Σε 3 συλλήψεις διαχειριστών του gamato.info φέρεται να προχώρησε η αστυνομία έπειτα απο μύνηση που κατέθεσε η εταιρία προστασίας οπτικοακουστικών έργων «Ε.Π.Ο.E.». Συμφωνα με τις πρώτες φήμες που κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο, συνολικά δώδεκα άτομα διώκονται ως διαχειριστές της συγκεκριμένης σελίδας.
Σύμφωνα με την Ελευθεροτυπία:
«Κατά τη διάρκεια των ερευνών, που έγιναν ενώ η ιστοσελίδα ήταν ενεργή, βρέθηκαν και κατασχέθηκαν 4 σκληροί δίσκοι υπολογιστών, δύο φορητοί ηλεκτρονικοί υπολογιστές και πλήθος εκτυπώσεων (…..) Σε βάρος τους σχηματίστηκε δικογραφία και οδηγήθηκαν ενώπιον της Δικαιοσύνης.»
(xtremyst)
Νεότερη ενημέρωση: Συνολικά 6 συλλήψεις ανακοίνωσε η αστυνομία για την υπόθεση του gamato.info ενω εχει σχηματιστεί δικογραφία συνολικά εναντίον 11 ατόμων και αναζητούνται δύο άτομα που βρίσκονται στο εξωτερικό. Για τους τελευταίους εχει εκδοθεί σχετικό σήμα απο την Ιnterpol. Σύμφωνα με το zougla.gr «Οι συλλήψεις των διαχειριστών έγιναν μετά από επιχειρήσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, υπό την εποπτεία του
προϊσταμένου της Εισαγγελίας Αθηνών, Γιάννη Σακελάκου, και της εισαγγελέως Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, Ελένης Ράϊκου(…) Σύμφωνα με την αστυνομία, το gamato.info – που έχει «σιγήσει» εδώ και
ώρες- είχε 870.000 εγγεγραμμένα μέλη και δεχόταν καθημερινά 16.000.000 επισκέψεις! »
Short link: http://wp.me/p1pa1c-aC
Α.Γ.ιος
Anakata-dyomenh
Μίσος ταξικό
Back Door Man
Γαλαξιάρχης (Zaphod)
catalternative
CrippleHorse
DrAluca
Eddie
Σκληρο-Πυρηνικός Φυσικός
iguana
j4nus
Jaquou Utopie
Capybara
Spin
Кроткая
Ε. Λούπης
μανικάκος
Mind the Gap
mitsovurdul
Mitsaras
.
Narrator
Παραλληλογράφοι
lamda
xtremyst
risinggalaxy
skatiblaxos
inflammatory
Συνεργοί Παραλληλογράφοι
HungerStrike300: Απεργία Πείνας Μεταναστών
//ΠαραλληλοΓράφος// 
Narrator
10 Μαρτίου, 2010 4:50 μμ
Πάντα ήμουνα διχασμένη προσωπικότητα, στο συγκεκριμένο θέμα το πράγμα παραγίνεται. Ακροβατώ μονίμως στο «ναι μεν, αλλά» και παίζω κουτσό ανάμεσα στα 2 στρατόπεδα. Το σίγουρο πάντως είναι ότι οι συλλήψεις και το κλείσιμο μιας σελίδας ΔΕΝ λύνουν το «πρόβλημα».
________
I may be schizophrenic but at least I have each other.
γαλαζοαίματος
10 Μαρτίου, 2010 5:00 μμ
ευχομαι γρηγορη επιστροφη.
manikakos
10 Μαρτίου, 2010 5:25 μμ
ρε π@@στη μου,πανω που βρηκα το «μισος»…
Narrator
10 Μαρτίου, 2010 5:28 μμ
Δώσε €1,50 και πάρτο από το dvd club να το γράψεις κι εσύ…
xtremyst
10 Μαρτίου, 2010 6:57 μμ
Αν το καλοσκεφτείς και τα DVD Club κάνουν την ίδια δουλειά με τους torrent trackers αλλα θεωρούνται νόμιμα επειδη πληρώνουν χαράτσι στις εταιρίες διανομής και τους «προστατες πνευματικών δικαιωμάτων» δηλαδή στους μεσάζοντες. Ολη η ευαισθησία τους αφορά το χρήμα και μόνο το χρήμα, οι δημιουργοί δεν παίρνουν τίποτα ή στην καλύτερη παίρνουν ψίχουλα απο αυτη τη νόμιμη διακίνηση. Θυμάστε το λόγο που ξεκίνησαν την απεργία οι σεναριογραφοι; Οι εταιρίες παραγωγής και διανομής μοίραζαν επι πληρωμή επεισόδια σειρών μεσω σαιτ ή σε κινητα τηλέφωνα χωρις να δίνουν φραγκο στους δημιουργούς. Αυτό όμως δεν θεωρήθηκε πειρατεία.
Νομίζω πως το internet εχει προχωρήσει τόσο πολύ που οι ίδιοι οι δημιουργοί μπορούν να μοιραζουν την δουλειά τους άμεσα στο κοινό, με πολύ μικρότερο κόστος ή και δωρεαν. Αυτό είναι που ενοχλεί τους μεσάζοντες.
j4nus
10 Μαρτίου, 2010 10:00 μμ
Ματιέ Klassovitz;
xtremyst
10 Μαρτίου, 2010 5:28 μμ
Είναι απολύτως λογικο νομίζω να υπάρχει πειρατεία σε περιόδους που η αγορά cd ή οι συχνές επισκέψεις στον κινηματογραφο θεωρούνται πολυτέλεια. Είναι επίσης λογικό να καταφευγει κάποιος στην πειρατεία και να αισθανεται οκ μ’αυτό οταν διαβάζει τις αστρονομικές αμοιβες των διάσημων ηθοποιών ή τα υπερκέρδη των μεγαλων εταιριών παραγωγής και διανομής.
Σε πιο προσωπικό επίπεδο οφείλω να ομολογήσω πως δεν θα είχα δει ούτε τις μισές ταινίες, δεν θα είχα ακούσει ούτε το 1/5 των συγκροτημάτων που ακούσα τα τελευταία χρόνια αν δεν υπήρχε η πειρατεία και η διανομή αρχείων peer to peer. Νομίζω πως η πειρατεία βοηθάει στο να εχουν όλοι πρόσβαση στη γνώση και τον πολιτισμό ανεξαρτήτως πορτοφολιού.
Το ερώτημα θα μπορούσε να είναι: Η πειρατεία βλάπτει τους δημιουργούς και τους καλλιτέχνες ή τους μεσάζοντες και τους «νταβατζήδες»;
Το γαμάτο τελευταία προωθούσε τη δουλειά «άσημων» καλλιτεχνών και προσωπικά project χρηστών βοηθώντας τους ετσι στο ξεκίνημά τους. Ελπίζω να προνόησαν στο προσφατο κλείσιμο τους να μεταφερουν τον σερβερ στο εξωτερικό και να επιστρεψουν σύντομα.
γαλαζοαίματος
10 Μαρτίου, 2010 5:58 μμ
σκεψου κι ολους αυτους τους καλλιτεχνες που ‘χουν πεθανει και οι γαμωεταιριες θελουν λεφτα…
manikakos
10 Μαρτίου, 2010 5:29 μμ
κααααλα…
manikakos
10 Μαρτίου, 2010 5:31 μμ
καλα το προσχημα περι αμοιβης των διμιουργών ειναι το πιο αστειο της υποθεσης…
xtremyst
10 Μαρτίου, 2010 5:41 μμ
γιατι βρε μανικακο δεν νιώθεις λίγο μαλάκας οταν ξερεις πως πλήρωσες τόσα λεφτα για να δεις τη νεα μπλοκμπαστερ μαλακία του ταδε χολιγουντιανού αστερα που αρπαξε 20 εκ. δολλαρια για να μας δείχνει τα μπρατσα του ή την ομορφαδα του;
manikakos
10 Μαρτίου, 2010 5:49 μμ
φυσικα κ νιωθω,γιαυτο κ δεν πληρωνω για να δω χολιγουντιανες αηδιες.αλλα οσον αφορα τη μουσικη,δεν πληρωνω γενικως!
:υγ το «καλα» πηγαινε στην narrator περι αντιγραφης απο dvd club,oxi στο σχολιο σου.
Narrator
10 Μαρτίου, 2010 5:51 μμ
βασικά όχι, γιατί συνήθως ΔΕΝ πάω να δω «τη νεα μπλοκμπαστερ μαλακία του ταδε χολιγουντιανού αστερα που αρπαξε 20 εκ. δολλαρια για να μας δείχνει τα μπρατσα του ή την ομορφαδα του».
Αν θεωρήσουμε την τέχνη «προϊόν» προσέχω πάρα πολύ τι καταναλώνω και συνεπώς σπανίως αισθάνομαι ότι με πιάσαν κορόιδο.
Ή αν πάω να τη δω, ξέρω ακριβώς τους λόγους που με οδήγησαν στην αίθουσα.
Narrator
10 Μαρτίου, 2010 5:47 μμ
Το cd ήταν πάντα σχετικά ακριβό προϊόν στην Ελλάδα, ειδικά οι νέες κυκλοφορίες. Ο κινηματογράφος (για μένα τουλάχιστον) είναι η πιο φθηνή διασκέδαση που υπάρχει αυτή τη στιγμή. Δεν τοποθετώ το θέμα στη βάση «ο κόσμος δεν έχει λεφτά». Είναι και λίγο νοοτροπία για κάποιους… Αν και σαν πρακτική το εφαρμόζω τακτικά, σαν νοοτροπία δεν μου αρέσει καθόλου. Και εξηγούμαι: Έχω κατεβάσει ταινία, αφού την έχω δει 4 φορές στον κινηματογράφο. Όταν κυκλοφόρησε το επίσημο dvd έσπευσα να το αγοράσω… Ότι αγαπάω, μου αρέσει και με ευχαριστεί, ναι ρε φίλε θα το πληρώσω γιατί κάποιος επένδυσε χρόνο, κόπο και χρήμα σε αυτό.
xtremyst ρωτάς:
Η πειρατεία βλάπτει τους δημιουργούς και τους καλλιτέχνες ή τους μεσάζοντες και τους “νταβατζήδες”;
Μάλλον και τους 2, άλλον περισσότερο κι άλλον λιγότερο, ανάλογα με την περίπτωση. Αυτές τις μέρες θα κάνει πρεμιέρα σε φεστιβάλ στην Αμερική μια «μικρή», «ανεξάρτητη» ταινία, γυρισμένη και με χρήματα του πρωταγωνιστή της, που προσπαθεί μήνες τώρα μαζί με το σκηνοθέτη να βρει διανομή. Το όνομα πουλάει θα νόμιζε κάποιος, αλλά δεν είναι πάντα έτσι.»Αν πάει καλά, κι αν, και τότε, και θα δούμε». Στεναχωρήθηκα όταν διέρευσε στο ίντερνετ (ένας Θεός ξέρει από που/ποιον, όταν δεν έχει παιχτεί καν σε κινηματογράφο).
mitera
10 Μαρτίου, 2010 6:02 μμ
θα συμφωνησω με τον extremist και θα πω οτι τα παιδια του gamato προσφεραν κοινωνικο εργο.Εκει που εχουν φτασει τα εισιτηρια και η κακης ποιοτητας ταινιες ,που προωθουν ολα αυτα τα βιλατζ κ.λ.π πολυκαταστηματα,αποφερουν κερδη στις εταιρειες και κανουν τον θεατη χαζοπουλι.
