνη για το συστημα.
ειναι τελικα ανικητος ο καπιταλισμος;
δεν ξερω… 😦
Eddie
22 Μαρτίου, 2010 1:08 μμ
ειναι! 😉
Eddie
22 Μαρτίου, 2010 1:17 μμ
μην ψαρωνετε, απλα προβοκαρω κ εγω καμια φορα 😛
olomavri nuxterida, pio mavri de ginetai
22 Μαρτίου, 2010 1:36 μμ
«trell»!!! 😀
pou tha lege kai i mousikoukla! 😉
jmb
22 Μαρτίου, 2010 1:23 μμ
Σύντρφοε eddie τι είναι αυτές οι ηττοπάθειες!!!!!!!!!!!????????? Τίποτα δεν είναι ανίκητο και τίποτα αιώνιο!!! Ούτως η άλλως είναι νομοτέλεια :):):):):). Μπράβο anadyomeni!!!!!!!!! Και κυρία bat black at all, συμφωνώ σε τεράστειο βαθμό με την διαπίστωσή σου…. Σημασία έχει τι κάνουμε για αυτό όμως, απο την στιγμή που το έχουμε συνειδητοποιήσει…. Πως μπορέι να επιτευχθεί η ενότητα των κομμουνιστών και ταυτόχρονα η παράλληλη διαδικασία εννοποίησης της τάξης σε τάξη για τον εαυτό της….. εεεεεε????
Χοντρά προβλήματα!!!!!
Eddie
22 Μαρτίου, 2010 1:56 μμ
συντροφε jmb, την πατησες! 😛
Ας κοιταξουμε το αμεσο που ειναι η ενοτητα της ταξης παντως για να αποκρουσουμε την επιθεση, και βλεπουμε (παραλληλα) και ποιοι μπορουν και πρεπει να ενωθουν πολιτικα (και σε ποια βαση).
Η καθε οργανωση του «χωρου» αλλωστε εννοει διαφορετικα την «ενοτητα των κομμουνιστων» και θεωρει εαυτον (οχι ολες) ως τη βαση για το «κομμα της εργατικης ταξης»…
anadyomenh
22 Μαρτίου, 2010 2:24 μμ
Μπράβο σύντροφε Έντι, στα λόγια μου έρχεσαι σιγά-σιγά κι ας μην το παραδέχεσαι… :PP (για τις οργανώσεις του χώρου μιλάω…)
jmb
23 Μαρτίου, 2010 12:23 πμ
Σύντροφε επέτρεψε μου να διαφωνλησω p)
Η ένωση της τάξης, η μετατροπή αυτής απο τάξη στον εαυτό της σε τάξη για τον εαυτό της, και η δημιουργία επαναστατικού μορφώματος είναι παράλληλες διαδικασίες η οποίες αποτελούν στην ουσία αντικατοπτρισμό της συνειδητοποίησης ΄της εργατικής ταξής, δεν μπορεί να ενωθεί μία τάξη, δηλαδή να συνειδητοποιήσει τα κοινά της συμφέροντα, να συνειδητοποιήσει και να θέσει στόχους αναφορικά με το μέλλον της, και να μην βρεί και ενότητα επί του πολιτικού! Αυτό δεν σημαίνει μονοκομματισμός όμως πχ. Σημαίνει περισσότερο οργανώσεις και κόμματα τα οποία θα παλέψουν ενιαιομετωπικά για ένα στόχο πχ., αλλά σίγοθρα μέσα απο τις διεργασίες αυτές θα γεννηθεί και ένα μόρφωμα πλειοψηφικό! Το οποίο κατα την γνώμη μου είναι το κόμμα της εργατικής τάξης!
kixwtis
22 Μαρτίου, 2010 3:51 μμ
κάθε ζωντανός οργανισμός προτιμά περισσότερους βαθμούς ελευθερίας, προτιμά όμως και τη σταθερότητα
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το πουλί
Γενικά έχει μία τάση να βγει έξω από το κλουβί του όταν είναι φυλακισμένο. Αν το βγάλεις όμως από εκεί, ίσως τρελαθεί, ιδίως αν δεν έχει κάποιον ανά τακτά χρονικά διαστήματα να του δίνει τροφή όπως πριν.