Τα σινεμα που επεμεναν στη ποιοτητα,εκλεισαν τα πιο πολλα,οι καλες ταινιες παιζονται για καμια βδομαδα αντε δυο,κι αν τις προλαβεις.(και δεν ενοω σονι και καλα Ταρκοφσκι).Αλλα την τελευταια δεκαετια πλαθουν συνειδησεις κι η επιλογη εχει γινει σχεδον μονοδρομος.Να αφησουν τα παιδια ελευθερα.
Narrator
10 Μαρτίου, 2010 6:06 μμ
Για τα σινεμά που επέμεναν στην ποιότητα και έκλεισαν και για τις καλές ταινίες που «κατεβαίνουν» μετά από μια βδομάδα στις αίθουσες, υπάρχει και άλλος παράγοντας να κατηγορήσουμε… Το ΚΟΙΝΟ που δεν τις προτιμά…
manikakos
10 Μαρτίου, 2010 6:15 μμ
παντως «το μισος» δεν το βρησκω σε κανενα dvd club.ειναι μαλλον για τον ιδιο λογο.οτι το κοινο προτιμα «πιστολιδια» απο ευρωπαικο κινηματογραφο. κ τα dvdαδικα πουλουν οτι θελει ο κοσμος….
Α.Γ.ιος
10 Μαρτίου, 2010 7:52 μμ
Αντράκι μου, ήρθε ο σωτήρας σου!!!
Το έχω ΓΝΗΣΙΟ, κι έλα να το πάρεις όντε γουστάρεις…
manikakos
10 Μαρτίου, 2010 8:01 μμ
γνησιο? με το συστημα κ συ ε? αχαχα!
mitera
10 Μαρτίου, 2010 11:18 μμ
To κοινο εχει σιγουρα την ευθηνη του,αλλα ας μη ξεχναμε τον παραγοντα διαφημιση και ποσο πολυ επιρεαζει τον κοσμο οταν κατακεραυνωνει με την καθε αμερικανιλα.Σκεψου με το αβαταρ τι εγινε.Θελει πολυ καλιεργια(οχι οτι εγω την εχω)για να αντισταθει το κοινο.
xtremyst
10 Μαρτίου, 2010 6:18 μμ
Narrator θα σου αναφερω μόνο αυτό που είχε πει ο bdfoxmoor σε ενα λαιβ στο πολυτεχνεί0 : «Βγαλαμε καινούριο δίσκο, αν τον εχει κάποιος φίλος σας αντιγραψτε τον. Εμείς αν χρειαστούμε λεφτα θα κάνουμε μια συναυλία και θα τα βγαλουμε, σημασία για μας εχει να ακούσουν τη μουσική και τον στίχο μας οσο το δυνατόν περισσότεροι». Το ίδιο συγκροτημα κυκλοφόρησε «σε δόσεις» τον τελευταίο τους δίσκο μεσω ιντερνετ και κατεβαζες 2 κομματια καθε μήνα δωρεαν. Οταν κυκλοφόρησαν όλα τα εβγαλαν και σε cd ωστε να μπορει να τα αγορασει όποιος θέλει είτε γιατι του αρεσε είτε γιατι τα συλλέγει. Κατι αντίστοιχο κανανε και οι radiohead που αφηναν τον χρήστη να κατεβασει τον δίσκο και να τον κοστολογήσει ο ίδιος αφου τον ακούσει. Οσοι δημιουργοί καταλαβαν το ρευμα που δημιουργηθηκε απεδειξαν και το σεβασμό που τρεφουν προς το κοινό τους.
Τις μπλοκμπαστερ ταινίες τις ανεφερα απλά σαν ενα παραδειγμα «μούφα» ταινιών. Νομιζω πως όλοι μας εχουμε νιώσει πολλές φορές μαλάκες πληρώνοντας για μια ταινία που αποδεικνύεται προχειροφτιαγμένη, γεμάτη κλισέ ενω υποτίθεται οτι φτιαχτηκε απο ποιοτικούς δημιουργούς.
TOTOS
10 Μαρτίου, 2010 7:03 μμ
Και τα … μελαχροινα παιδια που κυκλοφορουν φορτωμενα CD,πως και δεν τα πιανουν,ερωτηση…
εκανα.-
manikakos
10 Μαρτίου, 2010 7:16 μμ
ποιος ειπε οτι δεν τους πιανουν?
να ρωτας,τι γινονται τα κατασχεθεντα μετα…
panoszp
10 Μαρτίου, 2010 7:59 μμ
Ναι, τα κυνηγούν να τα πιάσουν μήπως και πέσει έξω το κράτος.
Δεν κλέβουν. Τα προς το ζειν βγάζουν.
Δουλεύουν για 1€ το cd και όταν τους πιάνουν, τους «κατάσχουν» τις τσάντες.
Σοβαρή ερώτηση.
loophole
10 Μαρτίου, 2010 10:19 μμ
Όχι και δεν τα πιάνουν ρε φίλε, ασχολούνται με τίποτ’ άλλο οι μπάτσοι των προαστείων εκτός από αυτό και την προστασία μαγαζιών νομίζεις? (γιατί του κέντρου έχουν κι άλλες ασχολίες)
Μέρα παρά μέρα στα κρατητήρια τη βγάζουν.
Και να δεις μετά συλλογές cd, dvd, γυαλιών κλπ. που έχουν τα παλικάρια μας στα σπίτια τους. Και βγάζουν και τις υποχρεώσεις τους για κάνα δωράκι στις γιορτές τσάμπα. Κανονικότατο πλιάτσικο.
Narrator
10 Μαρτίου, 2010 7:56 μμ
xstremyst,
δεν διαφωνούμε επί της ουσίας. Το προηγούμενο σαλόνι που μας φιλοξενούσε είχε σχετικά πρόσφατα ένα θέμα με δηλώσεις των Radiohead για την πειρατεία, όπου ανάμεσα σε άλλα είχαν πει νομίζω ότι «τα mixed tapes που φτιάχναμε όλοι τη δεκαετία του 80 δεν κατέστρεψαν την βιομηχανία της μουσικής παραγωγής».
Αλλάζουν οι εποχές, αλλάζουν τα μέσα, κάποια στιγμή θα βρεθεί και η χρυσή τομή. Οι όποιες ενστάσεις μου, φυσικά και δεν αφορούν τα διαφυγόντα κέρδη των εταιριών.
Αλλά αν το σκεφτείς δεν μπορούμε να μιλάμε με ακριβώς τους ίδιους όρους για τη μουσική και για τις ταινίες. Είναι διαφορετικά είδη… ok, o μουσικός θα κάνει live εμφανίσεις. Ο ηθοποιός ή ο σεναριογράφος (που σωστά έφερες ως παράδειγμα) τι θα κάνει?
Manikako,
δεν πας σε ενημερωμένο dvd club (όπως παραδόξως αυτό της γειτονιάς μου). Θα δω τι μπορώ να κάνω για σένα.
manikakos
10 Μαρτίου, 2010 7:59 μμ
θα ρθεις στα χανια να κανεις διακοπες κ να το βαστας!!!ΑΚΟΥΣ??? το κατεβαζω (σσσ) τωρα!
επαρχια φιλεναδα!
jaquou
10 Μαρτίου, 2010 8:04 μμ
Προσεχε τις προσκλήσεις γιατι θα έρθουμε μεγάλη παρέα 😉
manikakos
10 Μαρτίου, 2010 8:05 μμ
ωωω ναιιιιι!!!! camping κανετε κα J???
jaquou
10 Μαρτίου, 2010 8:14 μμ
άνετα…
και όσο πιο νότια γίνεται 😛
manikakos
10 Μαρτίου, 2010 8:16 μμ
stay tuned το καλοκαιρι ειναι μεγααααλο εδω! σουγια,τριοπετρα,αγ.παυλος,κεδροδασος…
jaquou
10 Μαρτίου, 2010 8:21 μμ
Στη Σούγια έχω κάνει απανωτά υπέροχα καλοκαίρια Μανικάκο…
🙂
manikakos
10 Μαρτίου, 2010 8:29 μμ
+1
koula
10 Μαρτίου, 2010 10:41 μμ
επ!
αυτό είναι από άλλο portal.. 😛
manikakos
10 Μαρτίου, 2010 10:49 μμ
ενστασεις εχουμε κα koula?
koula
10 Μαρτίου, 2010 11:24 μμ
maniake!
είναι καμουφλαρισμένες «ε(πα)ν(α)στάσεις» 😛
xtremyst
11 Μαρτίου, 2010 5:00 πμ
ναι κατάλαβαινω τον προβληματισμό σου Narrator και με εχει απασχολήσει και εμένα αρκετά.Νομίζω πως τους αγαπημένους μας δημιουργούς τους στηρίζουμε με τη συμμετοχή μας σε διάφορα φεστιβαλ και προβολές. Ειδικά οταν πρόκειται για κάποια καλή ταινία νομίζω πως και ο πιο φανατικός «πειρατής» προτιμά να την παρακολουθήσει σε κάποιον κινηματογρφο.
blackpanther1975
10 Μαρτίου, 2010 10:31 μμ
Eίμαι κάθετα αντίθετος με το copyright ειδικά στην εποχή μας όπου μέσω του ίντερνετ όλα έχουν γίνει πληροφορία που μπορεί να μοιραστεί παντού.
Τώρα που μπορούμε να δώσουμε χωρίς να στερηθούμε και να πάρουμε χωρίς να στερήσουμε έρχεται το καρτέλ του copyright να απαιτήσει απαράδεκτους περιορισμούς και όρους που στραγγαλίζουν την ελεύθερη διακίνηση πληροφορίας.
Χρειαζόμαστε και στην ελλάδα ένα κόμμα όπως αυτών των πειρατών που έχει θριαμβεύσει στην Σουηδία και έχει παραρτήματα σε πολλές άλλες χώρες.
Η δημιουργικότητα δεν προάγεται με το copyright!
Αντίθετα το copyright σήμερα φτιάχνει τεράστια μονοπώλια που προωθούν και διαφημίζουν σαβούρες.
Τελικά ό,τι και να κάνουν θα χάσουν καθώς η επανάσταση των torrents συνεχίζεται ακάθεκτη και όσα και να κλείνουν άλλα τόσα και περισσότερα ανοίγουν.
Μακάρι πάντως να φτάσουμε στο σημείο να μπορούμε να έχουμε δωρεάν φαγητό μεταφορές κλπ όπως δωρεάν τώρα μπορούμε να βρισκουμε βιβλία, μουσικές και ταινίες.
Αυτό θα ήταν μια ακόμη μεγαλύτερη επανάσταση από τα torrents και το rapidshare.
http://torrentfreak.com/
Narrator
10 Μαρτίου, 2010 10:43 μμ
και μέχρι να έχουμε δωρεάν φαγητό, οι καλλιτέχνες μπορούν να τρώνε αέρα κοπανιστό!
Εν τω μεταξύ όλοι όσοι μιλάτε για δωρεάν τέχνη σε όλο τον κόσμο, σας διαφεύγει μια πολύ μικρή λεπτομέρεια. Αυτά ισχύουν για όσους έχουν PC και γρήγορη σύνδεση στο ίντερνετ. Τι ποσοστό του πληθυσμού αφορά τελικά το downloading;
manikakos
10 Μαρτίου, 2010 10:47 μμ
ολους.εγω δεν ειχα internet μεχρι το περασμενο καλοκαιρι.μια χαρα εβρισκα ομως οτι ηθελα.
οσον αφορα τους καλλιτεχνες,υπαρχουν τα live κ το θεατρο.εκει πονανε…
Narrator
10 Μαρτίου, 2010 10:50 μμ
τα live και το θέατρο όμως επίσης δεν αφορούν μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού.
Το «The Queen» το βλέπει όποιος θέλει, τσάμπα ή με €1,80. Πόσοι μπόρεσαν να δουν την Helen Mirren στη «Φαίδρα» στην Επίδαυρο?
Manikako, δεν είναι όλος ο κόσμος η Ψωροκώσταινα…
manikakos
10 Μαρτίου, 2010 10:52 μμ
δηλαδη?
Narrator
10 Μαρτίου, 2010 11:00 μμ
όταν διακυρητεις ότι η «πληροφορία μεταδίδεται παντού’, αυτό είναι ψέμα. Η πληροφορία μεταδίδεται σε αυτούς που έχουν τη γνώση και τα μέσα. Αν λάβεις υπόψη σου το βιωτικό επίπεδο των περισσοτέρων κατοίκων του πλανήτη, τελικά το downloading αφορά πολύ λίγους και προνομιούχους (εντός εισαγωγικών, βέβαια).
Από την άλλη όταν λες ότι οι καλλιτέχνες πρέπει να βγάλουν τα προς το ζειν με συναυλίες και θέατρο, πάλι αποκλείεις το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού που για πολλούς και διάφορους λόγους (π.χ. γεωγραφικούς, οικονομικούς) δεν μπορούν να παρακολουθήσουν.
manikakos
10 Μαρτίου, 2010 11:12 μμ
κατσε ρε φιλεναδα,το τεντωνεις το θεμα.
εγω κατεβαζω μουσικη εις βαρος του καλλιτεχνη κ την μοιραζομαι με αυτον που δεν εχει internet.δεδομενου οτι ο καλλιτεχνης παιρνει 3+60 απο τη δουλεια του,προτειμω να τον στηριξω στην παρουσιαση (live) απο το να τα δωσω στην εταιρια παραγωγης ή στην εταιρια προοθησης.
σιγουρα δεν εχουν προσβαση ολοι στο internet-οπως δεν ειχα κ γω, αλλα δε σημαινει οτι θα τα σκανε κανονικα στις δισκογραφικες!!!
blackpanther1975
10 Μαρτίου, 2010 11:24 μμ
το ποσοστό που χρησιμοποιεί torrents όλο και μεγαλώνει κάθε μέρα!
όπως σωστά λέει ο manikakos αυτά που κατεβάζει κάποιος μπορεί να τα δώσει παντού και σε αυτούς που δεν έχουν internet και όπως γνωρίζουμε το ποσοστό που χρησιμοποιεί το ίντερνετ τουλάχιστον για τον δυτικό κόσμο αγγίζει πλέον το 100%.
Το θέμα είναι η επανάσταση των torrents να απλωθεί και σε άλλους τομείς.
Ναι!Να έχουμε και δωρεάν φαγητό και δωρεάν μεταφορές και δωρεάν στέγη.
Η αυτοματοποίηση και η ρομποτοποίηση έχουν φέρει μια άλλη επαναστάση στα μέσα παραγωγής και ακόμη περιμένουμε και αυτή η επανάσταση να οφελήσει το σύνολο της κοινωνίας και όχι μόνο τα κέρδη μιας δράκας πολυεθνικών.
Narrator
10 Μαρτίου, 2010 11:24 μμ
έλα μωρέ κι εσύ τώρα που το τεντώνω… συζήτηση κάνουμε. 😀
Απλά πιστεύω ότι δεν είναι άσπρο/μαύρο το θέμα, έχει πολλές γκρίζες ζώνες. Και φυσικά δεν υπερασπίζομαι με την καμία τους «μεσάζοντες».
manikakos
10 Μαρτίου, 2010 11:29 μμ
τελικα «κατεβαζεις»;;;;;;;
Narrator
10 Μαρτίου, 2010 11:40 μμ
Ναι, αλλά μόνο σειρές και ταινίες που δεν θα πήγαινα έτσι κι αλλιώς να δω στον κινηματογράφο ποτέ. Τους καλλιτέχνες που αγαπάω τους στηρίζω με τον οβολό μου… 😉
manikakos
10 Μαρτίου, 2010 11:42 μμ
σκουλικι!!!!!!!
anadyomenh
10 Μαρτίου, 2010 11:42 μμ
Θα συμφωνήσω απολύτως….:) Γειά σας κιόλας…:) Κάποτε ένας είχε ένα δίσκο ή μία κασετούλα και την αντέγραφαν πολλοί… κάπως έτσι είχαμε τις μουσικές μας επιρροές και απολαύσεις όλοι… Αγοράζαμε βέβαια και δίσκους με το χαρτζιλίκι όταν τους θέλαμε πολύ και είχαμε και κάνα ψιλό στην τσέπη… απλά τώρα αυτό γίνεται σε μεγαλύτερη κλίμακα. Έχω ξεσκιστεί να κατεβάζω πράγματα και έχω δώσει και κάτι σε κάποια CDακια αυθεντικά που δεν θέλω να χαλάνε γιατί τα αντεγραμμένα έχουν μικρότερο χρόνο ζωής. Νομίζω ότι και οι καλλιτέχνες θέλουν να διαδίδεται το έργο τους και να αποκτούν μεγαλύτερο κοινό και σίγουρα υπάρχουν τρόποι για να βγάλουν κάποια χρήματα είτε με live είτε μπαίνοντας στο παιχνίδι του ιντερνετ… Οι τρόποι αλλάζουν και μάλιστα γίνονται πιο άμεσοι (χωρίς μεσάζοντες και με μικρότερο κόστος)
manikakos
10 Μαρτίου, 2010 11:47 μμ
κοπελια,καινουρια στην παρεα?
anadyomenh
10 Μαρτίου, 2010 11:48 μμ
ναι και λίγο φρικαρισμένη όπως βλέπεις….:P
manikakos
10 Μαρτίου, 2010 11:52 μμ
χαλαρα,κρασακι κ θετικες σκεψεις. καλοκαιρι ερχεται…
Panoszp
11 Μαρτίου, 2010 12:14 πμ
Και συνεχίζοντας το συλλογισμό σου, σκέφτομαι πως αν το 20% των δεδομένων που μοιράζεσαι οδηγήσει σε αγορά από κάποιους από τους αποδέκτες (κάτι πολύ συνηθισμένο) αυτό είναι ικανό να μην αφήσει παραπονεμένο ούτε το δημιουργό, ούτε τον ερμηνευτή ούτε και τον παραγωγό.
Η φασαρία γίνεται αποκλειστικά και μόνο από απληστιά.
manikakos
11 Μαρτίου, 2010 12:18 πμ
εεεκζακλι!!!
Narrator
10 Μαρτίου, 2010 11:55 μμ
σκουλίκι? κλαψ!
Επιμένω ότι με τις ταινίες είναι διαφορετικά από ότι με την μουσική!
γιατί φρίκαρες ρε Αναδυόμενη? Παίχτηκε κάτι?
anadyomenh
10 Μαρτίου, 2010 11:59 μμ
Χαχαχαχα διάφορα σήμερα στη δουλειά μου αλλά θα επιζήσω… τι να κάνουμε… μία απεργία πήγαμε να οργανώσουμε και απέτυχε παταγωδώς…:) Αλλά το καλοκαίρι όντως πλησιάζει και θέλω κι εγώ κάμπινγκ στην Κρήτη…:) και λίγο Γαύδο…
koula
11 Μαρτίου, 2010 12:00 πμ
ρε κοπελιά.. δεν ήταν αλήθεια στο θρίλερ.. σοκουλάτα ήταν..
iguana
11 Μαρτίου, 2010 12:01 πμ
Tι εγινε ρε, με την απεργία; Μοιρασου το και μαζι μας…
olomavri nuxterida, pio mavri de ginetai
11 Μαρτίου, 2010 12:07 πμ
asta iguanaki,
einai i katara twn…frontistiriwn…
ergasiakos mesaiwnas…kanonika!!!!
misthwti sklabia oso liges… 😦
as mas pei anadyomenaki ti egine simera…
Narrator
11 Μαρτίου, 2010 12:02 πμ
εμένα πάντως μου άρεσες περισσότερο με το μουστάκι… περασμένα ξεχασμένα, μη βάζεις πονηρά με το μυαλό σου, αλλά λέμε τώρα για να περνάει η ώρα… 😉
manikakos
11 Μαρτίου, 2010 12:06 πμ
πως ειναι στη γαυδο θεια ana?
anadyomenh
11 Μαρτίου, 2010 12:06 πμ
Koula, τι σοκολάτα;;;;
koula
11 Μαρτίου, 2010 12:10 πμ
για τη σκηνη στην ταινια λεω.. το «ψυχω».. (απο κει δεν ειναι το αβαταρ?)
anadyomenh
11 Μαρτίου, 2010 12:11 πμ
Μπάχαλο με έχετε κάνει… σε ποιον να πρωτοαπαντήσω…
Α. Iguana, δουλεύω σε φροντιστήριο… ποτέ δεν γίνεται απεργία εκτός κι αν το αποφασίσουν τα boss που το κλείνουν καμμιά φορά μόνες τους… Οπότε, είπαμε κάποιες να κάνουμε… αλλά δίνουμε βαθμούς αύριο και αυτό δεν θα ήταν καλή «εικόνα» για το φροντιστήριο. Ενώ αρχικά η πλειοψηφία ήταν μέσα, σήμερα ολοι τα γύρισαν… Βλέπεις μεγάλη η ανασφάλεια…
Β. Το θριλεράκι μου μια χαρά είναι, αν και προτιμώ άλλα του Χίτσκοκ…
Γ. Στη Γαύδο δεν έχω πάει ακόμα γιατί μια φορά ξεκίνησα να πάω και κόλλησα στην Παλαιόχωρα λόγω κακοκαιρίας… αλλά πάνε όλοι οι φίλοι και γνωστοί μου και λέω φέτος να τους τιμήσω 😛
Γ. Καλό το μουστάκι μου, αλλά όλοι με φαντάζονταν κάπως έτσι… είπαν… οπότε είπα να σπάσω τον μύθο…
nolongersafe
11 Μαρτίου, 2010 12:12 πμ
Στο μεταξύ να σπαμάρω για μια τζάμπα ταινία με ευθύνη της ίδιας της σκηνοθέτριας που θα παραβρεθεί κιόλας να μιλήσει με το κοινό;
την άλλη Πέμπτη 18 Μαρτίου στις 7μμ, στην Λέσχη Υπογείως στην Καλλιδρομίου 94 στα Εξάρχεια θα γίνει προβολή της ταινίας της Αλίντας Δημητρίου:
«η ζωή στους βράχους»
με θέμα τις αντάρτισες του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.