Όλοι οι εργαζόμενοι και οι πολίτες είναι φυλακισμένοι. Άλλοι αποφασίζουν το μισθό και τους όρους εργασίας τους. Άλλοι αποφασίζουν τις πολιτικές επάνω τους. Άλλοι αποφασίζουν για αυτούς χωρίς αυτούς.
Οι εκπρόσωποι της ολιγαρχίας φτιάχνουν κάποιες ποσότητες (κερδοφορία, ΑΕΠ, πληθωρισμός, ελλείματα, χρέος κλπ) και παριστάνοντας τους ειδικούς πάνω σε αυτές, παίρνουν αποφάσεις που αφορούν τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.
Οι στόχοι που βάζουν, λοιπόν, οι πολιτικοί του στυλ «πρέπει να μειώσουμε το χρέος, πρέπει να αυξήσουμε το ΑΕΠ» κλπ είναι τα σίδερα μέσα στα οποία φυλακίζουν όλο τον πληθυσμό. Είναι το άλλοθι για ενεργή συμμετοχή στους πολέμους στη Βοσνία, στο Κόσσοβο, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν κλπ, για τους βασανισμούς και τις θανατώσεις μεταναστών κ.α.
Όλος ο πληθυσμός έχει συμφέρον να απελευθερωθεί από τη μισθωτή σκλαβιά και τη σκλαβιά της ψήφου.
Είναι συμφέρον των παιδιών να έχουν ελεύθερο χρόνο για να παίξουν και να αναπτυχθούν σύμφωνα με τα προσωπικά τους ερεθίσματα,
είναι συμφέρον των εργαζομένων να καθορίζουν το μισθό τους, τους όρους εργασίας τους και να εφαρμόζουν τις ικανότητές τους στην εργασία τους σύμφωνα με τον τρόπο που σκέφτονται αυτοί και όχι σύμφωνα με τον τρόπο που αποφασίζουν τα αφεντικά, είναι συμφέρον κάθε κατοίκου να μπορεί να ζει μέσα σε ένα περιβάλλον που να μπορεί να αναπνεύσει και να απολαμβάνει ποιότητες μέσα σε αυτό. Είναι συμφέρον των ατόμων με ειδικές ανάγκες να μπορούν να κινηθούν μέσα στις πόλεις και να είναι ενταγμένοι λειτουργικά μέσα στο κοινωνικό σύνολο. Είναι συμφέρον των μεταναστών να έχουν ίδια δικαιώματα με τον υπόλοιπο πληθυσμό. Είναι συμφέρον των ηλικιωμένων να μη βρίσκονται στο περιθώριο και να μπορούν να έχουν σύνταξη.
Όλο αυτό το πλέγμα απελευθέρωσης και ικανοποίησης αναγκών είναι το όνειρο-σπόρος για την κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς και την κοινωνική επανάσταση.
Αλλά ο σπόρος πρέπει να πάει παράλληλα με την οργάνωση και την πολυπλοκότητα, το χάος.
Η οργάνωση δίνει το αίσθημα της ασφάλειας στους επαναστατημένους (όπως το πουλί με το κλουβί), ενώ το χάος και η πολυπλοκότητα εξασφαλίζει αφενώς το απρόβλεπτο ενάντια στον αντίπαλο και τη νίκη και αφετέρου την ευστάθεια του συστήματος, τις εναλλακτικές επιλογές, όταν κάτι δεν πηγαίνει καλά κάπου.
Panoszp
22 Μαρτίου, 2010 5:04 μμ
Θα καταλάβαινα τη μείωση εισοδήματος μόνο στην περίπτωση που θα ακολουθούσε και αντίστοιχη μείωση των τιμών των προϊόντων και υπηρεσιών ώστε να μένει ανεπιρρέαστη η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων.