βουαλά το αφισάκι
(Οι πρώτοι δέκα τυχεροί θα προλάβουν να αγοράσουν και μπλουζάκι με το άβαταρ μου!!! Τελευταία κομμάτια!!!)
anadyomenh
11 Μαρτίου, 2010 12:20 πμ
Γειά σου No longer…:) Όλα τα καλά ώρες που δουλεύω γίνονται… πολύ ενδιαφέρον!
nolongersafe
11 Μαρτίου, 2010 12:48 πμ
Γεια σου και εσένα. Η Αλίντα Δημητρίου θα κάτσει μέχρι αργα για συζήτηση πάντως. Αν προλάβεις…
olomavri nuxterida, pio mavri de ginetai
11 Μαρτίου, 2010 12:43 πμ
geia loipon, anadyomenaki…
tin eida tin tainia me tis antartisses prin 2-3 mines se ena sinema sta patisia. polu kali kai sokaristiki…(eixe kai plaka, giati to sinema itan gemato…kkedes/knites!!!! 😀 )
mia kai eimaste edw kai leme gia tainies kai…katebasmata, na pw na rwtisw na zitisw ki egw, an exei kaneis to ntokumantair «mia kravgi to dekembri» pou to…psaxnoume kairo????
anadyomenh
11 Μαρτίου, 2010 1:00 πμ
Γειά σου Νυχτερίδι….:) αργώ γιατί κάνω διάφορα…. θα το δω πού θα πάει; θα εισηγηθώ στο στέκι μας…:)
nolongersafe
11 Μαρτίου, 2010 1:03 πμ
ποιο στέκι companera;
anadyomenh
11 Μαρτίου, 2010 1:10 πμ
Αντίκρυ-Γαλάτσι
olomavri nuxterida, pio mavri de ginetai
11 Μαρτίου, 2010 1:04 πμ
mia apo ta idia, anadyomenaki,
se mas bgainoun avtes tis meres kai ta apotelesmata twn eksetasewn tou perasmenou mina…
pantws, prin kapoious mines (den poluthumamai) eixa petuxei sto indymedia mia anakoinwsi sximatismou «swmateiou ergazomenwn se frontistiria»(!!!), opws kai enos allou swmateiou metafrastwn/epimelitwn…
xmmmmmmm…
mipws na to psaksoume??? 😉
anadyomenh
11 Μαρτίου, 2010 1:13 πμ
Για των μεταφραστών ξέρω… είναι καινούργιο θα σου πω… για των καθηγητών είχα την εντύπωση ότι υπήρχε… θυμάμαι ότι μας είχαν έρθει και στο φροντι πριν χρόνια… θα το ψάξω και θα σου πω!!!
olomavri nuxterida, pio mavri de ginetai
11 Μαρτίου, 2010 1:17 πμ
ok, baby
nolongersafe
11 Μαρτίου, 2010 1:21 πμ
Σόρρυ που παρεμβαίνω
σύλλογος εργαζομένων στα φροντηστήρια καθηγητών ΣΕΦΚ
http://www.sefk.gr/
πρωτοβουλια μεταφραστων διερμηνέων
http://prwtobouliametafrastwnepimelitwn.blogspot.com/
το πρωί στην απεργία θα έχουν δικά τους μπλοκ
anadyomenh
11 Μαρτίου, 2010 1:25 πμ
Μπράβο No Longer αμεσότατος…!!!!!!
olomavri nuxterida, pio mavri de ginetai
11 Μαρτίου, 2010 1:28 πμ
ontws…
ante, na brethei kai kapoios na mas pei apo pou na katebasoume evkola kai grigora to «mia kravgi to dekembri»
(ola…etoima ta theloume-xexe! 😉 )
j4nus
11 Μαρτίου, 2010 3:22 πμ
δεν το θέλετε μόνο τζάμπα, δεσποινίς νυχτε-ρίτα το θέλετε και εύκολα και γρήγορα… σας καταγγέλλω λοιπόν…
j4nus
11 Μαρτίου, 2010 5:04 πμ
Δεν ξέρω αν είναι το ίδιο να κατεβάζεις μουσική, με το να κατεβάζεις μια ταινία ή ένα βιβλίο…
Έχουν γίνει έρευνες για τη μουσική συγκεκριμένα που δείχνουν ότι αυτός ο διαμοιρασμός αρχείων δε μειώνει εν τέλει τις πωλήσεις. Και για να είμαστε ειλικρινείς υπάρχει κανείς που κατεβάζει ας πούμε 100 cd το χρόνο και αν δεν τα κατέβαζε απο το ίντερνετ δωρεάν, θα τα αγόραζε; Αυτές οι περιπτώσεις είναι πολύ λίγες. Άρα η εταιρία δε χάνει γιατί ούτως ή άλλως δε θα το αγόραζαν οι περισσότεροι.
Ούτε τα δωρεάν mp3 σε ένα σκληρό δίσκο αποτελούν κάποιο περιουσιακό αγαθό, γιατί εφόσον τα κατέβασα δωρεάν, μπορούν να το κάνουν κι άλλοι, άρα η υπεραξία τους χάνεται από το δωρεάν της διάθεσής τους…
Και αυτό τους ενοχλεί, όχι το ότι πληττονται οικονομικά οι καλλιτέχνες -που δεν είναι σίγουρο ότι πλήττονται. Το δωρεάν που μπορούν να το έχουν όλοι χάνει αυτήν την υπεραξία για την οποία πρέπει να δουλεύεις όλο και περισσότερο, να παράγεις όλο και περισσότερο για να μπορείς να γευτείς… κοινώς το τζάμπα μειώνει τις δυνατότητες να σε εκμεταλλεύονται…
Με τον δωρεάν διαμοιρασμό οι δισκογραφικές και οι μπάντες κερδίζουν αλλού. διαδίδεται η μουσική πιο εύκολα και έχουν κέρδος από αυτό. Παίρνοντας παράδειγμα τον εαυτό μου, δε θα είχα αγοράσει αρκετά από τα cd που έχω αν δεν τα είχα πρώτα κατεβάσει για να τα ακούσω. Όχι γιατί θέλω να ακούσω πρώτα πριν αγοράσω -που είναι και αυτό σημαντικό- αλλά γιατί ψάχνοντας νεά ακούσματα, πέφτω σε ονόματα και σχήματα που δεν κυκλοφορούν καν στην Ελλάδα. Αν δεν έμπαινα σε αυτή τη διαδικασία της διαδικτυακής αναζήτησης οι μουσικές μου εμπειρίες θα ήταν πολύ περιορισμένες για να μην πω φτωχές.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που κατεβάζουν και μετά αγοράζουν αυτά που τους άρεσαν περισσότερο, γιατί θέλουν να έχουν το cd, βιβλιαράκι κτλ.
Επίσης κάτι που δε λέει κανείς για το δωρεάν κατέβασμα. Αυτό που κατεβάζω δεν είναι αντίγραφο του cd… δεν παίρνω δωρεάν το βιβλιαράκι, παίρνω έναν ήχο συνήθως κατώτερο σε ποιότητα, συμπιεσμένο, mp3… άρα παίρνω κάτι λιγότερο από το προϊόν που πατεντάρει η δισκογραφική.
Από την άλλη «παράγω» λιγότερο πλαστικό και χαρτί. Επίσης είναι γνωστό ότι τα δικαιώματα που εισπράττει ο καλλιτέχνης από την πώληση των cd είναι κάτι μονοψήφια επί τοις εκατό νούμερα συνήθως. Τα υπόλοιπα πάνε στην εταιρία.
Επίσης άλλο μοιράζομαι τη μουσική με τους διαδικτυακούς «φίλους» γνωστούς και αγνώστους και άλλο κατασκευάζω αντίτυπα-ρέπλικες των cd τα πουλάω και βγάζω λεφτά από αυτό. Αλλά εκεί που έχουν πάει οι τιμές των cd στην Ελλάδα…
Μια μπάντα μου έστειλε cd της από τη σελίδα της, το cd κυκλοφορεί στα καταστήματα στην αμερική κανονικά. Το έστειλαν από los angeles… 10 ευρώ μαζί με τα μεταφορικά… για αυτό το καλύτερο είναι να στέλνετε τα χρήματα στην μπάντα, είτε αγοράζοντας από αυτούς είτε μέσω δωρεάς στην ιστοσελίδα τους.
Θυμάμαι οι Radiohead είχαν κάνει κάτι πρωτότυπο με τη δισκάρα που λέγεται In Rainbows… είχαν βγάλει το cd στο ίντερνετ χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένη τιμή. Καθένας έδινε ό,τι ήθελε… ο μέσος όρος των προσφορών είχε διαμορφωθεί στα 10 ευρώ…
Με τις ταινίες είναι άλλο θέμα, χάνουν και οι εταιρίες και τα βιντεοκλάμπ…
Το αποκρουστικό είναι ότι δεν έχω ακούσει ποτέ να διαμαρτύρονται αυτοί που έχουν πραγματικά ανάγκη… αυτοί που κυνηγάνε κόσμο και δικαστικά είναι πάντα οι Βανδήδες και τα μεγάλα στούντιο κινηματογραφικά εταιρίες κτλ, αυτοί που έχουν βγάλει όχι τα λεφτά τους και με το παραπάνω. Η απληστία σε όλο της το μεγαλείο αλλά κάποιος θα πει ότι έτσι γίνονται τα λεφτά… Νομίζω μέχρι και άρση ασύλου είχε ζητηθεί από Βανδή για να συλληφθούν οι πλανόδιοι πωλητές cd στη φιλοσοφική στη Θεσσαλονίκη…
Τώρα το βιβλίο είναι άλλη περίπτωση επίσης… κανονικά όλα τα βιβλία θα έπρεπε να είναι free to read… για να ενθαρρύνεται ο κόσμος να διαβάζει. Ωστόσο η μπάντα με τις συναυλίες και το μεγάλο ακροατήριο κάπως θα τη βγάλει την άκρη ακόμα και χωρίς έσοδα από τα cd… ο συγγραφέας προκειμένου να πετύχει ένα καλό συμβόλαιο όμως μοναδική μεζούρα είναι οι πωλήσεις των έργων του…
Από την άλλη η τέχνη είναι ανάγκη δημιουργίας και μέσο έκφρασης… την ανάγκη του αυτή ο καλλιτέχνης με τον ένα ή άλλο τρόπο θα βρει τον τρόπο να την εκφράσει ακόμα και αν δεν καταφέρει να ζει από την τέχνη του…
η πειρατεία σκοτώνει τη βιομηχανία της τέχνης και σώζει την τσέπη μας… αυτοί που έβγαλαν το σλόγκαν η πειρατεία σκοτώνει τη μουσική, είναι αυτοί που πρώτα σκότωσαν τη μουσική… ταυτίζουν τα συμφέροντα των εταιριών και των στούντιο με τη μουσική την ίδια… κοινώς οι εταιρίες λένε εμείς είμαστε η μουσική… χεσμένους τους έχουν τους καλλιτέχνες…
Α.Γ.ιος
12 Μαρτίου, 2010 2:32 πμ
Εύγε!!!
++++++
j4nus
11 Μαρτίου, 2010 11:50 πμ
από χτες είναι down και άλλος «ελληνικός» tracker… μήπως άρχισε ο χορός των διώξεων…
tapesgoneloose
11 Μαρτίου, 2010 9:21 μμ
Γίνεται να σβηστεί να το ξαναβάλω διορθωμένο;… Και υπόσχομαι να γραφτώ στο wordpress, εάν μου δίνει την δυνατότητα edit, να ησυχάσετε & εσείς…
j4nus
12 Μαρτίου, 2010 2:24 πμ
για να έχεις δυνατότητα edit δεν αρκεί να έχεις λογαριασμό στο wordpress αλλά να είσαι author-συντάκτης. Νομίζω ότι και χωρίς να είσαι στο wordpress, μπορείς να είσαι author. Πάντως όπως και να χει πρέπει να σου στείλει πρόσκληση ειδική κάποιος admin του blog μέσω email…
xtremyst
12 Μαρτίου, 2010 2:39 πμ
Διάβασα με προσοχή το πολύ ενδιαφέρον σχόλιό σου, σε κάποια σημεία συμφώνησα. Θα σταθώ στο σημείο όμως που αναφέρεσαι σε κατι που έγραψα εγώ. Κατ’ αρχήν δεν χρησιμοποίησα πουθενά το ρήμα «δικαιολογεί» (το έβαλες και σε εισαγωγικά). Συγκεκριμένα έγραψα «και να αισθανεται οκ μ’αυτό οταν διαβάζει τις αστρονομικές αμοιβες…». Ειλικρινά πιστεύω οτι ο περισσότερος κόσμος που κατεβάζει ταινίες και συνήθως κατεβάζει μεγάλες παραγωγές, δεν αισθάνεται πως κλέβει τους παραγωγούς ή τους διανομείς όπως ισχυρίζεται το διαφημιστικό που παίζει στην αρχη πολλών DVD. Θεωρώ λογικό ο κόσμος να καταφεύγει στην πειρατεία αρνούμενος να σκασει τα ποσά που του ζητάνε οι κινηματογράφοι ή τα dvd club (αν και δεν είναι φυσικά αυτός ο μόνος λόγος που κατεβάζει). Και μη μου πείς φίλε μου οτι δεν είναι πολλά… μια ενοικίαση ή ενα εισιτήριο μπορεί να μην είναι πολλά, αν θελήσεις να δεις όμως 5-6 ταινίες την εβδομάδα είναι. Και νομίζω πως όλος ο κόσμος γνωρίζει οτι οι μεγαλες εταιρίες παραγωγής και διανομής, οι ατζεντηδες και οι «φτασμένοι» ηθοποιοί μοιράζονται μεταξυ τους απίστευτα ποσά τα οποία προέρχονται απο εμάς, το κοινό. Το γεγονός οτι παίζουν τέτοια ποσά εμένα με κάνει να σκεφτώ πως οι ίδιες ταινίες θα μπορούσαν να εχουν δοθεί στο κοινό με πολύ μικρότερο κόστος (για το κοινό) αρκεί να συμβιβαζόντουσαν σε λογικότερα κέρδη. Αρα δεν είναι ενα γενικό κλέβουν και κλέβω, είναι πολύ συγκεκριμένο : προσπαθούν να μας κλέψουν-προσπαθούμε να το αποφύγουμε σε ενα τουλάχιστον ποσοστό. Νομίζω δηλαδή πως κατα ενα τρόπο είναι αναμενόμενο ο χρήστης να αντιλαμβάνεται την επιλογή του να κατεβάσει και σαν ενα είδος άμυνας ή «απάντησης» σε αυτό.Οταν λοιπόν βλέπουν ποιές εταιρίες και ποιές μπάντες σέρνουν τους χρήστες στα δικαστήρια- ναι – το μυαλό τους πάει στις αμοιβές όλων αυτών και εξοργίζεται.Δεν πρέπει να ξεχνάς οτι οι πλειοψηφία των χρηστών στους τρακερς κατεβάζει εμπορικές υπερπαραγωγές σε συντριπτικά ποσοστά και νομίζω πως μπορείς να το καταλάβεις βλέποντας τα νούμερα των seeders και leechers σε αυτά τα τόρεντς.
anadyomenh
12 Μαρτίου, 2010 4:33 πμ
Φαντάζομαι πώς ναι… αν θες το σβήνω και το ξαναστέλνεις… πάντως είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον! Τώρα για editing γράψου στο wordpress και μετά μιλάμε στο mail. 🙂
anadyomenh
12 Μαρτίου, 2010 4:36 πμ
απάντηση σε tapesgoneloose…ήταν, οπότε το σβήνω;;; Πες μου όσο είναι τα μάτια μου ανοιχτά ακόμα…:)
j4nus
12 Μαρτίου, 2010 4:47 πμ
πριν το σβήσεις, καντο ένα copy paste σε ένα wordpad ή notepad να υπάρχει για παν ενδεχόμενο…
anadyomenh
12 Μαρτίου, 2010 4:48 πμ
Γειά σου j4nus… 🙂 Αυτό σκέφτηκα κι εγώ… Καληνύχτα!
j4nus
12 Μαρτίου, 2010 7:04 πμ
καλημέρα καλύτερα…αχαχχα
j4nus
12 Μαρτίου, 2010 6:33 πμ
tapes -από το tapes=κασέτες ή από το τάπες ρίχνω τάπες;- εγώ το είπα κάπως περιπαικτικά στην νυχτε-ρίτα αφενός για να την πειράξω κι αφετέρου για να της πω ότι αν γινόταν να έχουμε κάποιον που να πατάει για μας το κουμπί που λέει download… δε θα λέγαμε όχι.
Αν πρόσεξες επίσης το βιβλίο το διαχώρισα από τα άλλα δύο λέγοντας οτι σε αντίθεση με τις μπάντες και τους κινηματογραφικούς δημιουργούς ο συγγραφέας δεν μπορεί ουτε συναυλίες να κάνει ούτε να γεμίσει κάποιον κινηματογράφο. Εκείνος εξαρτάται περισσότερο από τις πωλήσεις των έργων του. Θα προτιμούσα όμως τα χρήματα να πηγαίνουν κυρίως σε αυτόν και όχι να εισπράττει κάποια λίγα ποσοστά.
Παίρνοντας παράδειγμα από τον εαυτό μου, δε σκέφτηκα ποτέ βρισκόμενος μέσα σε ένα βιβλιοπωλείο, «έλα μωρέ μην το αγοράσεις, θα το βρεις στο διαδίκτυο». Ακόμα και βιβλία που θέλω να βρω αμετάφραστα πάλι το πιο πιθανό είναι να τα παραγγείλω ακόμα και αν τα βρω στο δίκτυο. τα αγαπημένα μου θα τα αγοράσω όπως και ναχει.
Δεν υπήρχε περίπτωση ακόμη κι αν δεν κατεβάζω από δίκτυο να αγοράζω 10 βιβλία το μήνα και 10 cd γιατί δεν έχω την οικονομική δυνατότητα. Αρα κατ ουσίαν οι εταιρίες δε χάνουν, γιατί ούτως ή άλλως δε θα αγόραζα.
Κι ακούω διάφορους να μιλάνε για κλοπή γιατί έτσι έχει επικρατήσει και στη νομική αργκό. Στην παραδοσιακή κλοπή τιμωρείται γιατί κάποιος αφαιρεί ένα αντικείμενο από κάποιον άλλο κι έτσι του αποστερεί τη δυνατότητα να το χρησιμοποιεί, κατέχει, εξουσιάζει όπως θέλετε πείτε το…
Όσο για τους Radiohead, είναι προτιμότερο να πηγαίνουν τα χρήματα στους καλλιτέχνες παρά να μεσολαβούν οι εταιρίες… Για τους Ωχρα θα ήταν επαναστατικό μόνο αν οι Radiohead μοίραζαν δωρεάν τη μουσική τους… αλλά αυτό που έκαναν ήταν πολύ κοντά σε αυτό.
tapesgoneloose
12 Μαρτίου, 2010 11:49 πμ
(Το κείμενο με κάποιες λίγες διορθώσεις. Όπως πάντα, με ευχαριστίες στους διαχειριστές που παρά τον διαδηλωτικό κάματο βρήκαν χρόνο να κάνουν και αυτό…)
Καλησπέρα και από μένα, καλή η συζήτηση σας. Ελπίζω να βρεθεί χρόνος να συνεχιστεί κάποτε. Διάβασα προσεκτικά όλες τις τοποθετήσεις και θα γράψω κάποιες δικές μου, μιας που έχω παρακολουθήσει το θέμα κάπως στενά. Τόσο λόγω του οτι είμαι «παρατηρητής» (α λα Χαϊλάντερ) του ελληνικού DIY (όλα τζάμπα ή δίνει όποιος θέλει και ό,τι θέλει ή τιμή σε κόστος παραγωγής) όσο και επειδή απλά είμαι πορωμένος με τη μουσική στο σύνολο της.