Σε κάθε άλλη περίπτωση, το αποτέλεσμα είναι τραγικό για όλους πλην αυτών που εργοδοτούν.
Ίσως πάλι, η μείωση της αγοραστικής δύναμης φέρει μείωση τιμών λόγω μειωμένης ζήτησης. Αμφιβάλλω αλλά ελπίζω.
kixwtis
22 Μαρτίου, 2010 5:10 μμ
Αυτό που φέρνει η μείωση αγοραστικής δύναμης είναι το λουκέτο.
Panoszp
22 Μαρτίου, 2010 5:47 μμ
Συμφωνώ. Και το λουκέτο φέρνει χρέη για τον επιχειρηματία και ανεργία για τους εργαζόμενούς του.
Σκοπός είναι να το καταλάβουν και τα σαϊνια της κυβέρνησης.
kixwtis
22 Μαρτίου, 2010 6:05 μμ
Βασικά η ιστορία επαναλαμβάνεται. Εώς τώρα πρέπει να έχουν γίνει καμιά 15ριά οικονομικές κρίσεις με παρόμοια χαρακτηριστικά αν και με διαφορετικές εντάσεις – εκτάσεις. Ο σκοπός των κυβερνήσεων είναι πάντα ο ίδιος: να σωθούν τα κέρδη των μεγάλων παικτών.
Μπορεί οι πολιτικές να αλλάζουν στις διάφορες περιστάσεις, αλλά ο σκοπός αυτός μένει ο ίδιος και σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει ενδιαφέρον από τις κυβερνήσεις για κάτι άλλο, πχ αν καλύπτονται όλοι από νερό και τροφή.
Irish
22 Μαρτίου, 2010 11:35 μμ
Βγηκαν τωρα υποτιθεται οι διευθυντες των ιδιωτικων και δηλωνουν ολο υπακοη και συνεναιση, οτι θα συμμορφωθουν με τους νομους της χωρας και δεν θα περικοψουν τελικα το 14ο μισθο. Καλουν και ολους τους υπολοιπους πολιτες-σαννα ναι ισα και ομοια, να δειξουν εξισου υπακοη και συνεναιση.
Αλλα, ξεχασαν να μας πουν οτι στην παρουσα φαση κανουν κρα για να βρουν δασκαλους να δουλεψουν στα ιδιωτικα τους, μιας και ολοι οι δασκαλοι μεχρι και σημερα δουλευουν στο δημοσιο με καθεστως η προοπτικη τη μονιμοτητα κτλ. Μαλακες ειναι να τρεχουν στα ιδιωτικα. Ετσι οι εν λογω διευθυντες κανουν τα αδυνατα δυνατα για να προσελκυσουν δασκαλους της πρωτοβαθμιας. Σιγα λοιπον, να μην τους επαιρνε να να κοψουν και μισθους στην παρουσα φαση.
Αλλα μην ψαρωνετε!! Παροδικο ειναι και αυτο, οπως ολα! Τωρα που θα μενουν ανεργοι απο φετος και οι δασκαλοι, θα παρουν τα πανω τους οι αλλοι και θα μας βαλουν και αυτοι το μαχαιρι στο λαιμο.
Τι νομιζαμε, θα τα παρατουσαν ετσι απλα? Δινουν ωραιες παραστασεις, αλλα σε λιγο θα εχουν διαγραψει απο τη μνημη τους αυτες τις δηλωσεις νομιμοφροσυνης και θα βγουν σε μαι αγρια αντεπιθεση…
anton555
23 Μαρτίου, 2010 1:03 πμ
Σε διαβεβαιωνω οτι αυτο ακριβως συμβαινει.Τα ιδιωτικα σχολεια,τα τελευταια χρονια,ψαρευουν απο πολυ μικρη λιμνη,μιας και οι μεχρι προτινος αφθονες επιλογες τους,εχουν περιοριστει δραματικα..Τα ιδιωτικα σχολεια,περα απο τις εγκαταστασεις και τις διαβεβαιωσεις προς την πελατεια τους οτι το (υπηρετικο?) προσωπικο δεν απεργει,χρειαζονται και ποιοτικους δασκαλους για να πουλησουν…Καταλαβαινεις τη ζημια που εχουν υποστει,οντας αναγκασμενα να συμπληρωνουν τις θεσεις με ο,τι να ναι…
ivrish
23 Μαρτίου, 2010 1:14 πμ
Στην πρωτοβαθμια πραγματι εχουν πολυ περιορισμενες επιλογες. Αλλα αυτο δεν καθιστα τους δασκαλους που δουλευουν εκει μεσα «κακους». Ιδιαιτερα αν αναζητησει κανεις τα αιτια για τα οποιαδηποτε μαθησιακα, κοινωνικα, ψυχολογικα κτλ προβληματα στις ριζες τους.