Σχετικά με τα βιβλία, πολλοί/πολλές συγγραφείς χρειάζονται όλον τον χρόνο μίας κανονικής εργασίας για να παράγουν το έργο τους. Δηλαδή πολλές δεκάδες ώρες την εβδομάδα. Και έτσι, εάν πρέπει παράλληλα να επιβιώσουν, πρέπει και να αμοιφθούν γι’αυτή τους την εργασία. Το εάν τα παίρνουν σε χρήμα ή σε είδη διατροφής + στέγη είναι ίσως αδιάφορο, αν και βέβαια το χρήμα έχει το προσόν να σου επιτρέπει να αγοράσεις ό,τι είναι προς πώληση και όχι ό,τι θέλει ο εκδότης να σου δώσει: από μία άποψη είναι μέσο εκδημοκρατισμού σε μία αστική κοινωνία :). Για εμένα δεν τίθεται επίσης θέμα να υπαγορεύσει κανείς στους συγγραφείς το πως θα βγάζουν τα προς το ζην: το δικαίωμα στην επικερδή εργασία θα έπρεπε να θεωρείται αναφαίρετο. Μόνο η κοινωνία συντεταγμένα μπορεί να απαγορεύσει κάποιες οικονομικές δραστηριότητες (π.χ., νταβατζιλίκια, δουλεμπορία), και αυτό δεν πρόκειται να γίνει για τη συγγραφή. Η διάθεση βιβλίων τζαμπέ και χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του συγγραφέα μπορεί να προάγει το διάβασμα τους, αλλά ίσως να μην προάγει την πλήρη ενασχόληση με το γράψιμο. Γι’αυτό το λόγο δεν έχω πρόβλημα με το να διανέμονται ελεύθερα βιβλία νεκρών συγραφέων. Συνεχίζω να αγοράζω προσεγμένες ανθολογίες, π.χ. της Library of America, επειδή θεωρώ ότι πληρώνω ακριβώς αυτό: τον κόπο που μπήκε στην επιμέλεια της έκδοσης και την ευκολία να έχω, π.χ., όλα τα διηγήματα του Bellow μαζεμένα σε έναν χάρτινο τόμο. Ακριβές αυτή η θέση αναφέρθηκε και παραπάνω από την Narrator. Και με βάση αυτό, δεν καταλαβαίνω και την τοποθέτηση σχετικά με το δωρεάν φαγητό, μεταφορές κτλ.: και αυτά είναι πράγματα που δεν παράγονται μόνα τους και που επίσης κοστίζουν για να παραχθούν…
Υπάρχει βέβαια πολύς κόσμος που γράφει στα πεταχτά και σαν πάρεργο, μάλιστα η ελλάδα ήταν (είναι ακόμα; αμφιβάλλω πολύ) μία χώρα όπου οι λεγόμενοι συγγραφείς του σαββατοκύριακου ήταν κυριολεκτικά μιλούνια σε προηγούμενες δεκαετίες. (Ένα όμορφο θέμα για έρευνα είναι το κατά πόσο αυτό οφειλόταν ή όχι και στην ψηλή κοινωνική συνειδητοποίηση του ’70-’80.) Αυτό δεν λέει σχεδόν τίποτα για αυτούς που ζουν από τα γραπτά τους, όμως. Και μ’αυτή τη γέφυρα περνάμε στο θέμα της μουσικής.
Πάμπολλοι δημιουργοί έκαναν σχετικά επιτυχημένα το πέρασμα στην νέα εποχή του downloading: βγάζουν τα λεφτά τους στον δρόμο. Από τα εισιτήρια των συναυλιών, τις ηχογραφήσεις τους που πουλάν από το merch table (ή μέσω διαδικτύου), τα μπλουζάκια κτλ.. Αναφορές υπάρχουν πάμπολλες, ψάξτε ας πούμε σε συνεντεύξεις του Howe Gelb (Giant Sand, The Band Of… Blacky Ranchette κτλ.). Κάποιος κόσμος, επίσης, απορρίπτει πια την προοπτική συνεργασίας με οποιαδήποτε μεγάλη εταιρεία αφού τα royalties από τις πωλήσεις δίσκων είναι ένα τίποτα (3-5%)… Έτσι αποφεύγονται και τα προβλήματα τύπου δίσκοι που μένουν στα ράφια της εταιρείας ενώ έχουν ηχογραφηθεί (π.χ., ο φοβερός δίσκος των αθηναίων In Furs). Αυτό που προσφέρει μία εταιρεία (πια) είναι διανομή και διαφήμιση, αφού το packaging μπορεί να το κάνει η ίδια η μπάντα. Δυστυχώς, μαζί μ’αυτά προσφέρει και πάμπολλα προβλήματα στους περισσότερους… Μία ανάλυση που πρέπει να διαβάσουν οι ενδιαφερόμενοι είναι το κείμενο The Problem With Music του Steve Albini (Big Black, Shellac, και παραγωγού στο In Utero των Nirvana και σε πάμπολλες μικρές παραγωγές όπως το Jet Lag των αθηναίων Bokomolech). Ο ίδιος, μάλιστα, λέει ότι χρεώνει τρελλά λεφτά σε εταιρείες σαν την Geffen και ψίχουλα σε μικρές εταιρείες :).
Αλλά τι σημαίνει αυτό; Ότι μπορούμε να πούμε σε μία μπάντα πως να βγάλει τα λεφτά της αλλά όχι σε έναν συγγραφέα :); Δύο μέτρα και δύο σταθμά δηλαδή; Και ποιοί είμαστε εμείς που παίρνουμε αυτό το moral highground; Οι ανώνυμες ορδές downloaders που κρύβονται πίσω από το ότι οι ISP (Internet Service Providers) είναι αυτές που αρνούνται να δώσουν τα στοιχεία τους στην RIAA (γιατί χωρίς downloading δεν υπάρχει ανάγκη για γρήγορες συνδέσεις);… Όχι ακριβώς. Κατ’αρχάς δεν υπάρχει ιστορικό κενό στο οποίο να μπορεί να λειτουργήσει κανείς. Αυτή τη στιγμή, αυτοί που πλήττονται είναι οι μεγάλες εταιρείες, οι οποίες είναι συνηθισμένες σε τεράστια κέρδη αφ’ότου εισήγαγαν την έννοια του απόλυτου copyright. Αναπόφευκτα, πιέζονται και θα πιεστούν και άλλο και οι δημιουργοί που προτιμούν αυτές τις μεγάλες εταιρείες. Θέλουμε να τιμωρήσουμε αυτούς τους δημιουργούς; Ελπίζω πως όχι. Γι’αυτούς, λοιπόν, υπάρχει εναλλακτική λύση όπως αναφέρθηκε παραπάνω: live εμφανίσεις, merch (και αυτό αυξάνει όμως τον όγκο σκουπιδιών, όχι μόνο τα hard copies ηχογραφήσεων ε!), τύπωμα και διανομή από τους ίδιους. Δηλαδή, ενασχόληση όχι μόνο με τη μουσική τους αλλά και με το business end της δημιουργίας: την παραγωγή ενός προϊόντος. Όπως γίνεται και από τους μικρότερους δημιουργούς πολλές φορές… Ή αλλιώς μετριασμός της φιλοδοξίας με τη μεταπήδηση σε ένα μικρότερο label. Λυπάμαι που είναι έτσι τα πράγματα, αλλά όταν η εταιρεία για την οποία ηχογραφείς αρχίζει & κλείνει κόσμο στη φυλακή, θα υποστείς και τις συνέπειες :). Και κυρίως στήριξη-στήριξη-στήριξη από το κοινό, όχι βαρεμάρα & λόγια ανέξοδα! Άλλωστε, και σε ηχογραφήσεις του Woodie Guthrie ακούγεται ο ίδιος να λέει στους παρευρισκόμενους ότι, με το να αγοράσουν ένα songbook του, τον βοηθάν να ζήσει. Οι αναρχοαυτόνομοι κερκυραίοι ALT TC διένειμαν παλιότερα το split τους (hard copy, εννοώ) με τους γάλλους 20 Minutes De Chaos με εθελοντική εισφορά (έξω πωλούνταν, από τους 20 Minutes De Chaos φαντάζομαι). Για να φτάσουν μετά από κάποιο καιρό να εξηγήσουν από την ιστοσελίδα τους, και σε μάλλον έντονο τόνο, ότι ‘εθελοντική εισφορά’ δεν σημαίνει ‘τζάμπα’ :)… Για τους συγγραφείς όμως συνεχίζω να μην βλέπω κάποια ανάλογη λύση, πέρα από το να ασχοληθούν με το να τυπώσουν οι ίδιοι/ες – κάτι το οποίο θα ρίξει ίσως τις τιμές (οι οποίες έχουν φτάσει στα ύψη…). Για τους σκηνοθέτες επίσης όχι, πέρα από τις εναλλακτικές παραγωγές. Η Narrator έκανε πάρα πολύ καλές τοποθετήσεις σχετικά, ειδικά άμα αναλογιστεί κανείς το κόστος παραγωγής μίας (έστω εναλλακτικής!) ταινίας και άρα το ρίσκο που αναλαμβάνει κάποιος. Η στήριξη είναι καταμερισμός του οικονομικού φορτίου σε μία μεγάλη βάση, και έτσι εγώ την βλέπω σαν έμπρακτη αλληλεγγύη.
Αν περάσουμε από την άλλη πλευρά, των καταναλωτών της δημιουργίας, ομολογώ πως διάβασα με ένα ελαφρό μειδίαμα τοποθετήσεις όπως ότι οι αστρονομικές αμοιβές δικαιολογούν την πειρατεία. Τι εννοεί ο συγγραφέας με το ‘την δικαιολογούν’, εννοεί ηθικά; Γιατί το επιχείρημα είναι τότε ότι, αφού αυτοί κλέβουν, κλέβω και εγώ. Με τη διαφορά ότι εγώ δικαιολογούμαι, ενώ αυτοί όχι. Μερικές φορές και χωρίς αυτή τη διαφορά: απλά κλέβουμε ο ένας τον άλλο και είμαστε όλοι εντάξει :). Ή το ότι το downloading είναι απάντηση στην πλύση εγκεφάλου της διαφήμισης… Ωραία παράδειγματα επιχειρημάτων που φτιάχτηκαν για να στηρίξουν, και όχι για να εξετάσουν, μία εμφανώς προσχηματισμένη άποψη. Και άρα καθόλου πειστικά επιχειρήματα…
Τέλος, το κατά πόσο τα torrents κτλ. είναι το ανάλογο του παλιού home taping/tape trading, θα φανεί: εγώ διαφωνώ μ’αυτή την οπτική, αφού το downloading εξαφάνισε τους φυσικούς περιορισμούς που υπήρχαν (πολύ έντονα) στο home taping/tape trading. Όλα γίνονται αυτόματα: δεν χρειάζεται ούτε κασσέττα να αγοράσεις, ούτε να κάνει κάποιος τον κόπο να στη γράψει, ούτε να τον ξαναδείς να στη δώσει, ούτε πιθανώς να πας στο ταχυδρομείο να την στείλεις κτλ.. (Ομοίως και με τα dvd.) Η εμπειρία δείχνει ότι σ’αυτή την περίπτωση πολύς κόσμος κατεβάζει τρελλές ποσότητες. Το οποίο, ironically και όσο η βιομηχανία επιμένει να εξισώνει τα κατεβάσματα με τα διαφυγόντα έσοδα με αναλογία 1:1, διογκώνει το μέγεθος του προβλήματος στα μάτια όλων :). (Στα μάτια, ε.) Μία άποψη που μου έκανε εντύπωση και τη θυμάμαι προέρχεται από ιδιοκτήτη δισκάδικου με μεταχειρισμένα (εκτός ελλάδας, και το αναφέρω γιατί έχει σημασία: τα δικά του προϊόντα δεν ήταν συλλεκτικά και κόστιζαν δύο-τρία δολλάρια έκαστο). Αυτός είπε ότι ο κόσμος που επισκέπτεται το δισκάδικο είναι σε μεγάλο βαθμό 30+. Μετά, το απέδωσε στο ότι οι μικρότεροι αρκούνται στο mp3. Και τέλος επέρριψε μέρος της ευθύνης στην ίδια τη βιομηχανία, που πλασάρισε τη μουσική ως ένα «απλό» μέσο να σκοτώνεις την ώρα σου, με αποτέλεσμα τώρα να υποφέρει από τον ανταγωνισμό (dvd, playstation κτλ.). Επιχείρημα χωρίς φτήνιες και βασισμένο στην εμπειρία :). Μία φαινομενικά άσχετη αλλά παραδόξως σχετική τοποθέτηση έκανε και ο Πετρίδης: το άλμπουμ ουσιαστικά θα πεθάνει, λέει, γιατί ο κόσμος διδάχτηκε να ενδιαφέρεται μόνο για singles. Ο ίδιος δεν ανέφερε πως το διδάχτηκε αυτό ο κόσμος, αλλά αυτό δεν είναι δύσκολο να το σκεφτούμε και μόνοι μας.
Για να βάλω λοιπόν κάποια πράγματα στη θέση τους στον δικό μου πνευματικό μικρόκοσμο, αντιγράφω τον j4nus ακόμη και αν αστειευόταν: ο κόσμος που κατεβάζει, δεν κατεβάζει μόνο γιατί είναι τζάμπα, αλλά επειδή είναι και εύκολο και γρήγορο. Ο ίδιος σχολιαστής είπε ότι τα βιβλία θα έπρεπε να είναι free to read. Συμφωνώ, με την επισήμανση ότι ένας τεράστιος όγκος βιβλίων είναι: απλά πρέπει να κουνήσει κανείς τον κώλο του από τον καναπέ και να πάει στη δημοτική του βιβλιοθήκη. (Έτσι ανακάλυψα και εγώ τον Ουγκώ στο γυμνάσιο, έτσι και τον Μπακούνιν στο λύκειο, ενώ ήμουν ακόμη στην επαρχία και χωρίς καμμία επαφή με λογοτεχνικούς ή πολιτικούς κύκλους.) Αυτό που για κάποιους είναι το ζητούμενο ή ακόμα και το επαναστατικό πρόταγμα, δηλαδή τα πάντα τζάμπα, on-demand, χωρίς κόπο, χωρίς να βγαίνει κανείς από το σπίτι του να αλληλεπιδράσει και λίγο με τον κόσμο γύρω του, αυτό εγώ το λέω κατάντια, υπερτροφικό εγωισμό, και εν τέλει παλιμπαιδισμό :). Να αυτοοργανωθούμε, ναι! Να πάρουμε όχι μόνο τη δημιουργία αλλά και την παραγωγή πνευματικού έργου στα χέρια μας! Να εξαλείψουμε περιττούς μεσάζοντες… Αλλά να στηρίζουμε και από κανέναν δημιουργό που και που, ε! Τα λεν και οι ίδιοι οι δημιουργοί μέσα από τους στίχους τους μερικές φορές: αυτός που κατεβάζει χωρίς να έρχεται στη συναυλία μας, δεν μπορεί να θεωρείται μέρος καμμίας «σκηνής»… Γιατί, προς το παρόν, τα έσοδα σε αυτοοργανωμένες συναυλίες βγαίνουν από τις μπύρες και απ’ό,τι ρίχνουν οι ίδιοι πάντα άνθρωποι στο κουτί (λεν οι κακές οι γλώσσες). Και σε μη-αυτοοργανωμένες συναυλίες όμως, υπάρχουν καινούργιες μπάντες που έρχονται στην ελλάδα και μαζεύουν 50 άτομα από τα οποία τα 10 με πρόσκληση… Τι να το κάνω ότι κάποιος έμαθε τόσες και τόσες μπάντες αν δεν σηκώνεται να βγει έξω να στηρίξει κάποιες προσπάθειες, αν ωφελείται μόνο αυτός στο τέλος; Δεν δίνω δεκάρα για τον κόσμο που βολεύεται με το downloading εάν δεν στηρίζει την παραγωγή πνευματικού έργου. Και εκνευρίζομαι κιόλας με κυριολεκτικά τζάμπα μάγκες που κονταροχτυπιούνται στο «ψαγμένο» soulseek για το ποιός έχει πια ακριβώς σπάνια ηχογράφηση, φυσικά κατεβασμένη και αυτή, περισσότερο και απ’όσο εκνευρίζομαι με τους ίδιους τους βινυλιοσυλλέκτες. Και επειδή το βάρυνα πολύ, να και ένα αστειάκι: άσε που όλα αυτά είναι μία προσφορά του παγκόσμιου καπιταλισμού ώστε να μη συνειδητοποιήσουμε πόσο δεν φτάνουν για τίποτα οι μισθοί μας :)…
Φίλε/η αναγνώστη/ρια, έφτασες μέχρι εδώ κάτω;! Ειλικρινά σε συγχαίρω για την υπομονή σου και ευχαριστώ για τον χρόνο σου :).
Υ.Γ.: Για τους Radiohead και αυτό που έκαναν υπήρξαν αντιρρήσεις και μέσα από το ελληνικό DIY κίνημα. Ενδεικτικά: http://wxra.blogspot.com/2007/10/radiohead.html και http://wxra.blogspot.com/2007/10/radiohead_28.html . Να θυμίσω επίσης ότι μίνιμουμ εισφορά υπήρχε: τα χρήματα που πήγαιναν στην εταιρεία που αναλάμβανε να διεκπεραιώσει την πληρωμή :). Αυτές τουλάχιστον είναι οι πληροφορίες μου από φίλο που το κατέβασε.
Υ.Υ.Γ.: Εάν το επιχείρημα που δείχνει ότι το υπέρμετρο downloading δεν είναι αρκετό για να δείξει ότι ζούμε σε περίεργες εποχές, αυτό ίσως είναι. Παρά το ανέξοδο της επανάστασης των downloaders (λόγω κάλυψης από τους ISP, οι οποίοι είναι ένα από τα κύρια αναχώματα στην άσκηση διώξεων), η συμμετοχή τους στο downloading είναι μέρος της επανάστασης στον χώρο της διανομής του πνευματικού έργου: χωρίς τη μαζική συμμετοχή τους, το downloading θα παρέμενε στις παρυφές του συνήθους εγχρήματου τρόπου διανομής & δεν θα γινόταν αντικείμενο καμμίας συζήτησης :). Σε κάποιο βαθμό, είναι σαν να κατεβαίνεις σε πορεία μέσα στο πιο ασφαλές μπλοκ που μπορείς να βρεις. Αλλά τουλάχιστον να κατεβαίνεις.
tapesgoneloose
12 Μαρτίου, 2010 12:27 μμ
extremyst, έχεις απόλυτο δίκιο για τη χρήση εισαγωγικών! Απολογούμαι για το παράπτωμα, έπεσα θύμα του οίστρου μου & θα φροντίσω να μην ξαναγίνει επ’ουδενί. Οπότε, το σχόλιο σου είναι ότι ψυχολογικά είναι φυσικό να έχει κάποιος αυτά τα αισθήματα για τους δημιουργούς των ταινιών που κατεβάζει, τις ταινίες τις ίδιες κτλ., αν καταλαβαίνω καλά. Συμφωνώ, με τη διαφοροποίηση ότι εγώ πιστεύω πως ο περισσότερος κόσμος που κατεβάζει μια χαρά πιστεύει πως κλέβει κάποιον: όλοι σε κοινωνίες που δουλεύουν με το χρήμα μεγαλώσαμε, όλοι στα σχολεία αυτής της κοινωνίας πήγαμε, και πάει λέγοντας. Ξέρεις και εσύ τι κοινωνικές αξίες πήραμε, και ότι ο περισσότερος κόσμος ποτέ δεν θα τις αμφισβητήσει σε τέτοιο βαθμό. Χωρίς να θέλω να φτηνύνω τη συζήτηση, θα σου αναφέρω ένα παράδειγμα από την λεγόμενη ‘ιδιαίτερη πατρίδα’ μου: φορτηγό γεμάτο μπύρες βγήκε από το δρόμο, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ο νεαρός και πρωτόπειρος οδηγός του. Μέχρι το βράδυ δεν είχε μείνει ούτε μισή μπύρα στον χώρο του ατυχήματος από τους περίοικους. Ή μία άλλη, λιγότερο μακάβρια και λιγότερο σχετική, ιστορία από τα παράλια ευρωπαϊκής χώρας: η θάλασσα ξεβράζει αθλητικά παπούτσια, νομίζω από κάποιο τάνκερ που με κάποιο τρόπο τα έχασε. Πολύς κόσμος τα μαζεύει. Συμπέρασμα: εάν δεν ξέρεις ποιόν «κλέβεις», το πράγμα γίνεται πιο εύκολο. Ή αλλιώς, όσο δεν υπάρχει accountability, τόσο υπάρχει πλήρης ασυδοσία :). Το ερώτημα είναι εάν μας ενοχλεί αυτή η ασυδοσία ή όχι στο συγκεκριμένο θέμα. Με άλλα λόγια, το τι ‘αισθάνεται’ κάποιος πως κάνει ή δεν κάνει δεν με ενδιαφέρει ιδιαίτερα: αυτό που με ενδιαφέρει είναι το κατά πόσο το συγκεκριμένο μοντέλο δεν μπαίνει εμπόδιο στην παραγωγή πνευματικού έργου. Είναι το προσωπικό μου ενδιαφέρον…
j4nus, ενδιαφέρων ο νομικός ορισμός που δίνεις. Καταχωρήθηκε. Σχετικά με τους Radiohead & τους Ωχρά Σπειροχαίτη, συμφωνώ & εγώ μαζί σου: αλλά ήμουν υποχρεωμένος να παραθέσω την άποψη τους, μιας που προσπαθώ να είμαι ‘σοβαρόσ ερευνητήσ’ :D. Εν τέλει, μου λες επίσης ότι το downloading απαλείφει το scarcity σε μεγάλο βαθμό. Συμφωνώ, και θέλω να δω εάν το μοντέλο αυτό είναι sustainable. Το προηγούμενο καταφανώς ήταν, με τη διαφορά ότι σχεδόν ο όγκος των ηχογραφήσεων που εγώ έχω αγοράσει προέρχονται από μικροσκοπικά labels: το κυρίαρχο μοντέλο κάλυπτε σχεδόν αποκλειστικά μεγάλα ονόματα, βλέπεις, και οι δημιουργοί της γειτονιάς που ενδιαφέρουν εμένα περιορίζονταν στα μικρά labels με υποτυπώδη διανομή. Μόνο downloading πάντως σημαίνει ότι ο καθένας θα πρέπει να έχει και μία δουλειά να τα βγάζει πέρα. Εγώ θα προτιμούσα να μην χρειάζεται να έχει καμμία δουλειά ο, π.χ., Yann Tiersen: να μπορεί να γράφει ελεύθερα τη μουσική του όποτε θέλει. Και είμαι διατεθειμένος να συμβάλλω στο να τον συντηρώ. Το προηγούμενο (προηγούμενο… wishful thinking: τωρινό εννοούσα!) οικονομικό μοντέλο απαντούσε με έναν τρόπο το ερώτημα ‘ποιός θα μπορεί να είναι full-time artist;’. Όποιος τα κατάφερνε να αναδειχτεί μέσα σ’αυτό, βέβαια. (Επίσης, ένα κάρο κόσμος που έπαιζε σε πανηγύρια, γάμους, σε cover bands, & πάει λέγοντας χωρίς να ηχογραφεί. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ αυτόν τον κόσμο, αφού δείχνουν την ιστορική συνέχεια της πρακτικής να βγάζεις τα λεφτά σου μέσω live!) Έχω τις αμφιβολίες μου για το κατά πόσο το νέο μοντέλο έχει τέτοιες θέσεις (slots), το οποίο μπορεί να είναι ευλογία για τον κόσμο που αντιμάχεται την κατανομή εργασίας ή που πιστεύει ότι όλα πρέπει να μπαίνουν από την τσέπη του δημιουργού (π.χ., μέρος του ελληνικού DIY) αλλά όχι για εμένα. Και πρόσεξε ότι, χωρίς downloading, το να ζήσει κάποιος από τη μουσική του ήταν εφικτό. Τώρα πια, ακόμα και οι γάμοι γίνονται με DJ. Επίσης, που να τρέχει τώρα ο άλλος σε συναυλία αφού μπορεί να κατεβάσει το άλμπουμ… Δεν ξέρω τι πρέπει να γίνει, αλλά προτιμώ να το κάνουμε εμείς μόνοι μας παρά να μας το επιβάλλουν :). Και γι’αυτό, συνεχίζω να στηρίζω προσπάθειες που εκτιμώ. (Θα σας το επιβεβαιώσει και οποιαδήποτε μπάντα: η προσωπική επαφή δεν αντικαθίσταται από νούμερα downloads ή πωλήσεων.)