Ας παρουμε για παραδειγμα τη Β/βαθμια, οπου εχουν πληθωρα επιλογων οι διευθυντες. Εκ πειρας οι περισσοτεροι μπορουμε να διαβεβαιωσουμε, οτι το «καλο προσωπικο» και οι καλες εγκαταστασεις δεν επαρκουν επουδενι για να αρουν τις ευρυτερες κοινωνικες- επομενως και εκπαιδευτικες ανισοτητες που διαπερνουν και το Σχολειο.
Χωρις βεβαια να ευλογω τα γενια ουτε της Α/βαθμιας. Τα προβληματα ειναι πολυ μεγαλα κι εχουν βαθιες ριζες, αρρηκτα συνδεδεμενες στον τυπο κοινωνιας που ζουμε…
Σε καμια περιπτωση δεν μπορουμε να δουμε αποκομμενα την εκπαιδευση απο αυτην, επομενως ουτε να θεωρησουμε οτι τα προβληματα της θα λυθουν εξω απο αυτην (την κοινωνια:P).
anton555
23 Μαρτίου, 2010 1:30 πμ
Ειναι τεραστιο το ζητημα που ανοιγει στις 1΄25….Η Παιδεια στην Ελλαδα(Α/βαθμια,Β/θμια,ιδιωτικη,δημοσια,»επιθετικος προσδιορισμος της αρεσκειας σου),συντονιζεται με τους κυματισμους της ελληνικης παρανοιας.Ταιζει τη μηχανη και ταιζεται απο αυτη.Προετοιμαζει τη νεα γενια «χαμενων στο διαστημα» και περιμενει απο αυτους τα παιδια τους.Η ελληνικη κοινωνια την γεννα και την ξαναχρησιμοποιει για να συνεχιστει η τροφοδοσια.Η γνωση,η εμπνευση,η δημιουργια ειναι εννοιες απωθητικες για την Ελληνικη Εκπαιδευση(οχι Παιδεια).Λογικο,ετσι σταματαει το μηχανημα..
Ειναι πραγματικα εντυπωσιακο να ακουσεις τις συνομιλιες,ολων οσων εργαζονται η σχετιζονται με ενα σχολειο…Απο τη σταση των γονιων(κοινωνια),μεχρι και τους διαλογους μαθητων-καθηγητων.Καταλαβαινεις οτι μια απο τις βασικες θωρακισεις της κοινωνιας εχει πεσει σε τεραστιο τελμα και τ αποτελεσματα τα βλεπεις καθημερινα…
not in my name
24 Μαρτίου, 2010 4:31 μμ
Στο Βόλο στον χώρο κινημάτων στο στέκι μεταναστών (οδός Ιωλκού 33), την Κυριακή 28 Μαρτίου στις 5μμ. υπάρχει μια σχετική συζήτηση για το θέμα της κρίσης και τις αντιστάσεις του κινήματος. Ομιλητές ο οικονομικός δημοσιογράφος Γιάννης Αγγέλης από το ΕΕΚ και το στέλεχος του ΝΑΡ και της Τάσης για την Κομμουνιστική Επαναθεμελίωση, Νίκος Πελεκούδας. Την συζήτηση οργανώνει η εφημερίδα “Ο Εργάτης”:
tolos
29 Μαρτίου, 2010 12:59 πμ