Narrator
12 Μαρτίου, 2010 1:06 μμ
tapesgoneloose
το κείμενό σου ήταν μια πραγματική απόλαυση. Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη σε όσα λες και χαίρομαι που κάποιος μπόρεσε να εκφράσει τις σκέψεις μου με τόσο ξεκάθαρο τρόπο.
xstremyst
μιλάς για τις υπέρογκες αμοιβές των «φτασμένων» ηθοποιών. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτή η ισορροπία δημιουργήθηκε πολύ πριν την εποχή των torrents και σε αυτό συνέβαλε ένας πολύ καθοριστικός παράγοντας: οι ηθοποιοί αυτοί φέρνουν πίσω στα ταμεία κάθε σεντ που εισπράτουν. Το κοινό δεν είναι άμοιρο ευθυνών λοιπόν και είναι λίγο υποκριτικό τώρα που μας βοηθάει η τεχνολογία να θέλουμε να πάρουμε μέρος των χρημάτων «πίσω». Αν οι αμοιβές αυτές είναι προκλητικές ή όχι, είναι άλλη συζήτηση.
Επίσης το επιχείρημα «μοιράζομαι με όλο τον κόσμο», καταρρίπτεται βλέποντας ακριβώς αυτό που αναφέρει ο xstremyst. Τον αριθμό των Seeders & των Leechers. Oι περισσότεροι δεν έχουν καμία διάθεση να μοιραστούν τίποτα, απλά να πάρουν αυτό που θέλουν, όσο πιο γρήγορα γίνεται και χωρίς να γίνεται η σύνδεσή τους πιο αργή με το να δίνουν δεδομένα.
Σχετικά με τα βιβλία, μια πρόταση για όσους έχουν τη δυνατότητα είναι οι ξενόγλωσσες εκδόσεις. «Το κορίτσι με το τατουάζ» είχε σχεδόν €20 στην ελληνική έκδοση. Το αγόρασα από την Αγγλία με €12 (συμπεριλαμβάνονται και τα ταχυδρομικά έξοδα). Μετάφραση ήταν και τα 2 εξάλλου. Οφείλω να ομολογήσω βέβαια ότι οι ελληνικές εκδόσεις είναι λίγο καλύτερης ποιότητας (χαρτί, εξώφυλλο κλπ). Από Αγγλία αγοράζω και dvd συνήθως στη μισή τιμή από όσο έχουν εδώ.
Τέλος, για την ιστορία, η εκπομπή των Λυριτζή & Οικονόμου στο ραδιόφωνο ξεκίνησε με αυτό το θέμα σήμερα. Ο Λυριτζής ήταν σαφέστατα κατά της δίωξης εναντίον του gamato. Σήμερα, δεν άκουσα που δυστυχώς, διοργανώνεται συγκέντρωση συμπαράστασης.
xtremyst
12 Μαρτίου, 2010 3:45 μμ
@tapes gone loose
κατα τη γνώμη μου η διαφοροποίηση στην πειρατεία δεν είναι τόσο το οτι δεν γνωρίζεις ποιόν κλέβεις. Η πειρατεία είναι μια πιο ιδιαίτερη «κλοπή» γιατι 1)σε αντίθεση με τα παραδείγματα που ανέφερες στην πειρατεία δεν εξαντλείται το προιόν οσοι και αν το «κλέψουν» 2)οταν «κλεβεις» απο εναν χρηστη που εχει πληρώσει για το προιόν δεν του το στερείς αλλα καταλήγετε και οι 2 να το έχετε 3) όπως είπε και ο jan4s δεν κλέβεις ακριβώς το προιoν αλλα κατι κατώτερης ποιότητας….Σημαντικό ρόλο φυσικά παίζει και η ασφάλεια και η ευκολία με την οποία γίνεται και σε καμία περίπτωση δεν πιστευω πως είναι κάποια επανάσταση ή κίνημα. Είναι απλώς ενα φαινόμενο της εποχής που εχει και αίτιο και λογική. Συμμερίζομαι τον προβληματισμό σου ως προς την επίδραση που εχει η πειρατεία στην παραγωγή πνευματικού έργου. Νομίζω πως με τον καιρό θα βρεθούν κάπου οι ισορροπίες και θα περιοριστεί η πειρατεία, ίσως με το να επικρατήσει η άμεση διανομή με χαμηλό αντίτιμο. Απο την άλλη η πειρατεία εχει αυξήσει την «κατανάλωση» και εχει διευρύνει το κοινό στο οποιο απευθύνεται το προιον, οποτε νομίζω πως περισσότερο ευνοεί τη δημιουργία. Ενας δημιουργός αξιοποιώντας την πειρατεία μπορεί να ανοιχτεί σε μεγαλύτερο κοινό και μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα θα βγει κερδισμένος αφου ολο και περισσότεροι άνθρωποι θα ερθουν σε επαφή με τη δουλειά του και αργα ή γρήγορα θα ανταποδώσουν με κάποιο τρόπο αυτό που εισπρατουν απο αυτόν.
ΥΓ τον οίστρο σου φίλε μου μην τον καταπιέσεις και μην το περιορίσεις ούτε στο ελάχιστο. Βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσες τις απόψεις και τις σκέψεις σου ασχετως αν σε ορισμένα σημεία διαφωνήσα και ελπιζω να διαβάζω αρθρα σου τακτικά.
Narrator πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που αδιαφορούν και κάνουν το λεγόμενο hit and run. Αντίστοιχα υπάρχουν πάντα κάποιοι που προσπαθούν να πάρουν τα DIY δισκάκια δωρεαν ενω ξέρουν πως πιο σωστο ειναι να αφήνεις οσα χρήματα θες και μπορείς ή κάποιοι που μπαίνουν σε συναυλίες προσπερνώντας πάντα το κουτάκι οικονομικής βοήθειας που προσπαθεί να καλύψει τα έξοδα της συναυλίας. Το hit and run είναι φαινόμενο που συναντάται μόνο στους public trackers, στους private πέφτουν διαγραφές αν δεν ανεβάσεις αντίστοιχο ογκο δεδομένων με αυτόν που κατέβασες. Για το θέμα της ευθύνης του κοινού θα συμφωνήσω, μια αντίδραση παλιότερα θα ήταν το ατομικό ‘μποικοτάζ» αυτών των ταινιών, τωρα η τεχνολογία απλά σου δίνει τη δυνατότητα να δείς αυτές τις ταινίες αν το επιθυμείς χωρις, και πάλι, να βλεπουν χρηματα απο σένα
Narrator
12 Μαρτίου, 2010 1:09 μμ
υπάρχει κάποιο πρόβλημα με τη σειρά που εμφανίζονται τα σχόλια νομίζω… το τελευταίο δικό μου θα έπρεπε να είναι κάτω κάτω και άγνωστο πως, χώθηκε 4-5 posts παραπάνω…
j4nus
12 Μαρτίου, 2010 11:31 μμ
96 σχόλια επί του παράνομου πειρατικού downloading και ούτε ένα πειρατικό link… οποία αυτοσυγκράτηση από τους σχολιαστές χωρίς σύνορα.
Λέω να σπάσω το ρόδι με μια ταινία που πολύ δύσκολα θα βρείτε σε βιντεοκλαμπ για να τη νοικιάσετε ή να την αγοράσετε. Είναι από τις ταινίες που μόνο οι ιταλοί ξέρουν να φτιάχνουν. Η ταινία εντάσσεται στην κατηγορία ιταλική κωμωδία αλλά η ιταλική κωμωδία δεν έχει σχέση με την κλασική έννοια του όρου κωμωδία.
Η ταινία είναι βαθιά πολιτική, πολύ πιο πολιτική από αυτές που χαρακτηρίζονται κατεξοχήν πολιτικές.
Έχει θεατρικά στοιχεία σε ορισμένες σκηνές, αυτοσαρκαστική διάθεση και διηγείται μέσα από την πορεία 3 φίλων που τους ένωσε ο κοινός αντιφασιστικός αγώνας την όλη εξέλιξη τους και μαζί και ολόκληρης της ιταλικής κοινωνίας.
Είναι από τις ταινίες που εισάγουν το θεατή σε έναν διαφορετικό κινηματογράφο. Είναι κρίμα που πολλοί δε θα έχουν την ευκαιρία να τη δουν σε κάποιον κινηματογράφο. Μπορεί να την πετύχετε σε κάποιο αφιέρωμα για ιταλική κωμωδία και αν…
Όπως και ναχει ακόμα και αν χάνει στην οθόνη του υπολογιστή δεν παύει να είναι κινηματογραφικό αριστούργημα. Η ταινία είναι του Ettore Scola, αφιερωμένη στον De Sica και στην οποία κάνει ένα σύντομο πέρασμα ο Fellini υποδυόμενος τον εαυτό του… Ήμασταν τόσο αγαπημένοι με αγγλικούς υπότιτλους…
Υπόψην ότι τα πνευματικά δικαιώματα το εμπορικό κομμάτι ητοι περιουσιακό δικαίωμα εξακολουθούν να υπάρχουν και μετά το θάνατο το δημιουργού για 75 χρόνια.
Eυτυχώς ο Scola ζει ακόμα από όσο ξέρω…
Πιστεύω της αξίζει θέση στην κατηγορία ταινίες του μπλογκ. Αν κάποιος από εδώ τη δει και έχει διάθεση για συζήτηση θα ηταν καλή ιδέα να μπει σαν ξεχωριστό θέμα στην κατηγορία ταινίες για να υπάρξει σχολιασμός.
Τα link είναι σε premium λογαριασμό στο ραπιντ οπότε δε χρειάζεται να περιμένετε, κατεβαίνουν κατευθείαν…